Yes, ook ik kan ze afvinken! Vooral dat snaaien en dan s avonds niets willen/kunnen eten. Ook de hang naar vooral zoet. Eet ook ineens jam op brood, terwijl ik echt niets moest hebben van zoet broodbeleg eerst. Welke oefeningen doe jij?
Ik deed het de eerste week verlof, dus met 34 weken. Was toen ook heel mooi weer dus alles lekker buiten kunnen drogen. En ja.. ik heb wel alles gestreken en zal nu ook een heleboel weer strijken, of samen met mijn moeder
Man en ik hebben een discussie. Baby zal eerste 6 maanden bij ons slapen en daarna bij dochter op de kamer. Nu denk ik dat het misschien toch beter is om kamer van dochter op te splitsen in 2 kleine kamertjes, omdat ik bang ben dat dochter misschien de baby gaat oppakken als het huilt of knuffels in het ledikantje gaat gooien als troost. Ze is gek op baby's en moedert ook graag over de baby's op het kdv. Ik ben absoluut niet bang dat ze de baby bewust pijn zal doen oid, laat dat duidelijk zijn, maar puur bang voor goedbedoelde acties om voor de baby te zorgen. Uiteraard kan het tussenwandje er gewoon weer uit als de dames oud genoeg zijn. Man vindt het onzin. Dochter is tegen die tijd bijna 4 jaar en daar kan je heel duidelijk afspraken mee maken dat ze niet de baby uit bed mag halen etc. aldus mijn man. Wat denken jullie, zie ik beren op de weg die er niet zijn? Zouden jullie de baby bij een peuter (dan bijna kleuter) op de kamer (durven) leggen? Door de hormonen kan ik misschien niet meer zo goed relativeren dus hoor graag meningen van anderen.
Ik denk dat ik deze week al eens alles was omdat het lekker buiten kan drogen. Zo ligt het al fris in de lades (de ladekast staat er eindelijk, enkel nog wachten op de greepjes, heb wat stoerdere besteld op aliexpress). Gewoon kort programma zonder wasmiddel. Wat betreft strijken.. ik heb onlangs voor het eerst iets van E. gestreken omdat ik het verpest had door in de droger te steken. Voor de rest soms eens een hemd en broek van vriend voor een speciale gelegenheid. Vriend is nogal een sloddervos in de kleerkast en voor mezelf maakt het niet echt uit of het gestreken is.
Lastig! Ik denk inderdaad dat je met een kleuter van zowat 4 wel afspraken kunt maken maar ik vraag me af hoe fijn het voor je oudste is om met een veel jonger kindje op de kamer te slapen. Als ik naar onze kindjes kijk dan waren er nachtvoedingen tot een maand of 15, alleen dat al zou ik niet willen bij een kleuter die (zowat) naar school gaat en de energie hard nodig heeft
Onze oudste is nu 4,5 jaar, daar leg ik wel eens de jongste van 1 jaar bij op de kamer in het ledikant dat daar óók staat. Als de jongste dan onverhoopt s' nachts wakker wordt, dan haal ik die daar weg zodat de oudste niet verder gestoord wordt, en dan slaapt de jongste de rest van de nacht tussen ons in. Ja met onze oudste kan ik makkelijk afspraken over iets maken. Maar ik kan niet voor ieder kind spreken natuurlijk, want alle kinderen zou nou eenmaal anders Buiten dit feit om, de oudste zou het never nooit lukken een ander kind uit een diep ledikant te tillen.. Maar als het idee van de baby bij je oudste kind op de kamer, je geen prettig gevoel geeft, waarom kijk je tegen die tijd niet hoe je erin staat? Dan staat het idee gewoon even in de wacht toch?
Ik ga naar de sportschool en doe daar wat cardio (loopband, maar dan gewoon normaal tempo lopen met een helling van 4%, afhankelijk van hoe ik me voel 20 min tot 30 min). Dan vaak max een half uurtje lichte krachttraining (een paar rug oefeningen en hele lichte beenoefeningen (let op: niet alles is verstandig nu met de zwangerschap). Ik merk dat dit ter ondersteuning van mijn rug- en bekkenklachten echt helpt. Moet wel eerlijk zeggen: als ik vermoeid ben, dan werkt het juist averechts. Dan kan ik beter niet gaan want dan krijg ik juist meer klachten. Ook niet de bedoeling.
Nee ik zou dit niet doen. Sowieso zou ik echt in het begin de kinderen goed aan elkaar laten wennen. Je weet bijv. niet wat je peuter of kleuter doet met een baby in de box of wieg. Ik zou dit in het begin er echt niet op wagen!
Zo ik ben terug uit het ziekenhuis gelukkig mét kind in de buik Wat een mega enge en stressvolle dag was dit ineens onverwacht. Vanochtend opgestaan met hevige kramp en lage rugpijn. Het kwam en ging en kwam en ging en dat continu. Verloskundige gesproken en daarna de gyn en meteen door naar het ziekenhuis want, zei de assistent: Het zou kunnen dat u vroegtijdig al aan het bevallen bent mn hart zat in mn keel en de tranen over mn wangen. Aangekomen op de kraamsuite moest ik urine inleveren, echo van de baby en inwendig van de baarmoeder mond, CTG van de baby’s hartje. Gelukkig was met de kleine man alles goed. Baarmoedermond ook dus geen vroegtijdige weeën. Wat dan wel? Harde buiken en met het bloed in de urine wat ze vonden ontdekten ze via een echo nierstuwing en mogelijke niersteen. Echo van de nieren gemaakt en rechts was vergroot met duidelijke ophoping erin. Nu twee buscopan in de bips en 2 paracetamol en dat moet ik blijven doen tot ws de bevalling. Meeega geschrokken, zo intens bang geweest maar gelukkig dus met ons klein ventje alles goed! Overmorgen 26 weken dus hij moet ook nog even blijven zitten❤️ Pfff nu lekker slapen Zzzzz
Jeetje wat schrikken! Kunnen ze tot aan de bevalling niets doen aan die nierstenen? Klinkt pijnlijk om daar nog 14 weken mee rond te moeten lopen... Hopenlijk slaat de medicatie die je hebt gekregen snel aan. Laat die kleine idd nog maar mooi even zitten!
Dank dames voor jullie kijk op het samenslapen Ga het vanavond nog eens met m'n man bespreken, neig toch echt naar kamer splitsen.
Oooh wat een schrik!! Gelukkig zit ie nog lekker rustig. Voor jou nu hopelijk een beetje bijkomen en hopelijk is het allemaal een beetje te doen met de pijn. Sterkte!
Jeetje wat schrikken @Ready2loveU Fijn om te horen dat het met de kleine gelukkig goed gaat ♡ Hopelijk voor jou is het vol te houden deze pijn dan tot aan de bevalling
@Ready2loveU wat een schrik heb jij gehad zeg! Gelukkig inderdaad alles goed! Sterkte met de nierstenen!
@Ready2loveU wat schrikken, gelukkig alles goed met de baby. Hopelijk valt de pijn mee tot de bevalling.
Hoi Hoi, ik heb bij beide vorige zwangerschappen nierstuwing gehad. Geen nierstenen dus, maar nierstuwing door de groeiende vrucht die de urineleider aan één kant dichtdrukte. Bij mijn eerste kind was dit met 20/21 weken en bij mijn tweede kind met 35 weken. De eerste ervaring (bij eerste kind) was vrij heftig, heel veel pijn, en om eerlijk te zijn deed dit meer pijn dan bevallen zelf (en dat eerste kind was nog een sterrenkijker ook met lang herstel.. ). Ik heb nooit iets gekregen voor de nierstuwing. Ja een paracetamolletje.. Het moet vanzelf wegtrekken zeiden ze. Bij die eerste keer duurde het 8/9 dagen en daarna was ineens alles goed...? Enige tip was toen op handen en knieën gaan staan als een hondje voor de doorstroming. Dat gaf enige verlichting. De tweede ervaring (bij tweede kind dus) was zo laat nog in de zwangerschap, 35 weken, dat ik niet eens door had dat het nierstuwing was. Het waren toen echt weeën toen ik in de wachtkamer van de huisarts zat. Er werd me verteld dat het zou aanhouden tot aan de bevalling, maar dat was niet zo, het duurde uiteindelijk gelukkig maar 1/2 dagen. Nu deze derde zwangerschap gelukkig nog geen nierstuwing gehad. Maarja, het kan ook dit keer wéér gebeuren.. Sterkte met de pijn! Nierpijn.. tis echt naar.
Jeetje @Ready2loveU wat moet je geschrokken zijn. Gelukkig met goede afloop, maar ik duim voor je dat je de tijd tot aan de bevalling een beetje rustig kunt door komen. Hopelijk slaat de medicatie goed aan. Kunnen nierstenen ook weer vanzelf over gaan of moet je hier na de bevalling iets aan laten doen?