Hai dames, Nu smurf hier bijna 1 is, merk ik dat we steeds vaker de vraag krijgen..en de tweede ..is die al onderweg? Nu maak ik me weinig zorgen om wat anderen zeggen, maar het zette ons wel aan t denken. Een tweede... In al onze gesprekken komen we eigenlijk elke keer terug op de o zo rationele vraag.. waarom? Dus.. misschien een vreemde vraag, maar wat waren/zijn jullie redenen om voor een tweede te gaan?
Eigenlijk gewoon omdat de kinderwens weer net zo sterk was als bij de eerste. Geen rationele argumenten, dus. Veel succes met je beslissing!
Tja omdat we die eerste zo leuk vonden en daar meer van wouden en het ons leuker leek als ze broertjes/zusjes hadden... Tis een gevoel wat je hebt of niet. Maar kan me goed voorstellen dat je na 11 mnd daar nog niet aan moet denken. Ik was na 11 mnd zwanger van nr2 en daar ben ik blij om maar iedereen ervaart het anders. Toen ik er 2 had met anderhalf jaar ertussen heb ik heel lang er niet aan moeten denken. Pas nu ze weer wat groter zijn kwamen de kriebels voor nr3. (ze zijn dan bijna 4 en bijna 5,5)
Er zijn in mijn beleving juist 1000-en redenen te bedenken om het niet te doen. Dat is rationeel. En die wegen op een gegeven moment niet meer op tegen dat ene gevoel. Dan weet je het: het kriebelt (weer). Das de enige reden.
Ik denk dat er niet zozeer redenen voor zijn, als meer dat je graag weer een tweede wilt. Het kriebelen, verlangen naar een tweede kind zal bij de meesten reden zijn. Ik denk dat we het bij ons bij 1 kind houden, simpel en alleen omdat het bij ons niet kriebelt en we er niet naar verlangen. Het voelt al compleet met z'n drieen. Daarnaast ben ik al wat ouder (37) en worden de risico's groter. Die durven we niet aan. Maar grootste reden is dat we gewoon het verlangen niet hebben naar een 2e. Dus er is niets mis mee om het gewoon bij 1 kind te houden hoor!
Het leek ons het leukst als onze jongen niet alleen op zou groeien, maar samen met een broertje of zusje. En dat hij later als hij groot is (en wij er ooit niet meer zullen zijn), nog steeds iemand zou hebben met wie hij zijn jeugd heeft gedeeld. En ik dacht altijd: wie voor één kindje kan zorgen, kan dat ook voor twee. 't Is wel wat zwaarder, maar dat is maar even...
Volgens mij is dat een gevoelskwestie, dus omdat je een kinderwens hebt voor een tweede. Ik cq wij hebben dat gevoel dus helemaal (nog) niet en wat de toekomst brengt zien we wel. mmeke verwoordt het eigenlijk ook zoals ik het voel op dit moment. Ik zou zelf overigens geen kindje willen voor het eerste kindje, maar ook dat is een persoonlijke keuze natuurlijk. Ik heb gelukkig een heel goed contact met mijn zus maar ken ook tal van voorbeelden waar dat totaal niet is.
Op dit moment is er idd geen kriebel voor een tweede, alleen de rationlee gedachten van willen we wel of niet . Kijk..net na mijn bevalling wilde ik meteen weer En god wat ben ik blij dat mn vriend toen zei, lieffie dat zijn vast hormonen we wachten nog wel ff Natuurlijk is er niks mis met het bij 1 kindje houden. Maar ik gun mijn smurf hier ook een zus/broertje met wie ze net zo een band kan krijgen als ik met mijn zussen. Het nadeel is natuurlijk alleen dat die band niet gegarandeerd is. In mijn ogen mag dit dus ook niet de hoofdreden zijn voor een tweede. Het kriebelen.. tja.. mooie omschrijving, zo heerlijk vaag en toch ook zo ontzettend doeltreffend. Bij smurf hier was t duidelijk dat we een kindje wilden..en nu.. tja.. wat ik al zei.. alleen rationele gedachten en dat zijn eerder gedachten om het niet te doen idd zoals mmeke t al zei. Waarschijnlijk heb ik nog tijd zat. Ik ben net 34 en was met 2 maanden zwanger van smurf. Maar voor mijn gevoel gaat de tijd wel dringen. Het is ws niet rationeel, maar voor mijn gevoel loop je zoveel meer risico na je 36e. Maar goed.. even mijn hersenspinsels.. bedackt voor jullie gedachten
de gevoelens waren hier weer ontzettend sterk. verlangend naar nog zo'n mooi kereltje of deze keer misschien wel een meisje. weer zo'n klein ding die savons lekker in je armen in slaap valt. nog een mini mensje die savonds als je je laatste ronde even een aai over de bol mag geven en een dikke kus en lekker even in stoppen. nog een glimlach extra in huis die je leven oh zo gelukkig maakt. al met al het lijkt ons super en gaan daarom ook voor de tweede!
je verwoordt het precies zoals ik het voel. een heleboel redenen om het niet te doen, maar probeer je gevoel maar eens te negeren....
Wij hebben een aantal redenen om nog voor een tweede te gaan, (naast dat we dat zelf gewoon leuk vinden, willen we ook graag een broertje/zusje voor Thirza). Maar voorlopig hebben we nog even meer redenen om dat ook nog even uit te stellen: Thirza heeft een zeer moeizame start (lees: de afgelopen 20 maanden) gehad en slaapt nog niet door, ik heb daardoor in de ziektewet gezeten omdat ik het niet meer trok met de enorm gebroken nachten. Daarbij heb ik tijdens de zwangerschap van Thirza in eerste instantie gekampt met extreme misselijkheid (7 maanden lang de hele dag door), en kwam ik toen dat overging te zitten met BI, wat bij een volgende zwangerschap naar alle ws vroeger dan bij Thirza, terug gaat komen. In ons geval moeten we de kriebels, die er echt wel heel erg zijn, echt even laten beteugelen door ons verstand, want beginnen aan een tweede is echt nog niet handig nu
Bij ons waren de kriebels er wel maar als het geen 2,5 jaar had geduurt voordat ik zwanger raakte hadden we nog even gewacht. Mijn leeftijd speelt ook mee, ik ben 38. Toen Luca 7 maanden oud was (september 2009) zijn we weer de MMM ingegaan voor een brusje, helaas ben ik nog niet zwanger en heb ik inmiddels ontzettend klapperende eierstokken. Laat die zwangerschap maar komen. Bij ons waren de redenen dus ook rationeel naast het gevoelsmatige. We waren er natuurlijk wel van overtuigd een 2e kindje te willen anders moet je het niet doen. Veel lief, Nataly
omdat we dolgraag nog een kindje erbij wilden.... en ook voor onze oudste is het erg gezellig... nu voor hun allebei omdat ze lekker spelen met elkaar enzo... al die dingen die sommigen zich afvragen vond ik onbelangrijk... wij zijn dolgelukkig en compleet met ons mooie gezin...
oh, begrijp me goed...alle rationele redenen die je kan verzinnen zijn triuvaal ( in mijn ogen) op t moment dat je toch zwanger bent . Bij smurf hebben we het uitgesteld omdat we finincieel meer ruimte wilden, toen dat er was veranderde ik net van baan en deed ik een opleiding, dus weer ff uitstellen, toen uitstellen tot we ene geschikte woning hadden....end van t liedje.. ik werd zwanger toen we koud verhuist waren, een andere baan aannam en mn vriend net werkeloos werd. Kortom.. t maakt allemaal niet uit alle rationele redenen om het niet te doen. Ik was alleen benieuwd of mensen ook rationele redenen hebben om het wel te doen.
Redenen voor een tweede: - de kinderwens was misschien nog wel groter dan voor de eerste - een broertje of zusje voor zoonlief - groot gezin (ik zou graag 3 kinderen willen) We hadden niet echt de mogelijkheid om 'lang' te wachten ivm mijn leeftijd (ik word dit jaar nog 38).
wij willen ook heel graag voor een tweede kindje gaan als ons meisje 3 is geweest. Omdat de kinderwens nog erg sterk is en ik het ook reuzeleuk voor haar zou vinden (zolang ze elkaar mogen natuurlijk) Redenen om nog even te wachten voor ons, omdat we nog te veel genieten van ons meisje en dat nog niet met een ander kindje willen delen. Als zij op school zit heb ik ook weer veel tijd met het babytje en die krijgt dan ook alle aandacht wat het verdient.