Ik hoop dat je zo min mogelijk vervelende opmerkingen krijgt! Vervelend dat mensen zo kunnen doen, ik vind het juist super leuk voor jullie! Ik duim voor een voorspoedige zwangerschap voor je!
@ stefjuh: dat hoop ik ook Kan me voorstellen dat het voor jou fijn was te zien wat je kunt verwachten.
@vinisa: fijn dat de kleine zo laag ligt en blijft! De mijne was gisteren wel ingedaald. Bij een tweede is dat ook later begreep ik. Ik mag dus blijven lopen als mijn vliezen breken (volgende week dan als ik 37 weken ben!) @maike: van ons alleen maar positieve reacties hoor! Het is jullie gegund en je bent er klaar voor als jullie dat zijn. Moeilijk om weer geheim te houden hè? @stefjuh: spannend morgen, horen jullie dan ook een datum? @hier: iets te veel gelopen. Lekker met mams en kind boodschappen gedaan in het dorp. We zijn een uur weg geweest en nu ben heb ik last van mijn rug En ik heb ook nog keelpijn...
mopje: dat denk ik haast wel Hihi ik moet morgen naar de poli in iedergeval... Maar weet eigenlijk niet zo goed wat me morgen te wachten staat. Sterkte met je rug en keel
Over een paar uur ben ik 37 weken alleen zit ik nu heel erg te denken van "ik moet naar het ziekenhuis¨ fijn idee wel dat alles dan bij de hand is maar ik hoopte toch op een thuisbevalling. Maike geniet er nog maar even van dat alleen jullie het weten. Collega's en vrienden etc. komen vanzelf wel als het goed voor jullie voelt. Ik hoop voor jullie dat het dit keer helemaal goed gaat. Laat ze maar lekker praten als ze het eenmaal weten. Het is al een moeilijke tijd voor jullie en hun moeten maar begrip erin tonen. Ik ga voor as. woensdag even de kleding die ik geleend had naar de zaak brengen, zie ik na een lange tijd weer even wat collega's. Ik had namelijk wat zwangerschapskleding kunnen lenen maar eigenlijk niet aangehad.
Even ego.. voel me opeens weer erg beroerd: ( ik lag lekker in bed en viel al bijna in slaap, toen kreeg ik opeens steken in mijn buik/maag. Daarna kwam ook de misselijkheid en inmiddels ben ik nog wakker. Mijn bloeddruk nu een paar keer gemeten, die was eerst telkens 160/170 over 104/109 (rond die waarden). Inmiddels voel ik me iets beter en is mijn bloeddruk 146/91. Hopen dat de klachten weggaan en dat ik kan slapen. Heb geen zin in overgeven
Is dat niet te hoog die bloeddruk? Of was het altijd al hoge bij jou? Helemaal met die misselijkheid erbij. Als het niet beter wordt (of erger) toch even bellen?
Poeh Vinisa, 146 is nog steeds wel erg hoog... Rottig he, als je er niet veel aan kunt doen. Zit je inmiddels op een zoutloos dieet als extra ondersteuning? Of ligt het voor 100% aan de vergiftiging? Ik had trouwens BP log (staat volgens mij voor blood pressure logging) als app geïnstalleerd op mijn mobiel. Daar kon ik zelf de hoogtes monitoren en in de gaten houden. Ik vergat de helft van de tijd hoe hoog hij smorgens of smiddags was wanneer hij savonds was gemeten. Misschien ook een leuke app voor jou
@ mopje: ja hij is wel te hoog, daardoor ben ik ook zo beroerd. Maar hij daalt steeds verder. Vanmiddag bij de vk was het keurig 120/70 (ongeveer weet het ff niet precies uit mijn hoofd). Eigenlijk gaat het deze zwangerschap best goed. Alleen af en toe hier last van. Omdat het relatief snel weer goed gaat bel ik niet snel. Heb het wel eens gemeld bij een gewone controle, maar toen zei die vk dat mijn bloeddruk vast hoog was doordat ik niet lekker was. Ik herken het van mijn eerste zwangerschap, dus ik denk dat ik juist door hoge bloeddruk niet lekker wordt. Maar ja haha, gelukkig is het deze zwangerschap niet een structureel probleem. Heb er maar af en toe last van. Als ik ervoor bel is mijn bloeddruk weer normaal tegen de tijd dat ik in het ziekenhuis ben.. @ maike: zoals je in mijn reactie aan mopje kunt lezen heb ik er zelden last van, dus volg geen speciaal dieet. Bedankt voor de tip! Had ik die app maar gekend bij mijn eerste zwangerschap zou handig zijn geweest.
Dat klinkt niet fijn vinisa. Ik zit al ong 4 uur met een overactieve baby.. bij het plassen wat rozige urine. Al 2 paracetamol genomen voor me rug en weer een warme douche. Buiten de eerste twee een doodnormale nacht. Maar roze kleurige urine is dat nou normaal of niet. Lees namelijk verschillende dingen maar bel in de ochtend wel even naar de VK.
Goedemorgen allemaal, Het had even tijd nodig maar bij deze mijn verhaal. Woensdagavond is even na 22:00 uur Karlijn geboren. Zoals gezegd is dinsdagochtend de ballon geplaatst, deze 's nachts verloren. Woensdagochtend zijn om 7:00 uur mijn vliezen geprikt, ik had toen 1-2cm ontsluiting. Direct ook aan het infuus met weeopwekkers gelegd. Infuus werd steeds hoger gezet en ook het aangekondigde maximum van 12 gingen we voorbij omdat ik wel weeën voelde maar deze wat betreft ontsluiting nog niks deden en ik er nog vrolijk genoeg bij liep (heb zelfs nog dansjes gedaan in de verloskamer). CTG registreerde de weeën heel slecht dus hebben ze inwendig een druklijn geplaatst om alle weeën te registreren. Daarop waren toch al behoorlijk serieuze weeën te zien maar nog niks meer aan ontsluiting dus de pomp met opwekkers werd maar opgevoerd en opgevoerd. Om 15:00 uur nog steeds niet meer ontsluiting. Weeën waren nog steeds te doen maar werd er wel een beetje moedeloos van. Weeën werden vanaf dat moment steeds heftiger, moest ze stevig wegpuffen. Om 16:00 uur werd tijdens de overdracht van de artsen de optie tot een keizersnede gesproken omdat ik stevige weeën had maar deze geen enkel effect hadden. Avondshift kwam kort daarna toucheren en toen toch wel soort van een halve cm er bij maar de weeën waren niet meer te houden. Dus 10 uur weeën en 0,5-1cm opgeschoten. De moed zakte me compleet in m'n schoenen, keizersnede was ook van tafel, ik moest in dit tempo door. Om 18:00 uur begon ik echt compleet van de wereld te raken, werd steeds slechter aanspreekbaar, kon niet meer normaal ademhalen tijdens de weeën en zakte helemaal weg. Met laatste krachten nog om pijnstilling gevraagd. Weer toucheren om te zien wat de opties waren, nog steeds geen extra ontsluiting dus mocht kiezen uit ruggenprik of pethidine. Ik was nergens meer toe in staat dus mijn man heeft gekozen voor de ruggenprik. Wachten tot de anesthesie een plekje had en schreeuwend in m'n bed de gang over en de lift in naar beneden (patiëntenliften zitten tegenover de bezoekersliften, zag die mensen ook heeeeeeel ongemakkelijk naar me kijken). Ruggenprik werd gezet en binnen 1 minuut kon ik de wereld weer aan. Ik kon weer praten, lachen en op een normale manier met de weeën omgaan die langzaam helemaal wegtrokken omdat de opwekkers uit moesten tijden het zetten van de ruggenprik. Op de afdeling hadden ze ijsjes voor patiënten die amandelen lieten knippen, nou die lustte ik ook wel! Mijn moeder heeft me in helse pijnen zien vertrekken van de verloskamer terwijl ik half-bewusteloos met m'n ogen weg aan het draaien was en ziet me terug al lachend met een raketje in m'n mond. Die wist niet wat ze zag. En nog meer goed nieuws, ze hadden inmiddels volledige ontsluiting geconstateerd (binnen minder dan een uur van 3 cm naar volledige ontsluiting, geen wonder dat die weeën zo heftig waren dat ik ze niet meer aankon). Daarna opnieuw het infuus aan, weeën werden weer langzaam heftiger maar bleven goed weg te puffen door de verdoving. Ik voelde me alsof ik de wereld weer aankon. Om 21:20 gingen ze kijken of ik kon persen met een ruggenprik, of ik daar nog genoeg kracht/gevoel voor had anders moet de ruggenprik uit. Dat zag ik totaal niet zitten natuurlijk dus heb bij het het oefenen geperst voor m'n leven. En met goed resultaat, om 21:35 mocht ik echt gaan persen en een half uur later had ik onze prachtige dochter in m'n armen. Helaas had ik zoveel bloed verloren dat ik niet met man en kind naar de geboortekliniek mocht maar zonder man erbij (en met 3 andere net bevallen vrouwen en huilende baby's) op een zaal op de kraamafdeling moest. Ons meisje heeft bijna de hele nacht goed doorgeslapen in haar wiegje naast me. Donderdagochtend is er bloed bij me geprikt, mijn ijzerniveau was goed dus ik mocht lekker naar huis. Heb nagenoeg de hele dag geslapen dus vandaag eigenlijk de eerste dag dat ik echt kan gaan genieten van ons nieuwe gezinnetje. En ons nieuwste lid huilt al, tijd voor een flesje! Voor de lijst: 30 oktober, Karlijn, 3205 gr.
Dyson gefeliciteerd met je meisje. Leuke naam. Maar wat een heftig verhaal... Je hoort wel vaker dat inleiden geen pretje is. Geniet van elkaar!
@Dyson Gefeliciteerd! Geniet ervan! Mooie naam heeft jullie meisje! Wat je zegt @Mopje we hadden volgens mij hiervoor ook 2 super inleidingen!
Sorry dat ik het vraag. Misschien heb ik iets gemist, maar heeft iemand nog wat van Vlinder gehoord? Ik kreeg nog een pb van MeMaMi dat ze plat moet blijven liggen en ik geloof volledige rust omdat het daar ook niet helemaal lekker liep helaas... Maar Vlinder heb ik niets meer van gelezen. Hoop dat alles goed gaat met haar en de overgebleven kleine...