Ze zegt in principe niks verkeerds. Als je te zwaar bent je drinkt en rookt dan verklein je.je kansen gewoon dat is een feit toch?
Dat hebben wij ook gehad met mijn zwager en zijn vriendin. Zij proberen al jaren lang kinderen te krijgen alleen dat lukt niet. Zij heeft geen eisprong, dat kan ze wel krijgen alleen daarvoor moet ze 20 a 25 kilo kwijt raken. Dat gebeurd niet, want het gaat niet zeggen ze. Maar goed ik heb daar een andere mening over. Maar goed, ik zeg maar niks. Ik gun ze het echt, ik gun ze het voor de volle 100%. We hebben ook verteld dat we ze begrijpen want wij zaten ook in die situatie omdat ik een te traag werkende schildklier heb, maar sinds medicatie sinds 3 jaar had ik weer een cyclus. Wij hadden er ook veel moeite mee om het te zeggen. Maar we hebben ook begrip getoond voor hun situatie en verteld dat we het moeilijk vonden om het hun te vertellen aangezien we weten hoe graag ze het willen. We hebben ze ook verteld toen we stopten met de pil zodat het niet zo hard aan zou komen. Maar het blijft moeilijk.
Ik ben ook te zwaar, maar bij mij ligt het vanwege het feit dat ik een te trage schildklier heb en daar kwamen we pas bij de zwangerschap van onze 2e achter. Ben 18 kilo kwijt. Er moet nog veel meer af, maar daar begin ik na mn zwangerschap pas weer mee.
We bedoelen het denk ik allebei absoluut niet negatief. Mijn ding met m'n schoonzus is dat ze wel opmerkingen maakt tegen mensen zoals; ja ik had zwanger moeten zijn en niet zij. Het was mijn beurt eigenlijk. Maar dat ze ondertussen wel alles doet waardoor het moeilijker zal gaan. Er is haar gezegd dat afvallen de kansen zal verbeteren. Maar ze zegt gewoon daar geen zin in te hebben. Haar vriend is minimaal 2 dagen per week dronken. Ze drinkt zelf ook net zoveel en rookt onwijs veel. Het maakt dat ik voor hun net iets minder meevoel dan voor al die stellen om ons heen die er zoveel voor doen. Al gun ik het m'n schoonzus en zwager ook echt enorm!!!!
Ik had gelukkig al wel een eisprong maar ben voordat ik zwanger werd wel 15 kilo afgevallen omdat ik ook wat te zwaar was... K wist dat je je kansen er nog net wat meer mee vergroot. Heb haar toen ook gevraagd om mee te doen maar dat wou ze niet. Had ze niet zoveel zin in.
Succes essie! @yale: idd gewoon vertellen. En aangeven dat je snapt dat het voor hen moeilijk zal zijn. Wij hebben t vandaag verteld. Moeder was jarig. Dus een mooi kado en de shirts met big brother again en big brother in trainng deden hun werk ☺
Dat heb ik dus ook met mn schoonzus. Dan ga je je dingen af vragen. Ze moet afvallen anders word ze niet geholpen, maar dan zie je wel op facebook dat ze taarten maken om de haverklap..
Wij waren ook zo een stel bij wie het niet lukte. 2 jaar bezig geweest voor nummer 1. En ja heel wat mensen werden zwanger en wij niet. Waaronder mijn zusje, ze vond het zo moeilijk om te vertellen en ik vond het zo moeilijk om te horen. Maar ja je moet het toch vertellen. Maar verwacht niet direct een positieve reactie en gun de ander tijd om aan het idee te wennen. Daarna kunnen ze vast wel blij voor je zijn. Was ik natuurlijk ook voor mijn zusje, maar ik had even tijd nodig. Essie: spannend!! Whuz: ik ben ook zo beroerd geweest. En dan had ik ook nog een verjaardag aan de andere kant van NL. Ben aan de misselijkheid medicijnen gegaan anders zou het helemaal niks worden. Ben nu ook echt uitgeteld en ga zo mijn bed in. Vanaf morgen weer 3 lange drukke dagen werken Nog 12 dagen tot de volgende echo
Daar ging mijn berichtje ook absoluut niet over. Ik sluit me volledig bij een ieder hier aan dat mensen het hef in eigen hand moeten nemen, voor zover dat mogelijk is, en ben het er ook mee eens dat mensen eerst zichzelf zoveel mogelijk op de rit moeten krijgen voor ze zeggen dat het 'gewoon niet gaat'. Daarbij kun je denken aan gewicht afvallen (of in mijn geval aankomen, want dat kan ook nog), stoppen met roken en sporten. Dat is nogmaals echt niet waar ik verdrietig van raakte in het bericht van LJJ. Wat ik pijnlijk vond was de opmerking "zeker omdat ze toch al beiden 'halfbakken' zijn", en ik blijf erbij dat dat pijnlijke woorden zijn om te gebruiken, althans zo ervaar ik ze zelf zeker. Daarbij weet ik ook dat ze het niet slecht bedoeld, maar vind ik het wel belangrijk om mensen te vertellen wat dingen kunnen doen. Vroeger hield ik daarover mijn mond en werd ik boos, nu uit ik het en zie ik ook de vaak goede intenties. Enkele maanden geleden had ik veel pijn van mijn cystes in mijn buik en was ik net begonnen in de MMM, toen het me te veel werd en ik me ziek heb gemeld op het werk wegens buikklachten. Een mannelijke collega vroeg toen "en... schopt 'ie al?". Niet slecht bedoeld, maar na uitleg zal hij zo'n opmerking (gelukkig) nooit meer maken naar een ander mens. En dat vind ik belangrijk.
Ik bedoelde het absoluut niet rot, en wilde hier zeker ook niemand mee beledigen! Sorry als dit wel zo over is gekomen! Maar ik maakte uit het verhaal op dat het bovengenoemde stel niet zo gezond leeft en het zeer oneerlijk vinden dat het niet lukt zwanger te worden. Het punt wat ik wilde maken is puur dat ze eerst zelf eens gezonder zouden moeten gaan leven.. En het eerst bij zichzelf moeten zoeken. Ik had even geen andere benaming ervoor omdat ik de frustratie uit het verhaal goed voelde.. Dus zodoende. Nogmaals sorry! Ik wil niemand hier pijn doen!
Begrijp ik ook meis en wilde je ook absoluut niet aanvallen 😊. Ben met name door deze begripvolle reactie blij dat ik het gewoon gezegd heb, want dan zit me nu ook niets meer klem!
Yale, die opmerkingen zijn natuurlijk niet zo netjes van haar. Maar ik begrijp haar pijn wel. Ik ben zelf pas na 4,5 jaar zwanger geraakt van de eerste. Mijn zus liet haar spiraal verwijderen en was zwanger. Hoewel ik het haar gunde, kon ik eerst allemaal maar jaloezie en pijn voelen eerlijk gezegd, verder niets. Geen enkele moeite hadden ze er voor gedaan, en wij maar strijden. Ik heb dit nooit tegen haar gezegd toen, maar ik voelde me wel zo. Nu is zij, sinds de geboorte van de eerste bezig voor een 2e (is 2,5 jaar).. en nog steeds niet zwanger. En nu zijn wij ineens zwanger van de tweede. Ik kan haar gevoel dus ook beter begrijpen nu en zal niet gepaste opmerkingen dan ook minder zwaar opvatten. Dat ze niet wilt afvallen, is dat niet dat ze bang is? Dat ze het wel probeert maar elke keer terug valt in haar gewoontes? Of dat ze een emotie eter is? Want dat ben ik ook! Ik moest ook afvallen, en nog steeds. Maar dat betekent niet dat zij minder recht hebben dan een ander stel toch. ------------------------------------------ Ik voel me echt minder beroerd, erg blij mee. Maar toch ook weer een beetje meer onzeker nu.
Ik blijf je even volgen hoor! Vind t bijna net zo spannend als jij denk haha....😉 veel plezier en ben benieuwd .