Leuk een meisje bimmeltje! Kwaaltjes: volop aanwezig al maagzuur, zere ribben, gevoel alsof ik poepen moet en dus vaak met mn benen wijd moet zitten vooral in de avond. Hoofje kregen ze ook bijna niet op de echo eentje ligt heel diep al. Dikke benen/voeten, vreetbuien kan nog wel ff doorgaan haha. Maar op een of andere manier geniet ik er ook weer van. Is de laatste zwangerschap voor ons dus probeer er wel van te genieten. Laatste zwangerschap ivm weer een keizersnede en het grote risico van de rhesus.
Mijn kwaaltjes zijn gelukkig voorbij...op een beetje maagzuur en oprispingen na dan. Oh ja, mn bekken doen wel zeer, maar hoort er gewoon bij. Verder geniet ik volop. Voor ons ook de laatste zwangerschap. Ik heb zelf al een zoon en mijn vriend heeft 3 zoons uit zijn vorige huwelijk. Dit is nr 5, maar dan van ons samen en voor ons echt een kroontje op ons leven samen. Het zal wel weer even wennen zijn, want de jongste is 14 en de oudste 17.
Het is ook maar bijzonder het zwanger zijn. Voor jullie heel bewust jullie laatste, snap dat het dan extra genieten is. Voor de oudere kinderen van jullie Sanudo is het denk ik wel heel erg leuk! En jullie hebben oppas bij de hand Ja de kwaaltjes neem je op de koop toe. Toch fijn te horen dat er meer zijn met pijnlijke bekken, terwijl we nog zo'n lange weg te gaan hebben.
Wij zijn vandaag weer bij de gyn geweest. Zie die man vaker dan mn eigen familie Alles weer goed. Misselijkheid en ribben uiteraard niks aan te doen. Rhesus nog steeds weg bij de kindjes maar dat wisten we al. De hoeveelheid antistoffen bij mij is wel toegenomen. Maar zolang het wegblijft bij de kindjes is het goed. Hij had het zelfs al voorzichtig over vaginaal bevallen ipv keizersnede ergens tussen de 32 en 38 weken. Maar vooralsnog ga ik daar zelf niet vanuit eigenlijk al zou ik het wel fijn vinden. Dat betekend namelijk twee gezonde kindjes zonder Rhesus of met weinig, en een leuke kraamtijd ipv heen en weer pendelen tussen ziekenhuis en thuis met een buikwond en geen kraamhulp en geen visite.
Goh Nijntje, de afname van jouw antistoffen is toch goed nieuws, ik snap dat je toch nog een slag om de arm houdt. Maar deze berichten zijn positief!!
Zeker weten! Wij en de gyn hadden niet verwacht al zo ver te komen zonder rhesus, dus we zijn ook erg blij!!!
Goed nieuws Nijntje1990! Kwaaltjes: ik word helaas nog steeds misselijk wakker.... En ik heb last in mijn linkerbil. Ga soms echt door de grond bij bepaalde bewegingen. Heb ook wel eens van die zware/vermoeide benen. Volgens de vk ligt kleintje dan op een zenuw. Wat ik ook weleens heb is een zware/vermoeide arm.. De vk denkt misschien magnesium/calcium tekort. Herkent iemand dit?
@pluk. Ik herken zware armen en benen niet. Wel die scherpe pijn in bil. Bij mij zit het rechts. Ik heb nu fysio en dat gaat super. Nu bijna geen last meer. Gaf mij Veel goede tips over houding als zwangere. Ik zou je dat echt aanraden. Liefst iemand gespecialiseerd in zwangeren. Succes!
Hoi meiden ,hier ben ik ook weer eens. Vorige week een heel verhaal proberen te plaatsen maar om een of andere reden lukte het niet om het te plaatsen. Nu dus weer een poging . Vorige week donderdag voor de 20 weken echo naar het LUMC geweest ivm mijn overgewicht en het feit dat ik 3 ipv 2 nieren heb wilde ze de baby goed bekijken, kreeg dus een uitgebreide echo. Jammer genoeg konden we het ziekenhuis niet zo vrolijk verlaten als dat we binnen liepen, natuurlijk hoop je op een gezond kindje maar dat is bij ins niet helemaal zo. Ons kindje is namelijk te klein, er kunnen hiervoor meerdere redenen zijn.
Bimmeltje: ik kijk het nog ff aan. Het is nog niet continu gelukkig. Anders ook maar ff bezoekje aan de fysio brengen. Busster: jeetje wat vervelend... En wat gaat er nu gebeuren?
Vooral de bovenbeentjes zijn aan de korte kant maar ook het buikje is niet groot - ons kindje kan klein zijn omdat wij alle 2 maar klein zijn 1.70 (beide) en onze familie en dan vooral onze moeders alle 2 maar 1.53 ook verdere familie is klein dus het kan gewoon genetisch bepaald zijn. - mijn placenta kan niet goed werken waardoor de baby te weinig voedingstoffen krijgt. - of ons kindje kan het syndroom van down hebben. Vooral over dat laatste maak ik me erg zorgen We kregen deze mededeling en eigenlijk was dat alles we konden weer naar huis. Nog helemaal ondersteboven van dit nieuws zat ik lamgeslagen in de auto. Ik ben toen het hele weekend gewoon gaan werken maar het huilen stond me nader dan het lachen. Ik weet dat de kans ongeveer 2 op 1000 is dat het daadwerkelijk down is maar krijg zo' n boodschap maar eens uit je hoofd. Omdat ik de gang van zaken in het LUMC niet netjes vond omdat ze behalve de mededeling geen vervolg met ons hadden afgesproken heb ik de vk gebeld. Deze kon ons ook niet zeggen wat er mis gegaan was tijdens het gesprek en hoe nu verder maar wel dat ik door een doorverwijzing van de huisarts naar een ander ziekenhuis kon voor een second opinion
Ik ben dus dinsdag bij de HA geweest en woensdag morgen meteen het ziekenhuis in Voorburg gebeld , daar moest ik meteen s' middags al komen omdat ze me zo snel mogelijk wilde zien. Jammer genoeg had de echo daar hetzelfde resultaat, ons kindje is te klein. Alleen voelde ik me in dit ziekenhuis wel serieus genomen , we hebben heel lang met de gyn gesproken en omdat er meerdere redenen kunnen zijn dat het kindje klein is en down eigenlijk de gene is met de minste kans wil ze me nu goed in de gaten houden, we krijgen iedere 4 weken een echo om de groei in de gaten te houden. Dit maakt mij een stuk rustiger al is mijn roze wolkje donderdag heel grijs geworden nu is het meer een wit wolkje met grijze randen. Leuk nieuws is wel dat we er een meid bij krijgen. Straks dus een vrouwen huishouden haha. Afgelopen donderdag gelukkig wel mijn gedachten kunnen verzetten aangezien mijn vader ging trouwen met yvonne , het was een hele mooie dag , geweldig weer, goede sfeer, emotionele toespraken , lekker eten , fijne lokatie en gezellige mensen, het bruidspaar en wij de 6 kinderen aanhang en 2 kleinkinderen en de rest van de gasten hebben enorm genoten.
Verhaal nu maar in een paar keer gepost om te zorgen dat ik niet alles opnieuw hoefde te schrijven als ik het perongeluk weer kwijt zou zijn. Dus sorry voor de extra posts
Lieve Buster, ik lees jouw berichtje nu pas...... Allereerst van harte gefeliciteerd met jullie meisje! Goh wat een schrik zeg. Ik hoop natuurlijk heel erg hard dat jullie meisje de genen van de familie heeft en gewoon klein is. Ik ben blij dat ze jullie in het andere ziekenhuis beter hebben behandeld. Wanneer hebben jullie nu de volgende echo? Ik kan me zo voorstellen dat die roze wolk minder luchtig is. Ik hoop dat je de positiviteit vast kan houden. Hou je ons op de hoogte hoe het verder ontwikkeld? Veel liefs!
@buster, hoop voor jullie dat het mee blijkt te vallen en dat ze gewoon klein is. Ik kan hier bijna niet meer normaal lopen of zitten van de pijn in mijn heupen en bekken. Moet echt rustig aan doen. Verder gaat het gelukkig heel erg goed. De kleine beweegt flink, af en toe zie je mijn buik helemaal bewegen. Heel gaaf om te zien.
@bimmeltje 19 juni hebben we weer een echo, ik probeer positief te blijven , sommige dagen is dat makkelijker dan op andere dagen. @sanudo jeetje wat naar dat bewegen zo moeilijk gaat, ik moet wel toegeven dat het hier ook steeds minder gaat, sinds vorige week best last van mijn rug en lang lopen lukt niet echt meer. Vind ik vooral voor mijn dochter vervelend want normaal gaan we best vaak uitstapjes maken naar bijvoorbeeld Blijdorp (heb een abonnement) , kinderboerderij , winkelen , park etc. Maar dat lukt gewoon niet meer.
Busster: dan word je wolke wel even grijs ja. Hooelijk is het geen down maar gewoon een klein kindje. Wij hebben maandag de tweede GUO gehad in Utreht en alles was goed. Groei van het hoofdje was bijgetrokken waardoor ze nu allebei binnen de curve zitten. Bloedstromen in het hart en hersenen waren nog steeds laag dus nog geen rhesus. Wel ga ik kapot van de pijn in mijn buik al een paar weken. Heb echt het geboel dat het gewoon niet meer past. Heb een constante grote harde buik dus daar ben ik inmiddels wel aan gewend. De pijn onder mn rechterborst (ongeveer een handbreedte lager) is echter verschrikkelijk. Helemaal als de baby die daar ligt beweegt. Ik wordt dan misselijk, duizelig en zwarte vlekken voor mm ogen van de pijn. Maandag weer naar gyn dan ga ik vragen of ze er wat aan kunnen/willen doen want dit is echt niet uit te houden.
Goh nijntje en sanudo: Wat erg dat jullie zoveel pijn hebben. We moeten nog zo'n eind Voor Sanudo: ik had veel pijn aan mijn bekken en de fysio deed echt wonderen. Ik deed braaf de oefeningen en het ging echt over. Misschien dat het voor jou net zoveel baat kan hebben. Ik heb net een echo gehad bij de gynaecoloog en mijn placenta ligt nog steeds laag. Met 28 weken weer een echo om te kijken of het al wat omhoog getrokken is. Ik begin me wat zorgen te maken. Ik zou zo graag natuurlijk willen bevallen. Ik probeer positief te blijven. De gynaecoloog heeft gezegd dat de kans aanwezig is dat het meer omhoog gaat.
Toevallig kom ik net weer bij de fysio vandaan. Alles zat wederom verkeerd. Niet zo gek dat het zo'n pijn doet. Ga nu kijken voor een bekkenband, moet nog minder gaan belasten. Nu tape op de onderrug en volgende week weer terug. Hopelijk trekt je placenta nog omhoog, gelukkig heb je nog even. Bij mij ligt hij gelukkig al de hele zwangerschap mooi bovenin in baarmoeder. De kleine is zo ongelofelijk beweeglijk. Lijkt ook wel te reageren op dingen die ik doe. Als ik in een bepaalde houding zit begint het tegen te sputteren. Als ik thee drink zie je bij elke slok mijn buik bewegen. Alsof de thee te warm is als het aankomt haha.
Ik hoop dat de fysio jou net zoveel baat gaat geven. Wat fijn dat jouw placenta mooi bovenin lag. Ik hoop echt dat hij nog naar boven trekt. Ik ben maar getopt te google'en. Ik kom alleen maar enge verhalen tegen over vroegtijdig bloedverlies, tot keizersnedes, tot vroeggeboorten. Hij ligt er gelukkig niet helemaal voor Leuk hè die reactie van de kleine, gaat hier net zo! Ik zie mijn buik nog niet bewegen.