jeetje versluis wat een een verhaal zeg heftig! hier geen rare verhalen behalve dat ik me dood schrok dat ik alweer zwanger was terwijl ik net een beetje was bijgekomen van de vorige bevalling
Wow wat een verhalen!!!! Hier na 3 ongeplande en door de vaders ongewenste zwangerschappen... Die altijd eindigde dat ik er alleen voor stond... Zijn alle 3 geëindigt in MK... alsof het zo moest zijn... 8w5d, 11w6d en 14w2d... Ik word door alle varianten pillen, morning after en condoom zwanger... zucht... Dus toen ik ML ontmoete heb ik hem meteen verteld dat ik GEEN kids meer wil... Teveel verdriet... Kreeg daarna echo omdat ik oude klachten had... (laatste MK maakte door curretage baarmoedermond onsteking wat een baarmoederonsteking werd...) Was toen aan 3 fase pil... Die echo meneer zegt... hey je heb een eisprong nu... Dus ik ff paar sec stil... huh... eisprong... ik ben aan de pil Dus ik was zooooo opgelucht... al die kerem zwanger was NIET mijn schuld... Ongeacht wat de 3 voorgaande mannen mij verweten... :x ML vond het prima... zwanger is zwanger en welkom!!! Toen we over een kind na deden denken... had ik 1 voorwaarde... Ik wil NIET per ongeluk zwanger raken... Ik ben toen meteen begonnen aan cyclus bijhouden en vruchtbare week geen sex... Toen we besloten in maart 2012 er voor te gaan hadden wij 11 april positieve test in handen! Toch was ik doodbang dat ook ML er vandoor ging... Maar hij is er ergggg blij mee!! Waren zware 1e 15w... toen pas durfte ik adem te halen en te genieten... Heb 6w geleden spiraal laten zetten... enige hoop... Maandag echo of die goed zit... Ben best zenuwachtig en heb er geen goed gevoel over...
Jeetje Versluis, wat heb jij een hoop meegemaakt! Hier is de MK ook echt een zwarte pagina uit ons leven samen. Nadat we wisten dat het niet zo mocht zijn, zo'n tabletje ingebracht en wachten. 's nachts wakker geworden in een bloedbad, dus we dachten dat het wel goed zat. Inwendige echo ter controle, zat er nog steeds. Poging met tabletje 2; het bleef stromen dus 's nachts veel naar de wc en bij 1 van die nachtelijke toiletgangen werd ik licht in mijn hoofd en riep ik ML. Die vond me flauwgevallen op het toilet, sleurde me eruit en toen kwam ik bij terwijl het eruit gutste tussen mijn benen. Controle echo: het zit er nog. En verstandelijk weet je dat het niets is, was en wordt maar dat het er 2x niet uit wil en dat je door zoveel moet gaan is ZWAAR. Toen curretage... ik was niet ingepland en stond op standby. Ik heb van 8:00 tot 18:30 nuchter op de afdeling fetiliteit zitten wachten en toen gedreigd dat ik ging. Toen kon ik binnen een half uur de OK op en is het weggehaald. Ik werd wakker en ik kon alleen maar huilen. Het is niet, het was niets en het werd niets, maar het is nu weg. De 1e keer was ik na 3 maanden zwanger, de 2e keer ook, maar wat waren wij blij na de eerste termijn. Zo'n heftige tijd.
@ingrid: altijd leuk om jou verhalen te lezen (en dan bedoel ik de manier waarop je schrijft). Lijkt mij namelijk ook heel zwaar bv+niet doorslapen+werken+kolven+zelf ziek zijn, etc. Je hebt t niet makkelijk gehad. Dus iig heeel goed van je dat je t meer dan 4 maanden volgehouden hebt. @extra drinken geven: geen idee wanneer dat mag. Hier voorlopig nog alleen moedermelk, aangezien hij nog flink moet groeien in gewicht. Denk dat als hij goed op gewicht is best extra mag drinken? @linea negra: is al een stuk minder geworden, maar nog steeds wel een beetje zichtbaar @fotootjes: zoooo leuk! Wat hebben we toch allemaal knappe kindjes! @vogeltje: hier kan hij zich soms wel een uurtje vermaken, maar heel vaak ook echt niet (dan blijft ie zeuren, maar als ik kom wel weer lachen). Denk dat t deels ook al karakter is? @kat: hier gaat dat dus wel bijna de hele dag op schoot zitten. Want slapen overdag...dat wil die niet. Dus helaas niet echt tips voor je. @zwanger: wat een heftige verhalen zeg, heel wat meegemaakt sommigen. Hier niet zo bijzonder, was ietwat laat met ontdekken. T was de eerste ronde en mn eerste test liet niks zien (dacht ik, wist ik toen veel dat je soms moet turen als je nog niet zo lang zwanger bent) dus gelijk weggegooid. Week later dacht ik...hmmm nog niet ongesteld...toch maar weer een test, en die was wel heeeeeeeel duidelijk. Ik geloof op 24 april dat dat was. Hier gaat alles zijn gangetje nog. Slaapt klokje rond of langer. Slaapt overdag max een half uur achter elkaar. Kletst, lacht, huilt, speelt, plast en poept. En krijgt nog steeds alleen moedermelk (maar is voor mij nu makkelijk), en probeer pas met 6 maanden papjes, fruit en groente te geven (maar vind het wel o zo leuk om jullie foto's te zien met eerste hapjes! Kan nie wachten!! Maar doe t wel.) Denk geen Rapley hoor.. lijkt me toch n beetje eng, maar misschien bij sommige dingen kan t wel..
Jeetje, Ingrid! Jouw verhaal heeft heeeel veel overeenkomsten met de mijne. Ik ben ook een week met de cytotec aan het klooien geweest voordat ik dan toch maar gecuretteerd werd. Ik was 's ochtends aan de beurt, maar door allerlei spoedgevallen kon ik pas 's avonds rond 19 uur geopereerd worden. En al die tijd moest ik nuchter blijven, dat vond ik nog wel het lastigste... (Na de narcose heb ik KatMan om chips gestuurd. Toen de verpleging mij een bus Pringles zag wegknagen, kwam ze snel met een spuugbakje aangehold, haha. Maar dan kent ze mij nog niet. Ik heb ook tijdens de bevalling nog tussen de weeen door chips lopen knagen. Er zijn zelfs foto's van als bewijs... ) Het rare verschil alleen was dat ik na de curettage echt extreem opgewekt was. Alles in mij zei dat dit de laatste hindernis was voor het grote geluk. Dit heb ik zelfs hardop uit durven spreken naar ziekenhuispersoneel en familie.
Heftige verhalen allemaal zeg!!! Mijn verhaal minder heftig maar voor mij ook erg schrikken.. Hier altijd al veel problemen gehad met ongesteld en welke pil veel pijn erbij bla bla maar is nooit verder gekeken moest maar paracetamol nemen Toen wouden we een kindje dus gestopt met de pil in maart 2011 na paar x super lange cyclussen en heel veel pijn toch naar dokter nee werd pas na jaar doorgestuurd kreeg een of andere zware pijnstiller maar die mocht ik niet slikken als ik zwanger was nou handig als je zwanger wilt worden.. Zo jaar aangesukkeld en werd ik doorgestuurd onderzoeken gehad bleek ik dus alles 2 te hebben maar dan helft kleiner 2 baarmoedermonden/halzen en baarmoeders dus zou stuk moeilijker worden en zwangerschap zelf ook met hoge kans op vroeggeboorte wat tenminste bekend was had de langste zwangerschap met dezelfde afwijking 32 weken gehaald dus na veel uitleg naar huis helemaal overstuur en zou als ik ongesteld was aan Clomid moeten beginnen om te stimuleren dat ik misschien aan allebei de kanten een eisprong kreeg zodat er sowieso zaadjes bij kwamen.. Maar wonder boven wonder werd ik niet ongesteld!!!!! En had ik positieve test in handen en heb ik dankzij heel veel rust ook nog eens de 36 weken gehaald!!! Dus al met al veel zorgen gehad tijdens zwangerschap om uiteindelijk gelukkig niks..
Jeetje heftige verhalen allemaal! Mk komt vaker voor dan je denkt. Heb het zelf niet gehad maar twee vriendinnen wel.... @slapen: hier ook al 2 dagen aan het rommelen! Wilde het hier vragen zie ik dezelfde vraag hier terugkomen na ochtendslaapje en een korter wordend middagslaapje geen slaap meer! Maar ze red het niet tot 7 uur zonder huilerig drammerig te worden... Buuf zei al is ze niet toe aan 2 slaapjes. Maar weet niet goed hoe ik dat in haar ritme van voedingen 7-11-3-7-11 moet doen....
Reageren op mn tel wilde ff niet. Dus nu ff tijd en achter mn laptop. Jeetje wat gaan jullie hard. @vermaken: prima hier.. niet altijd maar kan zich prima vermaken een uurtje in de box op of speelkleed. @voeding: nog steeds flesjes... geen fruit of groente. Hij doet t nog heel goed op de flesjes. @kleding: niet zoveel gekocht. Denk dat ik t wel leuker vind voor jongens dan voor meisjes. Lekker stoer! @zwanger en mk: heftige verhalen zeg! Hier ook een mk. In 2011 positief getest op 1e kerstdag. Dus wij dat natuurlijk meteen aan ma, broertje en zusje verteld die 2e kerstdag kwamen. Helaas in de 7e week wat bloedverlies, klein btje maar, maar toch ff naar vk gegaan. Die gaf aan niks te kunnen zien en zei 't kan vriezen of dooien. Lekker dan. Volgende dag weer ff gebeld en mocht weer komen voor een echo. Toen kon ze weer niks zien, maar wel beter uitleg gehad. Die zondag krampen en bloedverlies. Dus ik ging ervan uit dat t een mk was. Vl (die ik op dat moment even niet lief vond) zei de hele tijd maar dat we t nog niet zeker wisten (ik wist t natuurlijk wel, dat voel je gewoon) en dat we positief moesten blijven. Toen heb ik m ff goed de huid volgescholden. 'Ik lig hier een mk te hebben en jij zegt maar t komt goed!' Veel stolsels verloren en groot ook! Maandags naar de vk en idd het was weg. Dinsdagavond nog één laatste keer krampen en veel bloedverlies. En toen was t over. Heb daar heel veel verdriet van gehad. Drie dagen thuis gebleven en op donderdag weer geprobeerd te werken. Maar had een vergadering en het was allemaal zo futiel. Heb daar bijna zitten janken en ben naar huis gegaan. Vond het zo onbelangrijk! Maar de week erna wel weer begonnen. Zo af en toe heb ik het er nog wel moeilijk mee. Maar ben zo blij met Lennox! En hoop dit nooit meer mee te hoeven maken. Dit was januari 2012, in maart 2012 nog een vmk (veel stolsels verloren) en in april 2012 een positieve test (na een negatieve test en een weekend vol wijn! )
Echt... zoals iemand hier al schreef: net als je een ritme denkt te hebben, gooit-ie 't om. Mr. X. vertikte het vanmiddag om te slapen. Tussen 13 en 19:30 wakker geweest. Bij tussentijdse bed-pogingen schreeuwde hij moord & brand. Hij wilde 'gewoon' bij ons zijn: met een beetje aandacht was meneer weer een tijdje redelijk tevreden. Tot mijn verbazing wilde hij om 19:30 wel zonder problemen slapen. Heh??!! As we speak wordt hij van het ene op het andere moment krijsend wakker??!! Wat krijgen we nou? ... Nu gaat zijn duimpje erin, en ik denk dat hij weer in slaap valt. Krampjes van de rijstebloem of zo?
Wat mooi Kat dat jij direct het vertrouwen had in een volgende keer. ML bleef ook steeds maar benadrukken dat ik zwanger kan raken, maar ik dacht alleen 'ik kan zwanger raken van een leeg ei bedoel je'. Daarbij had ik net de hele huwelijksreis lang (3 weken) doorbakken schoenzolen gegeten, appelsap ipv wijn (ook die dag op een schitterende wijngaard...), bitterlemon ipv champagne in 1 van de beste restaurants ter wereld en schattige babykleding gekocht. So sad .
Zou zo kunnen hoor! Hier beetje onrustiger en wat diaree van nieuwe spul. Ik kijk het nog 2 dagen aan anders stop ik... Hier 19:00u op bedje... werd na 20min wakker (zoals met elk dutje... echt de klok op gelijk zetten) maar na speentje en tutteldoekje geven ging die weer slapen
Hier ook 19:00 op bed, we hadden goeie hoop maar toch huilen. Aangezien het de nacht van de speen is, meteen ff getest... uitspugen en nog harder brullen. Dan maar even bij mama aan de borst. Grote ogen, tegen mama brabbelen tijdens het drinken en lachen. Dus toen ie losschoot, 'm volledig losgekoppeld en in bed gelegd. 2 mins huilen DOWN. Nu X-Factor en Nibbits!
Jeetje wat hebben jullie gekletst vandaag!! @vermaken, gaat hier heel erg goed kan zich zo 1 1/2 uur in de box vermaken en een lol dat ze dan heeft. @zwanger, wat een heftige verhalen allemaal!! Hier een vmk bij 5 weken lichaam heeft dit zelf opgelost en toen gebeurde er niks meer. Dus doorgestuurd naar de gyn ik was in oorde mijn man zijn zaad niet zullen voor icsi moeten gaan enigste optie. Kans op een normale zwangerschap nihil. Een hoop verdriet na een week word ik niet ongesteld.........en daar was Lana die trapte niet in de grapjes van de gyn! @slaapjes, Lana slaapte overdag altijd veel, maar sinds we haar 23:00 fles hebben laten vallen en ze dus klokje rond kan slapen slaapt ze overdag 3x een uur a 1 1/2 uur.
jeetje heftige verhalen allemaal! hier ook MA, zouden bijna 9 weken moeten zijn bij de echo maar vruchtje is gestopt met groeien met 5-6 weken. Gelukkig wel volledig zelf opgelost maar wat heb ik het er zwaar mee gehad! en heel soms nog wel hoor dan gaan me gedachten dwalen wat als... en dan ga ik me weer schuldig voelen tegenover wout want tsja als die had blijven zitten was hij er niet geweest en zo ga ik dan verder tot ik er zelf gek van word.... @slapen, hier echt onwijs veel normaal slaapt hij tussen elke fles ongeveer 3 uurtjes, of iig 3 uurtjes op bed en is dan een uurtje beneden en gaat dan weer naar bed. alleen bij fles 16:00 is hij na 2 uurtjes al beneden en gaat dan mee douchen en om 19:30 fles en weer naar bed heb echt een klein slaapkoppie
Jeetje zeg, wat een verhalen! Heftig zeker. Ik krijg steeds meer het idee door alle verhalen hier en mijn eigen ervaringen dat 'normale' zwangerschappen zeldzaam zijn geworden. Hier nu bijna een jaar geleden positief getest . Ik werd niet ongesteld in mijn stopweek, dus toen schoten we een beetje in de stress. Vl wilde nog graag geloven dat ik niet zwanger was, maar ik wist wel beter. De test die we deden was dan eigenlijk ook meer voor bevestiging voor vl, dan voor mij. Daarna een paar hele heftige weken (wel houden, niet houden), daarna rust tot zo'n 21 weken en daarna weer een super spannende tijd . Ik heb de buik vol P) van zwanger zijn hoor, voorlopig echt echt niet. Vermaken, hier is zo'n 15 minuten vaak toch wel de max voor rustig in de box liggen met boxmobiel. In de swing wil hij het nog wel eens langer vol houden, maar dan valt hij vaak in slaap. In de box gaat hij snel jengelen, dan draai ik hem op z'n zij, fiep (is dat Brabants ja ?) erin en meneer slaapt. Dus om maar meteen antwoord te geven op de slaapkop vraag, check! Enorme slaapkop. Vandaag geslapen tot 08:00 (om 22:30 naar bed gegaan na een fles van 150cc eruit gegooid te hebben), daarna van 08:25-11:30, bad + fles, 12:45-16:00 geslapen, 16:30 fles, 17:15-heden slapen . Af en toe jengelt hij wel wat tijdens het slapen, maar fiep erin en meneer slaapt door. De ka schrok een beetje toen ik zei dat meneer snel 20 uur op een dag slaapt, maar zag liever dat hij veel slaapt, dan dat hij niet slaapt. Voeding, wij zijn over naar 2x150 (ochtend + avond) 1x140 en 1x 130 . Gekke hoeveelheden, dat weet ik, maar het werkt! Nog maar 4 flessen en ze gaan allemaal goed op! Wat een verschil met een paar weken geleden zeg. Nu hopen dat het zo blijft, want het moeilijk dan + spugen begint weer te komen. Ik geef nu maar op de dwangbuis methode de fles, anders duwt Qtje hem om de 5 seconde weg. Kleding, sodeju! Wat een volle kast kirasese. Hoeveel heeft hij nog niet aangehad ? Wat sweetdreams (geloof ik) zei, klopt hier wel heel erg. Ik heb een paar favo setjes en die blijven toch steeds terug komen.. Nu de spreidbroek af is, moet ik weer even nieuwe setjes gaan zoeken, maar ik heb er al weer een gevonden! Een grijze broek van de prenatal, shirtje van de V&D (vind dat zo'n leuk shirt!) en stoere slofjes van de Next (thanks to Tante.).
Hier lekker op bed gelegd om 19 uur. En meneer is zonder morren gaan slapen. Maar dat doet ie eigenlijk altijd! Een blije mama hier. Hopelijk gaat dat bij de andere beebjes ook nog komen...
Slapen... Hier nu 3-4x ongeveer 20min in bed... Dat is al HEEL VEEL... Zit nu sinds 4d enige ritme in!!! Trots!!! In maxicosi kan hij wel 1u slapen... blijft gek...
Ik bied alvast mijn excuses aan voor mijn aankomende verhaal, maar wil het toch even kwijt! Een paar dagen terug lagen VL en ik in bed. Toen kwam de geen seks kwestie aan bod. Tegenwoordig lijkt het meer alsof we broer-zus zijn dan vriend-vriendin. Seks hebben we eigenlijk niet meer, deels omdat ik sinds ik mijn implanon heb laten zetten constant bloed (dat kreng gaat er dan ook weer uit, maar eerst even bekijken welke ac ik dan wel wil). Maar ook doordat ik gewoon geen zin heb in seks. Zelfs een fatsoenlijke zoen is al zeldzaam geworden . Vl is dus op z'n zachts gezegd niet zo blij hiermee en dat begrijp ik volkomen! Hoe we dit gaan oplossen weet ik niet hoor, maar dat loopt wel los. Ik ben mezelf in ieder geval schoppen onder mijn kont aan het geven om wat meer affectie te tonen. Qua gevoel zit het echt wel goed tussen ons . Alleen het fysieke deel moet weer op gang komen, op zich niet gek na bijna een half jaar geen seks mogen hebben . Maar nu kwam het ook ter sprake dat ik nog best veel moeite heb met alle gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Vl merkt dit door mijn afwezigheid, 'laks'heid (flessen niet meteen omspoelen, niet goed eten ed.). Ik merk het vooral aan het doffe gevoel, weinig emotie, geen tijdsbesef, onwijs moe. Nu zegt natuurlijk iedereen gelijk dat ik hulp kan gaan zoeken, als ik dit aankaart, maar ik weet niet of ik dat nog wil. Zoals jullie misschien nog weten heb ik voor mijn zwangerschap 2 jaar bij verschillende psychologen/psychiaters gelopen zonder succes. Nouja, wel met succes, want ik voelde me weer goed 1 jaar geleden hoor! Maar dat lag denk ik meer aan mezelf . Maar goed, daardoor heb ik dus geen zin om nogmaals bij een psych aan te gaan moeten kloppen.. Ik wil dat gewoon niet meer, gesprekjes houden werkt voor mij niet. Maar ondertussen gaat het ook niet heel veel beter. Wel weer iets beter, maar het gaat echt met dagen op en af. Aan de ene kant wil ik graag afwachten of de tijd er voor gaat zorgen dat het minder moeilijk word om om te gaan met de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Ik kan het hele ziekenhuis gebeuren gewoonweg nog niet afsluiten omdat ik er nog elke week te vinden ben voor Quinten. Maar dat blijft voorlopig ook wel zo, dus die confrontatie blijf ik houden.. Wat ik hier mee wil bereiken geen idee! Maar dan weten jullie in ieder geval waarom ik minder actief ben . Ik heb er gewoon weinig puf voor. En is het struisvogelpolitiek om te denken dat het misschien door mijn schildklier of een vitamine tekort komt? Ik blijf maar afvallen.. Maar ik wil ook niet bij de HA aan gaan kloppen met dit verhaal en dan laten prikken op dingen waar uiteindelijk niets uitkomt.