♥ 16 t/m 30 juni 2016 ♥ 16 juni 17 juni PeAN, 32 jaar, 5e kindje (5e zwangerschap maar 4e eigen kindje) Marlau, 30 jaar, 2de kindje Nicci, 33 jaar, 2e kindje 18 juni Rijn, 24 jaar, 1e kindje (3e zwangerschap) Loes, 31 jaar, 2e kindje 19 juni Lays, 28 jaar, 1e kindje Surprise, 36 jaar, 3e kindje 20 juni 3muisjes, 32 jaar, 5e kindje (4e zwangerschap) Adje, 39 jaar, 4e kindje (3e zwangerschap) tbtje, 23 jaar, 2e kindje (3e zwangerschap) 21 juni 22 juni Marisje89, 26 jaar, 1e kindje 23 juni 24 juni 25 juni 26 juni 27 juni 28 juni 29 juni 30 juni Mezelf er even bijgezet. Rijn was idd een verassing. Testen zijn helaas op. Had er echt niet opgerekend. Maar dat het verdubbeld dat wist ik maar eigenwijs he. Had daarom ook 2 verschillende soorten. Action is niet heel gevoelig. Maar was vannacht ook paar keer wakker en plassen dus ook niet zo geconcentreerd. Denk dat ik nu gewoon eventjes wacht met testen. Zit nu 13 dpo. Maar jullie ook allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschappen.
Loes en tbtje, ik heb jullie even toegevoegd. Welkom en gefeliciteerd! Ik wens jullie ook een mooie plakbeeb toe! En Marisje, jij ook welkom en gefeliciteerd! Even nog wat teruglezen van gisteren en vanmorgen... Surprise, jij vroeg naar ons werk en hoe lang bezig met zwanger worden. Ik werk sinds 2 1/2 jaar niet meer (ik was juf). Onze jongste heeft wat extra duidelijkheid structuur nodig (ze heeft adhd en hechtingsproblemen) en dus is het voor haar heel prettig dat ze niet meer naar de opvang moet. Dit wordt de eerste zwangerschap dat ik niet werk en dat lijkt me wel wat. Vooral de eerste 3 mnd waren bij mij steeds best pittig, erg misselijk en vermoeid. En nu kan ik lekker een middagdutje doen ofzo Mijn spiraaltje is 13-8 verwijderd. een week later mijn 1e ongi in 10 jaar. en 12 dgn daarna eisprong. die ronde niet gelukt, maar de 2e ronde wel, tot mijn grote verbazing. Ik had eigenlijk express vroeg een gevoelige test gedaan, zodat als die wit zou zijn ik mentaal voorbereid was op mijn ongi. Balen dat het bloedprikken moet worden uitgesteld, Surprise! Veel beterschap voor je kleine! En je testjes zien er goed uit!!! Ik moet bekennen dat ondanks een beetje zenuwen of het wel goed zal gaan, ik vooral al lekker vooruit fantaseer. En ben ook oplossingen aan het bedenken voor praktische problemen enzo hihi, zoals waar komt de box en hoe gaan we de kamers indelen. PeAn, wat een fantastische manier om het aan jullie kinderen te vertellen! Ik ben benieuwd hoe ze reageren. Hier zijn we nog een beetje aan het dubben wanneer we het gaan vertellen. Ik denk niet dat we te lang kunnen wachten, want ik vermoed dat de misselijkheid alleen maar erger gaat worden en ook de vermoeidheid is al aanwezig. Wij hebben voor ieder kind (12, 10 en 6 jaar) een shirtje gekocht in lichtblauw of lichtroze met daarop 'ik word weer grote zus' (ook in lichtroze of lichtblauw). Onze jongste heeft nog een kleiner broertje bij haar biomama, dus ook zij word 'weer' grote zus. En dan gaan we dat als cadeautje geven. Alleen weet ik dus nog niet wanneer. Ik weet wel dat ik het ze eigenlijk eerder wil vertellen dan de rest ouders enzo, aangezien hun leven het meest veranderd, maar ik ben ook bang dat de jongst het overal eruit gaat flappen in haar enthousiasme... Ach, iig eerst even wachten tot de shirtjes binnen zijn. En ik dacht dat het ook leuk was om de shirtjes te gebruiken voor mijn ouders. De kinderen hebben ze dan aan, doen hun vest open of en uit en tadaa! Ik denk dus dat we hier het ook wel vroeg vertellen, maar als iemand nog tips of suggesties heeft, zijn die welkom Wanneer bellen jullie de vk? Ik moet naar de gyn, want dit wordt mijn 3e keizersnee. Wanneer kan ik de eerste afspraak verwachten? Mijn laatste zwangerschap was 11 jaar geleden, dus ik weet niet hoe dat tegenwoordig gaat Wat betreft de vraag: bv of de fles. Ik heb een hele slechte ervaring met bv bij mijn oudste. Was ook een hele nare bevalling, met grote nasleep. Toen kreeg ik ook nog een megaborstontsteking. Dus bij onze tweede lekker de fles gedaan. Daar neig ik nu weer naartoe, maar alle nare dingen zijn nu zolang geleden, dat ik daarin misschien nog wel van gedachten verander.
vk heb ik al op de hoogte gesteld. Dit vanwege het bloedprikken en de mk van vorige maand. Heb dezelfde vk weer als bij zoon en dochter. Kent dus mijn hele geschiedenis. Ik weet nu al dat ik straks als dit een plakker is een glucose tolerantie test mag doen. Had bij dochter namelijk zwangerschapsdiabetes inc insuline. Kan er van uit gaan dat dat nu ook weer het geval gaat zijn. Word ook met 20 weken door gestuurd naar de gyn ivm de diabetes. En vanwege mijn leeftijd gaan we een combinatietest doen. IK ga weer bv geven. Bij zoon is het niet gelukt en heb ik 3 maanden fulltime gekolfd dochter heeft 7.5 maanden bv gehad toen vond ze het mooi geweest
Ik weet nog niet of ik bv ga geven. Bij mijn dochter wilde ik het heel graag, maar is het niet gelukt. Ik denk dat ik wel een poging weer ga wagen, maar lukt het niet dan is het makkelijker over te stappen naar de fles. Mijn schoonouders reageerden echt heel leuk! Heel erg verrast, maar heel blij. Mijn schoonvader vroeg meteen wanneer ik uitgerekend ben. We gaan in april met z'n allen een weekje weg. Maar dat moet geen probleem zijn. Ik heb de vk ook al gebeld, ze belt me zo terug. Ik ben benieuwd weer! Welkom ook alle nieuwe dames! Gefeliciteerd!
Ik mag me ook melden hier, vanochtend positief getest en kan het nog bijna niet geloven!! deed het alleen voor de zekerheid omdat ik röntgenfoto's moest laten maken ik zit al 4 weken met mn arm in het gips.. Tjonge wat doen die kruitvat testen er tegenwoordig lang over zeg! binnen 5 min. licht streepje maar toen het eindelijk opgedroogd was duidelijke streep. Van dochter heeft een jaar geduurd voor ik zwanger was en nu van de allereerste keer dat wij weer gemeenschap hadden zwanger geraakt! ik had bekkenbodemproblemen en vaginisme dus vandaar.. nu nog erg overrompeld. hopelijk iedereen een fijne zwangerschap en dat alles goed blijft gaan!!!
♥ 16 t/m 30 juni 2016 ♥ 16 juni 17 juni PeAN, 32 jaar, 5e kindje (5e zwangerschap maar 4e eigen kindje) Marlau, 30 jaar, 2de kindje Nicci, 33 jaar, 2e kindje 18 juni Rijn, 24 jaar, 1e kindje (3e zwangerschap) Loes, 31 jaar, 2e kindje 19 juni Lays, 28 jaar, 1e kindje Surprise, 36 jaar, 3e kindje oktober91, 23 jaar, 2e kindje 20 juni 3muisjes, 32 jaar, 5e kindje (4e zwangerschap) Adje, 39 jaar, 4e kindje (3e zwangerschap) tbtje, 23 jaar, 2e kindje (3e zwangerschap) 21 juni 22 juni Marisje89, 26 jaar, 1e kindje 23 juni 24 juni 25 juni 26 juni 27 juni 28 juni 29 juni 30 juni
Hier wordt het zeker weten flesvoeding. Tenzij t laatste moment de hormonen weer anders roepen. Maar ik wordt doodongelukkig ervan. Dat heb ik wel ervaren de vorige keer. Hier de 29e al de eerste echo. Ben dan 6+6. Erg spannend weer.
Wat fijn dat je lekker thuis kan zijn ADJE. Hier in principe ook thuis maar wel aan het werk. Ook hier een zoon die een reactieve hechtings stoornis heeft. Hij is nu 13 jaar en we hebben sinds een jaar geleden besloten dat het thuis niet meer gaat voor hem... Een zware en moeilijke beslissing maar na 10 jaar therapieën opnames enz weten we het gewoon niet meer. Hij heeft een vorm waarbij zijn sociaal emotionele gedeelte ruim 5 jaar jonger ligt maar zijn intelegentie ligt op vwo atheneum. Dit werkt dus tegen elkaar in en dat krijgt hij niet helemaal geregeld. Hij is in Mei van dit jaar in een gezinshuis geplaatst maar dit is niet goed gegaan waardoor hij na 7 weken weer thuis was. De spanning is om te snijden in huis. Hij heeft veel agressie naar zijn zusje van 10 (hoogbegaafd) en stiefvader. Dit botst dagelijks. Sommigen zullen zich afvragen waarom we nog aan een 4de beginnen, maar we zijn al ruim 2,5 jaar bezig met wel of niet de wens voor een 4de. De wens is er van beide heel erg, en we hebben nu besloten er voor te gaan omdat we ons niet willen laten tegen houden door de problemen in huis. Er zijn veel ergere dingen in het leven (geen werk/inkomsten hebben, mishandeling en) Afgelopen maand heeft mijn moeder aangeboden om de zorg op zich te nemen voor de oudste. Ze woont 300 km bij ons vandaan. Afgelopen week gesprek gehad met alle instanties en ze vinden het een goede beslissing. Als het allemaal goed gaat dan zal hij met de kerstvakantie verhuizen naar zijn Oma... Dit voelt nu even heel erg dubbel we zijn erg bang voor de reacties van onze omgeving... wat zullen ze gaan denken? Wij weten dat het voor hem beter is, hier voelt hij zich niet fijn en is constant in strijd met zichzelf en ons. Toch doet het me wel wat Sorry voor het lange verhaal, moest er even uit... @ADJE: ik vind het echt heel super dat jij thuis kan blijven voor de jongste (dit was je pleegdochter toch? ) Ik heb altijd gedacht als ik thuis kon blijven dan zijn de problemen opgelost. Helaas kan dit financieel echt niet... Ik werk nu thuis en het heeft niet het gewenste effect op onze zoon als we hadden gehoopt. Vind je ideeën om het de kinderen te vertellen en de familie ook erg leuk! Helaas denk ik niet dat mijn oudste 3 nog een tshirt willen dragen om het te vertellen Hier nog even bedenken hoe we het gaan zeggen. Gezien de situatie met mijn moeder wil ik het haar zaterdag al vertellen. Om meteen schoon schip te spelen zeg maar. Ze weet dat de wens er bij ons is voor een 4de dus hoop niet dat ze het verkeerd op zal vatten...
Oktober: welkom en gefeliciteerd!! Een voorspoedige zwangerschap toegewenst Nicci: wat snel al! Spannend hoor. Ik ga morgenmiddag bellen. Ze hebbe speciale tijden om te bellen voor afspraken. En vanmiddag was ik aan het werk, toen lukte het niet. Hopelijk mag ik ook zo vroeg! Normaal doen ze hier pas bij 8 weken. Bv of fles: geen idee nog! Ik sta er nog helemaal onbevangen in. Borstvoeding lijkt me erg mooi/fijn om te doen, maar of het ook haalbaar is???
Hier de vk ook al gebeld kan 27 oktober al komen. Hij had een berekening van 5 weken zoals die zei. Nu weet ik echt niet hoever ik ben. @3 muisjes, Jeetje wat heftig. @Oktober welkom. Hier ook nog niet overuit om bv of fles te geven. Denk dat wij het wel gaan proberen
Jeetje, 3muisjes, wat onwijs heftig! Wat moet dat een moeilijke beslissing geweest zijn! Ik vind het heel erg moedig en knap dat jullie die knoop door hebben kunnen hakken. Ik heb gezien hoeveel verdriet het heeft gedaan bij de moeder van onze jongste dochter (inderdaad pleegdochter). Ze heeft in overleg met jeugdzorg besloten dat uithuisplaatsing beter was. En zo'n beslissing nemen, in het belang van je kind, is toch verschrikkelijk moeilijk. Het klinkt alsof het bij jou thuis niet alleen beter is voor je zoon, maar ook voor je andere kinderen, omdat er dan niet meer die strijd is en meer rust. Ik ben soms ook huiverig voor de puberteit van onze dochter, en hou ook in mijn achterhoofd dat het dan mis kan gaan. Gelukkig hebben we altijd hulp van de pleegzorginstantie. En op dit moment gaat het goed. Ik kan me overigens best voorstellen dat je op ziet tegen reacties uit je omgeving. Maar de meeste mensen hebben geen idee hoe het is om een kind te hebben met een (zwaar) gedragsprobleem. En als ze het niet begrijpen, komt dat door onwetendheid...
3muisjes heftig zeg! Maar ik denk dan altijd: schijt aan iedereen. Niemand weet precies hoe jouw thuissituatie is. En zolang ze dat niet weten, mogen ze er nix op aanmerken! Sterkte de komende tijd
Dank jullie wel voor jullie begrip! Dat doet me echt veel goed! Het is zeker een heel moeilijke beslissing geweest, en dan vooral als je jaren bezig bent met een goede plek te vinden en denkt die gevonden te hebben en het dan toch mis gaat... Ik zie dit aanbod van mijn moeder echt als een grote kans, en ben er bijna zeker van overtuigd dat hij hier wel op zijn plek zal zitten. Ze zijn overigens jong 47 & 52 jaar. Dus denk dat ze het zeker wel aankunnen. Voor de andere kinderen in huis zal het zeker een verandering zijn, maar het zal heel veel meer rust brengen. Daar ben ik van overtuigd. In principe de juiste keuze voor ons allemaal dus, maar het blijft erg lastig. Gelukkig zal hij bij familie wonen en dat is toch anders dan een gezinshuis. Je hebt wel gelijk hoor Rijn, zo denk ik ook! Ze mogen vinden en denken wat ze willen het is ONS gezin en als wij gelukkig zijn heeft niemand daar iets van te zeggen vind ik! Ik twijfel eigenlijk wel of ik het mijn eigen kinderen niet eerder moet vertellen dan alleen mijn moeder... Het nadeel is alleen dat vanwege vakantie van mijn stiefdochter, de kinderen pas over precies 4 weken weer bij elkaar zijn. Ik ben dan 8 weken zwanger. Ik heb nu al een behoorlijk opgeblazen buik! En bij de laatste kon ik het met 7 weken echt niet meer verbergen. Dus ben er bang voor dat we het eerder moeten vertellen... Hoe is dat met jullie? Hebben jullie ook zo'n opgeblazen en vol gevoel? Vandaag helaas weinig last kwaaltjes, alleen ontzettend sjagrijnig en nukkig. De kwaaltjes helpen me juist om even met beide voeten op de grond te staan; Ok ik ben ECHT zwanger! haha Klinkt misschien raar hoor
Adje ja heel snel. Was ook werkelijk verbaasd. Denk alleen omdat hij 5 weken zei vanaf 8 september. Dan ben ik volgens zijn berekening 7 weken
Marisje: wanneer had je de positieve ovulatie test gehad dan? 3 weken of 7 weken is wel een groot verschil! Dat zou wel lekker zijn als dat zo was Heb je al een afspraak gemaakt? Ik neem aan dat je naar de gynaecoloog moet? *sorry zie het al staan 27 okt. Spannend! *
Ben nu volgens zijn berekening 5 weken en over 2 weken 7. Gerekend vanaf 8 september Ovulatie test 29/30 september positief cyclus van 36 dagen. Ja morgen belafspraak met de specialist en de 27ste gewoon verloskundige
Wat lijkt me dat een moeilijke beslissing 3muisjes. Knap dat jullie die hebben weten te maken en ik hoop dat alles weer tot rust komt. Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent voor negatieve reacties op je zwangerschap, maar die moet je gewoon van je af laten glijden. Ik heb ook nog niet echt kwaaltjes. Voordat ik ongesteld moest worden had ik wel zeurderige buikpijn, maar dat heb ik nu nog maar met vlagen. Ben wel elke avond gewoon echt moe, normaal ben ik echt een nachtbraker, maar nu ga ik het liefste om 21uur naar bed. Dat had ik bij mijn dochter ook. Ik heb 22 oktober mijn eerste echo. Dit is zo vroeg omdat ik dus eigenlijk helemaal niet weet hoe ver ik ben. Mijn miskraam was half augustus en nadien ben ik niet ongesteld geweest. In theorie kan ik dus al 7 weken zijn, maar daar geloof ik zelf niks van hoor. Mijn cyclus is altijd onregelmatig en vaak langer dan 28 dagen geweest, maar de vk wilde wel even kijken. Normaal maken ze pas een echo met 10 weken en daar zijn ze heel strikt in dus ik was helemaal verbaast. Hebben jullie of gaan jullie je aanmelden voor moeders voor moeders? Bij mij komen ze volgende week woensdag langs.