Hoi Debbie, Ik vind je wel erg jong! Ja sorry maar ik val maar direct met de deur in huis.. Het gaat niet eens om je leeftijd maar meer met de (korte) levenservaring die ermee gepaard gaat. Doe eerst iets met je leven..ga studeren, wat van de wereld zien, leer jezelf beter kennen. Kortom zorg ervoor dat je je kind (en jezelf!)wat meer te bieden hebt dan alleen een warm bedje en genoeg geld. Gr, Jansen Ps: ik hoop dat je je tot een verstandig iemand in je naaste omgeving wendt met dit vraagstuk aangezien wij je hier natuurlijk niet persoonlijk kennen
Ik vind het ook erg jong. Ik ben dan wel 20 jaar en dat vinden sommige mensen ook te jong. Maar 17 vind ik wel heel erg jong. Als ik naar me zelf kijk is het echt een hoe ik nu ben en toen ik 17 was. Maar het is voor iedereen natuurlijk anders! Maar ik zou er wel heel erg goed over na denken. Het is niets niks. Succes er mee!
Ik zou graag mijn mening geven over je kinderwens. Eerlijkgezegd vind ik dat je beter kunt wachten. Zelf ben ik zwanger van de eerste en ik ben ook nog maar 23, jong dus, dus op zich ben ik niet bevooroordeeld ofzo. Ik vind alleen dat 17 gewoon veel te jong is voor een geplande zwangerschap. Ik weet hoe ik zelf was toen ik 17 was, ook al heel volwassen, en ja ik had toen ook al 2 jaar een vriend (mijn huidige man) van 10 jaar ouder. Ik ben toch voor mijn gevoel nog veel veranderd sinds ik 17 was, ook al voelde ik me toen ook al volwassen. Wat ik hiermee wil zeggen: maak je opleiding af en doe er misschien nog eens eentje of meer achteraan. Misschien ben je na 6 jaar hetzelfde werk alles wel beu en wou je dat je nog een betere opleiding had gedaan. En dan kan dat niet meer omdat het inmiddels te druk hebt met een kindje. Zo te horen zal het toch veel op jou neerkomen, aangezien je vriend werkt...... Als de baby er eenmaal is, is er geen weg terug. En het is belangrijk dat je het kindje een goede toekomst kunt bieden en goed kunt opvoeden (dit kun je volgens mij op je 17e nog niet, ook al voelt het alsof dat wel kan) Ik zou er daarom toch nog eens goed over denken..... Ik hoop dat je wat hebt aan mijn mening en je moet het natuurlijk helemaal zelf beslissen, het is jouw leven (en dat van je kindje niet te vergeten) waar je over beslist
Hey Meis! Ik ben zelf nu 25 en klaar voor een 2e kindje, mijn eerste kindje, waar ik overigens heel blij mee ben en ik wil haar ook niet meer missen, maar ze was niet gepland, maar wel gewenst ik wilde ook heel graag jong mama worden, ik was 20 toen ik zwanger was van haar, ik heb toen helemaal niet over de mindere dingen nagedacht en haar gehouden...ik moet wel zeggen dat het enorm zwaar was voor me, ik was wel een alleenstaande moeder, dat maakt het wel zwaarder, maar toch, je kan zoveel dingen niet meer of moeilijker doen! bijvoorbeeld lekker op stap gaan, ik weet niet of je dat doet, maar ik heb het best wel gemist hoor! en zo nog een heleboel meer dingen, echt het is leuk, maar ook zwaar! Dus denk er idd heeel goed over na!! Suc6 met alles! Liefs Petra
Hoi Debbie, Omdat je vroeg naar meningen, hier dan ook die van mij. Het lijkt mij persoonlijk best vroeg om al mama te zijn met 17 (of 18). Zelf ben ik 21 en heb een vriend van 35. Ik vind mezelf nog best wel jong om moeder te worden, maar heb wel het idee er aan toe te zijn. Toen ik 17 was en een relatie kreeg met mijn vriend, wilde ik ook al graag kinderen (alleen dacht ik er nog niet zo serieus over na als jij en woonde ik ook nog niet samen). Als ik terug kijk is het maar goed dat ik toen nog niet zwanger was. Ik ben in de laatste vier jaar erg veel veranderd en behoorlijk wat volwassener geworden. Ik weet niet hoe dat gegaan zou zijn met 'n klein hummeltje erbij. Natuurlijk is het lastig om jouw situatie met de mijne te vergelijken, maar dit is hoe ik erover denk, het lijkt mij erg vroeg. Ik wens je wel veel succes met zwanger worden, het is tenslotte jouw (jullie) keuze. Groetjes Mriek
Mijn mening is dat je begint pas met 'echt' volwassen te worden als je in de twintig bent. En ik heb het van dichtbij meegemaakt want dat meisje was ook zeventien en ik vind het heel zielig voor dat kindje hoe zij is opgegroeid... Nou is dat natuurlijk een ander verhaal dan bij jou maar toch... Maar ik wens je heel veel succes met jullie keuze want dat is tenslotte niet aan ons... Groetjes
Op mijn 35e kreeg ik mijn 1e kind. Misschien vinden jullie dat wat laat maar eind 20 lijkt me een prachtige leeftijd. Als ik de keuze had gehad dan lijkt 29-30 me een mooi leeftijd.Dus ik zou zeker 10 jaar wachten als ik jou was. Geniet van het leven en de vrijheid want dat wordt echt allemaal anders. En tuurlijk je kan met een kind ook heel veel doen maar idealiseer het niet.
Hoi! Ik ben pas 19 geworden en heb ook al lang een kinderwens.17 vind ik ook nog jong,maar ja het hangt natuurlijk van persoon tot persoon af hoe volwassen je dan bent.Dus ik ga niet vertellen dat je beter kunt wachten ofzo,want ik weet hoe je je voelt.Het is ook niet zo dat ik alleen maar aan de goeie kanten denk hoor.Mijn vriend heeft al een dochtertje die dikwijls bij ons is,dus ik weet ook dat ze niet altijd klein blijven en,al zeg ik het zelf,ik kan heel goed met haar overweg en ze is niet van de makkelijkste dus ik heb het gevoel dat het wel goed zal komen als ik zelf een kleutertje rond heb lopen.Mijn vriend en ik wonen samen,hij heeft al jaren vast werk en ons bedeje is wel zo ongeveer 'gespreid'.Ik ben ook niet iemand die in het weekend veel uitgaat en de baby dan bij m'n moeder ga droppen,en m'n vriend ook niet,dus da's niet echt een probleem.Tja ik ga je niet zeggen wat je moet doen,je moet het helemaal zelf weten.Als je er echt 100% klaar voor bent,en heel goed hebt nagedacht,ga er dan voor.Niemand kan zeggen dat je er nog niet klaar voor bent,dat weet je alleen zelf.Je moet alleen echt heeeeeeel goed nadenken! Grts Lucia xxxxxxxxx
Goedemorgen Lucia Zoals jij je dingen verteld heb je wel gelijk, en herken ik toch mezelf een beetje. Ik heb een vriend die 12 jaar ouder is, hij werkt al een hele tijd bij een vaste fulltime baan ( dus geld is geen probleem ), Ik ga niet/nooit uit. En zoieso hou ik er niet van me kind zomaar bij me moeder te dumpen ofzo. En jullie kunnen wel zeggen dat ik niet volwassen genoeg ben, ( ik weet dat ik om jullie mening vroeg ) Maar ieder persoon is natuurlijk anders. Ik ben helaas net onstlagen wegens privé redenen, maar daarom wordt het voor mij nu ook even w8 met een kindje tot ik weer werk heb, en ik weet van mezelf dat ik heel goed voor kinderen kan zorgen en voor baby's. Want mijn beste vriendin moest naar het ziekenhuis voor een halfjaar en toen heb ik 6 maanden lang op een baby gepast en dat ging echt heel goed, dag en nacht. Maar ik moet wel zeggen, ik vind het heel erg lief dat jullie allemaal je mening geven aan mij. En dat jullie toch niet allemaal zo negatief enz. zijn. Heel erg bedankt, ik hoop snel meer te horen van jullie en te lezen natuurlijk.
Ik vind zeventien ook wel erg jong hoor, ik was er 22 toen ik zwanger werdt 23 toen ik bevallen ben, nu ben ik er 25 en wil graag een tweede, ik ben waarschijnlijk 26 als de tweede geboren wordt.
ik was ook 17 toen ik zwanger werd. kreeg haar met toen ik 18 was. was 19 toen ik mijn zoontje Damon kreeg. en nu ben ik 23 en toe aan een derde. maar dat wil nog niet echt lukken.