ik heb soms ook niet echt het idee dat ze het allemaal wel goed beseft.. ze zegt wel dat het haar eigen keus is en dat ze alle reacties wel snapt, maar er zelf niet op wilt reageren, omdat ze vind dat ze zich zelf niet hoeft te verdedigen.. ik vind dat als zij reageert het niet meteen verdedigen is, maar gewoon haar mening, zo als iedereen hier mag en kan doen over dit onderwerp.. maar goed, zij wil dit dus niet.. ook heeft ze gezegd, dat ze niet meer om te praten was. ik wil jullie toch bedanken voor de complimenten.. het is fijn om te horen dat ik me er niet schuldig over hoef te voelen, maar helaas doe ik dat nog steeds.. maar goed..
Wel gek dat ze zo'n pil krijgt bij 14 weken! Overal lees je dat dit maat tot 7 weken zwangerschap mag.
jeetje zeg, ik schrik me rot, ik lees al een tijdje mee ... maar dit kindje is al 14 weken oud, het is al echt een mensje!!! Wauw, dat dat zomaar kan/mag hier in Nederland he? Dat wist ik niet. Ik ben niet tegen abortus, als zij er direct achter was gekomen en direct actie had ondernomen had ik het kunnen begrijpen, maar dit ... Als ik mijn echo's bekijk, ik was toen precies 13 weken, wauw wat een mooi kindje heb ik dan in mijn buik, alles er al op en aan. En bij haar wordt dat zomaar weggehaald. Ben er ondersteboven van eerlijk gezegd. Ik wens jou alle goeds, je bent idd een goede vriendin, jammer dat ze niet te overtuigen was.
wij hadden er om een of andere reden laatst een "discussietje" over met vrienden dat we dachten laten we dat s googelen t schijnt in nederlands t/m 25 weken te mogen ofzo ?? maar ik vind t maar raar... en twijfel nog steeds of er wel goed gegoogeld is..... ik vind t maar een eng idee...
Zwangerschapsafbreking mag in NL tot 24 weken. Maar vergis je niet: de meeste die op zo late termijn daartoe beslissen, zijn vrouwen die een héél slechte uitslag van een 20 weken echo hebben gekregen, en een kindje verwachten dat geen of een heel slechte kans op overleving buiten de baarmoeder heeft. Niet te vergelijken met iemand die zwanger is maar geen kindje wenst.
in nederlands mag je tot 18 weken zonder medische indicatie abortus doen... daarna word het alleen gedaan met mediche indicatie
ik snap de gevoelens van je vriendin wel ik heb zelf ook op het punt gestaan van abortus van mn jongste zoontje... ben dr ook geweest met 13 weken.... heb daar gelegen in een schortje totdat ik mn zoontje voelde trappen en hoe ( dochter voelde ik pas bij 29 weken) Voordat meneer de killler binnen was in de kamer had ik me al aangekleed en toen hij binnekwam wist hij al hoever het was en zegt ook rustig goede keus en geniet van je zwangerschap... nu als ik na me zoontje kijk denk ikook hoe had ik dat ooit in mn hoofd kunnen halen.. maar sommige situaties zijn soms zo moelijk te overzien en te bevatten dat mensen in sommige tijden rare sprongen maken ook waar ze later spijt van krijgen.. Een kat in het nauw maakt rare sprongen
niet alleen met héle slechte berichten, ook kindjes met een klompvoetje en hazelipje worden vermoord. In 2010 32.000 abortussen...Dat zijn alle inwoners van een gemiddelde woonplaats. Op het moment dat een kindje echt niet levensvatbaar is, heb ik geen enkele moeite met het weghalen van een kindje. Maar persoonlijk vind ik dat ook geen abortus! @Thea: ben blij dat je er geen spijt van hebt gekregen!
een kindje niet levensvatbaar (zal dus toch overlijden) of een kindje die ZO ZO ZO gehandicapt word als ze dat kunnen zien of zoooveeel ziekenhuisbezoeken gaat krijgen... vind ik in zo een opzicht denk ik meer een redding van het kindje (en jezelf) dan moord (nu zal het toch moeilijker zijn als je echt voor zo een beslising staat) maar een kindje met een klompvoetje of een hazenlipje tsjee das cosmetisch ... gelukkig was mijn 20 weken echo goed, alles erop en eraan en gesloten etc
Lieve TS, wat een heftig verhaal zeg. Ik ben het eens met de mensen voor me die al hebben gezegd dat het haar beslissing moet zijn. Dat ze nu haar kop in het zand steekt, is waarschijnlijk omdat ze panikeert. En omdat ze niet goed weet wat ze wil. Blijf haar steunen in deze moeilije situatie. Andere reacties snap ik niet zo goed. Dramatische uithalen over abortus bijvoorbeeld. Daar heeft dit meisje helemaal niets aan, ja, behalve een schuldgevoel wat het alleen maar moeilijker maakt. "Straks kan ze niet meer met zichzelf leven", sorry hoor, hoe kun je zoiets zeggen? Projecteer je eigen kinderwens niet op een moeilijke en complexe situatie als tienermoederschap. Dat iemand wel zwanger kan worden en dat geworden is op zo'n onbezonnen manier, betekent niet dat ze daar dan maar voor moet 'boeten'. Een kindje uitdragen, baren en vervolgens afstaan kan nog veel traumatischer en ingrijpender zijn dan een abortus (ik zou dat echt nooit doen). We mogen blij zijn dat vrouwen hier het recht tenminste hebben! Stel dat ze na verkrachting zwanger was geraakt, hoe waren de reacties dan? Had ze het dan ook maar moeten 'uitzitten'? Ik kan me heel goed voorstellen dat ze op deze leeftijd, in deze moeilijke thuissituatie en met een lapzwans van een vader kiest voor abortus. Zelf heb ik hier ook heel dubbele gevoelens erover en bij mij zou het niet in mijn hoofd zijn opgekomen (ben al 26 dus dat speelt ook mee), maar dat betekent niet dat we geen baas in eigen buik mogen zijn. Liever een abortus dan een verwaarloosd/mishandeld kind.
Ik vind het jammer dat dit toch een soort discussie over abortus an sich wordt. Volgens mij heeft de TS daar helemaal niets aan.
@Bri en Thea23: ooh zo zit dat. Ik kon er op google ook al niet veel wijzer van worden. Dan vind ik het al beter, al vind ik persoonlijk 18 weken nog te laat, zonder medische reden. Dat het met medische reden kan tot 24 weken vind ik niet zo erg. Hoe naar het ook is... Ik begrijp heel goed dat hier discussies van ontstaan. Al vind ik het hier nog reuze meevallen. Er wordt gevraagd om meningen over heel complexe en gevoelige zaken. Je reageert op zoiets heel vaak op gevoel en naar ervaring. Dat is niet gek. Hoe naar het ook is, ook een baby van 8 weken heeft ook een kloppend hartje en is al redelijk compleet aan het worden. Tuurlijk is het een naar idee. Vind ik ook! Maar ik ben ook blij dat we die keuze hebben. Maar goed, met 10 weken een ongewenst kindje weg laten halen vind ik anders dan met 20 weken... Maar daar gaat het natuurlijk ook niet om nu. Het is haar keuze, wat al moeilijk genoeg is..! TS: Hoe gaat het nu met jou?
ja snap de laatste reacties ergens wel, ik schrik ook van alle verhalen zoals ik eerder schreef en idd dat maakt ts mischien wel nog verdrietiger! MEID je bent een goeie vriendin!
een kind haal je niet zomaar weg ook niet als de situatie ook is. sorry maar ik heb een uitgesproken mening
@misa: dankje voor het vragen.. ik heb het er zelf erg moeilijk mee, soms lees ik de reacties ook met tranen in mijn ogen.. op school word aan me gevraagt door de klasgenoten van ons 2, waarom zij er niet is.. ik vind het erg moeilijk dat ik er niet over mag praten met hun.. ik wil het soms zo graag allemaal gewoon uit schreeuwen, wat er is.. en hoe vreselijk ik mij voel.. maar helaas kan en mag ik dit niet doen.. naar de rest: ik vind het fijn dat mensen hier hun mening over willen uit spreken en daar is dan ook hoe dan ook niets mis mee.. ik ben zelf ook vrij uitgesproken over mijn mening.. voor mij is het wel een schrale troost dat verschillende mensen toch zeggen dat ik een goede vriendin ben, maar toch neemt dat het gevoel niet weg.. en gevoel van verdriet, spijt, machteloosheid.. het voelt voor mij als of ik er meer aan had moeten doen.. meer met haar had moeten praten.. maar nu het al te laat.. :'( dankje jullie voor alle steun.!! ik vind het super lief van jullie allemaal..
@Lostmemories: Tuurlijk ben je een goede vriendin! Je kunt er helemaal niets aan veranderen. Het is haar keuze en wat we er ook van vinden: zij heeft dat recht. Misschien helpt het je wat: het gebeurt wel meer, waar je niets van weet of van hoort. Ik denk dat je vriendin ook in paniek is er het gewoon allemaal niet overziet. Wij hebben een heel bewuste keuze gemaakt om te gaan voor kinderen, maar toen ik eenmaal zwanger was heb ik ook wel eens gedacht: kunnen we dit wel..? Dus zelfs dan is het iets heel groots. Ik hoop dat je het een plekje kunt geven.
niet weg halen zou ik zeggen het kindje kan er niks aan doen en dat kan ik niet van haar zeggen(het klinkt misschien hard)
als het aan haar lag, was ze al weer naar school gegaan vandaag, maar ze moet verplicht een week rust houden, dus zie haar niet eerder dan na de vakantie, in het nieuwe jaar dus pas weer.. ze heeft het kindje nog wel mogen zien, en nu heeft ze er ergens dus wel spijt van gekregen.. had ook niet anders verwacht eigenlijk maar jah, het is nu al te laat.. ze mist hem/haar ook echt nu.. ik vind nog steeds moeilijk om haar te steunen, ik ben er zelf echt al een paar keer van wezen huilen.. der was wel iets heel aparts: zaterdag avond, ik was op verjaardag, en uit het niets moest ik er aan denken, dus ik kreeg al tranen in men ogen. ben de kamer even uitgelopen, kwamen 3 achter me aan en die hebben me goed getroost.. maar nu heb ik dus gehoord van het meisje in kwestie dat zij rond het tijdstip dat ik in tranen was, die "abortus" / kleine bevalling had.. dus het leek net of ik het aan voelde dat het toen was.. maar goed, ik hoop dat het straks met mij zelf en haar wat beter gaat..