Nou ik ga mijn verhaal maar eens vertellen. Zondag waren we op kraamvisite geweest bij ons pasgeboren nichtje, thuis ging ik koken en voelde een zeurende pijn in mijn linkerzij en buik, trok door naar mijn been, dit duurde ongeveer 10 minuten, het was een raar gevoel, soort menstruatiezeurende pijn. Ineens voelde ik een knapje in mijn zij en het gevoel was in een keer weg. (dit stukje heb ik pas een dag na de operatie 'herinnerd' en kon het toen ook pas plaatsen) Blij dat het weg was gingen we eten, niet echt trek en na een kwartier kreeg ik pijn onderin mijn buik. Ik heb snel last van mijn darmen dus dacht dat die opspeelden. De pijn werd heviger, kreeg geen ontlasting, geen houding was prettig dus na een paar uur de hap gebeld. We moesten langskomen met urine. Plassen ging niet dus aldaar uiteindelijk kunnen plassen. Ik liep krom van de pijn. De arts voelde mijn buik, vroeg naar de hevigheid van de pijn (een 9) en of ik vloeide. Nee dus. Nu ben ik zelf doktersassistente en weet de gevaren van een bbz of blinde darm ontsteking die niet optijd ontdekt is. Deze angst deelde ik met haar. Ze dacht daar niet aan, dacht dat ik een dreigende miskraam had en werd naar huis gestuurd met het advies rust (en geen PCM want ik was zwanger dus kon het beter niet nemen!) Omdat er wat witte bloedcellen in mijn urine zaten dacht ze dat ik een beginnende blaasontsteking had en wilde een kuur geven. Dit heb ik geweigerd, ik wist 100% zeker dat ik dat niet had (nooit gehad en totaal geen klachten daarvan). Eenmaal weer thuis ging het van kwaad tot erger, alsof ik mega spierpijn in mijn hele buik had. Opstaan/draaien of een andere houding aannemen ging nauwelijks nog. Ik moest spugen, werd zweterig en dreigde flauw te vallen. Mijn vriend bleef constant aan mijn zijde...Rond 03.00 heeft hij van mij de hap weer moeten bellen, het ging niet meer, ik voelde me steeds wegzakken, vertrouwde het voor geen meter. Maar de assistente zag geen reden om een arts te sturen, mijn buik was onderzocht en ik zou maar 2 PCM moeten nemen en de ochtend afwachten. In de nacht werd er in het zh toch niets aan gedaan. Mocht de PCM niet helpen moest hij terugbellen. Het leek iets te helpen, in een halfzittende houding zonder maar iets te bewegen hield ik het een aantal uren half doezelend uit. Bij overeind komen weer dreigen weg te vallen, moest naar de wc om te ontlasten en ik verging van de pijn toen de ontlasting eruit kwam, de druk binnenin was immens! Ik had mijn vriend gezegd om om 07.45 bij de huisarts voor de deur te gaan staan (gelukkig om de hoek hier) om een arts te laten komen. Aldaar werd hem direct gezegd: Ze gaat vloeien he, ja dat wordt een miskraam. Hij had nog geen uitleg gegeven van hoe of wat. Dus verteld dat ik helemaal niet vloei en verga van de pijn, of er een arts kon komen. Nee dat gebeurde niet, om 08.10 moest ik zelf maar naar de praktijk komen. Zo gezegd zo gedaan, ik werd gezien door een andere arts gelukkig die mee heel serieus nam, nogmaals mijn buik onderzocht (had inmiddels al meerdere keren schouderpijn ook gehad = kenmerk van bbz!) en die was totaal geprikkeld, ik had vervoerspijn, loslaatpijn, lage bloeddruk en snelle pols. Hij belde de gyn die me om 10.30 wilde laten komen maar daar nam hij geen genoegen mee. Ik moest direct gezien worden en dat is gelukt, ik mocht gelijk heen. Aldaar naar de poli gestrompeld, moesten we weer helemaal terug naar het lab voor bloedprikken. Toen maar in een karretje gegaan en dat scheelde enorm. Een uur later door gyn gezien, moest op behandeltafel gaan liggen maar de pijn die toen door mijn schouder trok was enorm, ik gilde het uit. De gyn schrok er erg van en ben weer overeind gekomen om in de gyn.stoel te gaan zitten. Gelijk een echo gemaakt inwendig en geen vrucht in de bm. Dit had ik wel verwacht. Ze zag erachter wel een afwijking en dat bleek een stolsel, kortom een eug. Afhankelijk van mijn hcg waarde moest ik of geopereerd of afwachten tot het loskwam. Ondertussen werd ik opgenomen, pols hoog, bloeddruk al lager....de pijn was te doen in die halfzittende houding. Uren later werd het HCG bekend, 7500. Veel te hoog dus en de operatie werd ingepland. Uiteindelijk ben ik om 15.30 geopereerd en het eerste wat de gyn zei toen ik bijkwam was dat er een liter bloed in mijn buik zat! Mijn linker eileider is verwijderd en dag na de operatie had ik nog maar een hb van 5.0. Nu ben ik weer thuis en valt alles op zijn plaats. De zeurende pijn en het knapje was mijn eileider die scheurde! Ik heb van 18.00-15.30 de volgende dag gebloed in mijn buik! Ik heb nu erg het gevoel dat ik niet serieus genoeg genomen ben die nacht op de hap, denk dat ik erg veel geluk heb dat ik dit nog kan navertellen. Heb al vele verhalen gehoord van te laat ingrijpen bij bbz, niet 'herkennen' van de klachten. Veel gelezen heb ik: Neem maar een PCM en wacht het af. Ik vind dit niet te geloven! Ik ben verdorie 3 keer bevallen, weet wat pijn is, geef het een 9 en nog moet je maar PCM nemen? Ik vind het bizar. Het feit dat er geen kindje komt is verdrietig, maar het gevoel dat mijn andere kinderen bijna geen moeder meer hadden is nog veel erger! Hoe kan ik dat een plaats geven? Verder na ontslag ook geen afspraak voor nacontrole, hcg prikken, gelijk zwanger worden, ik weet van niets. Moet nu dus weer overal achteraan en bah dat is niet fijn. Ik heb besloten om een bezoek aan de arts te brengen die me wel serieus nam en dan wil ik de berichten van de hap even doornemen, hoop dat hij het terug wil koppelen zodat die arts dit niet een 2e keer laat lopen. Ik ben niet boos op haar, ze was erg menselijk maar schijnbaar niet kundig genoeg. En met boosheid bereik ik niets. Goed, dit is mijn verhaal.....het is lang ik weet het maar zo compleet mogelijk. Hoop dat een ander er ook wat aan kan hebben want dit gun ik echt mijn ergste vijand niet. Liefs pom.
jeetje pom!!!!! Ik ben in juni geopereerd aan een BBZ ook mijn eilleider weg.. Gelukkig bij mij niet geknapt dus die hel heb ik niet door hoeven maken! jeetje ik zou dat ziekenhuis wat aandoen! wat een slechte slechte zaak! wordt er woest van!!!!! en dan ook nog geen vervolg afspraak?!?! nou je moeten over 6 weken terug en dan moeten ze je bekijken en controleren wat een eikels!!!! je hebt een buikoperatie gehad! jesus wat een sukkels! ben blij dat je het nog na kunt vertellen! hele hele hele dikke knuffel! het is een trauma gewoon! Hier: mijn tweede miskraam begon ook met beetje rood, beetje bruin etc etc.. als het mis zit dan is het mis en komt het vanzelf, als ik nu naar de gyn ga voor een echo kan het er goed uit zien, maar zodra ik de deur uit loop kan ik een mk krijgen dus heeft gewoon niet zoveel zin.. daarnaast ben ik nog zo kort zwanger dat er ook een kans is dat ze niet eens een hartje zien.. ML wordt ook zenuwachtig van mijn afhoudende houding, maar ik zie het nut niet om weer naar de gyn te gaan.. ik wacht het af.. het zit gelukkig in mn baarmoeder dus een BBZ is het 100% niet, been there done that! Mijn eerste mk was met helse pijnen (oke ik was ook al 13 weken) dus ik wacht gewoon af.. wil niet eerder van volgende week donderdag een nieuwe echo, en tegen die tijd weet ik al of ik een mk heb of niet..
Weetje het zh heeft in mijn ogen wel goed gehandeld, op de nazorg na dan.....waar ik meer teleurgesteld in ben is de huisartsenzorg en dan vooral de hap. Ik ga vandaag met de vk praten en misschien kan ik via haar wat meer te weten komen over nacontrole enzo. Dan maak ik gewoon weer een afspraak hoor, de gyn die me opereerde was een hele lieve man, daar heb ik wel vertrouwen in. Heb geleerd voor mezelf op te komen nu dus laat me echt niet aan de kant zetten meer.
Jeetje pom wat heftig dit! Ik vind dat de dokters tegenwoordig te laat ingrijpen. Het is altijd neem maar pcm in wacht af. Nou gelukkig kun je het na vertellen. Veel beterschap en sterkte met jullie verlies.
je hebt gelijk, ik las het verkeerd.. ik ben ook boos op jouw huisarts!!!! jesus wat een slechte zaak!
@Pom: ik heb van zondagochtend 6.00 uur tot maandagavond 19.00 uur gebloed in mn buik. Ze zijn 2 uur bezig geweest met opereren. Ik moest elke week hcg prikken en na 2 weken controle (normaal 6 weken) Wij moesten 1 ronde overslaan en mochten dan weer proberen. En met 5 weken een echo als het weer raak is. Bij mij was de pijn erger dan mn bevalling, maar ik had dus geen typische bbz klachten. Het is dat onze kliniek goed heeft gehandeld, anders.. Wil er niet aan denken! Neem echt je rust!
Goed te lezen hoe de controles zouden moeten zijn, heb net de vk aan de lijn gehad, erg lief en meelevend. Zij gaat uitzoeken hoe en wat. Poeh das niet niks zolang bloeden! Jij bent ook door het oog van de naald gegaan dus. Hoelang ben je thuisgebleven van je werk? Hoor van de vk dat ik deze maand thuis moet blijven, vind het zo moeilijk om dat aan te geven, vooral omdat ik zelf doktersassistente ben. Net ook een van mijn bazen (arts) gesproken, ook aangegeven dat het vooral psychisch nu erg slecht gaat. Ben veel aan het huilen, voel me slap en geen eetlust. Ben heel blij met dit forum en jullie meiden, jullie zijn schatten!
Wow pom...wat heftig.... Hoop dat de vk je kan helpen met je vragen. En dat je het een plekje kam geven...
@pom, das nogal een verhaal zeg... en wat een ongeloofelijke eikels bij de HAP..... het is belachelijk hoe ze met je omgaan.... ik weet dat ze bij ons mijn vriend met een blinde darmontsteking naar huis hebben willen sturen als zijnde kerstkwaaltje... het lijkt gvd of sommige artsen het geen reet kan schelen wat er met mensen gebeurd. doe maar rustig aan en zorg maar goed voor je zelf. en dan hopen over een tijdje dat je weer lekker zwanger kunt zijn zonder problemen
jeetje pom wat een verhaal. ik heb net echo gehad. Er was een vruchtholte en een dooierzak te zien maar het "kindje"is nog te klein.Dus ben nu waarschijnlijk 5 weken (ipv 7,4).Krijg volgende week donderdag weer een echo. Bha nu blijft het nog een weekje spannend.Maar ben in elk geval wel zwanger.
hier ook een echo gehad.. er was een vruchtzak te zien die overeen komt met 6 weken.. maar geen hartactie.. baal ervan... ben totaal niet gerust gesteld nu. moet nu over 2 weken weer terug komen.
ik snap wat je bedoelt.Ik weet zelf niet goed hoever ik ben. Ik heb 12 augustus miskraam gehad en daarna weer zwanger,maar weet dus niet hoe mijn cyclus na mk was. Ik had eigenlijk graag vandaag een klein frummeltje met leifst hartactie gezien.Ik word gek van dat wachten.Maar ik hoef in elk geval niet 2 weken te wachten.Ik mag donderdag weer voor een echo.
Hey meiden, Hoe is het daar? Hier gister inie minie beetje bloed en moeilijk zichtbaar maar wel een klein beetje!! Gebeld met de vk en die denkt innesteling! Sinds gister avond niets meer!
ja ,had zelf ook wel gedacht teruggezet te worden maar dan een paar dagen of hooguit eenweekje,geen 2 weken. Valt wel even tegen,maar er zit in elk geval iets in mijn baarmoeder wat volgende week zichtbaarder moet zijn.