Hai! Jeej! Geen smurrie meer in je ondergoed! Lang leven de Utro en lang leven het leven zonder Utro! hoera! Ik was zo blij dat ik het heb mogen gebruiken en zooo blij dat ik ermee mocht stoppen! Ik voel je blijdschap! En deel hem! Yep! Hier normaal 75E, die inmiddels ook behoorlijk krap begint te zitten. Omdat ik 75 op de valreep 80 heb heb ik nu 80E VoedingsBH's besteld. Omdat de omvang groter is, is de cup dat doorgaans ook. Eens kijken hoe die zitten. Maar eigenlijk moet ik binnenkort met mijn luie en krenterige reet eens naar een goede lingeriezaak om te investeren in een goede meegoei/voedingsBH. Maar vind het zo veel geld voor iets wat niemand ziet! Maar ook omdat ik nu niet kan voorspellen hoe hard ze gaan groeien. Met mijn dochter had ik op het einde F/G Terwijl ik begon met D. Ik hoop dat het nu wat bescheidener blijft. Oh en ik draag nu overdag mijn sportBH's. Die pletten de boel zodat het er wat bescheidener uitziet en zitten nog lekker = geen beugels.
Ik heb normaal ongeveer 80F (ik pak eigenlijk altijd gewoon het grootste dat ik kan vinden en ga dat passen ). Ik had nu 80G, 90G, 80H en 90H gepast. 90G en 90H waren beiden qua cup te groot (maar misschien is 'op de groei' ook nog niet zo stom?) en qua omvang moest het op het strakst en zat dan nog niet strak. 80G en 80H pasten qua cup weer nét, zo stom, alsof een kleinere omvang dan meteen betekent dat je cup ook kleiner is! 80I bestaat in de reguliere maten niet hoor . En die moesten weer op het uiterste gaatje qua omvang. Mijn sportbh's had ik ook al geprobeerd, maar die vond ik ook niet zo fantastisch meer zitten..
Nou, in een goede meegroeibh zit heel veel rek. Die groeit en krimpt mee met je borsten. Het nadeel daarvan is dat ik ze niet geweldig vind ondersteunen en dat zie je. Mijn borsten hangen dan wat naar buiten en dat vind ik zo lelijk staan. Wat ik met mijn eerste zwangerschap heb gedaan is gewoon elke zoveel weken een nieuwe bh kopen. Geen extreem dure, maar wel eentje die goed ondersteunde en die lekker zat. En voor in huis mijn meegroeibh omdat die gewoon het lekkerst zat. Maar dat wordt een duur geintje als je een maat hebt die niet standaard is. Of net zo lang zoeken tot je een fijne meegroeibh hebt gevonden die tevens een voedingsbh is. (als je zelf wilt gaan voeden.)
Over zelf voeden heb ik een vraagje. Wil iedereen hier borstvoeding geven? Zitten er dames bij die gelijk al voor Flesvoeding gaan? Bij onze dochter is het een drama geweest. Mijn productie was prima, maar zij wilde niet aan de borst drinken. Ze sabbelde een beetje en als ze echt honger had zette ze een keel op en weigerde pertinent te drinken aan de borst. Kalmeerde pas als ze een flesje had. Maar goed, zij heeft de eerste drie dagen in het ziekenhuis gelegen en daar sonde en flesvoeding gehad. Pas daarna kon ik zelf gaan voeden. Helaas mislukt. Na drie weken stress, huilen (zij en ik) zijn we er mee gestopt en volledig over gegaan op fv. Dat doet nog steeds pijn. Ik wil echt heel erg graag zelf voeden en hoop dat het dit keer lukt. Voor de aankomende mama's die al een kindje hebben, hoe is jullie ervaring met bv?
Ik wil het gaan proberen, maar niet ten koste van alles. Ik had ergens gelezen dat voedingsbh's tijdens de zwangerschap niet zoveel toegevoegde waarde hadden, dus daar had ik me nog maar ff niet in verdiept verder... Heb je een idee waar het misging? Productie of meer bij je dochter, dat ze niet wilde? Heb je er een lactatiedeskundige bij gehad?
Ik heb bij mijn dochter 3 mnd borstvoeding gegeven en werd toen aan mijn kaak geholpen en heb lang antibiotica gehad dus toen gestopt Nu is het de bedoeling om het wel wat langer te geven
Nee, dat klopt. Maar dan hoef je geen nieuwe te kopen na de bevalling en wip je ze zo tevoorschijn! Er is mbt de borstvoeding heel erg veel fout gegaan. We hebben geen begeleiding gehad in het ziekenhuis, er werd een dubbele kolf binnengereden en ik mocht zelf een beetje uitzoeken hoe die werkte. Had een totaalruptuur en erg veel pijn, dat is niet zo bevorderlijk voor de productie. Die was die eerste dagen 0. Vette ruzie gehad met een verpleegkundige van mijn dochter: we kwamen op haar afdeling binnen had ze ineens zonder dat er vooraf overleg geweest was een speen in haar mond! Ik heb gelijk gezegd dat ik dat niet wilde ivm borstvoeding. Ze heeft er nota bene een tekstboek bij gepakt om haar standpunt te onderbouwen dat ons kleintje een zieke baby was en de troost nodig van van de speen. Dat ze anders pijn zou lijden en dit haar verlichting bood. Wie wij waren om haar dat te ontzeggen. Geloof me, dan geef je in. Ondanks dat het tegen alle gevoel indruist. De dag nadat we thuis kwamen heb ik onder begeleiding van de kraamhulp elke twee uur gekolfd om de productie op gang te krijgen. Dat is erg goed gelukt. Maar mijn dochter weigerde gewoon pertinent de borst. Lactatiedeskundige is erbij geweest en die raadde een groter tepelhoedje aan, gedaan en toen zij erbij was dronk ze uit de borst. Maar daarna was het weer klaar. Ik denk dat het een combinatie van pech, niet willen van mijn dochter, slechte hechting in het prille begin en stress van mijn kant gewoon niet gelukt is. En wie weet als ik het langer had geprobeerd dat het gelukt was hoor. Maar ik was na drie weken eerst een half uur kloten met aanleggen, dan een half uur voeden, dan een half uur kolven, anderhalf uur pauze en dan begon het circus weer, helemaal op. Toen we zijn overgestapt op FV kwam er gelijk rust in huis en kon ik eindelijk mijn dochter leren kennen. Ik was erg goed voorbereid, veel over gelezen, lactatiecursus gevolg, maar mocht helaas niet baten. Dit keer wil ik vanaf dag 1 een lactatiedeskundige aan mijn bed. Ga weer een cursus volgen, weer alles over lezen en hopen dat het dit keer beter gaat.
Mijn dochter heeft ook geen bv gehad. Ja, heel kort, maar we hadden een soortgelijk probleem als jij. Doordat ze randprematuur was had ze niet genoeg zuigkracht. Dus de eerste 3 dagen in het zkh was het telkens aanleggen, afkolven en de afgekolfde melk kreeg ze via een cupje. Na 3 dagen mochten we naar huis en daar weer geprobeerd. Ze dronk wel wat maar niet genoeg. Een dag later moest ze alweer opgenomen worden in het zkh vanwege een te hoge bili en daar heeft ze tussendoor ook een flesje gekregen (omdat ze daar wel uit wilde/kon drinken). Maar ook dat was niet voldoende, dus uiteindelijk heeft ze sondevoeding gekregen. Ik heb daarnaast denk ik nog 3 weken gekolfd, maar door de stress was mijn productie zo laag dat het amper nut had. En omdat ze zo klein was moest ze elke 2 uur gevoed worden (de ene keer aan de borst/fles, de andere keer via de sonde) dus ik was alleen maar met voeding bezig. Ben er toen mee gestopt en volledig op kv over gegaan. Was voor ons beiden gewoon het beste. Op dat moment trok ze ook zelf haar neussonde eruit Ze was er klaar mee en was helemaal tevreden met de fles. Wil het nu wel weer gaan proberen, maar heb me wel voorgenomen me niet schuldig te gaan voelen als het niet lukt en we weer op kv over stappen. Wil het wel echt serieus gaan proberen, maar ga er geen strijd van maken.
Idem, al ben ik bang dat schuldgevoel onontkoombaar is. Dat is verbonden aan het moederschap lijkt het wel! Gelukkig heb ik ook gemerkt dat hoe zekerder je in je rol als moeder bent, hoe minder het schuldgevoel wordt maar helemaal ontkomen is er niet aan.
Nee, een beetje hou je toch wel idd. Maar wil niet wekenlang aan mezelf gaan twijfelen als ik eenmaal overstap op kv. Want uiteindelijk doe ik dat niet uit luiheid of gemakzucht, maar om me echt een stuk gelukkiger te voelen (waardoor bubbie uiteindelijk ook) Ik wil de bv dit keer ook stap voor stap aanpakken: - eerst maar eens de bv op gang krijgen en hopen dat bubbie goed hapt. - daarna een week bv proberen te geven - week 2 enz (dus echt even per week aankijken). - daarna per maand, enz. Ik zou dus al heel trots en blij zijn als ik bijv een week voor elkaar krijg. Alles daar bovenop is dan extra fijn. En wie weet lukt het dan wel ineens een half jaar lang bijv
Helemaal met je eens! Zo denk ik er ook over! Wat heb ik me schuldig gevoeld. Pas toen ik het mijn moeder durfde te vertellen dat ik was gestopt ( ja, echt durfde. Belachelijk, wie was die vrouw?!) en zij super lief en vol steun reageerde had ik er eindelijk een beetje vrede mee.
Hier liep de bv ook voor geen meter. Zoonlief dronk voor geen meter en volgens het ziekenhuis werkte de keizersnede ook al niet mee. Met kolven kwam er ook steeds maar 10 tot 20 cc uit. Flesvoeding zorgde voor rust, maar ik heb me er ook wel naar bij gevoeld dat het niet gelukt is. Vooral als er weer een discussie over borst vs fles voorbij kwam. Dit keer ga ik het gewoon weer proberen, al laat ik me nu denk ik al vooraf inlichten. Misschien helpt het ook dat ik er minder naïef in ga dit keer. En volgens het ziekenhuis is borstvoeding hetzelfde als bevallen, het kan altijd anders zijn. Maar wat zou het mooi zijn als het nu wel zal lukken!
Blijft n raar iets borstvoeding bij de 1 lukt t wel bij de ander niet de een heeft complicaties en de ander niet ook al wil je je niet schuldig voelen ts n oergevoel kun je niets aan doen helaas
Ik heb 6 maanden borstvoeding gegeven. En 6 maanden pijn geleden. Tepelkloven tot aan bloedens toe, tot 2 maal spruw. Ik ga het ditmaal zeker weer doen maar misschien ook maar eens een keer een cursus volgen want die pijn is echt niet relaxed...
Hier beide keren borstvoeding geprobeerd en bij beide moeten stoppen. Ik had simpelweg geen melk, met veel kolven had ik na een dag een flesje bij elkaar. Kids hadden honger en bleven maar afvallen. Kv bracht rust en verlichting, maar wat voelde ik mij slecht. Ik faalde als moeder zo voelde het. Deze keer geen idee, echt in tweestrijd. Ik weet wel dat ik er dit keer geen drama van wil maken. Ik zou graag willen, maar wat niet is, is er niet
Jeetje, wat jammer en zonde dat het bij jullie niet gelukt is. Maar wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. In mijn omgeving wordt er schijnbaar fluitend de borst gegeven. Letterlijk na een week al voedend de vaatwasser uitruimen en dat soort capriolen terwijl ik met de rugbyhouding lag te worstelen in bed.
Ik hoor en lees het heel vaak, dat het niet lukt. Daar werd vroeger gewoon nooit over gepraat denk ik? Of toen was er ook minder schuldgevoel bij het overstappen op FV?
Hi dames, net alles van gisteren en vandaag bijgelezen. Gisteren vroege GUO gehad was goed. Voor de lijst 11-3 afspraak bij gyn en 25-3 GUO (20 wkn echo)
Ha meiden, Ik heb bij de eerste 9 maanden BV gegeven zonder problemen. In het begin hapte hij aan de ene kant niet zo goed aan . Gelukkig een hele fijne kraamhulp gehad die de football greep adviseerde. Dat was de oplossing. Na dik een week ging beide kanten gewoon goed. Na 1,5 week wa sher volledig pijnloos. Heerlijk vond ik het. Ik wil wel iedereen adviseren echt te wachten met dure voedings bh's aan te schaffen totdat je de kraamweek door bent en de bv loopt goed. Pas dan weet je wat je nieuwe tijdelijke borstomvang is... Om een voorbeeld te geven; voor de zwangerschap had ik 70/75E. Tijdens de zwangerschap is dit toegenomen naar 80F. Heb me toen redelijk gered met van die tussenstukken. Toen de bv helemaal op gang was eindigde ik met 80H.. Ik heb maanden cariwell gedragen. Niet super onderdteuning maar genoeg. Als er betere tips zijn graag!!! Ik paste 1 beugel bh van prenatal, maar voeden met padded beugel bh vond ik echt vreselijk....
Iez gefeliciteerd! Pas de lijst gelijk aan nu ik nog achter de pc zit! Veertje: goede tip! Bij mij werden ze met de borstvoeding nauwelijks groter. Maar ik heb het maar drie weken volgehouden. Weet niet of dat uitmaakt.