Bbxx wat leuk dat je even mocht spieken! En wat betreft bevallen wat wil je weten? Kan van alles vertellen maar weet natuurlijk niet of je daar op zit te wachten hihi. Schaam je niet hoor meid desnoods pb je als je het niet durft te vragen lucht vaak op als je sommige dingen weet! Bv/fv ik twijfel nog steeds ben wel begonnen met zl uiteindelijk 6 weken gedaan. Wat een hel was dat. Vind niet dat mensen je moeten aanvallen als je fv wil gaan geven. Jij maakt een keuze klaar. Hou er erg in als je in het ziekenhuis bevalt en je zou bijv even moeten blijven dat ze soms wat kunnen pushen richting bv. Mijn tip pak voeding in je tas en wat flesjes. Er is ook voeding in het ziekenhuis maar zo kun jij de keuze maken welk merk je wil! Ik ga het trouwens weer thuis proberen en zie wel of het weer een ritje ziekenhuis word uiteindelijk elke bevalling is anders ga er weer zo blanco mogelijk in!
Dankjewel paula voor je lieve woorden en de tip over voeding meenemen. Ik ben er nog niet voor 100% uit hoor. Maar keuze Flesvoeding is nu 80% tegen 20% borst. Heb eigenlijk geen specifieke bevalvragen.. meer van.. hoe ging dat bij jullie? Was het zwaar, duurde het lang, hoe was de aftermath etc.. deel wat je wil delen en wat je mij als leek mee wil geven haha
Okee komt ie! Ik ben begonnen met een avondje voorweeen. Gewoon kunnen slapen. Vrijdagochtend was ik 41 weken precies en had ik een thuisafspraak staan met de vk voor controle. Ze toucheerde en ik had 1cm ontsluiting op verzoek gestript ( never ever again!) Dit was om half 11. Om kwart over 11 begonnen mn weeën helaas rugweeen wat zijn die gemeen zeg! Half 1 ml uit zn werk gebeld. Vk zou terug komen om half 2 voor controle nog steeds 1cm ondanks de weeën Om half 6 zou ze weer even komen dan was ik vast verder. Ondertussen vloog ik overal heen van pijn. Half 6 controle met wat fantasie 2 cm! Om 20.00 helemaal er doorheen ml vk zelf gebeld. Nog steeds 2cm. Vliezen breken (gatsie haha) Resultaat een weeenstorm! 22.00 uur nog steeds 2cm. Dit was het punt om het zh te bellen ik werd ingestuurd. Vk zei je gaat aan het infuus met wee opwekkende middelen dus mijn advies ruggenprik aangezien je in een storm zit. Onderweg in de auto nam d frequentie wat af kreeg een beetje rust. In het ziekenhuis polonaise aan je lijf! Infuus vocht infuus weeën opwekking bloeddrukmeter buikband voor beeb. Catheter en draad op hoofd beeb. Dan krijg je eindelijk je ruggenprik wat een heerlijke zalige opluchting! Op dat moment was het middernacht ml kreeg zijn eigen bed in de verloskamer we sliepen zelfs wat. Om 03.45 schrok ik wakker ik moest plassen niet normaal! Kan helemaal niet natuurlijk want ik had een catheter. Dit was dus persdrang nee het voelt niet altijd als poepen dus. Ik had 9cm hoera! Ruggenprik ging uit en direct kwam het gevoel terug. Die laatste cm duurde nog een kwartiertje toen mocht ik eindelijk persen. Wat was dat heerlijk!! Totaal geen pijn niets enkel toen het hoofdje stond even gezegd au! Om 04.32 is onze zoon geboren na een half uur persen. Had maar 5 hechtingen. 3 inwendige en 2in mijn lip.
Dus ja lang is relatief ik heb 12 uur gedaan over 2cm. Dat vond ik erg zwaar en frustrerend wel pijn geen vooruitgang. Totaal 16,5 uur Vergeten was ik alles gelijk echt waar het moment dat je dat kleine hummeltje nat en warm tegen je aankrijgt is magisch. Napijn had ik weinig bloeden was na een week over.
oef, krijg er kippenvel van Paula. Had je achteraf niet eerder naar het zhuis en dus aan de pijnstilling gewild? Kan me voorstellen dat het doodvermoeiend was op deze manier, want je hebt een hele lange aanloop gehad zeg. Heel fijn om zo'n verloop te lezen, ook al is iedere bevalling anders, toch fijn om de échte verhalen te horen ipv de droge theoretische bevalkost uit de boekjes. Fijn dat de bevalling an sich je is meegevallen. Strippen? Ik heb het vaker gehoord, maar wat doen ze dan? Begin toch wel een beetje zenuwachtig te worden geloof ik voor 'het onbekende' hahahaha Ik kan niet wachten om onze uk vast te houden, maar dat bevallen...daar kijk ik dus écht niet naar uit. En al dat gedoe met knippen, hechten en catheters... daar wordt ik ook niet zo vrolijk van hihi. Mocht je trouwens snel naar huis?
Ja dit is idd wel een echt verhaal hihi. Nee eerder naar het zh niet ik had constant hoop dat het toch zou vorderen maar helaas. Strippen dan maakt de vk je vliezen los van je baarmoedermond met haar vingers. Soms geeft dit de bevalling net het zetje om op gang te komen. Geknipt ben ik niet gelukkig en het waren echt maar haarscheurtjes na 3 dagen de 2 uit mn lip eruit. De inwendige zijn vanzelf opgelost. Fijn dat je het toch graag leest. Het is eerlijk en realiteit ik snap wat jij bedoelt hoor met droge kost uit een boekje.
Ik sla je verhaal bewust over Heb twee bevallingen meegemaakt en dat beeld in mijn hoofd vind ik prima. Meer omdat het allebei niet de makkelijkste bevallingen waren. Ondanks dat weet ik wat me te wachten staat en wil ik van het ergste uitgaan, erg he? Aan de andere kant, ben totaal niet bang!
Dat mag hoor reb. Bbxx wilde het graag horen knap hoor dat je bij 2 bevallingen ben geweest. Dat lijkt me nog erger dan zelf bevallen
Ja weet ik, maar normaal lees ik alles wel mee. Dus om dan over zo'n lamg verhaal heen te lullen is ook weer zo asociaal Pompom, denk dat 'toeschouwen' echt minder erg is dan je denkt. Het ervaren lijkt me toch vervelender op een aantal vlakken haha!
Jeetje dat is best bijzonder bij twee bevallingen aanwezig zijn. Ik wil er behalve vl niemand anders bij hebben hoor. Vindt het toch een te intieme gebeurtenis. Maar lijkt me een hele leerzame ervaring Reb!
Lief reb! En wij vinden het ook het prettig gewoon samen hoor ik hoop op een bevalling terwijl het sneeuwt lijkt me zo prachtig. En nee strippen ik zou het echt niet snel nog eens laten doen.
Haha, nooit zo nagedacht over het weer.. Maar nu je het zegt. Ik hoop dat ik beval zonder sneeuw en dat het een dag later gaat sneeuwen en jij dan bevalt Paula. Goede deal? Haha
@hier vanuit m'n bed: Gisterochtend vroeg was ik helemaal blij; nauwelijks pijn bij t plassen. Maar t was stilte voor de storm want later op de ochtend had ik tranen over me wangen vd pijn! En weer bloed ook (heb ik bij eerdere blaasontstekingen nooit gehad). Even later kreeg ik ook pijn als ik niet moest plassen. Daarbovenop de stress van de drukte op me werk. En al n paar nachten ook slecht geslapen, omdat ik er steeds uit moest om te plassen. Ik was dus echt n wrak net na de middag. Dus ik heb mezelf ziek gemeld en ben meteen doorgereden naar de dokter. Inderdaad n blaasontsteking. Ze wilde me eerst gewone antibiotica geven, wat schadelijk kan zijn bij n zwangerschap. Dus ik zei dat ik dat niet wou hebben omdat ik bezig ben met zwanger worden. Zegt ze dat ze andere antibiotica alleen geven aan vrouwen die al zwanger zíjn. Dus ik zeg "ik heb pas n miskraam gehad en wil niet nog meer ellende door verkeerde antibiotica. Ik wil geen enkel risico nemen. Dus ik wil pillen die geen kwaad kunnen!". Toen zat ze toch ff raar te kijken dat ik zo stellig was. Ze moest t overleggen. En daarna kreeg ik ze dus toch. Ik was uiteraard met geen enkel ander middel de deur daar uitgegaan. Had de tent desnoods op z'n kop gezet. Alles voor n gezonde plakbeeb! Die misschien al fijn aan t innestelen is! Maar sinds gistermiddag ben ik nog beroerder geworden. Ik heb er volgens mij n griep bovenop. Keelpijn, hoofdpijn, misselijk, diarree... Gatverdegatver! Sommige dingen kunnen ook bijwerkingen zijn van de antibiotica. Écht kl*te dit! Dus heb m'n werk gebeld dat ik in elk geval vandaag ook thuis blijf. Morgen zie ik dan wel weer. Eerst maar weer n beetje bijslapen en aansterken. Ik vraag me wel af of n eitje in zo'n ziekig lichaam wel kan innestelen...
Ach Cathrien wat een pech toch allemaal. Fijn dat je de 'goede' antibiotica hebt gekregen! Ik had ook voet bij stuk gehouden hoor. Ik denk dat je zieke gevoel niet veel invloed zal hebben op een eventuele innesteling hoor. Tenzij je echt hoge koorts hebt, dan wel misschien. Ik hoop dat je snel opknapt, als ik jou was zou ik morgen ook nog maar thuis blijven. Met rust genees je sneller!! Beterschap hoor!!!!
Beterschap Cathrien, hopelijk knap je snel op!! Niet teveel zorgen hoor, wat bbxx zegt..... Ziek lekker uit he!!
Nou Reb deze ff overslaan dan want hier komt mijn verhaal voor Bbxx! Met 38 weken een te hoge bloeddruk dus met 38,4 zei de gyn morgen gaan we je inleiden. Eigenlijk wel fijn want we hebben de avond van te voren bewust afscheid genomen van mijn buik en van het feit dat het de laatste avond met zijn tweetjes zou zijn. Laatste check van de tas met spullen en op tijd naar bed, helemaal giebelig. 's Morgens mochten we om 7 uur bellen of er plaats was. En die was er. Op ons gemak naar het zh gereden en om 8.15 werden we naar een kraamsuite gebracht. Mooie kamer met een eigen badkamer. Alles geïnstalleerd, spulletjes uitgeruimd, kleertjes klaargelegd etc etc. Om 9 uur heeft de vk mijn vliezen gebroken (ik had al 2 cm ontsluiting om mee te beginnen, jeuh lang leven de harde buiken die ik al een week had) En ze heeft een infuus aangesloten en de weeopwekkers op de laagste stand gezet. Vl en ik hebben nog een spelletje gespeeld, ik heb nog een puzzel gemaakt en rond 11 uur vond ik dat ik pas echt weeën had toen kon ik me niet meer op iets anders concentreren maar wel gewoon met vl kletsen. Die weeën moest ik ook echt wegzuchten maar waren prima te doen. Tussen 11 en 13 uur werden de weeën sterker en ik vond ze om kwart voor 1 niet leuk meer. Vl kon op de monitor meekijken en dacht hulpvaardig te zijn om telkens als er een wee aankwam (dat kan je zien op de ctg) tegen mij te zeggen "daar komt er weer een schat" Ja grrrrrrr denk je dat ik dat zelf niet voel!!!! Ze kwamen vanuit mijn rug en kropen dan naar mijn buik. Ik heb toen om een ruggenprik gevraagd want in mijn beleving was ik pas net aan de gang en duurde een bevalling minimaal 12 uur. En dat ging ik zo niet volhouden. Maar ik zat al op 6-7 cm ontsluiting dus helaas geen ruggenprik. Ik heb toen om 13 uur een pethidine spuit in mijn been gekregen om de scherpe kantjes van de weeën af te halen. Nou die kan ik je aanraden binnen 5 minuten was ik apen stoned. Ik kon zelfs weer uitrusten tussen de weeën door. Om half 2 kreeg ik persweeën en om kwart voor 2 mocht ik gaan persen. Ik had van te voren bedacht dat ik op de baarkruk wilde bevallen maar toen ze me dat vroegen moest ik er niet aan denken. Geen haar op mijn hoofd die bedacht dat ik nog van positie zou veranderen . Door die spuit was ik wel een beetje lui geworden en ipv 3x op een perswee te persen dacht ik na de tweede, ach ik wacht wel op de volgende..... Dat vond dl na 40 min niet meer leuk en toen steeg haar hartslag niet meer voldoende tussen de weeën door. Dus in de volgende wee hebben ze me verdoofd en een knip gezet en is ze ook meteen geboren. Ik was meteen helder en heb haar zelfs aangepakt. Wat een ervaring was dat zeg. Niet te beschrijven het gevoel als je je kind voor het eerst ziet, voelt, ruikt!!! De placenta had wat moeite met loskomen en de vk dacht te helpen door aan de navelstreng te trekken, die er prompt vanaf schoot en een heel bloedbad veroorzaakte in de kamer. Ik heb daar totaal geen erg in gehad want ik had dl in mijn armen. Gelukkig kon ze de placenta aan de vliezen eruit trekken anders had ik nog de ok in gemoeten. Bloeddruk bleef aan de hoge kant maar ik wilde perse naar huis en dat mocht gelukkig! Om 19 uur waren we weer thuis! Heerlijk in ons eigen bed waar we de hele avond naar onze dochter hebben gestaard . Knip heb ik nauwelijks last van gehad. En de eigenlijke bevalling heeft 3,5 uur geduurd dus ik mag niet klagen. Wel ben ik benieuwd hoe de volgende bevalling gaat. Ze zeggen dat een tweede sneller gaat, en dan weet ik niet of ik het ziekenhuis nog ga halen. Ik hoop natuurlijk van wel want die spuit (en ze hebben nu ook een soort pomp met datzelfde spul waar je zelf iedere 3 min op mag drukken) zou ik de volgende keer ook wel willen. Alleen moet ik vl even instrueren dat hij me wel aanmoedigt 3x op een wee te persen. Vloeien achteraf viel ook mee alleen mijn ellendige bloeddruk wilde niet omlaag waardoor ik 10 dagen kraamzorg heb gehad en zeker 8 dagen rust heb moeten houden en ook minimaal bezoek. Maar dat laatste vond ik helemaal niet erg. Ik vond het een geweldige ervaring en ben er open ingestapt. Maar alle clichés zijn waar, niemand kan je van te voren vertellen wat het met je doet, ik kan alleen voor mezelf spreken maar het moeder worden is echt het mooiste wat me ooit is overkomen. En ik ben echt geen zweverig type . Zo dat was mijn verhaal. Reb je kunt weer meelezen!