daarom heb ik de vraag ook maar in de groep gegooid, want wist het zelf eiegnlijk ook niet zo heel erg goed
noa is ook ontzettend ontdeugent en doet ook alles wat niet mag. als ik nee zeg begrijpt ze het donders goed, maar de hoek in begrijpt ze nog niet echt ze beschouwd het als een grappig spelletje. de gang in vind ik ook nog niet echt gepast op deze leeftijd vinden kinderen het niet fijn om hun moeder uit het oog te verliezen. en de trap vind ze leuk daar klimt ze gewoon op.
hier gaat Damian ook even in de gang als hij na 3x nee zeggen niet wil luisteren,, dan zet ik hem in de gang en doe de deur dicht en na 10 tellen weer open en dan zeg ik wat hij fout heeft gedaan en dat dat niet mag en laat hem dan weer spelen,, dit werk hier goed omdat hij overal bij wil zijn dus het niet leuk vind in de gang en dat dat dus associeerd met stout zijn.. en ik heb het idee dat ook al is hij 1,5 hij HEEEEL goed weet wat hij wel en niet mag doen..
Een vriendin van mij heeft een tweeling van anderhalf jaar nu en die breken thuis de boel dus compleet af. Ik ging daar echt met hoofdpijn en een overspannen zoontje weg van de week. Je kunt ze op die leeftijd toch best 'corrigeren' of gaat dat echt nog niet?
ik denk dat je moet proberen een straf te bedenken die ze begrijpen, en ik denk dat dat bij 1,5 vooral uit de situatie halen is. ik ben er wel van overtuigd dat ze heel goed begrijpen wat je zegt, dus ik probeer alles uit te leggen, als iets niet mag ook het waarom niet vertellen, maar ook bv als ik even wegloop. mama gaat even plassen, mama gaat even naar de deur, niet aan de koffie, dat is heet. dat soort dingen, en eindeloos blijven herhalen. ik heb wel eens gelezen dat ze al vanaf 6 maanden dingen door krijgen (als ik heel hard ga huilen komt mama wel, dat soort dingen)
Ik denk dat het weinig zin heeft, oorzaak en gevolg snappen ze niet op die leeftijd. Ik denk dat je er alleen maar een hoop negativiteit mee genereert. Ik haal mijn zoontje uit de situatie als iets niet mag. Tot nu toe gebeurt dat niet vaak.
Klopt helemaal! Het kan heel snel een negatieve spiraal worden zo, want aandacht is eenmaal aandacht en aangezien ze gewoon echt (vele onderzoeken naar geweest) nog niet in staat zijn oorzaak en gevolg te koppelen, (ook al wil een moeder dat graag zo zien) is dat eigenlijk het enige dat gebeurt, dat (negatieve) aandacht.
misschien had je mijn stukje beter moeten lezen, want daar staat in dat ik hem ook uit de situatie haal... en ik merk dat lars me wel begrijpt als ik iets uitleg... maar gelukkig mag ieder daar zijn eigen mening over hebben
Als ik het lees: 'weghalen uit de situatie' denk ik JA, natuurlijk! Maar zo vaak doe ik dat niet en ga dan helemaal in op wat hij niet mag zonder erover na te denken hoe ik ervoor kan zorgen dat hij het ook echt niet meer doet. Ben blij met dit topic! Word ik toch bewuster gemaakt van het feit dat weghalen toch het beste werkt (en ik heb het notabene zelf meegemaakt dat het werkte) en ik dat gewoon moet doen met Kamiel. Wat doen jullie met slaan, bijten en knijpen? Ook weer uitleggen dat het niet mag?
Als mijn zoontje slaat, pak ik zijn armpje gewoon beet (zodat hij niet meer slaat) en zet hem bij zijn speelgoed. Ik weet namelijk ZEKER als je er heftig of negatief op reageert dat het dan éxtra leuk is om nóg een keer te doen ( want kijk mama eens gek doen dan )
Slaan gaat ze dus op de gang. Niet reageren, doet ze het nog een keer en op de gang dat werkt hier dus gewoon. Dus kattekwaad uit de situatie halen en slaan op de gang. ( en ik moet zeggen ze doet het niet meer)
hoe reageren jullie trouwens op nep stout zijn? Mijn zoontje weet dat ie bijvoorbeeld niet de dvd's uit het kastje mag halen. Maar dan doet ie net alsof ie het kastje open gaat doen en dan zeggen we nee en dan kijkt ie ons lachend aan en doet dan weer een schijnbeweging naar het kastje toe maar net niet helemaal aanraken omdat ie weet dat het niet mag en dan kijkt ie lachend achterom naar ons. wachtend totdat we nee zeggen. En daar heeft ie me toch plezier in! En wij moeten er ook om lachen want hij ziet er zo schattig uit als ie dat doet maar soms vraag ik me af of dat wel goed is dat we erom lachen :-s
haha nou dat gaat hier ook heel vaak zo , en ook heel vaak blijft hij er wel aan zitten in het begin vond ik dat ook zo schattig en heb er ook wel eens om gelachen, maar zie hier het resultaat haha.. ik heb hem vandaag een keertje in de gang gezet en de deur dicht gedaan, maar het maakt hem niets uit en gaat gewoon lol trappen ind e gang dus hij snapt ''straf'' gewoon nog niet hij weet dondersgoed wat nee is , maar probeert het gewoon heel veel uit , denk dat ik dan maar door moet gaan met wat ik al deed, afleiden en nee blijven volhouden
met anderhalf snappen veel kinderen al heel goed of iets wel of niet mag. straffen is doorgaans niet zo snel nodig vind ik, maar als er hier geslagen, geschopt of gebeten wordt volgt er absoluut een vorm van straf (op de gang uitrazen, feitelijk ook een vorm van uit de situatie halen, maar dan zo dat er niks geschopt en geslagen kan worden). Sven snapte met 7 maanden al dat hij de katten en hond niet mag 'grijpen' maar moet 'aaien' en dat hij niet aan mama's haar mag trekken. ze snappen vaak meer dan je denkt. de oudste van mijn vriendin is nu ruim 2 en absoluut een ramp! krijgt nooit echt straf of een resoluut optreden en ik merk dat ik veel spullen van sven opberg als hij langs komt. hij vernielt echt alles en alleen nee zeggen, negeren, ergens anders neer zetten (molt ie iets anders) of uitleggen werkt dus niet. hij mag het tenslotte al zolang als hij weet. dan is even uitrazen op de gang in mijn ogen echt niet zo slecht.
wil niet weten hoe dat kind er over een jaar of 3 aan toe is..... wij hadden vroeger een kennisje die beet als hij zijn zin niet kreeg.... tot hij mijn moeder beet, die beet terug
fioontje, veel mensen vinden het hard, gemeen, kindermishandeling etc., maar het werkt wel. praten met een kind van anderhalf vind ik sowieso niet altijd een oplossing. op die leeftijd snappen ze dat nog helemaal niet, maar op die leeftijd kunnen ze je al wel behoorlijk pijn doen. die kleine wordt gelukkig door de komst van de tweede nu iets strakker gehouden, maar een keer doorpakken en 'boos' worden is er niet bij. hier gaat al het baby speelgoed dus nog een hele tijd in de kast als hij langs komt en krijgen wij blauwe plekken van de blokken die je om de oren vliegen
Het is zo zielig voor een kindje als het niet opgevoed wordt en alles maar mag (en dan heb ik het niet over een kindje van 16 maanden hoor ). Ik heb een neefje dat altijd alles maar mocht, hij is nu 15, geen leuke jongen, contactgestoord en heeft zelfmoordneigingen . En dat alleen omdat zijn ouders niet durfden hem dingen te verbieden...
was misschien een beetje onduidelijk, ik was het met je eens hoor, dat hij best aangepakt mag worden, doe ik bij lars ook. mijn oppas heeft nog een ander kindje die ook niet aangepakt word, kan ook niet, dat joch hopt van oppas naar oppas, dat rotjong heeft lars al 2 keer geslagen omdat hij met een speeltje zat te spelen wat in "pietje" zijn ogen van hem was. mijn oppas is toen wel boos geworden en heeft hem op de gang gezet ("pietje" is 3) en het tegen zijn moeder verteld, maarja die doet er niks mee......