hoi lieve meiden, ik ben nieuw hier en doe even mijn verhaal hierbij... ik ben gestopt met de pil in aug.O8' en we hebben 10 maanden moeten wachten voor een eerste positieve test, we waren door het dolle heen, ik nam reeds die keer voor de eerste keer clomid in, wij zo gelukkig een positieve test,(juni, O9') we waren net in verlof, en we hadden een weekend geboekt in wepion, aan de maas wandelen, het kon niet beter in gedachten.... toen we op weekend waren, kon ik niet lang aan een stuk wandelen, maar ik maakte me geen zorgen, had zelfs nog nooit gedacht dat het verkeerd kon gaan aflopen, maar ik dacht dat het gewoon de aanpassing was van mijn lichaam! maar toch een goeie felle buikpijn... nu ging ik de volgende maandag terug werken, en kmoest maar 4u werken, ik kwam thuis s'middags en heb me direct moeten plat leggen, want de buikpijn was nog erger dan anders! ik belde mijn venteke op in volle paniek en zei het hem, er klopt iets nie, dit is ni meer normaal!!! dus wij bellen de gynecoloog, en het was zijn assistente; ze zei das normaal das de aanpassing van het lichaam! zolang er geen bloedverlies is, geen zorgen maken! dus ja, ik was iets geruster! maar tegen da mijn venteke s'avonds omstreeks 18u thuis kwam lag ik nog steeds te creperen in de zetel en dit al sinds 14u! dus we beslisten we gaan naar de spoed! (omstreeks 19u15) daar toegekomen, zei die pippo achter de balie plast in een potje, want tzal hoogstwaarschijnlijk een blaasontsteking zijn! dan hebben ze nog bloed afgenomen, en ze zeiden een half uurtje in de wachtkamer te moeten wachten, op de resultaten! een kwartier later kwamen ze ons al halen! direct na de gyne van wacht, en een inwendige echo laten doen! daar begon het! er was niks te zien en te horen in de baarmoeder! dus direct onder volledige narcose gebracht, en de operatiezaal in voor een kijkoperatie! gelukkig waren ze er op tijd bij en had ik goed naar mijn lichaam geluisterd, want had ik enkele uren later moeten zijn, was het gesprongen, en was ik mijn eileider kwijt en kon ik in coma gaan! nu hebben ze ons "baby-tje" weggenomen, want het zat in de eileider! hadden we later moeten zijn, kon het dood tot gevolg hebben voor me! dus omstreeks 20u30 ging ik binnen in de operatiekamer en om 23u was ik aant het wakker worden in de recovery-room! om 23u30 lag ik op de kamer! nu dan ben ik thuis gekomen, maar nog steeds aan het bekomen van de operatie, en ik mis(te) mijn baby-ke zo verschrikkelijk erg! ik hoop dat ik zeer rap terug zwanger ben, en dat het allemaal goe mag gaan, maar ik heb een doodse schrik opgedaan, om terug zwanger te raken! bang voor herhaling! ondertussen ben ik bijna 4 maand verder en nog steeds niet terug zwanger, ik loop er nog steeds voor, neem nog stees clomid en pregnyl om zwanger te kunnen raken! en heb deze avond een negatieve test gedaan, dus ik moet nu wachten op mijn maandstonden, en dan pas kan ik verder met een nieuwe cyclus... ik kom het enorm moe, dat ik ondertussen na 14 maanden, een BBZ en 6maand geloop naar de gyne nog steeds er niks in ruil voor terug heb gehad! en ik mis mijn vlindertje zo erg! :'( nog steeds! groetjes, chari
lieve charthepooh heb je in het buitenbaarmoederlijke zwangerschschapatopic ook gezien kom daar gerust mee kletsen! we zijn er voor je en hebben hellaas ervaring maar willen je graag ook positieve dingen melden knuffell