Vandaag de eerste dag in een poging mijn dochtertje beter te laten slapen overdag en in haar eigen bedje..(ze is nu bijna 10 weken oud) ik ben begonnen met vroeger opstaan(ik ben niet echt een ochtend mens en met een vriend in de horeca was het erin geslopen dat we tot een uur of 10/11 uitsliepen iedere dag). hebben jullie overdag ook een slaapritueeltje? ik had een puckababy aangeschaft, maar daar vocht ze zo tegen! niet echt een succes, maar heb ik misschien te snel opgegeven?(je leest overal zulke goede verhalen erover) Als jullie je kindje dan bij de eerste moe-verschijnselen in bed leggen, wat gebeurd er dan? hier ligt mevrouw dan vaak nog 20 minuten te lachen en brabbelen naar het plafon, vind het vervolgens wel weer genoeg en begint geïrriteerd te roepen en als ik daar niet op reageer begint ze echt hysterisch te huilen. ze ligt overigens nu wel te slapen(in haar eigen bed!) maar wel doordat ik er naast heb gezeten en met mijn pink in haar mond(ze verdraagt geen tut, helaas, want volgens mij zou dat het hele slaap probleem oplossen)
Mss even doorzetten met het tutje? Het lijkt hard, maar wij hebben haar het 'pinken' afgeleerd door haar die pink gewoon niet meer aan te bieden. En plots nam ze haar tut wel... Hier is die, nog altijd trouwens, onmisbaar bij het in slaap vallen. In het begin (rond 10 weken) moest ze dan wel even wenen (liet haar max. 15 min. wenen, en ging om de 5 min. eventjes kijken), maar dat was de tweede dag al voorbij, ging ze gewoon slapen! We hadden ook een echt ritueeltje: pampertje verschonen, slaapzak in, bij bedje een kusje, konijntje geven en muziekje op. Dat doe ik nu nog net hetzelfde! (En ze is nu 14 maanden! )
ja ik probeer het iedere dag eventjes, maar ze gaat vaak kokhalzen of ze tuft hem meteen weer uit.. maar ik blijf het proberen inderdaad! en anders hoop ik dat ze binnenkort haar duim gaat vinden(daar zit ze wel dichtbij, sabbelt wel veel aan haar handje)
Dat was hier ook zo, blijkbaar zit de 'kokhalsreflex' bij kleine baby's nog vooraan in de mond. De truc is dus om de tut zo goed mogelijk in het mondje te duwen en hem daar ook eventjes te houden. Nu ja, sommige baby'tjes willen nu eenmaal geen tutje...
Heb je al andere merken speentjes geprobeerd? Dat kan ook weleens helpen, soms os hrt even zoeken welk merk
ja heb ik ook geprobeerd ja, een hele boel zelfs, van avent, bibi, difrax en zelfs een natuurlijke rubberspeen(heavae ofzo) ik zal het gewoon nog eventjes doorzetten. In eerste instantie vond ik het zo tegennatuurlijk om zoiets aan te leren... Maarja slaap is belangrijker! nog een vraagje, nou werd mijn kleine dame na haar ochtendslaapje na ruim anderhalf uur nog niet wakker, de volgende voeding kwam er al weer aan, dus ik heb haar maar wakker gemaakt, gevoed maar ze was erg slaperig, had ik haar beter kunnen laten liggen? Haar na de voeding maar weer gelijk op bed gelegd omdat ze zo slaperig was, maar nu ligt ze wel weer te sputteren in bed.. Eruit halen(en nog even spelen/knufffelen)of nu consequent doorzetten?
Volgende keer je kleine niet wakker maken. Gewoon wachten, als ze honger heeft komt ze vanzelf. Nu is ze vermoedelijk gewoon wakker dus zou haar er gewoon uit halen. Mijn dochter heeft ook een tijdje mij nodig gehad om in slaap te vallen. Nog soms wel eens, maar niet vaak. Gewoon doen joh, gaat vanzelf over. Ik zet sowieso altijd een muziekje aan. Wanneer ze gaat huilen ga ik bij haar zitten. Lekker nekje kriebelen. Accepteren vind ik altijd het makkelijkst. Van een regelmiep ben ik veranderd in een rustige mama die een stuk flexibeler is. Gewoon je kleine volgen, leer haar ritme kennen.
Ow ja, en niet ieder kindje wil een speentje. Vind vast dan vanzelf haar duim, of niets. En nu is inderdaad je pink dan wat ze nodig heeft.
ja het ging eigenlijk ook tegen mijn gevoel in, maar ik probeer op een zo babyvriendelijke manier haar ritme een beetje te sturen.. hahah nu slaapt ze dus 's ochtends heel veel en 's avonds heel weinig en ik denk dat het voor haar beter is als dat andersom is.. het was trouwens maar 5 minuten gepruttel en toen lag dametje weer heerlijk te slapen! want laten huilen doe ik nooit! kreeg laatst van mijn schoonouders al te horen, nou nou ze hoeft maar te huilen en je haalt haar al uit bed. ja zei ik ze hoeft maar te roepen en ik sta paraat!