Mijn kleine mannetje is nu 7 weken oud en doet het prima. Wat me wel op valt is dat hij altijd een beetje huilerig en moelijk stil te krijgen is wanneer hij bijvoorbeeld een middagje naar opa en oma is geweest. Ook wanneer vrienden of familie hem vasthouden en het zint hem niet begint hij te huilen en is hij niet stil te krijgen, totdat ik hem overneem want dan is alles weer goed. Nou voed ik hem alleen op en is hij dus 24 uur per dag bij mij. Het is dus wel logisch dat hij zich bij mij het meest op zijn gemak voelt, maar is dit nou al eenkennig heid of kan je dat op zo'n jonge leeftijd nog niet zo noemen. En hadden jullie kleintjes dit ook al zo vroeg? xxx
Hey hey, of ze het al eenkennig noemen weet ik niet Maar mn dochtertje heeft het eigenlijk al zo goed als vanaf haar geboorte. Alles is leuk maar als er iets is (buikpijn, moe noem het allemaal maar op) wil ze echt alleen bij mij zijn. Inmiddels is ze een half jaar maar ze heeft het nog steeds. Nu mag mn vriend haar 's avonds soms wel de laatste fles geven, als ik een keer weg ben mag mn moeder het doen (soms na wat miepen) en vorige week mn oma weer een keertje, maar we hebben ook een hele tijd gehad dat ze m echt alleen van mij wou. Nu heeft ze het nog als ze moe is, mn vriend wou haar van de week de fles geven maar ze ging gewoon echt krijsen, toen ik dr overnam was het eigenlijk gelijk goed. Ik merk wel dat het (als ze nergens last van heeft en niet moe is) langzaam aan een beetje minder word. Liefs mij
mijn dochter was ook al heel vroeg eenkennis, en dat gaat juist nu veel beter, je moet haar niet direct oppakken, maar na een paar tellen gaat ze vanzelf naar je toe
Aan de ene kant vind ik het natuurlijk geweldig, want dat is voor mij een bevestiging dat hij zich goed voelt bij mij. Maar aan de andere kant vind ik het wel vervelend, want het kan niet de bedoeling zijn dat als ik een keer weg ben dat hij gigantisch moet huilen als hij bij papa of bij opa en oma is ofzo. Op die manier kom ik de deur natuurlijk nooit meer uit . Gelukkig is het nu nog niet zo erg en probeer ik hem zo vaak mogelijk te laten wennen aan andere mensen om hem heen.
Ik denk niet dat je dit al onder het kopje 'eenkennig' kunt zetten. Je kleintje kent jou natuurlijk het best. Je stem, je geur, alles. Ieder ander is nieuw. Mijn zoon deed dit ook de eerste twee dagen. Zolang hij maar bij was, was alles prima, maar zodra hij bij zijn vader lag, was het mis. Ik heb hem toen gewoon een keer slapend bij mijn man op de borst gelegd en sindsdien is het klaar. En dat hij een beetje onrustig is na een middagje opa en oma (of andere visite) is helemaal niet raar denk ik. Kijk maar eens naar de prikkels die zo'n kleintje krijgt. De reis ernaar toe, de vreemde omgeving, geluiden, andere mensen en weer naar huis. Vincent kon compleet van slag zijn als we naar mijn ouders waren geweest. Is ook nog eens drie kwartier rijden + dat we nogal een hoog adhd gehalte in de familie hebben . Dan lag hij 's nachts bij ons op de kamer anders was het krijsen. Langzaamaan ging dat steeds beter.
het begint nu bij onze zoon. is ook zeurderig bij opa en oma en bij zijn vader had hij dat ook maar dat gaat nu goed. meestal bij mensen die heel erg druk met hem zijn. als iemand even hem op schoot neemt en verder niks geks doen dan is het ook wel goed
Ja hoor dat kan echt wel! Ik dacht dat het niet kon, maar mijn neefje van 4 maanden heeft dit heel erg. Alleen zijn papa en mama zijn "goed" en bij de rest gaat hij huilen. Het is een heel gevoelig mannetje dat alles in zich opneemt. Hopelijk gaat het snel over!
Mijn dochtertje heeft dit ook al vanaf haar geboorte. Ze kan heel snel 'schrikken' van mensen. Het helpt bij haar om haar eerst even rustig bij mij op de arm te laten kijken en te spelen, haar dan vervolgens even met het gezicht van diegene af op schoot en dan pas samen spelen. We proberen het wel toch te stimuleren, want het is inderdaad best wel een beetje vleiend , maar als ze vervolgens geen fles drinkt bij degene die oppast wordt het wel lastig!! Ze heeft het trouwens niet bij mensen die ze regelmatig ziet. Succes!
Mijn dochter had dit heel sterk van +/-3 wkn tot een half jaar. Kraamvisite had dus ook pech, want knuffelen had ze geen zin in bij een ander op schoot. Na 6 mnd ging het wat beter, maar nog steeds moet ze van sommige mensen niets hebben. Eenkennig op die leeftijd kan dus absoluut.
hoi onze meid had het vanaf 2,5 week. Alleen bij papa en mama was het goed. Dus ze is heel weinig vast gehouden door anderen. Zelfs door opa en oma. Ze zat ook veel in de draagdoek. Ze had echt de geborgenheid en veiligheid nog nodig. MAar nu 11 maanden, is ze zo makkelijk en gezellig bij iedereen.