Ik ben na mijn zwangerschapsverlof begonnen met werken voor 32 uur in de week. Dit moet helaas wel omdat we anders niet rond kunnen komen. In het begin viel het me nog allemaal wel mee. Maar ik merk nu dat ik er erg depressief van wordt. Ik mis mijn kleine ventje heel erg en heb niet echt het idee dat ik een band met hem opbouw. Ik heb alleen de weekenden en de donderdag met hem. Dit valt me erg zwaar. Ik zit nu zelfs weer in tranen nu ik dit typ. Ik moest even me ei kwijt. Liefs Loutje trotse mama van Tim
Vervelend voor je! Ik kan het me goed voorstellen dat je het zo voelt, lijkt mij ook niks als ik maar 1 dag door de week en het weekend met mijn dochter zou hebben. Je zult je denk ik moeten gaan afvragen wat jij belangrijk vindt, wat jij wil. Veel succes en sterkte!
Ik herken het wel.. mijn zoon is 6 mnd oud en vandaag ging het gelukkig goed maar ik werk ook maar 2 a 3 dagen in de week 5 uur per dag dus das ook nie zo lang als jou! Even aankijken of het wat afzwakt, als je geen keuze hebt ist moeilijk.
Ik wil het liefst tot 24 uur werken maar dat wil mijn werkgever dus niet. Ben nu ook opzoek naar wat anders maar helaas is dat in deze tijd erg moeilijk. Dacht dat het allemaal wel mee zou vallen. Maar daar heb ik me duidelijk in vergist.
mmm ja moeilijk hoor! En als je probeert even door te zetten? Misschien zwakt het wel af? Probeer t positief in te zien dat je ook iets voor jezelf hebt!
Ben ook wel blij dat ik iets voor mezelf heb maar ik vind het net iets teveel. Kijk het wel eerst even aan en ga der vanavond even met mijn vriend over praten. Kijken of we eventueel op een oplossing kunnen komen.
Hoihoi, informeer eens bij het juridisch loket naar je mogelijkheden, zou ik zeggen, want volgens mij moet je baas aantonen dat er zwaarwegende bedrijfsbelangen zijn om jou niet een kleiner contract aan te bieden... en ach, als je toch op zoek bent naar wat anders, telt je relatie met je leidinggevende misschien minder dan je wens om je kindje meer te zien, Maar serieus dus: informeer eens even... Verder, ik kan het me helemaal voorstellen. Ik ga volgende week weer beginnen, wel een dag minder, dus 24 uur, maar pfff... vandaag hadden we een oefendagje voor papa, die op dinsdag en woensdag voor Thirza gaat zorgen, dus ik was erg op de achtergrond aanwezig. Was ik daarnet toch maar even wat blij dat ze wat later dan de afgelopen dagen wilde gaan slapen en nog wel even knuffeltijd had, net na de laatste voeding, (de rest van de dag heeft ze flesjes gehad). Raar hoor, dat een ander -ook al is het de papa- je kindje dan eten geeft... Zie nu dus ook al op tegen volgende week, ook al zie ik er tegelijk ook wel naar uit om weer wat voor mezelf te hebben... Zolang het nu eenmaal is zoals het is, zou ik toch proberen er niet teveel bij stil te staan en te genieten van de tijd die je wel hebt. Enneh, met die band komt het wel goed hoor! Mijn man heeft zijn zoon en dochter een paar jaar geleden 4 maanden niet gezien omdat zijn ex de bezoekregeling stopzette... Zij was bij hem weggegaan toen zijn zoon 3 maanden was, en de bezoekregeling zette ze stop toen zijn zoontje 1,5 was. Toen 4 maanden later de bezoekregeling weer op gang kwam dankzij de rechter, vloog zijn zoontje op hem af, Die bloedband verloochent zich niet, ook al zou je je zoon maar 1 dag in de week zien, (zoals mijn man destijds). Daar kan echt niks en niemand tegen op!
Je zou 1 dag per week ouderschapsverlof kunnen nemen, als je dit al niet hebt. Dit mogen ze niet weigeren, maar moet je wel op tijd aanvragen. Dus dan kan er nog een tijdje over heen gaan voordat het daadwerkelijk zo ver is. In in de tussentijd een andere baan zoeken.
Jeetje zeg, ik kan me voorstellen dat je hier echt van baalt! Zelf werk ik maar een halve dag per week en dat vind ik al meer dan genoeg. Maar als het financieel moet tja... Wel heel jammer, want de tijd dat hij klein is kun je nooit meer over doen. Ik hoop dat je snel een andere oplossing krijgt, want elke gemiste dag met je kindje is er weer eentje. Heel veel sterkte ermee! Geef hem zometeen maar een lekkere dikke knuffel!
Moet het echt financieel? Zijn er misschien uitgaven die eigenlijk niet hoeven? Wij leefden ook van twee inkomens en het geld was altijd op. Nu 800 euro minder te besteden en we redden het ook goed. Niet extreem ruim natuurlijk, maar we kunnen sparen en geven gewoon normaal uit aan eten en hebben ook nog gewoon een auto. En anders inderdaad bellen of langs het juridisch loket. Ouderschapsverlof kan ook maar is vaak niet betaald.
Pff, wat een moeilijke situatie zeg. Ik heb nog zes weken verlof maar zie er ook al erg tegen op om mijn kindje weg te brengen. Ze gaat twee dagen naar het KDV en een dag naar mijn schoonmoeder. Ik heb wel weer erg veel zin om te gaan werken, dus ik hoop dat als ik er eenmaal weer een beetje in zit dat het wel went. Ik wens je heel veel sterkte, en inderdaad: praat erover met je man/vriend. Dat lucht misschien op, en hopelijk kun je samen een oplossing vinden.
Heb gisteren met mijn vriend gepraat en die zei kijk het nog maar even aan gaat het niet dan ga je gewoon de ene week 3 dagen werken en de andere week 4. Heb morgen gesprek met mijn baas hij wou me toch tegemoet komen. Dus hopelijk kunnen we eruit komen.
ik dacht ook dat ik niet rond zou komen maar hoe minder je werkt hoe meer je krijgt qua belastingvoordeel. Ligt er natuurlijk ook aan hoeveel je man verdient dan. Ik ben 2 dgn gaan werken ipv 4 en verdien bijna hetzelfde met alle toeslagen erbij. maar ik kan me je verdriet goed voorstellen, ga lekker minder werken en geniet van je kleine, hopelijk gaat dat lukken! Succes!
hey loutje, snap helemaal wat je bedoelt. ik werk drie dagen in de week en ook omdat het moet. ik heb ook ouderschapsverlof opgenomen. het is moeilijk je kindje alleen te laten. en eerlijk is eerlijk mannen snappen dat niet. ze snappen dat oergevoel wat wij moeder hebben niet. het voelt voor mij nog steeds als of ik een stukje van mezelf achterlaat. en ik moet nog regelmatig huilen in de auto opweg naar mijn werk. ik ben 12 januari weer begonnen met werken. mijn zoontje is 4 maanden. hoe is het gesprek met je baas gegaan? ik zou zeker nagaan wat je rechten zijn. heb je al ouderschapsverlof.? ik ben van vier naar drie dagen in de week werken gegaan en het scheelt me nu 200 euro in de maand. dat vind ik erg meevallen.
Je zou ook als gastouder kunnen gaan werken.Als je een paar dagen per week een aantal kinderen thuis opvangt, verdien je toch best wat geld en je bent lekker bij je eigen kind. En al die kinderen om je heen is nog gezellig ook.
Ik moet over een week weer beginnen. De bedoeling was 32 uur, wij zitten financieel ook niet heel erg breed. Na lang rekenen hebben we dit terug kunnen brengen naar 28 uur. Mijn man werkt de ene week 5 en andere week 4 dagen. Ik ga nu de ene week 4 en de andere week 3 dagen werken. Zo hoeft Cailtin maar twee dagen naar het kinderdagverblijf en 1 dag naar oma. Ik werd echt misselijk van het idee dat ze vier dagen naar de opvang moest, en de andere week 3. Vond het zo erg, elke keer als ik eraan dacht moest ik huilen... Nu gaan we er maar 50 euro op achteruit en heb ik er echt een veel beter gevoel bij. Misschien kunnen jullie ook een beetje creatief schuiven? Ik ben er weken mee bezig geweest