Tja...slapen, voeden, knuffelen, spelen, slapen, voeden, knuffelen, spelen enz. enz. Ons mannetje heeft overdag wat moeite met slapen en dus hanteer ik nu een strak schema en ritme. Dat lijkt wel wat aan te slaan gelukkig maar nu zit ik toch een beetje met het feit dat ik hierdoor helemaal niet meer echt weg kan! Zodra ik dat doe, merk ik het meteen aan hem en is zn ritme verstoord. Maar ik wil toch ook wel eens de deur uit met ons mannetje. Hoe doen jullie dat?
Ik houd ook een schema aan van voeden/knuffelen/spelen/slapen, maar bij de eerste vermoeidheids verschijnselen leg ik haar weer terug in bed, meestal komt ze niet eens toe aan slapen. Ze begint na max 45 min wakker zijn al te gapen en dan leg ik d'r terug in bed. Buiten slaapt ze vaak in de kinderwagen, als ze niet kan slapen om 1 of andere reden dan merk ik dat ook. Dan is ze in de avond extra huilerig en komt ze moeilijk in slaap. Wat je hier aan kan doen..? Volgens Cb moet ik maar een paar maanden thuis blijven
Ik ben ook veel thuis geweest, zeker de eerste 4 maanden met als resultaat een hele blije baby die altijd weet waar ze aan toe is en zonder huilen gaat slapen, keer op keer. En na die 4 maanden nam ik haar steeds vaker mee en daar moest ze wel aan wennen maar nu gaat het prima. Tja, rust en regelmaat...de kleintjes zijn nou eenmaal gevoelig voor prikkels en ga je er wel opuit dan betaal je daar dubbel en dwars voor als je thuis komt. Hi hi...ach het zijn maar een paar maanden van jullie leven saampjes. Naarmate er meer tijd tussen de voedingen zit en alles wordt makkelijker dan kan je best even een uurtje gaan shoppen of naar een vriendin. Succes, M
Niet teveel plannen en voorlopig even alleen datgene doen, wat echt moet/wat je echt wil. Het gaat vanzelf beter. Eva was in het begin ook heel snel overprikkeld, sinds ze 3 maanden is gaat het echt heel goed en voor die tijd steeds iets beter. We slepen haar nu overal naartoe en ze heeft er helemaal geen last meer van (sinds ze 3 maanden is dus).
Hmmm...oke, dus als ik jullie goed begrijp, is het toch het beste om de eerste paar maanden toch zoveel mogelijk aan zijn ritme toe te geven en alleen het hoognodige te doen. Maar creeer je dan juist niet een baby die niets gewend is? Voordat wij kinderen kregen, hadden mijn man en ik zoiets van 'makkelijke/moeilijke kinderen maak je zelf'. Dus als je ze overal mee naartoe nam, dan werden ze vanzelf makkelijk...Nou, ik kom er wel achter dat als je zo'n instelling hebt, je zelf de tol betaalt omdat je kind dan overstuur is en het je (nacht)rust kost.
Ik zou niet alleen maar thuis gaan zitten. Maar wij dachten ook alles nog te blijven doen, maar naar Ikea met Eva toen ze 6 weken was, was niet zo'n goed idee . Een maandje later was het helemaal geen probleem meer. Als ze zo klein zijn, is vaak snel iets te veel. Hoe groter ze zijn, hoe meer prikkels ze makkelijker kunnen verwerken. Dat is gewoon even uitproberen, wanneer het makkelijker gaat en dan kan je weer meer gaan doen.
Ik onderneem ook heel weinig met Dax. Ik heb "ontdekt" op welke tijden hij meestal moe is en dat is 2 keer per dag, dat ik hem dan in bed leg. Hij huilt werkelijk nooit als hij naar bed gaat, ik leg hem wakker erin en meneer gaat braaf slapen. Dat was in het begin wel anders toen ik dus wel vaker met hem wegging met de kinderwagen. Ik voel me ook redelijk aan huis gebonden hierdoor maar heb dat er wel voor over. Gewoon even volhouden denk ik dan. Als we een half jaar verder zijn hoeft hij misschien nog maar 1 keer per dag naar bed en dan wordt het alweer een stuk makkelijker allemaal.
Eva huilt bijna altijd als ze naar bed gaat, maar dat heeft niets met onze uitstapjes te maken. Ze heeft het gewoon niet zo op slapen overdag .
Ik voel me inderdaad ook aardig gebonden aan huis hierdoor. Meneertje hier heeft soms wel 3 a 4 slaapjes op een dag. En omdat ie dus al moeilijk slaapt overdag, ben ik blij met ieder slaapje. Maar dat betekent wel dat ik voor mijn gevoel nergens meer heen kan! En hoe doen jullie dat als jullie eens 's avonds weg willen? Hier gaat de kleine na ons eten in bad, hij krijgt daarna de fles om ongeveer 19.00 uur en gaat dan slapen. Vanavond is er bijv. voetbalavond bij vrienden en mijn man gaat daar dus heen. Ik had op zich ook wel gewild maar zie het dus niet zitten om dan om 20.00 uur ons mannetje weer uit bed te halen om daar heen te gaan. En dan maar hopen dat ie daar dan weer verder slaapt in zijn kinderwagen?! Maarja, ik zit dus vanavond wel alleen...
In het begin hield ik er ook rekening mee, nu kan hij wat meer hebben. Vaak ga ik in zijn wakkere tijd wandelen: naar de kinderboerderij, of gewoon winkelen. Max twee uur. Of ik ga ergens een kopje koffie drinken. Tijdens het wandelen valt hij ook in slaap. Maar wanneer het mis gaat is als we een dagje uit gaan en hij ergens lang moet zitten. En niet aan slapen toe komt. Dan doet hij het een paar uur goed, maar is het s' avonds wel huilen. De volgende dag doe ik het weer rustig aan. Neem ik een 'balans' dag. Ik heb nooit echt het gevoel gehad dat ik aan huis gekluisterd zat. Maar misschien komt het ook dat er twee rustige winkelstraten bij mij in de buurt zijn op loopafstand. Dus ik doe altijd wel iets gezelligs voor mezelf en hopelijk ook voor hem.
Ik zorg altijd dat ik terug ben als Dax de laatste fles krijgt, om 20.00 uur zodat hij daarna in zijn eigen bedje kan. Als we eens weg "moeten" dan regel ik een oppas maar dat komt niet zo vaak voor...
's avonds gaan wij gewoon niet weg, althans voorlopig niet... Mijn dochtertje doet het perfect op ons strakke avondritueel (18u fles in haar schemerige kamertje en dan tijdens de fles wordt ze van een heel druk bewegelijk meisje, steeds rustiger tot haar oogjes dichtvallen) en dat laat ik niet verstoren. Ik heb het 1x geprobeerd om naar een bbq van familie te gaan, maar om 19u was is weer thuis omdat Juultje moe was en niet kon slapen in een andere omgeving. Volgend jaar hebben we alweer een heel andere situatie en kan ze vast wel een paar uurtjes langer opblijven. Overdag probeer ik het nu zo te plannen dat ik of tussen de slaapjes in weg ga (dat is dus max 2 uur) en als ik langer weg ga, slaapt ze op de heen- en terugweg in de auto en als ik mazzel heb doet ze een hazenslaapje in de wagenbak. Het gaat nu prima zo,maar dat had ik met 2 maanden niet moeten doen hoor, dan was een uitstapje naar de supermarkt al snel teveel.
Wij gaan ook niet veel weg. Sanne doet het ook erg goed op rust en regelmaat, wordt dat verstoord dan is ze helemaal van slag. Ook slaapt Sanne ergens anders niet, ook niet in de kinderwagen. Soms wel vervelend maar ja het is niet anders. Er komt vast een tijd dat het makkelijker gaat. @Sweetvienna: blijft je man niet bij jou thuis? Moest mijn vriend niet flikken, we hebben samen gekozen voor een kindje! Maar dat is mijn mening.
Gewoon vragen of de visite bij jou komt! Hou je aan je voedingstijd, slapen doen ze echt wel tussen door. In de auto vinden ze herlijk! Gewoon lekker wandelen even naar de stad of dorp is ook al een uitje toch? Al wil dan wel iedereen altijd even loeren....
Nou gisteren er weer eens uit geweest. We zijn even de stad in gegaan met onze kleine man. Door de warmte van de afgelopen tijd, het beginnen met inbakeren en de eerste inentingen was ik veel thuis de laatste weken met ons jongetje. Hij kreeg dus ineens wat meer indrukken te verwerken. Hij viel onderweg een half uurtje in slaap in de kinderwagen. We kwamen een uur later thuis dan zijn 'bedtijd' zeg maar. Omdat het ook bijna tijd was voor zijn fles, heb ik hem die gegeven. Toen viel hij in slaap en jahoor....meneertje was na een half uurtje alweer wakker en wilde niet meer slapen. Ook toen hij er gisteravond in lag, wilde hij moeilijker slapen..... Toch overprikkeld? Niet meer gewend aan het weggaan en andere omgeving? Het kan toch niet de bedoeling zijn als je zijn ritme volgt, dat ie dan helemaal nergens meer tegen kan? We merken het ook als er nu andere mensen tegen hem praten, dan schrikt ie en begint in eerste instantie te huilen. Ook bij ons gisteren in het centrum! Toen we een paar keer over de kinderwagen bogen, begon ie zelfs bij ons te huilen van schrik....Toch maar weer meer weggaan en andere mensen zien?
Ik pas mijn dag aan aan het ritme van de baby. Vanaf dat ze 2 weken oud is ga ik iedere middag een stukje wandelen in de kinderwagen naar het centrum, naar familie op bezoek of boodschappen doen. Maar wat ik ook ga doen, langer dan 2,5 a 3 uur kan ik niet van huis want dan krijgt ze de borst. Omdat ik een vrij druk leventje heb en ik mijn kindje overal mee naar toe neem zorg ik er áltijd voor dat het geven van de borst in alle rust liggend op mijn bed gebeurd (ik kan dus niet te ver van huis gaan) 's Morgens vroeg tot 11 uur is baby-mama tijd. Dan plan ik niks in en nemen we alle tijd om te ontbijten, te wassen/masseren/verzorgen/; te knuffelen en spelen. Dan leg ik haar in de box of in bed (afhankelijk of ze moe is of niet); verzorg ik mezelf en doe het huishouden een beetje. Tegen die tijd is het alweer middag en kunnen we buitenshuis wat dingen regelen, dat is iedere dag weer anders. Maar wat er ook in een dag gebeurd, ik zorg altijd dat ik rond half 8 weer thuis ben, zodat baby de kans krijgt af te schakelen, ze in alle rust nog even kan spelen en voeden en dan gaat ze rond 9 uur naar bed voor de nacht (wij hebben geluk een rustig kind te hebben die vanaf vrijwel het begin doorslaapt). Is het nu zo dat ik 's avonds een optreden heb waarbij ik later dan 9 uur thuis ben, dan gaat baby uit logeren bij tante & oom zodat zij haar routines bij haar tante & oom kan hebben. De eerste keer beviel het baby niet en was het bij thuiskomst krijsen. Maar daarna is het geen probleem meer geweest. Ik ga haar dan ook pas weer ná het ochtendritueel (bij Tante & oom) weer halen om verwarring te voorkomen. Het komt er dus op neer dat ik best veel kan doen op een dag met baby en al zonder dat ze overprikkelt raakt. Maar dan moet ik wél een paar keer per dag, rond dezelfde tijd (baby geeft dat zelf aan), een rustpunt creëren. Ik heb van mijn leven nog nooit zoveel regelmaat gekend! =D> Nooit gedacht dat mij dat zou lukken. Ik merk daarbij dat het beetje regelmaat ook heel heilzaam werkt op mijn eigen lichaam en geest. Daar staat tegenover dat als de kleine eens een regeldag heeft, ALLES in de soep loopt hihihi.. maarja, kwestie van accepteren en zien wat morgen te brengen heeft Ik wijk iig. niet af van mijn schema ook al betekend dat dat ik soms de leuke dingen over moet slaan. Ik heb liever dat het hier op rolletjes loopt aangezien ik alleen sta in het creëren van een ritme doordat mijn man in diensten werkt die om de dag verandert. Als ik met mijn schema niet voet bij stuk houd, dan loopt het heel snel scheef en dat creëert onrust.
mja wij hadden vaak het idee dat tegen de tijd je het ritme zelf goed onder de knie had... anne het een mooi moment vond om weer om te schakelen eerste 2 maanden liep alles redelijk op rolletjes ik gaf borstvoeding.. dus willekeurig waar we waren.. een rustig plekje is er altijd wel. daarna hadden we ineens 3 maanden lang een huilbaby toen gingen we eigenlijk bijna nergens meer heen niet alleen is dat voor babylief niet leuk.. maar ook voor de ouders is het een uitputtingsslag dan ineens nu is ze 8 maanden oud.. gaat vrolijk weer overal mee naar toe. sommige plekken gaan beter dan andere.. maar dat ligt niet enkel aan Anne. Bijv. gisteren bij Oma (mijn moeder) is het altijd een uitputtingsslag zowel voor anne ivm een overdosis aandacht als voor mama en papa.. omdat oma letterlijk nergens anders aandacht voor heeft dan anne. gevolg is dat wij regelmatig moeten vragen of ze alsjeblieft niet zo eigenwijs wil doen en anne wil laten doen wat ze aan het doen is. en bovendien.. anne doodop is tegen de tijd we thuis zijn (slapen kan daar namelijk ook niet echt) vanochtend heeft ze ipv tot 6.. ineens tot bijna 8 uur geslapen. daarentegen bij andere vrienden waar we ook vaak kwamen toen ze zo huilde... kunnen we rustig savonds tot heel laat blijven zitten. daar ligt ze lekker in de box met Max (even oud ong.) en overdag mag ze in max' bed (als max zn middagdut gedaan heeft gaat anne naar bed) en savonds in een campingbedje op de "ouderslaapkamer" gewoon lekker op haar moment eten, spelen.. en bovenal niet overstelpt worden met aandacht. en toen ze zo huilde.. juist wel overstelpt worden met aandacht zodat mamsie even een uurtje rustig kon zitten zonder continu rond te moeten lopen met een krijsend kind. maar dat soort dingen merk je vanzelf sommige plekken zal ze beter kunnen hebben dan anderen. en daar moet je gewoon je weg in vinden.. je merkt het snel genoeg als je baby het niet leuk vind en vooral niet je rot voelen als je een opa/oma op zijn/haar plek wil/moet zetten tot dusver werkt het hier bij alle opas en omas zonder dat zij zich echt aangevallen voelen (nouja.. behalve bij mijn moeder dan.. die is nogal hardleers kennelijk.. maar heeft dan ook letterlijk NERGENS meer oog voor als anne in de buurt is. gewoon op het vervelende af zegmaar want een normaal gesprek is ook geen optie meer dan)
Vandaag zijn we even naar mn ouders geweest. Hij werd op een gegeven moment moe en viel uiteindelijk bij mn man in slaap. Maar zoals altijd als ie niet ingebakerd in zijn eigen bedje ligt, werd hij na 20 minuten weer wakker. We gingen vervolgens iets te laat naar huis en jawel, moeite met inslapen hier. Uiteindelijk heeft ie toch nog anderhalf uur geslapen nadat we hem een aantal keren de speen hadden gegeven. Dus daar waren we al heel blij mee! Ik denk dat we de volgende keer maar eens proberen om de kinderwagenbak boven in een slaapkamer neer te zetten en zijn inbakerdoek mee te nemen. Eens kijken of hij dan wél in slaap valt en langer slaapt... Hij ging bij mijn ouders van hand tot hand (mijn broertje en zijn vriendin waren er ook) en ik zag dat hij daardoor extra moe werd. Best moeilijk hoor. Aan de ene kant wil ik dat hij niet eenkennig wordt, wat hij op dit moment wel een beetje aan het worden is door het ritme thuis. En aan de andere kant wil ik ook niet dat hij overprikkeld raakt. Lastig!
Het is inderdaad even een goed evenwicht vinden in wat je wel en niet kan doen. En dat verandert dan ook telkens weer. Maar eenkennig worden, dat gebeurt nu nog niet hoor. Als hij het bij iemand niet leuk vindt, heeft dat niets daarmee te maken. Eenkennigheid komt meestal pas rond de 6-7 maanden, als ze het al worden, is ook niet altijd. Eva was met 4,5 maand al eenkennig, maar met 2 maanden is dat echt nog niet.
bij ons thuis ook hoor. als ik bij mijn ouders ben..t 1e wat mn vader doet is met zn armen wijduit "geef dr maar hier" dan zeg ik altijd"rustig ff wachten ff laten wennen aan iedereen"en dan mag ze bij andere zitten. maar wij gaan ook nog wel eens weg ff naar de stad enzo.... meestal dan als ze sochtends gegeten heeft dan erna nog heel ff slapen.en dan gaan we erna.en geven we de fles van half 1 als we ergens een bakkie doen.ze vindt t allemaal prima.en als ze moe is valt ze vanzelf in slaap in de wandelwagen. en dan zorg ik dat we thuis zijn voor ze smiddags dr groentehap krijgt.en erna nog ff lekker slapen voor wij gaan eten.... je merkt vanzelf wel hoe ze reageren... je kunt niet maanden binnen blijven met een kleintje.als je dan een keer wegwilt dan weten ze niet wat ze overkomt. als je een kind alleen maar in de rust en stilte houdt dan krijgt dat kind een stress als je eens ergens heen gaat waar t wat drukker is..... wij hebben dr vannaf kleins af aan zoveel mogelijk regelmaat gegeven zeker betreft savonds.maar als we ergens heen willen gaan we gewoon hoor. en t gaat prima moet ik zeggen maar ja niet elk kindje is t zelfde en reageert t zelfde op prikkels.... we hebben dus savonds wel dat we dr flesje geven thuis en erna lekker in dr eigen bedje slaapt. behalve als we bij mn ouders zijn met mn broers en iedereen en daar eten.ze gaat elke week naar opa en oma een dagje dus is t daar redelijk gewend al.en als we dus net zoals gister daar eten dan krijgt ze rustig in dr slaapzak dr flesje en zo bedje in.en gaan we optijd naar huis en alsnog lekker dr eigen bedje in.