moet mn ei kwijt misschien vinden jullie het wel nix maar ik voel me doodongelukkig begin bij het begin, ik heb ruzie met een meisje uit de vriendenploeg, maar zoals altijd iedereen loopt achter haar reet aan,nu zijn wij 29-06-07 getrouwd en hebben haar ook uitgenodigt omdat zij met mijn man zijn beste vriend ging,toen 18-08-07 zijn hun getrouwd en kregen we een trouwkaartje door de deur met alleen mijn man zijn naam erop! dus jah sorry hoor,als ik niet uitgenodigd ben dan komt hij ook niet! hebben hun een kaart gestuurd met daarin een brief die ik geschreven had en 50 euro! helemaal nix meer van gehoord! maar sindsdien gaat mijn man 2 x in de week naar hem toe om te trainen(bij hem in de kelder)waar zij dus ook zit en sorry ik kook dan, hij komt hier nooit en als er een verjaardig is in de vriendenploeg word alleen mijn man uitgenodigd,maar ik moet steeds maar zeggen tegen hem,nee je mag niet nee zou ik niet leuk vinden want dan zit ik de hele dag alleen! ik word overal buiten gesloten,en ben nu al nachten aan het huilen en mn man is nog te beroerd om een arm om me heen te doen,jah gisteravond voor het eerst,was er weer zoiets: een handdrukwedstrijd in lisse! altijd heel gezellig!en zou graag zeggen ga maar lekker heen,maar ik zit de hele dag alleen hij zit daar tussen al die wijven die dus wel meegaan, ik kan ook wel meegaan maar de enige tegen wie ik dan wat kan zeggen is mn man de rest negeerd mij! sorry hoor dat noem ik geen vrienden,en er is nog heel veel meer gebeurt maar kan er een boek over schrijven! maar ik heb altijd het idee dat ik op de 2de plaats kom te staan, ik ben zwanger,en hij wil zaterdagavond bij zijn vriend zitten,en ik? besta ik ook nog mag ik de hele avond thuis zitten of naar mn vader? al mijn andere vriendinnnen stappen nog dus heb aan hun niet te vragen kom je gezellig bij mij zitten! lang verhaal maar ik voel me alleen en heb geen zin meer in elk weekend ruzie!door die vriendenploeg zijn wij echt uit elkaar gegroeid,en ik trek het niet langer! wil weer terug naar mn moeder gaan!wil gewoon weg,maar toch ergens hou ik nog van hem! wat moet ik doen?of wat zouden jullie doen! ben ook 14weken zwanger en ook niet de makelijkste en draag ook zijn kind! groetjes jacolien
Hoi, Ik zou eens proberen goed te praten met je vriend en dit zelfde verhaal ook aan hem zeggen...kies hij dan alsnog voor zijn vrienden weet je hoe moeilijk het ook is wat je te doen staat! liefs bizzy
kijk dat is het probleem we kwamen er dus gister weer op! en vertelde hem wat me dwars zat,zegt hij laat maar,ik zeg ook ja dat is lekker makelijk,hij is geen prater,maar je zult dingen toch uit moeten praten? als je dingen over dingen niet praten kan houd het toch op! zal t vanavond weer proberen!
Jeetje wat een lastige situatie,maar ik vind dat je vriend jou boven zijn vriendengroep hoort te verkiezen. Vind hij het dan geen probleem dat je niet wordt uitgenodigd? Mijn vriend is tenminste zo dat als ik niet welkom ben, hij ook niet gaat.
nou jah de mijne dus wel,en had zaterdag wat spullen gepakt,en zou weg gaan,en toen zij hij laat maar laat hun wel zitten,dus toen nog een beetje mot gehad omdat ik zij moest je daar zo lang over nadenken en was die keuze zo moeilijk,ben ik huilend naar boven gegaan en hij kwam achter me aan en nu is alles weer goed,tuurlijk vind ik het nu nog steeds spannend,en tis even afwachten wat ie nou echt doen gaat! maar wil hem die kans wel geven! groetjes en bedankt voor jullie reactie!
Hoi, heeft je vriend zich wel eens in jou situatie verplaats? dat hij thuis zit en geen kant op kan en jij de deur uitgaat naar vrienden die hem negeren? Hij zou juist moeten zeggen tegen die vrienden; als jullie mijn vrouw negeren of wat dan ook dan zien jullie mij ook niet meer. Jullie zijn getrouwd, jullie zijn 1. Hij hoort het voor jou op te nemen. Ik hoop in ieder geval dat jullie er samen uitkomen en dat jullie alle 2 samen kunnen genieten van de zwangerschap en het kindje