Ja bij wk24 ging ik 50%werken op advies van ziekenhuis. Omdat k me overal druk om maakte, zwangerschap, werk, bezig. Met verwerking van mndochtee,wat op mn lichaam sloeg( hardebuiken, last van m'n stuit) Na 2weken merkte k dat beter was minder werken meer rust. Maar m'n Arbo arts van m'n werk heeft in gegrepen die vond dat k te hoog risico nam en aan m'n zelf moest denken en werken. En werd met wk 26per direct ziektewet in gezet, Ziekenhuis was hier blij mee, m'n lichaam werkt weer mee. Mag nog wel dingen doen heb niet volledig bedrust maar als k ff te veel doe dan kan ik na paar uur of dag later niks.(lichaam staakt) Voor m'n gevoel is ook beter rust te houde tot nu toe blijft m'n cervix stabiel. Dus advies van gyn dat k zo moet door gaan afentoe wat doen ma niet te veel. Aah zo dubbel he, dat ze nog niet veel kunnen. Maar houdt hoop meid. Ik ken een dame die heeft ook vanaf wk16bedrust gehad en gebroken vliezen en heeft nu gezond kindje. 1dag in de buik is 2dagem conveusen, elke dag is er weer een.(k ben zelf 8weken te vroeg geboren en m'n broer 13wk, bijde zijn we gezond en hebben er niks aan overgehouden. 29en 31 jaar geleden was dat en toen konde ze nog niet zo veel als nu) K hou je forum in de gaten meid. Je mag me altijd pb sturen hoor. Xxx
Jeetje ook heftig zeg...nu idd lekker je lichaam rust gunnen en er vooral na luisteren. Ik ging ook tegen alle adviezen in en wou perse blijven werken todat mijn vk en de gyn. Me vorige week maandag wat anders vertelde Ik was een hoog risico zwangerschap en moest per direct complete rust. Flinke omschakeling van heeeeel veeeel naar niks meer : Onder het typen van dit bericht is ons meisje lekker aant draaien en schoppen en dat geeft me ook weer zo een fijn gevoel! De hoop houden we er zeker in en ik krijg ook elke x weer meer hoop van alle positieve ervaringen wat ik lees! Moet eerlijk zijn dat ik de negatieve ook een beetje probeer te ontwijken al lees ik er wel hoor!
Ja lastig he. Om dan van je normale leven ineens bedrust. Die omschakeling is groot maar voor een goed doel. Ja probeer ook positieve verhalen te kezen en positief te blijven. Maar heb me momente. Gemis van mn dochter, besef dat k moeder ben aleen niet bij me is. Om mn heen alemaal kindjes / baby's en dat maakt soms wel is moeilijk. Xxx
Ja terecht hoor dat je je richt op de positieve verhalen, anders word je gek! Maar rust nemen werkt echt hoor. Mijn bmm begon ook korter te worden, toen ik stopte met werken werd ie direct weer langer!
Ik heb dit helaas ook mee gemaakt. Weeën met 18 weken, opgenomen in het zh, daar zou ik voor cerclage gaan maar toen begonnen vruchtwater te lekken. Na een dag was al het vruchtwater weg. Samen met de arts hebben wij toen besloten om het kindje t laten komen, mede omdat ik koorts kreeg en infectie parameters in het bloed de pan uit stegen. Dus het was de keus tussen wachten en de kans dat ik doodziek zou worden en misschien wel erger.. Of het kindje laten komen en het kwijt raken. Mijn man was toen heel stellig, ik ging voor alles. Dus bevalling in gang gezet. Antibiotica vond de arts trouwens geen optie omdat hij bang was dat dit de bm niet goed zou bereiken. Daarbij schijnt het dat als kindjes zo klein al geen vruchtwater meer hebben de kans erg groot is dat er misvormingen optreden aan het kindje. Al met al zijn wij na een hels weekend ons zoontje verloren. Kindje heeft nog 1.5 uur geleefd na de bevalling. Achteraf bleek ik een daverende infectie in de placenta te hebben die de weeën opgewekt had. Je kan de negatieve verhalen willen ontwijken, en die reactie snap ik ook wel.
we zijn ons idd ook zeer bewust van de complicaties die kunnen optreden en we hopen dan ook met 20-22 weken als we die hopelijk mogen voldragen wat meer info over t kindje te krijgen. ikzelf ben vrij optimistisch en heb zoiets ik laat de natuur haar gang gaan. maar goed daar kunnen we nu niks over zeggen we zijn weer 1 dag dichterbij! vandaag 17+4 banner klopt niet want ik ben bij de 12 weken 1 dag vooruit gezet en tjeh wat is 1 dag zou je zeggen nu he... nou voor ons is 1 dag weer een hele overwinning hahaha