Thrisha Wat erg van je stiefvader, 2x dood verklaard dat is ook raar! Doet me wel goed dat je omschrijft dat haar reactie nu 'normaal' is. Voor ons nu ook moeilijk om in te schatten wat et goede is om te doen. Laat je de slofjes zien als ze klaar zijn? Vind het altijd zo leuk staan van die eigen gemaakte slofjes.
@ Brit: ik begrijp je onzekerheid volledig. Ons 1e kindje was ook erg rustig in m'n buik. Werd ook gek en verdrietig van al die mensen die vroegen voel je de kleine al goed?! Dat maakte me nog onzekerder dan ik al was nu is het precies het tegenovergestelde.. Een kickbokser 1e klas,
Ja ze mist haar ma natuurlijk en heeft even afkeer want ze wilt niet dat jij die plek inneemt en voelt zich schuldig en boos en verdrietig en de leuke dingen met jou zijn weer leuk. Mijn ma hertrouwde na 3 maanden met m'n 2e stiefpa. Heb heel lang rot tegen hem gedaan. Achteraf wel spijt hij is na 5 jaar ook overleden terwijl die het altijd goed bedoelde dus vat het niet persoonlijk op. En koester de momenten dat alles zo goed gaat. En als het tegen zit gewoon denken morgen gaat het beter. Heb nu zwarte slofjes gemaakt. Komen nog blauwe en andere kleuren en maten. Ben nu bezig met een blauw mutsje.
Thrisha Wauw heftig! 2 stiefvaders in 5 jaar overleden? Herken je verhaal helemaal. Wij moeten ook snel trouwen, 90 dagen na mijn aankomst. Wij hebben ook om bonusdochter er voor gekozen om eerst alleen officeel op papier te trouwen zonder alle commotie er om heen. Haar vader heeft het haar ook uitgelegd waarom we officeel gaan trouwen. En dat we later voor het 'echt' gaan trouwen. Voor haar is het ook allemaal raar, we hadden alles voorbereid en haar er ook echt bij betrokken, we hadden echt uitgelegd van dan endan zou ik kommen. Dan opeens zou ik niet meer komen en zou haar brusje in verweg land geboren worden. Ze was best wel verdrietig toen we de keuze maakte dat ik in Nederland zou blijven, ze verheugde zich zo op haar brusje. Dan is de baby er eindelijk kan ze met haar vader mee om de baby te zien en dan voor misschien wel maanden niet. Vader heeft veel met haar gepraat, nog steeds verdrietig maar ze had er wel vrede mee want ze snapte het waarom. -ze weet de gedeeltelijke toestand van de baby. In overleg met een kinderpsychiater hebben we besloten het stukje voor stukje te vertellen wat uiteindelijk allemaal de gevolgen kunnen zijn. - Dan opeens uit het niets word haar moeder in kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen. Wat achteraf ook denk ik een beetje verkeerd is geweest, bijna iedereen heeft haar gezegd dat alles goed komt. Ze logeerd even bij daddy en als mom beter is dan gaat ze weer naar huis. Ze voelt zich voorgelogen, het is niet goedgekomen zoals iedereen beloofd had! Ze heeft tot de uitvaart in gedachte geleefd dat het wel weer goed zou komen. Opeens zegt haar vader dus dat ik wel kom. Wat ze best wel eng vond want er is haar net verteld waarom ik niet kan komen. Ze is nu best wel bang dat de baby net als haar moeder dood gaat. Baby word ziek geboren, zieke mensen kunnen dood gaan. Ze word ook boos als we zeggen dat het wel goed komt, voor haar gevoel liegen we dan tegen haar want met haar moeder kwam het immers ook niet goed. Is ook heel moeilijk voor ons om haar kwa baby gerust te kunnen stellen, wij zijn ook bang. Voor bonusdochter is hubby een kindje na een zwangerschap van 26 weken verloren, zonder aanleiding hield het hart van het gezonde kindje er mee op. Ze hebbdn ook nooit een oorzaak of reden kunnen vinden. Ene moment nog gezond en volgende moment dood. Hij praat er niet graag over, doet hem echt heel veel pijn. Zijn dochter weet het niet, nu gaan we het ook niet vertellen. Hij vertelde het mij ook pas toen ik zwanger was. Doordat hij en ex er niet over konden praten, hubby kan er voornamelijk niet over praten, het is een grootdeel van de reden van hun relatiebreuk geweest. Moet je na gaan hoe hij zich heeft gevoeld. We hadden al samenwoon plannen, maar alles stond op viel op of ik wel of niet een visum kreeg. Had ik die niet gekregen dan was het waarschijnlijk over geweest, is moeilijk om zo'n lange afstand relatie te hebben en hij praktiseerde er niet over om naar NL te verhuizen vanwege zijn dochter. Hij wil om zijn dochter nog niet eens we uit New York city. Is k*taar ik bewonderde hem wel om dat hij het geluk van zijn dochter boven zijn eigen geluk plaatst. En het feit dat hij net zonder zijn kind. We hadden dus met het bericht gehad dat ik een visum kreeg. Samenwoon plannen werden écht in gang gezet, heb mijn huis binnen een maand verkocht. Allebei leefde we naar 1 maart toe, dat zou dé datum wezen. Vlak voor ik ticket wou boeken dacht ik.... Nou laat ik eens testen. En ja hoor, 12 weken. Krijg je meteen te horen dat het hart niet goed is. Voor hubby begon meteen weer de wel gedachten dat er een kans is dat de baby niet overleefd, dat hij weer het zelfde meemaakt. En hij voelde zich ook knap klote dat hij niet mee kon naar echo's en onderzoeken. Hij wou wel graag komen, maar zijn ex die stond meteen te roepen dat hij zijn dochter niet meer kon zien als hij haar niet op geplande momenten ophaalde etc. Voor zijn gevoel heeft hij moeten kiezen tussen zijn kinderen. Òf hij was er voor zijn dochter òf voor de baby. Hij voelt zich schuldig tegen over mij voor alles wat ik zinder hem heb moeten doen. Hijis een echte gentleman, hij heeft toen hij mij ten huwelijk vroeg ook eerst aan mijn vader toestemming gevraagd. Hij zat er dus eerst over in of mijn ouders nog wel achter het huwelijk stonden. Heeft hij mijn vader gebeld voor her-toestemming. Hij legde alles uit, heeft zich tegen over mijn ouders verontschuldigd, wat hun niet nodig vonden. Mijn vader heeft verteld hoe hun het voelen en wat ze van hem denken. -ze vinden hem een top vent- met als resultaat vader huilend aan de telefoon, hubby huilend aan de telefoon. Zaten ze dan hoor... Ik bewonder mijn ouders ook echt dat ze mij, ons zo steunen ondanks alles. Voor hun ook niet echt hoe ze het hadden voorgesteld, dochter die naar de VS verhuisd. Retourtje kost rond de 1.000 per persoon. Hun moeten dan ook keuzes gaan maken of ze op vakantie willen of bij mij langs willen komen. Voor ons zal het er waarschijnlijk komende anderhalf jaar niet in zitten, vanwege de gezondheid van de baby. Ze zijn van harte welkom, maar heb ze gezegd dat het hun eigen keus is of ze komen of niet. Ga het hun niet verplichten elke zomer te komen. Dan is het nog maar de vraag wanneer ik mijn zus weer zie... Wij straks een baby, zij krijgen er 2. Met 4 kinderen is het gewoon te duur. Zelf zit ze ook niet in een echt lekker situatie, haar man had van er zomer een affaire. Ze zijn er net uit dat ze bij elkaar willen blijven, zijn in therapie geweest. Gaat nu goed. Per ongeluk zwanger, waar zij overigens heel blij mee is. Maar toch zitten ze nog in een fase waarin ze eigenlijk hun relatie nog aan het herstellen zijn. Ze hebben er soms nog ruzie over, mijn zus die kan dinosaurussen uit de sloot trekken. als ze boos op mij is krijg ik nog te horen dat ik 20 jaar geleden haar Barbie heb kapot gemaakt. En dan is je kleine zusje opeens vertrokken naar de VS. Waren elkaars praat maatjes, en haar gratis eigen paard is weg. We vertelden elkaar dus alles. Ze heeft mij door de jaren heen door wat verdriet heen gepraat. En ook de situatie met de baby heeft ze mij doorheen gepraat. Toen ik voor het eerst te horen kreeg dat de baby een gat in het hart had dacht ik echt dat het afgelopen was voor de baby. Zij heeft mij erdoor hem gelult, te horen gekregen dat de baby voor 90% zeker geopeerd moet worden, zij was er om mij er doorheen te praten. Zonder haar had ik nog in het hoekje van de bank onder een dekentje liggen huilen. Heb haar verzekerd die kl**tzak bedonderd haar nog 1 keer, al moet ik er voor de oceaan over roeien. Zoek hem op en draai hem persoonlijk de nek om! Die vrouw -druk ik het bog netjes uit.- waar hij een relatie mee had zocht steeds contact met hem, wou dat jij bij zijn vrouw weg ging. Hij negeerde haar want hij wou bij mijn zus blijven. Zus ia in dat soort situatie's iets vriendelijk als mij. Zij zegt alleen blijf uit de buurt van mijn man, anders doen we aangifte van stalking. Ik spreek dus uitstekend Arabisch, heb haar dan ook even in haar eigen taal goed toegesproken! Nooit meer wat van gehoord. Waar al de hormonen wel niet goed voor kunnen zijn. Dat wijf valt hun nog 1 keer lastig, roei de oceaan over en zoek der op! Het is gewoon moeilijk om nu lang niet meer zo betrokken te zijn in elkaars leven. Helemaal nu we beide in zo'n lastig pakket zitten. Zal stoppen anders word de post helemaal te lang.: D
Gefeliciteerd Shart met je achternichtje! Wat fijn dat ze zelfstandig ademt! Heftig zo vroeg, maar ben echt opgelucht dat de eerste tekenen goed zijn. Boris ik heb je verhaal ook gelezen in de lounge, met tranen in je ogen. Ik begrijp je onzekerheid en verdwenen vertrouwen zo! Ik vind t ook heel erg dat je man zo met jouw gevoelens om gaat. Knuf voor jou, wat een vreselijk moeilijke situatie! Herrido kan me ook goed voorstellen dat t voor jou lastig is, zo in een geheel andere situatie, familie ver weg, financieel nog niet op eigen benen wat natuurlijk logisch is maar te vervelend voor jezelf. En dan ook nog de lastige buien van bonusdochter die een logische onderdeel zijn van rouwverwerking maar wel heel lastig voor jou (als je rouwverwerking googlet, dan vind je daar denk ik wel de fases, t is iets van ontkenning, verdriet, boosheid, berusting ik weet niet of de volgorde precies klopt). Wel superfijn dat je paard zo reageerde! Gaaf is dat! Hahahaha en arme kat! 😂 Demie hopelijk gaat het bij jou beter en heeft de gyn je gerust kunnen stellen! Britt fijn dat alles weer helemaal goed was, super Trish wat ontzettend schattig van je stiefzoon! Hahaha en de bevalling, geweldig. K heb ook geen idee wat ik zou zeggen, nooit over nagedacht. Misschien toch gewoon uitleggen, maar ik weet t niet haha. Is echt zo'n momentbeslissing 😂 En super dat de verdeling zo in jullie voordeel uitpakt, heel fijn! Heftig en bizar verhaal trouwens van je stiefvader. Schattige slofjes! Gaaf dat je dat kunt! Hier komt er volgens mij een groeispurtje aan, m'n banden doen flink zeer sinds gisteren. Verder gaat t gelukkig prima. Net even m'n verlof toch nog opnieuw bersproken. M'n verlof gaat officieel in op 3 mei, maar de meivakantie begint al een week daarvoor, dus ik werk voor het laatst op 24 april. Dan na de zomervakantie toch na verschillende adviezen maar gekozen voor verlenging van m'n verlof, dus ik ga op 5 oktober pas weer aan de slag. Lekker lang vrij, maar vind het ook wel een spannend idee om pas een maand na de start van het schooljaar in te stromen. Ben wel blij met deze keuze uiteindelijk
Wow herrido dat is inderdaad lastig. Ik zou het heerlijk vinden zo ver weg te wonen. Heb 1 zus waar ik alles mee deel en dan m'n ma. De rest hoor ik nooit wat van. Krijg nooit reactie op iets. Dus ze kunnen me wat. Wil al van kinds af aan emigreren naar Canada of Alaska. De laatste jaren trekt Zweden me ook wel, alleen m'n Zweeds moet verbeteren. Zit alleen met vl die z'n zoon niet kan achterlaten en die dicht bij z'n familie wil blijven. Poeh vreemdgaan... Ik heb m'n vriend betrapt 1x dat die vreemdging in de eerste weken van m'n zwangerschap. Ik was echt heel ziek hield niks binnen en kon niks anders dan plat liggen en spugen. Toen kreeg die ineens 's avonds laat appjes van iemand die zich verveelde, en hij was z'n oude appjes vergeten te verwijderen. Ik was pissig. Stond exht op t punt om weg te gaan. Maja waarheen, met 4 honden geen inkomen en zwanger... Maar hij hoeft t niet nog een x te flikken. M'n ex is in 6,5 jaar tijd 7x vreemd gegaan. Dus ben daar nu gewoon makkelijk in, jij en een ander ok ben ik weg. Maar nu gaat alles goed. Ook dankzij zijn anti depressivia en samen therapie. Mijn 1e stiefvader heeft 5 jaar in coma gelegen door een auto ongeluk. En is daarna alsng overleden. M'n ma is na 3 maanden hertrouwd en die is na 5 jaar overleden aan kanker. Was best heftig.
Misschien een domme vraag; Wat voor ondergoed dragen jullie? Heb alleen string en die gaan nu iets minder zitten. En wat voor ondergoed is verstandig na een KS te dragen? En BH's, heb borst implantaten. Kunnen mijn borsten dan wel groter worden?
shart Gefeliciteerd met de kleine van je nicht. Fijn dat het op het moment goed gaat. Hopelijk groeit ze snel zonder complicaties. Doe je af en toe een updateje? mojo lekker toch dat alles zen gangetje gaat! Hopelijk kan ik dat ook weer snel melden.. Vandaag bij de gynaecoloog geweest! Wat een opluchting. Hij kon me na een echo vertellen dat de bloeding kwam van een stukje placenta die eerst over de baarmoedermond heeft gelegen. Dit stukje is blijven zitten terwijl de placenta weg schoof en als het ware is afgescheurd. Het zit mooi tussen de vliezen en baarmoederhals in. Mijn lichaam probeert dit op te ruimen en daarbij zit de kleine meid hier ook nog lekker op te trappelen waardoor dit geen rust krijgt. Erg grappig om dit live te zien. Dit verklaard dus ook die steken steeds bij men schaambot. Verder heeft hij alles na gelopen en is het helemaal in orde. Volgende week wil hij het nog even weer bekijken maar ik voel me echt al zo veel beter. Nu kan ik tenminste echt rust nemen zonder steeds te piekeren of bang te zijn dat er misschien toch al iets aan de gang is. Voel me ineens een heel ander mens. Ff genieten van de avond en het getrappel in men buik.
Heftige verhalen hier dames! Hopelijk nu meer positieve dingen! Shart van harte met je achternichtje!
Wow wat een verhalen allemaal Hou het nauwelijks bij en moet zeggen ik heb ook niet alles gelezen. Voel me weer erg moe de laatste dagen... Heeft iemand hier ervaring (gehad) met nierstuwing ofzo? Ik maak me best wel zorgen, ik heb al een paar dagen wat af en aan last van m'n rug, in de nierstreek. Ik ga morgen een plasje inleveren bij de dokter maar ben heel erg bang voor iets met m'n nieren 24 weken dansje!
Kan blaas ontsteking zijn. Heb ik ook veel last van zodra ik van de ab af ben. Heb dus al 4x gehad. Door de blaasontsteking en de druk op je urine wegen komt er ook meer druk op je nieren. Als je ontsteking weg is is het meestal over. Dus zou zeker plasje inleveren
Nee zegt me niks Lizz. Zou idd even een plasje inleveren voor de zekerheid. Heftig verhaal Trish! Herrido ik draag nu vooral hipsters en van dat naadloze ondergoed bijv van sloggi. Dat snijdt nergens. Geen idee wat handig is na een ks. Demie superfijn, wat een opluchting! Lekker genieten vanavond Hier lekker opgeruimd en allemaal dingen in de weggeefhoek op fb gezet. Heerlijk al die sta in de weg dingen de deur uit en ook nog mensen mee blij gemaakt! Happy me
Zo weer helemaal bijgelezen! Als ik tijd heb morgen zal ik overal even rustig op reageren. Erg druk gehad met werk (jippie eens voor de verandering) en manlief is weer thuis, dus erg druk gehad afgelopen dagen met dingen regelen etc. Zal morgen even uitgebreider reageren
Goedemorgen dames! Ik zal proberen overal op te reageren. Babykamers wat komen er ontzettend mooie kamertjes voorbij! Ik zal vandaag of morgen even fotootje van onze kamer plaatsen. (Jaa de meubels zijn er!! ) Demiewat akelig dat je je zo voelt en ziek hebt moeten melden. Hoop dat alles nu goed gaat en je je een beetje betterder voelt. Buikjes wat komen er een mooie buikjes voorbij! Bewoners op m'n werk denken dat het een zware baby wordt omdat ze me er al zo zwaar uit vinden zien, maar zo dik ben ik nog niet haha. We wachten rustig af Aankomen ik ben nu zo'n 4 kg aangekomen ongeveer. Nog netjes. Shart gefeliciteerd met de geboorte van jullie nichtje. En wat doet ze het dan al super! Wel heel veel sterkte en kracht toegewenst voor de komende periode. Hopen dat ze zo door blijft vechten. Trisha wat een Leuke babyslofjes! Ik ben nu bezig met een babydeken voor in ledikant en wil daarna nog twee kruikenzakken haken en een knuffeltje.. Wat zijn er toch veel leuke projecten.. Wat een heftige verhalen allemaal! Probeer overal op te reageren, maar ben laatste dagen/week erg moe.. Doe vandaag mijn 25 weken dansje
Ik draag al mn gewone ondergoed nog. Meestal strings, soms van die hipsters/boxers. En mn gewone bh's nog. Ze waren altijd te ruim, en nu passen ze. Maar voor na een keizersnee, geen idee, ik denk gewone onderbroeken, en van de boxers/hipsters. Zolang het niet spant op de buik. Kunnen jullie partners de kleine al goed voelen? Hier op zich wel, maar elke keer als appelpitje actief is en vl legt zijn hand op mn buik houd die op. En zodra de hand weg is begint die weer... Maar toch voelt die m nu bijna elke dag. Zo leuk om te zien.
Ik draag m'n gewone ondergoed nog(strings en slips midi van de action) en qua bh's draag ik al een tijdje meegroei bh's. Over enkele weken maar eens rondkijken voor voedingsbhs. Heb vrij grote cup, dus zal wel online moeten gaan kijken ben ik bang. Manlief voelt de kleine wel, maar hij is een beetje koppig. Als manlief hand erop legt issie rustig haha. Wel ziet manlief m'n buik veel bewegen. Is mooi gezicht!