Ben bijna 18 en mijn heb samen met mijn vriend ook besloten te stoppen met de pil. Ik wilde zowiezo stoppen met de pil omdat ik hem al bijna vijf jaar slik, en wilde tijdje stoppen met die troep. We laten de natuur gewoon zijn gang gaan. Ook wij gaan niet bewust sex hebben op de meest vruchtbare dagen. Hoop voor je dat snel zwanger bent. Succes ermee
Ik heb ook altijd graag huisje boompje beestje gewild, en dat heb ik nu ook daarniet van. Ik was 16 toen opeens bij mij naar boven kwam datik moeder wilde worden, een week later kreeg ik een miskraam, heb er daarna nog 2 gehad, en toen ik 18was heb ik met mijn vriend besloten om ervoor te gaan en toen ik 19was, was ik zwanger met mijn 20e ben ik bevallen. Je moet er ook rekening mee houden dat een kindje krijgen soms niet vanzelf gaat. En dat het heel veel verantwoording mee neemt. Als jij en je vriend er voor 100%voor willen gaan moet je het zeker niet laten! maar zorg idd voor een huisje, en een stabiel onderkomen succe!
Hoi meiden! Ik ben 20 en ik wist al een jaar of twee zeker dat ik een kindje wil met mijn vriend (zijn nu ruim 4 jaar samen). Hij wilde echter nog geen kindje en ik vond het ook wel verstandig om nog te wachten. Maar het lot bepaalde anders en einde vorig jaar werd ik dwars door de pil heen zwanger (ben wel ziek geweest daar heeft t waarschijnlijk mee te maken). Maar binnen een maandje waren wij er zo blij mee dat mijn vriend zei dat we nu zeker kindjes willen, ongeacht wat er nog gebeurt (bijvoorbeeld miskraam), dan zouden we het meteen weer proberen. Ik heb dus eigenlijk ook een kinderwens, ook al was het niet helemaal gepland. Ik vind het nu echt vervelend als iedereen vraagt of het een ongelukje was, ik heb dan echt het gevoel dan ze mijn kindje en mijn moedergevoelens daarmee tekort doen! @ Daya -> Ik zat net iets te eten toen ik las wat ze aan de telefoon tegen je zeiden, ik gooide het bijna per ongeluk over het toetsenbord.... Wat een reactie zeg! groetjes Cossy
Ik heb zo'n beetje alles gelezen wat hier staat en ben het over veel dingen eens. Zelf ben ik net 19 geworden, mijn vriend is 34 en we zijn al 2 jaar bezig om een kindje te krijgen (we gaan binnenkort beginnen met een IVF-behandeling). We zijn gewoon heel gelukkig en hebben een stabiele relatie en het kindje veel te bieden. Leeftijd doet er niet toe (oke op je 12e ofzo moet je echt niet zwanger worden dan heb je misschien nog niks van het leven gezien), als je er klaar voor bent dan ben je er klaar voor dat voel je gewoon. Ik ben geen typ dat wil uitgaan of me klem wil zuipen elk weekend. Ik geniet van me leven en me vrijheid maar zou zo blij zijn als ik een kindje in me armen heb Als jij je er goed bij voelt en je heb je kindje iets te bieden en je kan de verantwoordelijkheid aan dan moet je je door niemand laten tegenhouden. Vaak zijn het ook de jaloerse mensen die iets zeggen, mensen die pas op hun 35e een kindje hebben gekregen en niet meer zo actief zijn als dat ze op hun 20e waren. Mensen die in de speeltuin toe zitten te kijken ipv dat ze meespelen maar dat kan niet want daar zijn ze veel te moe voor (is een voorbeeld hoor, je hebt ook hele actieve mensen van die leeftijd ) Je zal altijd wel commentaar krijgen van mensen, zo is het nou eenmaal. Niet alleen om het zwanger worden maar met zoveel dingen in het leven. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het je niet kwetst. Ik was een keer in de speeltuin met het dochtertje van me vriend (ze is 4 jaar) toen vroeg iemand heel spontaan; is dat je dochter, toen zei ik nee dat is het dochtertje van me vriend. Diegene zei: oh ik dacht al je bent wel een beetje jong. Vanaf dat moment heb ik alleen maar volmondig JA gezegd als iemand vroeg of dat mijn dochter is. Aan mensen die er ouder uitzien vragen ze toch ook niet is dat je dochter Hecht waarde aan de positieve reacties daar heb je zoveel meer aan!