Vraagje aan jullie, ik heb iedere ochtend ontzettende buikpijn. Echt krampen dat het zweet mij uitbreekt. Vanochtend was het echt erg.. Ik voelde mij er niet goed bij. Sta nog niet bij een verloskundige aangemeld en durf het noodnummer ook niet te draaien.. Weet niet echt wat ik moet doen.. Ziekenhuis?
Hoi, Mag ik me hier ook melden?? alst goed is 22 jan. uitgerekend als het er 1 of 2 zijn is nog onduidelijk... http://www.zwangerschapspagina.nl/onderzoeken-echos/444072-2-vruchtzakjes-zien-1-kloppend-hartje.html
Als je je zorgen maakt even dienstdoende ha bellen! Heb we altijd begrepen dat alleen kramp of alleen bloed geen kwaad zou kunnen. Zolang je beiden niet tegelijkertijd hebt, kan het er dus een beetje bij horen. Laat je nog even wat weten? Xx
Hey Paula, voor mijn zwangerschap zijn bij mij al diverse afwijkingen rondom bekken, heiligbeen en stuit geconstateerd. Het is dus sowieso een zwakke plek daar. Ik heb een voortdurende, constante zenuw achtige pijn rond stuit, straalt door naar bil/been. Bij bi lees ik ook veel over stuitpijn? Over 1,5 wk maar eens aan de vk vragen
Sorry nu val ik ook nog zomaar een verkeerde topic binnen met mijn gare hoofd.. Toch bedankt voor jullie antwoord. Ik ga zo even langs de dokter.
Wow! Dan heb je zowat een verhuiswagen nodig als je ergens naar toe gaat. Wel een gezellige boel dan bij jullie. We hebben in iedere geval een gurumoeder in ons midden Wanneer weet je meer over het tweede ukkie in je buik? Hoe oud zijn je kindjes als ik dat mag vragen?
hoi, mijn kindjes zijn 12, 11, 3, 1,5 en 6 maand! oudste is een jongen de rest meiden.... bij de abortuskliniek ben ik er achter gekomen dat het een 2ling was (ben naar huis gegaan.. ik kon er nie mee doorgaan) dag later bij de vk zagen ze idd 2 vruchtzakjes.. 1 met kloppend hartje de ander was nog afwachten..moest 2 weken wachten.. 14 juni weten we meer... hebben jullie ook een lijst?
En als t er 1 was geweest had je het dan wel weg laten halen? Mogen wij weten wat je relatie hiervan denkt?
Ik heb vijf jaar jaar geleden ook een abortus laten doen. Ik zeg: nooit meer. Ik dacht dat ik doodging zo'n pijn deed het. Dacht echt even een paar minuten lang dat m'n romp en benen van elkaar af waren gezaagd. Holy shit. Never ever nooit meer.
Ik hoop dat jullie begrijpen dat ik moeite heb met abortus. Niet als je in een onmogelijke situatie zit. Maar als je gewoon zorg zou kunnen dragen voor een kind. Ik heb er zelf nogal wat moeite voor moeten doen en erg lang moeten wachten vandaar mijn mening.
Begrijp je goed hoor xxpinkxx. Maar we weten soms natuurlijk ook niet waarom mensen genoodzaakt zijn tot zo'n moeilijk besluit. Blijft een moeilijk onderwerp, zeker wanneer je graag kinderen wil en er lang op moet/moest wachten.
O ik begrijp je heel goed hoor; ik was dan ook inderdaad niet in de situatie om voor mezelf of überhaupt voor een baby te zorgen. Ik was ook ontzettend bang dat ik nu niet makkelijk zwanger zou kunnen worden door de abortus als een soort 'straf' en nog steeds voel ik me niet helemaal ontspannen al heb ik nu 12 positieve tests. Ik heb nog steeds het gevoel van: wanneer komt de straf? Maar ik moet zeggen, in tegenstelling tot wat mijn HA me aan zat te praten, ik heb er achteraf geen spijt van. Maar ik ben nu ontzettend dankbaar
Oh begrijp me niet verkeerd. Ik veroordeel niet. Er zijn alleen situaties waarin ik die beslissing niet snap. Maar dat is natuurlijk helemaal persoonlijk. En als iemand hier binnen komt vallen en een bom dropt met de mededeling dat ze de abortus niet door liet gaan toen ze wist dat t er twee waren. Dan wordt ik benieuwd of ze t wel had gedaan als t er één was geweest.
Ik heb het ook niet verkeerd opgevat hoor, maar ik begrijp je zeker wel. Ik besef me dat ik me heeeeeel erg gelukkig mag prijzen dat het zo snel raak bij ons. Maar inderdaad, ik vind het ook een beetje vreemd dat je een abortus laat afhangen van hoeveel het er zijn. Het klinkt hard maar het is simpel: je doet het of je doet het niet (lijkt mij). Onze keus ging ook echt niet over een dag ijs, daar is echt heel goed (met veel slapeloze nachten) over nagedacht. Anyhow, hoe moet zo'n kindje zich voelen als hij dit verhaal hoort? Dat hij/zij is geboren is dankzij zijn/haar broertje/zusje? En waarom zou je bij 1 baby wel een abortus kunnen doen en bij 2 niet? Ik snap het ook niet helemaal.
Ik denk dat ze zich zowiezo wel had bedacht toen ze daar was besefte ze waarschijnlijk dat ze het niet wilde ongeacht het aantal. Ik denk niet dat het aantal maar het gevoel de beslissing heeft gemaakt bij haar.
Nou dit zegt ze dus in andere topics: "jaaa ik ga zeker het kindje of kindjes houden..we hebben hier lang over nagedacht.. maar weg laten halen... ik kan het niet... het gaat zwaar worden.. heb van mijn jongste meer in het ziekenhuis gelegen als thuis..heb een hartprobleem wat nog niet opgelost is mag nu al eigelijk helemaal niks... en zie dit allemaal weer gebeuren...mag het misschien niet zeggen en bedoel het ook niet hard.. als het er 2 zijn zijn we er echt gelukkig mee.. maar hoop aan de andere kant dathet er maar 1 is.. puur lichamelijk gezien..." "Voor zon 1,5 week terug zijn we er achter gekomen dat we zwanger zijn, omdat mijn man en ik er al vrij snel over uit waren dat het niet kon heb ik dus een afspraak gemaakt bij de abortuskliniek, we hebben namelijk al 5 kinderen en ik heb een hartprobleem.. mijn laatste zwangerschap was een regelrechte ramp!... Dus aflopen dinsdag heen geweest want ik was heel zeker van mijn zaak niet dus..Daar heb ik een echo gehad .. via de buik konden ze niet veel zien... vaginale echo gehad en daarop zei ze: roep er ff iemand bij.. dus ik dacht.. er zit helemaal niks?? raar... dus de tweede persoon goed kijken.. zegt ze opeens: Het is een tweelingzwangerschap!! WAttttttttttttttttttt?? dus ik zeg sorry maar ik ga naar huis..." "We weten niet hoe we het allemaal gaan doen.. maar me kindje(s) weg laten halen lijkt makkelijker gezegd dan gedaan.. ik kan het dus niet...zal zwaar gaan worden de komende tijd..."