Fleur, wij hebben de baby al erkent @ivy, klopt bij sommige gemeentes is dat zo maar bij onze niet hebben we nagekeken
Wij hebben de baby ook al erkend, dus dat is al geregeld! We gaan dit weekend lekker een weekendje weg. Heerlijk! En dan ook nog eventjes snuffelen bij de babydump. Da babykamer schiet bij ons nu wel op. Muren en alles zijn geschilderd. Ledikantje en commode staan al, nu de rest nog
Hey meiden, Ik kom hier even mijn hart luchten. Afgelopen dinsdag had ik al op FB gezet dat ik wat bloed had verloren en dat dit wat onschuldigs was. Ik heb sindsdien ook geen bloed verloren. Sinds dinsdag zit ik helemaal niet meer lekker in mijn vel. Eindelijk was ik de angst voor een miskraam kwijt en ik merk nu dat ik weer onrustig ben. Daarbij krijg ik steeds meer lichamelijk klachtjes en voel ik me gewoonweg niet lekker. Gisteravond heb ik ook mijn eerste harde buik gehad. Ik had koor en daar ben ik een beetje ingestort. Ik heb met 2 vriendinnen gesproken en die gaven aan dat ik maar eens wat rustiger aan moet doen en misschien wat minder werken, zodat ik wat meer rust heb. Ik vind dit heel lastig. Ik heb vanmiddag weer controle bij de verloskundige en dan wil ik dit allemaal wel aangeven, maar ik ben zo bang dat ik me aanstel ofzo. Ik weet zelf niet zo goed wat nou goed zou zijn. Ik merk dat ik al heel erg veel zin heb in mijn verlof, gewoon niet te hoeven en moeten. Ik vind mijn werk wel heel erg leuk, maar ik ben zo gesloopt na een werkdag en als ik 2 dagen na elkaar heb gewerkt, dan heb ik echt een dag nodig om weer een beetje bij te komen. Volgende week werk ik 3 dagen achter elkaar, pffff. Zie er nu al tegenop, niet op het werken op zich, maar wel dat het weer een aanslag is op mijn energie. Ik ben echt superblij dat ik zwanger ben, maar ik had het me wel iets anders voorgesteld. Ik had niet gedacht dat ik me zo beroerd kan voelen. Ik tank gewoon niet meer bij. Pfff, zucht, bleg, bah. Sorry dames, voor mijn klaagzang, maar het zit me zo dwars. Ik kan de schijn niet meer ophouden. Ik wil zo graag zeggen dat ik me fantastisch voel, maar dat gaat ff niet. Ik ben toch zwanger, niet ziek? Waarom voelt het dan zo? Ik hoop dat ik snel iets meer energie krijg en de boel wat beter kan handelen. Ik zal vanmiddag nog even laten weten wat de vk gezegd heeft.
Hier de kinderwagen besteld Mijn moeder werd spontaan verliefd dus toch maar een nieuwe gekocht inclusief bebe jou luiertas en maxicosi cabriofix @ Lielief wat vervelend dat je je zo voelt, maar helaas het hoort er echt bij, ik vind eigenlijk dat ze dit ook in de boeken moeten noemen want men wat ben ik gesloopt na een dag! En ook niet meer kunnen bijtanken herken ik helaas is Sylvano gewoon elke dag rond 6:30 wakker en krijg ik dus geen enkele kans om uit te slapen. Alleen op zondag aangezien vriend op zaterdag uitslaapt. Af en toe gaat hij doordeweeks naar mijn moeder zodat ik even bij kan tanken maar het energie niveau lijkt er niet echt van te stijgen Vertel het aan je verloskundige, je stelt je absoluut niet aan! Hier morgen de babykamer ophalen
Wat rot zeg lieflief.. Die vermoeidheid blijft hier ook maar aan, alleen wel verklaarbaar voor mij. Ik werk 32 uur en op de dagen dat ik vrij ven vind ik het lastig om m'n rust te nemen. Vanochtend druk in de weer geweest met huishouden toen (het leuke gedeelte) dekentje en aankleedhoes besteld en vanaf 2 uur uitgeteld op de bank.. Vanavond zouden we een drankje gaan doen met vrienden, verstand zegt NEE thuisblijven en vroeg naar bed, maar gevoel zegt JA is toch gezellig.. Alleen morgen wel weer werken(avonddienst). Ik denk dat me gevoel gaat winnen, maar ga dan wel optijd naar huis. Ben benieuwd hoe de afspraak was en of je een beetje gerust gesteld bent.
Vanmiddag bij de verloskundige geweest en die was heel duidelijk. Ik moet een paar weken stoppen met werken. Het feit dat ik nu meer pijnen heb en die misselijkheid is begonnen is een teken dat ik oververmoeid aan het raken ben. Het feit dat ik het genieten van de zwangerschap kwijt ben, vond zij de doorslaggevende klap. Ik moet hierom eerst een paar weken bijtanken, dan gaan kijken of de klachten verminderd zijn. Mocht dit het geval zijn dan kan ik gaan kijken of ik weer wat voor mijn werk op kan pakken. Waarschijnlijk kom ik niet meer voor mijn verlof op de groep, omdat dat te intensief wordt. Aan de ene kant ben ik erg opgelucht dat ik even de rust krijg, aan de andere kant vind ik het moeilijk om op mijn werk aan te geven dat het niet gaat en dat ik even moet stoppen. Maar ons kindje gaat voor! Ik hoop dat ik me snel weer een beetje de oude voel, met de rust die ik nu krijg.
Succes lieflief, doe de dingen waar je blij van word en energie van krijgt.. Laat de zaken en mensen die energie van je vragen, dat is de beste tip geweest die ik kreeg toen ik een burn-out had. Dit pas ik nu nog toe in mijn dagelijkse leven en tuurlijk zijn er dingen die moeten, maar voor nu vooral uitrusten en de dingen doen waar he energie van krijgt. Het MOETEN komt wel weer.
Lielief goed dat je toch thuis blijft, rust lekker uit en probeer het genieten weer op te pakken want voor je het weet is het voorbij! Knuffel!
lief lief super goede beslissing. ook ik heb dat precies meegemaakt met de zwangerschap van de eerste.. het is heel raar om dat zwanger zijn iets moois moet zijn en volgens de maatschappij word ook de roze wolk omschreven..toch is de werkelijk heid heel wat anders. stoppen met werken en of minder werken is dan de beste keus..je werk is hier voor verzekerd dus krijgen t gewoon vergoed. dit minimensje in je heeft nu gewoon al je energie nodig om door te groeien. laat het rot gevoel lekker los nog maar 4 maandjes en dan heb je je wonder in je armen. dus kruip terug op die roze wolk en genieten meid!!! komt zeker goed...
Lieflief, aah bah meis dikke knuffel! Ik herken het wel een beetje vooral de laatste drie dagen! Had ik ineens vette pijn in rug en bekken! Mij word ook echt gezegt luisteren naar je lichaam! En vaak is dat bij mij te laat. Goed dat je nu je rust pakt!
Lieflief wat goed dat je vk zo duidelijk was. Nu moet je wel! Hoop dat de rust je goed doet en dat je echt kunt gaan genieten van je zwangerschap
Hier nog niet de mogelijkheid om te ontspannen. vannacht om 3 uur kreeg ik buikpijn die niet weg wil gaan. Het is een constante pijn. Ik heb net de vk gebeld, ze komt vanmiddag langs en tot die tijd moet ik blijven liggen. Dat maakt het wel weer spannend, bah. Ik ben wel een beetje klaar met al dat gedoe.
Hey. De vk is net weg. Bevalling is iig niet begonnen. Waar de pijn vandaan komt kon zij zo niet zeggen. Dit weekend moet ik blijven liggen om mijn lichaam zoveel mogelijk rust te geven en maandag of dinsdag krijg ik een afspraak bij de gynaecoloog. Die kunnen verder kijken. Gelukkig is er niets met die kleine.
Zo, hier weer even een update. De pijn is n bijna weg. Gisteren ging het al een stuk beter, met name als ik bleef liggen. Nu kan ik ook even staan zonder pijn. Ik heb vanmorgen gelijk maar even de vk gebeld met de vraag of het dan wel zinvol was om een afspraak te krijgen bij de gyn. Hierover word ik begin van de middag teruggebeld. Zelf ben ik erg blij dat het een stuk beter gaat. Nu kan ik echt een beetje gaan uitrusten.
Hoi LiefLief, Wat vreselijk zeg, maar enorm goed dat de verloskundige zo achter je staat. En werk is maar werk hoor! Ik weet dat het heel moeilijk is om dat los te laten, maar de kleine gaat voor en die heb je voor de rest van je leven bij je en je werk niet. Vooral goed de rust nemen! Ik voel me gelukkig wel goed, maar vergeet gewoon soms dat ik echt te veel doe. Dan heb ik twee dagen last van mijn onderrug (oftewel banden) en moet ik echt bijkomen. Ik slaap dan ook slecht en wordt continue wakker van de rugpijn. Ik moet mijn energie dus veel beter proberen te spreiden over de dagen en niet zoveel op 1 dag willen doen. Ik werk 32 uur in de week en op de vrijdag doe ik ook het hele huishouden er nog even bij. Dat houdt in: het hele huis stofzuigen/dweilen, badkamer en wc poetsen, boodschappen, de was en strijken. Als je dit allemaal in 1 dag propt komt het hard aan en ben ik zondag pas weer een beetje bij van heel de week, maar dan mag ik de dag erna weer aan het werk. Dat vind ik nogal lastig. Ik begrijp heel goed dat ik niet mag klagen hoor dat het verder zo goed gaat! Maar ik merk inderdaad dat het lontje steeds sneller uit gaat. Ik vind het ook wel eens lastig om te erkennen dat het gewoon eigenlijk niet meer te doen is zo. Ik moet echt nu dingen uit handen gaan geven.... want anders loop ik mezelf echt voorbij. Ben ook wel stiekum aan het aftellen naar 1 april (mijn verlof). Morgen heb ik een gesprek met mijn baas over verlof en dat ik de maand ervoor al een dag minder wil werken. Ben benieuwd wat hij ervan gaat vinden,...... Maar zoals ik al zei, het is maar werk. Kind heb je voor de rest van je leven! Grtjs, Mystje