Sterkte! Ik ben met 16wk bij pretecho achtergekomen dat dochter overleed. Bij zh keken ze etc en schatte voor 14.6 weken hart gestopt. Ik had echter geen enkele iets voelde gewoon zwanger. Was vrijdag. Zaterdag heb ik pil genomen en maandag ochten gekomen bij zh voor bevalling. In weekend gingen we naar het strand en hebben we mooie fotos gemaakt met buik te afscheiding, Ik wilde per se curretage omdat ik helse bevalling had en stormweeen altijd. Ruggenprik werkt ook niet bij mij. Maar gyn zei dat ik echt beter natuurlijk kan want zo kunnen ze meer onderzoeken doen op kindje en zo baarmoedermond blijft natuurlijk intakt voor snelle herstel. Ik kreeg cytotec pillen vaginaal. Ze zeiden bevalling kon snel gaan maar kon ook 3 dagen duren. Gelukkig na twede pil (om de 3 uur) kreeg ik stormweeen (alweer). Ik kreeg gelijk sterke ruggenprik en rond 19.00 ben ik bevallen. Ze was volmaakt en mooi. We konden veel fotos maken en bij haar blijven hoeveel we wilden. We gingen met 23.00 naar huis voor onze andere dochter. We hebben gekozen voor crematie door ziekenhuis en hebben zelf as opgehaald maand later. Ze staat nu thuis op schouw. Verder hebben we gekozen voor alle onderzoeken. Biopsy en chromosoom etc. Doodsoorzaak kwam nooit uit maar er werd genetische afwijking gevonden waarvan bleek ik drager te zijn. Mijn dochter heeft die ook en ze en overleden dochter waren kerngezond. Net als ik en mijn hele familielijn dus het doet 0.0 dat afwijking. Genetische afdeling had dat afwijking nog nooit gezien dus wat dat daadwerkelijk doet onbekent. Ik had goede bevalling en maar 2 weken vloei. We gingen gelijk voor weer proberen maar pas 5e ronde verder was ik zwanger. Nu ben ik dat gewaarlijke termijn gepasserd en ik kreeg GUO echo met 16wk. We krijgen nu ook een dochter Ik moet zeggen dat we gelijk gingen met volle moed verder, we hebben het openbaard op FB en iedereen leefde inteens mee, als iemand vroeg erover dan vertelde ik maar ik maakte daarvan niets dat het zo erg is dat ik verder niet mee wilde leven of zo. We hebben natuurlijk ook dochter al dus dat maakt het verschil denk ik. Ik heb zo iets van dat we nietskonden doen, lag niet aan ons, dus afsluiten en doorgaan. Het is gewoon goed gegaan en we gingen erna gelijk op vakanties en proberen verder zwanger te worden. Niets aan te doen. Pech. Ik wens je sterkte met het verlies..
Kwam er bij mijn eerste miskraam pas na 13 weken achter dat het al heel vroeg fout is gegaan. Ik had met 9 weken namelijk een trage hartslag en moest pas 4 weken later terugkomen. In plaats van een gegroeid kindje was het hele baby'tje verdwenen. Waarschijnlijk al afgebroken door mijn lichaam. De vruchtzak groeide gewoon door met 15 weken heb ik cytotec genomen en heeft de 'bevalling' 5 heftige dagen geduurd.
Beste allemaal, allereerst dank jullie wel voor de lieve woorden. Ons *wondertje is 'geboren'. Na 12 uur na de eerste pil begon alles te werken. Heb 2 uur lang last van heftige weeën gehad (daarvoor weeën die ik nog kon opvangen), precies als bij een voldragen zwangerschap. Maar had besloten geen pijnstilling te nemen, ik weet niet waarom ik dat ineens besloot maar wilde de pijn doorstaan, zoals het lid bouwjaar1979 schreef. Na 12 uur kreeg ik dus de eerste weeën en begon ik te bloeden en na een paar uur weeën verloor ik het vruchtwater en is ons wondertje stilletjes ter wereld gekomen. Het was een jongetje en hij was prachtig <3 een compleet mensje, het hoefde alleen nog maar te groeien. Met alles erop en eraan, was erg bijzonder om te zien. <3 Ben heel goed opgevangen in het ziekenhuis, het personeel was zo lief voor me en hebben ons alle tijd gegeven om afscheid te mogen nemen van ons wondertje. We hebben besloten ons zoontje niet achter te laten in het ziekenhuis maar een mooi graafplekje te geven, waar zijn vele (helaas) lotgenootjes ook liggen. Zodat we wanneer we willen er naar toe kunnen gaan om hem te bezoeken. Met mij gaat het redelijk, heb heftige dagen achter de rug met veel tranen en pijn. Maar ik ben (hoe gek dit voor sommigen misschien klinkt) dankbaar dat ik deze zwangerschap mocht meemaken, al was die van korte duur. Liefs Emo
Jeetje meid,ik wil je veel sterkte wensen zodat je dit enorme verlies een plekje kan gaan geven... Het is niet gek dat je zegt dat je dankbaar bent dat je de zwangerschap heb mogen meemaken,hij heeft je wel moeder gemaakt! Dikke knuf en veel sterkte!
Wat vreselijk... Ik heb morgen een pretecho.. 15w2d. Ik keek er alleen maar vreselijk naar uit, geen moment gedacht dat dit je ook kan overkomen. Hoe naïef... Ik wil je enorm veel sterkte wensen met dit immense verlies. Ik hoop dat jullie veel steun zullen vinden aan elkaar om dit samen te verwerken. Jullie mooie mannetje zal voor altijd een plekje in jullie hart hebben. Ik zal een kaarsje voor hem branden. Sterkte!
Emo, raar om te zien he zo'n minimensje met alles erop en eraan? Maar ook heel mooi. Hopelijk heb je een mooi plekje voor hem. Fijn dat het redelijk gaat al kan het best zijn dat er nog wel wat moeilijke momenten komen. Zelf had ik last van"mijn buik zou nu ongeveer zo moeten zijn", maar kwam ook omdat ik 3 vriendinnen tegelijk met mij waren uitgerekend. Ik ben achteraf te snel volledig weer aan t werk gegaan. Daarom benadruk ik nogmaals: neem je tijd. Sterkte! En daarom heb ik ook een schijthekel (sorry maar die komt van diep) aan het woord PRETecho. Je weet nooit of die pret geeft, je hoopt met een prettig gevoel ervan weg te gaan. Ik hoop dat jij er met heel veel pret vandaan komt!
Ben het helemaal met je eens! Ik liep toen tegelijk met me zus,scheelde 3 dagen... Ook ik was te snel aan het werk,en nu 7 jaar laten heb ik het nog niet verwerkt en heb ik er hulp bij nodig! Sterkte en neem idd je tijd!
O ja Emo, Een tip: laat chromosoom onderzoek doen. Bij ons zeiden ze ook jongetje met 14.6 precies maar achteraf bleek dat toch ern meisjes zijn en dankzij onderzoek weet ik dat ik 44 genen heb. Sterkte!
Emo , heel veel sterkte meid!! Heb geen woorden voor je ben er helemaal stil van. Gecondoleerd en wens je echt heek veel rust en sterkte toe. Gr wensje
Emo, ik wens je ook heel veel sterkte voor de komende tijd. En ook voorzichtige felicitaties, toch, met het 'onzichtbare' mama zijn. Want die zijn wel verdiend na je bevalling, die er met 15 weken niet minder om is ! Succes meid...