Hoi Iedereen, Dit is misschien een beetje een raar probleem. Ik zou over een tijdje in april ofzo heel graag weer voor een 2e gaan proberen. Alleen ik ben zo bang wat ik m'n baas moet zeggen als het zover is. Bij mijn eerste ben ik na mijn zwangerschap +/- 5 maanden niet aan het werk gegaan (+/-3mnd verlof en 2 mnd ziekte verlof)omdat ik last had van een postnatale depressie. In middels ben ik weer aan het werk, met iets minder uren vanwege ouderschaps verlof, dat nog tot april duurt. Waar ik heel blij mee ben dat ik dat heb. Toen ik niet kon werken zijn ze best wel begripvol geweest op mijn werk, ware het niet dat iedereen wel wist van hoe en wat. Maarja. Ik ben dus bang dat als ik weer zwanger ben dat ik het heel moeilijk vind om te zeggen omdat ik bang ben voor de reacties van zal je dat nou wel doen is dat wel verstandig en jeetje je hebt al zoveel vrij gehad. En ik wil wel graag serieus genomen blijven worden op mijn werk. Ik voel me eigenlijk een beetje schuldig dat ik zoveel niet gewerkt heb. Andere vrouwen om mijn werk zeggen wel eens, had ik ook maar zoveel vrij, maar ja ik kon er niets aan doen en een pnd is echt geen pretje. Ik zou evt weer pnd kunnen krijgen bij een 2e, maar ik krijg dan preventieve zorg dus ik ga er niet vanuit. Hoe zouden jullie nou zoiets aanpakken? Alvast heel erg bedankt voor antwoord, Liefs Elba
Hoi Hoi, Ik zat een beetje met het zelfde gevoel toen ik al zwanger was van mijn tweede. Toen dacht ik ineens van jeetje nu ben ik in 2 jaar tijd zo'n 8 maanden weggeweest. Wij wilden graag 2 kindjes dicht op elkaar en dat is dus gelukt want ben in maart uitgerekend en tim is van januari. Gelukkig werd er bij mij op het werk heel positief op gereageerd. En ik geef nu ook altijd als argument....ik ben hierna wel klaar en hoef dan ook niet meer voor langere tijd eruit als al mijn collega's straks met zn allen tegelijk zwanger zijn Want na twee ben ik er wel klaar mee. Je krijgt altijd wel reacties van mensen die het te snel vinden en zeker omdat je een PND hebt gehad maar aan de andere kant het is jouw leven!!! En jouw keus en ze hebben het er maar mee te doen....En wat je zelf al zegt krijg je nu van te voren al preventief begeleiding dus zal het hopelijk allemaal meevallen toch? Gewoon doen wat jij wilt en je niets aantrekken van mogelijke reacties van mensen in je omgeving. Dat is mijn advies!!! Groetjes Lysanne
Hoi Lysanne, Gefeliciteerd! Wat leuk dat je er een kindje bij krijgt in maart. Heel leuk hoor 2 kindjes dicht bij elkaar. Fijn dat ze positief hebben gereageerd op je werk. En leuk dat het zo vlot is gelukt. En bedankt voor je advies. Ben blij dat je het zo opvat. Groetjes Elba
Meid, ik zou me niet laten weerhouden door je baas. Jammer dan, als hij het niet leuk vindt. In het ergste geval moet je ander werk zoeken. Werk is maar werk, een baan is altijd tijdelijk, maar dit gaat om jouw leven!
Klinkt misschien hard....maar ik wou net zeggen: lekker belangrijk wat je baas vindt! Jij mag toch zelf bepalen wanneer je een kindje wil? Als jij er in april weer voor wil gaan, dan moet je dat gewoon lekker doen en dan heeft je baas dat maar te accepteren! En ach, gepraat wordt er toch wel.... Succes!
Uhw...Sorry...Maar deze keuze laat je toch zeker niet afhangen van je baas. Je baan is toch zeker niet je leven.
Als ik je verhaal zo lees, dan denk ik niet dat je baas vervelend zal doen. Heb je een vast contract? Dan zou je een keer een opmerking kunnen laten vallen en kijken hoe ze daar op reageren. Belangrijkste om je te realiseren is dat je nooit weet wat mensen denken en hoe ze gaan reageren! En als je baas over het algemeen normaal en begripvol is, waarom zou dat dan nu anders zijn?
Belangrijkste van alles... Je bent als vrouw aangenomen, daarbij is zeker rekening gehouden dat je in de toekomst wel kinderen zou willen hebben... Toen ik werd aangenomen had ik een kind van 1.5 jaar.. en ik zit bij een van de grotere businesskantoren van NL. Nou dan kan je wel voorspellen dat er wellicht een tweede gaat komen, dus daar is zeker wel rekening mee gehouden. Daarna 2 keer een miskraam gehad en ze waren heel begripvol. Mijn baas zei zelfs.. gewoon blijven 'oefenen'. Ze zouden tegen oudjaar even bij me raadplegen of het al raak was! Ik zou me niet drukmaken. Als men wil praten, dan doen ze dat toch.. maar lekker belangrijk. Lekker aan jezelf denken!! liefs, mamaT
Gewoon doen wat jou het beste lijkt.. als je in april weer wil beginnen met proberen, zeker doen.. Laat je baas en collega's maar denken wat ze willen.. Desnoods moet je ander werk zoeken maarja, dat is minder belangrijk dan jou keus voor een tweede kindje.. Elk geval heel veel succes!
hmm misschien ben ik dan 1 van de weinigen die wel gewacht heeft omwille van werk. En nu ben ik er nog vroeg bij... Het het een maand of 3 vooruitgeschoven, maar wel met andere redenen dan jij hoor.
Tsja, ik krijg die reacties ook (om andere redenen). Ik vind het erg moeilijk soms. Toch zou ik zeggen: volg je hart. Het gaat om jouw leven!!
Ik weet niet wat jouw beweegredenen waren, maar je bent vast niet de enige die heeft gewacht vanwege werk. Ik zelf heb in elk geval tot na m'n 30e gewacht, omdat ik eerst een aantal jaren werkervaring wilde opdoen en een stevige bodem in m'n carriere wilde leggen, voordat ik aan gezinsvorming zou doen. (Vervolgens heb ik nog 5 jaar gewacht, omdat m'n vriend nog niet wilde, maar dat geheel terzijde). Maar dat waren keuzes die ik ZELF gemaakt heb, niet vanwege wat ik dacht dat mijn baas ervan zou vinden, maar vanwege de carrierekansen die ik mezelf wilde geven. Is volgens mij een andere situatie dan die van TS.
Elba,jou priveleven staat buiten je werk en als jij heel graag een tweede wilt dan moet je je zeker niet laten tegenhouden omdat je bang bent voor de reacties van je werkgever,mocht hij er toch over beginnen dan zeg je gewoon dat jij graag een tweede wil en je kunt hem eventueel ook zeggen dat je nu preventieve hulp gaat krijgen dus dat je niet bang bent om weer pnd te krijgen,een baas kan niet verlangen dat je het maar bij 1 kindje houd en ja er kan altijd iets gebeuren waardoor je iets langer uit de running bent maar daarvoor zijn er ziekteuitkeringen en bestaat er zwangerschapsverlofuitkering,zodat de baas daar niet voor hoeft op te draaien. Maak je eigen keus en doe waar je je goed bij voelt.
Bedankt voor al jullie reacties. Het sterkt me om te doen wat ik heel graag zou willen. En ik hoop dat ik me inderdaad niet zo veel van andere mensen aan zal trekken. Misschien wel lastig maar ik hoop dat het me lukt. Veel liefs Elba
Ik ben nog lang geen 30 en heb voor het klussen voor baby 2 gewoon een paar maanden gewacht. Ik heb net een nieuwe functie en als ik in mei met verlof zou moeten zou ik het mijn werk niet makkelijk maken. Dus echt puur voor mn collega's en baas. Niet omdat ik bang was dat ze boos zouden worden, maar zo werkt het gewoon voor mij. Wel met de wetenschap dat het de vorige keer in 1 keer raak was en ook nu was het weer in 1 keer raak. Ik realiseer me ook dat er genoeg gezinnen zijn die zich niet zo makkelijk laten plannen.