Demi slaapt dus nog met een speentje in en wij zijn zo gek geweest om er elke keer uit te gaan als ze d'r speentje kwijt is.. met als gevolg dat het steeds gekker wordt en we op een gemiddelde nacht wel 4/5 keer eruit moeten voor die speen.. Gekkenwerk dus... nu willen we het gaan afleren. Heeft iemand tips voor ons ? Overdag heeft ze helemaal geen speen, alleen bij het slapen. (Ook het middagdutje dus) en na het slapen wil ze hem steeds moeilijker teruggeven.. ze wordt natuurlijk steeds slimmer en gaat er nu echt om vragen. Gewoon op een avond niet meer geven en hopen dat ze in slaap valt ? 's nachts er stiekem uithalen opperde het CB maar ja als ze dan wakker wordt gaat ze alsnog huilen toch.. En hoe lang laat je d'r dan huilen?? Nou hopelijk hier goede ervaringen, zoals ik ook met hulp van dit forum door de tandjes/driftbuien/vitamine weigeren/slapeloosheid periode ben heengekomen
Wij zitten met hetzelfde..al is onze dochter pas net een jaar. Ze kijgt 'm nu alleen nog maar als ze gaat slapen of om te troosten als ze hard gevallen is (wat regelmatig gebeurt met het leren lopen ). Paar keer geprobeerd haar zonder speen te laten slapen maar no way dat ze gaat slapen. Uiteindelijk hebben wij besloten dat het op deze leeftijd het "gevecht" nog niet waard is. Bovendien is een speen straks (met 2/3 jaar) een stuk makkelijker af te leren (als ze het begrijpen). En daarnaast: mijn oudste wilde met een half jaar haar speen niet meer, maar duimt sinds die tijd. En dát is nog moeilijker af te leren Kortom..wij houden 'm er nog even in. Heb dus geen tips voor je..(moet wel bijzeggen dat ze haar speen bijna nooit kwijt is 's nachts, dus ik hoef er praktisch nooit uit).
Zit er ook al over na te dneken om het gewoon zo even te houden.. maar dan een knuffeldoek eraan maken (tip van een april mama..) en dan later alsnog een x weggooien... Hoop nog op een succesverhaal hier van iemand rond deze leeftijd
Mijn zoontje en trouwens mijn dochter ook werden/worden meerdere keren per nacht wakker. Speentje erin stoppen is dan vaak voldoende om weer door te slapen. Bij mijn zoon was deze nachtelijke onrust over toen zijn hoektandjes doorwaren. Toen hij 3 werd heb ik hem gezegd dat als we terug kwamen van vakantie, we het speentje zouden weggooien. Zo gezegd zo gedaan. Hij heeft er nooit een traan om gelaten(en hij was écht verknocht aan zijn speen)