Trisha heb je hier al lang last van? Is er een oorzaak bekend? Ik vind het echt heel naar voor je. Ook praktische dingen lijken me problemen geven, zeker straks als je kleintje er is. Kindjes nemen gauw dingen over van hun ouders. Is er een kans dat je je angst overdraagt op je zoontje of verwacht je dat je er tegen die tijd al van af bent? Ja mijn man heeft nu gewoon een flinke verkoudheid. Geen rare armpijntjes meer. Gelukkig. Hij voelt zich al een stuk beter.
Ik heb er al jaren last van helaas. Op bekende plekken heb ik hier minder last van. Ik woonde vroeger in putten met mn ex. Na 2 jaar durfde ik daar alleen naar buiten, een ronde te lopen met de honden of even als t rustig was in t parkje naast t huis te zitten. Bij mijn moeder durf ik ook nog wel naar buiten als het rustig is. Ken de meeste mensen daar al mn hele leven dus dat scheelt, en de omgeving. Dus als er ergens mensen zijn dan weet ik precies hoe ik dat dan moet ontwijken, maar hier is alles nog best nieuw, en eng. Elke dag denk ik wel ik ga naar buiten, maar doe het nooit. Als er mensen lopen enzo durf ik gelijk niet. Had tijdje terug met 1 hond 10 meter van mn huis, en dan zat er iemand in een auto, met motor uit. Nou ben gelijk weer naar binnen gevlogen. Keer daarvoor ging ik 's avonds en was er een groepje meiden dat plots achter me aan liep en hele tijd keek. Sindsdien durf ik niet meer als het donker is, als is het paar meter. Terwijl als ik in het bos ben met de honden en het is rustig en stil heb ik er geen last van.
Ja echt heel naar is dat inderdaad... Ik voelde me ook steeds zo bekeken, ik stond al zo te trillen en raar te doen en als mensen je dan ook nog aankijken leek het nog erger te zijn. Het is echt een raar fenomeen eigenlijk. Je weet in je hoofd dat er niks is waar je 'bang' voor hoeft te zijn maar je krijgt gewoon tekenen van paniek enzo. Nou ja ik tenminste, ik ging zweten, trillen, wist niet eens meer hoe ik moest staan of waar ik moest kijken als ik bij de bushalte ofzo stond. Ik moest mezelf echt dwingen naar buiten te gaan en ik wilde geen argwaan wekken bij anderen maar man wat een rottijd was dat. Ik had het wel echt overal, of ik nou op een plek was waar ik zo vaak kwam of ergens waar ik het niet kende, het leek overal even erg. Het was wel erger als het ergens druk was, dus in een bus ofzo. Heb er denk ik een jaar last van gehad maar toen mijn depressie over was ging het vrij snel vanzelf weg. Ik hoop voor je dat je hier vanaf komt!! Het beperkt je zo in je dagelijkse leven en het is gewoon een nutteloos iets eigenlijk...
Ja klopt, als je erover na denkt denk je van er is niks engs, en wat kan er nou gebeuren. Maar je raakt inderdaad in paniek. Inderdaad dat gevoel dat iedereen naar je kijkt en trillen en zweten. Kijk altijd rond. Het helpt meestal wel als ik oordoppen in doe met muziek hard op. In de bus en trein was t een drama, moest iets mee hebben om me af te sluiten, een boek, of de telefoon als spelletjes, maar hield alles zo goed in de gaten. Ben blij dat ik nu mn eigen auto heb, hoef ik niet met t ov als ik echt weg moet. Hoop ook dat het straks minder word. Wil graag met de baby buiten wandelen met mooi weer met de hondjes. Lijkt me heerlijk.
Hoi, Mag ik misschien met jullie meeschrijven? Ik schrijf ook op een ander forum, maar daar wordt heel weinig geschreven, ik mis het een beetje, dingen delen met anderen. Ik hoop dat hier nog een plekje is? Zoals jullie aan mijn banner zien ben ik iets minder ver dan jullie. Ik ben op 10 juni uitgerekend maar ik ga waarschijnlijk eind mei bevallen (inleiding) dus wordt ook een mei mama. Lijkt me leuk om mee te kletsen. Groetjes Maantje
Hi Maantje. Natuurlijk ben je welkom! We schrijven al wel een poosje met elkaar dus we kennen elkaar al een beetje. Maar als je lekker mee post dan komt dat vast helemaal goed! Kun je meer over jezelf vertellen?
Dank je wel missladybug! Ok, kort even iets over mezelf: Ik ben dus Maantje (nickname) 34 jaar en mama van 4 meiden (11, 8, 5 en 3) en zwanger van een 5e dochter en laatste kindje. Ik woon in het zuiden van het land (in mijn profiel staat Drenthe, maar ik wil liever niet herkent worden, wat gezien onze gezinssamenstelling misschien snel gebeurt, dus vandaar). Mijn zwangerschap verloopt gelukkig goed, helaas tot 17 weken enorm beroerd geweest, maar vanaf toen, nergens geen last meer van. Gezien het de laatste keer is, probeer ik er zoveel mogelijk van te genieten. Verder zijn we ook al druk met alle voorbereidingen zoals spulletjes, klusjes in huis die al wat langer liggen af te werken etc. Mochten jullie meer willen weten, vraag gerust!
Hoi maantje natuurlijk ben je welkom! wow, 5 meiden!! Super leuk! lijkt me ook gek dat je weet dat dit je laatste keer is, vind je dat moeilijk? Hier vandaag weer een korte echo gehad, m'n moeder wilde heel graag nog een keertje spieken was echt leuk! Ze kwam nu met meten uit op 1420 gram dus ruim 200 gram meer dan vorige week. Ben helemaal happy volgende week de laatste echo in het EMC, heel spannend hopelijk ziet alles er goed uit!
Hoi Shart! Nee dat vind ik niet moeilijk, om eerlijk gezegd vonden wij ons gezinnetje al een paar jaar compleet (sinds de komst van onze 4e dochter) maar dwars door de pil heen besliste de natuur afgelopen najaar anders. Was wel even omschakelen gezien onze jongste in september naar school gaat, voelde het in het begin toch een beetje als weer van voor af aan te moeten beginnen. Maar inmiddels vinden we het helemaal leuk, echt een cadeautje! Ik zie alles dus nu als extraatje om van te genieten, maar 5 is voor ons echt genoeg. Over een paar maanden wordt ML gesteriliseerd, dus het voelt helemaal compleet Is er een reden dat je de extra echo's krijgt en bang bent voor wat ze in de hersentjes zien? Fijn dat deze echo goed was.
Ja onze oudste is gehandicapt, zij heeft zuurstof tekort gehad bij de geboorte en daarnaast een hersenafwijking in de aanleg. Heb nu al 2x een GUO gehad in het Erasmus Mc en nu gaan ze voor de derde keer kijken of dat stukje wat bij onze oudste heel erg onderontwikkeld was nu wel goed ontwikkeld is. Het zag er bij de vorige echo's heel goed uit allemaal dus hoop dat het nu weer goed is WoW dat is nog eens een leuk kadootje! lijkt me echt super leuk zo'n groot gezin maar is hier echt niet te doen met onze oudste... Maar de wens voor een derde is er wel hoor
Fijn dat je daardoor nu extra controles krijgt, in elk geval super dat het er tot nu toe zo goed uit ziet. Hoe gaat het nu met je oudste dochtertje? Ik heb zelf ook een dochter met een beperking vanaf de geboorte met een hele medische geschiedenis, vooral de eerste jaren waren heel zwaar. Mag ik vragen hoe het komt dat ze zuurstof gebrek heeft gehad bij haar geboorte? Vind je het nu extra spannend om straks weer te gaan bevallen?
Ligging baby: ik heb echt geen idee.. Ik voel aan alle kanten schopjes De baby voel ik trouwens ook niet als ik aan het zwemmen ben. Wel als ik in bad lig
Welkom maantje! Poeh 5 meiden, zal straks in de puberale een hele drukke periode worden! Maar wel leuk zo'n verrassing! Mijn nichtje van 3 heeft ook met de geboorte te weinig zuurstof gehad. Is ook beperkt. Heel slim maar toch een achterstand.
Hier ligt de baby vaak met z'n voetjes omhoog. Tegen m'n ribben porren, en vaak met z'n kont naar rechts boven en voetjes links boven. Soms andersom. 'S nachts ligt die meestal onderin naar 1 kant opgerold.
Oh ik voel het echt niet hoor, maar misschien dat de placenta van voren ligt?? Hopelijk volgende week meer duidelijkheid
Hoi Maantje, welkom! 5 dochters, wat leuk. (ik kan me 1 dochter niet eens voorstellen trouwens, laat staan 5 ) Waarom wordt jij eerder ingeleid als ik vragen mag? Gek als je zwangerschap zo ineens 2 weken korter duurt
Wauw maantje vijf dochters. Wat een rijkdom. Prachtig zo'n cadeautje ook. Shart fijn dat de controle goed was!
Mensen zeggen altijd dat het druk is, pittig is (vooral voor mijn man ) enzovoort. Het gekke is dat wij dat zelf helemaal niet zo ervaren, maar de buitenwereld heeft daar een heel ander beeld bij. Het scheelt dat er bij ons veel leeftijd tussen zit 2,5 jaar, 3,5 jaar, ruim 2 jaar en straks 4 jaar.Daarbij doen ze veel samen, voor en met elkaar, ik vind sommige gezinnen met 2/3 kinderen dichter op elkaar betreffende leeftijd (vaak ook jongetjes) eerlijk waar een stuk drukker dan ons gezin Ligging: Ik ben natuurlijk iets minder ver, maar heb geen idee, ik denk eerlijk gezegd dat dit kindje nog in stuit ligt, ik voel alleen maar beweging onderin tegen mijn blaas aan verder voel ik vrij weinig, maar dat komt misschien omdat ik wat minder ver ben? Child ik wordt ingeleid omdat ik dan zeker ben van pijnbestrijding, ik heb niet zo'n leuke eerdere bevallingen gehad (zacht uitgedrukt) , en de gynaecoloog bood het gisteren aan met als reden dat ik dan niet in de weeën de auto in hoef (ik beval vrij snel) en verzekerd ben van pijnbestrijding. Als ik pas tijdens de bevalling in het ziekenhuis kom, en de anesthesist heeft het even te druk, dan heb ik pech, op deze manier is er meer zekerheid. We hebben even over het aanbod nagedacht, maar het heeft voor ons een aantal belangrijke voordelen, die niet opwegen tegen eventuele nadelen, waardoor dat we akkoord zijn gegaan. Daarbij ben ik 2x eerder ingeleid en mijn lichaam pakt het heel goed op, als mijn vliezen eenmaal gebroken zijn, is de baby er binnen een paar uur.
Ok op die manier. Ja kan me voorstellen dat als je zo snel bevalt je wel voorzorgsmaatregelen moet nemen. Het lijkt mij trouwens ook niks om met weeën in auto te moeten. Geen ervaring mee want ben vorige keer ook ingeleid (ivm overtijd) Wat dat betreft vind ik inleiding wel ideaal: Je gaat met een 'goede' nachtrust, gedoucht, ontbijt op de maag naar het ziekenhuis voor een kindje haha. Alleen de weeën die ik van mijn infuus kreeg was wat minder