Hoi hoi meiden, Zoals de titel al zegt: ik kan niet genieten van mijn zwangerschap. Ik ben nu denk ik ongeveer 8 weken zwanger. Natuurlijk ben ik dolblij dat even voorop gesteld!! Maar ik kan zo moeilijk genieten, ik ben namelijk zooo misselijk! Elke ochtend sta ik wel 2 keer boven de pot en moet ik overgeven. Hele dag heb ik zo'n vieze smaak in mijn mond en moet dan ook de hele dag mijn best doen om het eten binnen te houden. Ik heb de ha al gebeld. En aangezien dit in mijn vorige zwangerschap precies zo was, heb ik meteen medicijnen gekregen hiervoor. Het helpt wel iets maar de ochtendmisselijkheid blijft. Bij mijn vorige zwangerschap duurde dit bijna de hele zwangerschap. Ik ben zo bang dat dit nu ook zo is. Ik wordt er gewoon een beetje down van. Want de hele dag moet ik opletten met wat ik neem en maar weer afwachten hoe het valt. Daar word ik zo moe van. zijn er meer meiden die dit herkennen? En hebben jullie misschien tips voor mij? Liefs J
Ik was ook tot 16 weken heel erg misselijk, alle mensen die zeiden ach meid geniet er van en het is zo leuk kon ik wel wurgen, en genieten zat er al helemaal niet in. Nu ben ik gelukkig stukken minder misselijk, dus kan niet helemaal met je mee praten....maar erg regelmatig eten werkt nu wel goed bij mij, voordat ik wat doe eerst wat in mijn maag krijgen als ik eerst wat doe en dan eet, hoe weinig ik ook maar doe dan begint het weer. Melk blijft er goed in en werkte tegen de misselijkheid, cola ook maar ja, niet erg gezond, maar als je een dag hebt gebraakt neem je met alles genoegen dus sávonds dronk ik alleen cola en melk. Overdag alleen melk en nu kan ik bijna alles weer drinken. Tosties blijven bij mij super hangen, of dat voor iedereen zo is weet ik niet maar pf wat was ik blij dat dat bleef zitten. succes
Heel herkenbaar. Ik heb de misselijkheid inclusief ongeveer 2 keer per dag overgeven ook. Het wordt gelukkig inmiddels langzaam minder en ik voel me weer wat beter. Eindelijk begin ik beetje bij beetje de roze wolk te ervaren. Maar toen de misselijkheid op z'n ergst was, was ik de zwangerschap echt beu. Ik kon vrijwel niets, voelde me zo ellendig, zo slap. Het gaat nu met ups en downs, maar het lijkt me ronduit vreselijk om het gedurende de hele zwangerschap te ervaren. Ik hoop voor je dat het dit keer beter gaat. Hoe vaak neem je de medicijnen? En neem je ze op vaste tijdstippen? Je hebt denk ik emesafene gekregen? Als ze na een week nog steeds niet goed werken, kun je ook om primperan vragen. Soms helpen die beter.
Ik ken het gevoel ook... Zit nu op 4 a 5 x overgeven per dag, en ben dus ook maar aan de volle dosis emefasene gegaan. (Heb het steeds kunnen uitstellen tot nu). Gister en vandaag zelfs ziek gemeld, ben er zo moe van. Moet er niet aan denken dat dit de hele zwangerschap zou duren zeg *moed in de schoenen smiley*
Ik heb dat precies zo Ben elke dag misselijk... als ik iets eet, helpt het eventjes, maar 15 minuten later begint het weer. En het eten begin ik ook zat te worden, vind het niet lekker meer. Ik voel me er ook schuldig om, want je hoort toch te genieten als je zwanger bent?? Krijg overigens geen medicijnen ofzo. Ik hoop dat het straks minder wordt. Zit nu op ruim 14 weken en voel me al zo'n anderhalve maand elke dag ziek.
hier ook 1 die elke dag boven de wc pot hangt en die haal ik soms niet eens en dan kan ik weer gaan dweilen pfff maar tips die zijn bij mij ook welkom hoor ik kan namelijk ook niet echt genieten van deze zwangerschap! veel liefs, xx
Wie zegt dat? Dat 'hoort' helemaal niet zo.. Tuurlijk weet je wel dat het voor een goed doel is zoals iedereen zegt maar als je je zo beroerd voelt interesseert je dat op dat moment weinig. Dus probeer dat uit je hoofd te zetten en 'door te bikkelen'. Primperan helpt mij best goed. Misschien een tip.
Ik kan momenteel ook niet echt genieten van de zwangerschap hoor. Sinds afgelopen week word de misselijkheid wat beter maar ik gebruik nog steeds primperan. Naast de misselijkheid ben ik ook erg moe en sleep me momenteel een beetje door de dag heen. Maar ik baal van mijn huishouden die hier onder lijdt. Het lukt me nauwelijks en doe dan ook vooral de dingen die echt moeten gebeuren. Ik heb 3 naar schoolgaande kinderen en ook dit kost mij een hoop energie. Gisteren was ik het dan ook ff spuugzat allemaal. Het is zo irritant als je zoveel wil en maar zo weinig kan. Waar ik dan weer blij van werd was dit forum. Ik heb de bevallingsverhalen gelezen en allemaal buikfoto's bekeken. En nu heb ik er, gek genoeg, weer wat meer zin in. En ik hou me gewoon vast aan de gedachte dat het straks allemaal weer wat leuker wordt. Dus voel je niet schuldig, er zijn maar weinig die echt 9 maanden lang op een roze wolk zitten. Nog even over de misselijkheid: wat mij helpt is de hele dag kleine beetjes eten. Cup a soup, Cola, Bitter lemon en Ginger ale zijn momenteel mijn drankjes. Dit helpt mij echt tegen de misselijkheid. Liefs Gwen
Hallo meiden! Ik ben ook een aantal weken errug misselijk geweest en kon niets meer binnenhouden, zelfs geen water meer. Zat al een poosje aan de volle dosis emasafene, maar dat hielp niets meer. Heb uiteindelijk een paar dagen in het ziekenhuis gelegen omdat ik uitgedroogd was. Nadat ik uit het ziekenhuis kwam begon het weer, toen heb ik idd ook de Primperan tabletten gekregen en die gebruik ik nu zo'n 3 / 4 weken en dat gaat super! Nergens geen last meer van. Maar zodra ik probeer af te bouwen is het de volgende dag weer pet en ben ik gelijk weer misselijk. Ik geloof niet dat de huisarts de Primperan kan voorschrijven, maar de gyn iig wel. Gewoon vragen hoor, ik wilde het eerst ook niet maar het kan geen kwaad voor de baby (heb ik vorige week nog aan de gyn gevraagd) en je voelt je er echt een stuk beter van! Heel veel sterkte allemaal! Groetjes Celia
Primperan kan je ook gewoon via de huisarts krijgen. Bij mij hielp emefasene (schrijf je dat zo?) helemaal niks. Dus mocht ik van de huisarts wat anders proberen. Primperan werd dat dus. Ik heb er zetpillen van. En deze helpen mij een stuk beter gelukkig. Groetjes Gwen
Hoi hoi... Even een vraagje... Zoals jullie kunnen zien ben ik nog maar erg pril zwanger (kan het zelfs nog niet geloven), maar vanaf wanneer begon bij jullie ongeveer die misselijkheid. Kan ik me er mentaal op voorbereiden, tenzij ik een uitzondering ben... Zal wel niet! Groetjes