Mama's vertel me dat jullie herkenning zien ; Ons meisje van nu net 18m is al een week of 3 aan t rommelen met haar slaap. Begon met ineens smiddags pas later in slaap vallen met als gevolg maar een half uur als middagdutje, 6 uur of soms half 6 wakker ipv 7 uur, huilen in slaap, En nu is het naar bed gaan ineens drama. S'middags met haar middagdutje steeds gaan staan en huilen, ga eerst na 5 min, dan 10 min, dan 15 min kijken , troosten in bed haar terug leggen, maar ze geeft niet op, met als gevolg vandaag overdag helemaal niet slapen. Ze is dus om 18:45 als een blok in slaap gevallen. S'avonds is het ook huilen geblazen, zaterdagavond 1,5 uur vol gehouden, de avond erna gaf ze het na een uur op... Echt vreselijk dit, zeker voor haar, zo sneu als je ziet hoe moe ze zijn maar niet in slaap kunnen komen, terwijl het normaal nooit geen problemen opleverde. Hoe lang duurde dit bij jullie allemaal? Of de 'piek'??.. hier dus nu gemiddeld 3 weken bezig met nu de piek heb ik het idee. Maar k kan hier zo gestresst van raken, ik raak de controle kwijt ofz, het gevoel alsof ik faal.. terwijl je niks kan afdwingen.. Iemand nog meer in zo'n situatie??
Zoals eigenlijk bij alle slaapregressies... tijd uitzitten, het wordt weer beter. Tenminste dat is de ervaring hier. Want wat ik ook deed of probeerde, het hielp toch nog. Hier nu een 2 jaar en 10 maanden oude peuter... niet willen slapen ' savonds en 's morgen om half 6 wakker. Ik neem het maar even zoals het is en ga er vanuit dat het binnen een paar weken weer over is. Sterkte iig!
Echt uitzitten inderdaad... heeft hier bijna 6 weken geduurd, maar we zijn er doorheen en ze slaapt beter dan ze ooit gedaan heeft! We hebben het enerzijds geprobeerd te accepteren en anderzijds wel consequent gebleven. Zo hebben we bijv af en toe bij haar gezeten, maar d'r wel altijd in eigen bed laten slapen. Ergens anders doet ze echt niet dus wanneer je dat probeert is het keten en het drama erna alleen maar groter. Hier valt ze vaak met een fles makkelijker en rustiger in slaap dus dat hebben we in die periode vrij veel gedaan. Maar helaas ook korte middagdutjes, s morgens tussen 5-6 wakker en altijd huilend wakker worden omdat ze oververmoeid was. Heb ook een topic geopend toen en iedereen zei het gaat over... wanneer je erin zit moeilijk te geloven maar het is wel zo. Ze gaat nu weer lachend d'r bed en in zwaaide me vanavond voor het eerst zelfs uit toen ik de kamer uit liep.
Uitzingen en het je zo comfortabel mogelijk maken. Ik kan ab-so-luut niet tegen jengel/huil geluid sinds de opstart van G, je kan me echt uit t plafond/gordijnen of wanden halen dan. (G heeft 6 wkn nagenoeg non-stop gekrijsd) dus ik heb muziek in mn oortjes en heavy metal aan. Ik hoor die kleine er dan nog wel doorheen maar kan mentaal onderduiken als ware. Mocht je bos of zee in de buurt hebben, voor het slapen rondje bos /zee gaan lopen kan helpen. Is een van de dingen die je kan proberen met o.a. slaapstoornissen. Maar de "ook dit is een fase die weer voorbij gaat" mantra gaat ook hier weer op. De enige opluchting die ik erbij had was "goddank kan deze zn kamer nog niet uit" wij hadden nét een einde aan de doorslaapstoornis van G die altijd kwam met een to-do list waar je niet blij van wordt (hoe behulpzaam de intentie ook was).
Dank jewel voor de oppepper hihi . Wij laten haar net zoals jullie idd ook in eigen bed. Dit gaat bij haar ook het beste. Gisteravond gaf ze het na een half uur huilen ipv..daarvoor na een uur, en de avond daarvoor na 1,5 uur.pff... maargoed , we houden haar in het ritme zoveel als kan, hopelijk hiermee alles snel achter de rug. Ook komen er weer tandjes of kiezen aan..dus ook dat speelt mee...het is nu al 3 weken gaande... .. fase he?? Hahaha