He meiden, Toen mijn man en ik in janauri besloten om voor een derde te gaan hebben we het ook over mijn vorige zwangerschappen gehad. Ik was bij beide de hele zwangerschap door onzeker. Bij de tweede zat ik tegen depressief aan. Ik zei tegen mijn man, joh maak je niet druk, ik ben ouder wijzer en weet wat me te wachten staat. Ik ben nu 7 weken en 3 dagen en helaas begint het weer. Ik probeerde me de hele tijd stoer te houden maar ik vind het weer zo spannend. Ik had in het begin heel veel kramp maar ik kon mezelf gerust stellen doordat ik op dit forum las dat heel veel vrouwen dat hebben. Maar nu zit ik weer te denken, ik kan me herinneren dat ik bij mijn andere 2 zwangerschappen vanaf het begin toch wel kon voelen dat mijn baarmoeder groeide. Maar nu voelt het nog zo leeg in mijn buik. Vooral nu de krampen over zijn. Maar als ik logisch nadenk dan denk ik het is nog zo klein dat voel je nog helemaal niet. Mijn laatste zwangerschap is alweer 6 jaar geleden dus het kan natuurlijk heel goed zijn dat ik het me helemaal verkeerd herinner. De vorige keren stelde het mij gerust dat mijn borsten nog groot en pijnlijk waren maar nu stelt me dat ook niet gerust. Ik heb net het ziekenhuis gebeld en ik ga dinsdag heen. (en ik wilde nog wel zo lang mogelijk wachten, minstens 8 weken) Ik woon op dit moment in het buitenland en heb geen idee of ik meteen een echo krijg maar hoop het wel natuurlijk. Kan iemand mij gerust stellen over het nog niet voelen groeien van je baarmoeder. Muts ben ik he
Nee hoor je bent helemaal geen muts. Ik ben nu zwanger van de 4e en nog steeds onzeker over vanalles en nog wat. Probeer te rationaliseren. In de meeste gevallen gaat goed. Een positieve test betekent dat je zwanger bent. Iedere zwangerschap kan anders voelen. Vol of leeg voelen zit tussen je oren of herft hooguit met je darmen te maken. Tijdens de zwangerschap van S had ik de eerste weken wat rozeverlies en vlak voor termijnecho wat bloedstolsels. Toen sloeg mijn fantasie ook op hol. In die periode zag ik de Loesje spreuk: Je zorgen maken is de verkeerde kant op fantaseren. Maar goed als je echt depressief wordt dan zou ik vooral om hulp vragen. Geef dit aan bij je gynaecoloog. Succes!
Hey meid, heel normaal dat je vergelijkt en onzeker bent want je wil dit kindje zovgraag. Maar iedere zwangerschap is anders. Mijn eerste en tweede totaal anders! Nu proberen voor een derde en ben ik nu 1 dag overtijd! En ik denk ook vanalles....... groetjes en probeer van de zwangerschap te genieten! Kom ons maar opzoeken hier! Xxx
Ik heb het vandaag aan mijn kinderen verteld en die hebben het natuurlijk meteen op school vandaag verteld. (hier gaan de kinderen van zondag t/m donderdag naar school) en ik moet zeggen dat is een goede keuze geweest. Je wordt er meteen een stuk positiever door doordat iedereen zo enthousiast reageert Meiden bedankt voor jullie reactie's, super fijn.
Hoi Leetje, Ik ben ook zwanger van de derde en mijn kinderen zijn bijna net zo oud als die van jou. 6 en 8. Ik herken je gevoel heel erg. En heb ook de behoefte om er over te praten. Maar j aik ben net 6 weken zwanger. Dus alleen mijn man mijn vriendin en de dieetist weten dat ik zwanger ben. De dieetist heeft oko 3 kinderen en ik net zo oud als ik ook halverwegen de 30, Dus ik heb vandaag een fijn gesprek gehad. Maar ide onzekerheid is echt het gevolg van de hormonen. Ze zei ook maak je niet druk geniet er van het is zo leuk drie. En trek je niets aan van wat anderen zeggen. Wat naast de angst voor een miskraam of voor de bevalling ben ik daar ook nog bang voor. Wat gaan de mensen zeggen. Nog een derde dat is veel werk en je hebt nuzo veel vrijheid( een beetje te veel naar mijn zin). Nou ja al die dingen waar we het samen overhebben gehad toen we besloten voor eenderde te gaan komen nu 3 keer zo hard binnen. En dan nog die angst dat het misschien niet goed gaat. We hebben al 2 gezonde kinderen waarom zou het nu weer goed gaan. Nou ja ik probeer ook t egenieten. Maar als jeweinig voelt is dat dus ook weer lastig. J eziet niks voelt nog niets. Ik ben alleen moe en ik ruik goed. En oja natuurlijk heb ik gevoelige borsten. We zijn alle twee nog heel voorzichtig in het genieten van het zwanger zijn. Ik wil eerst het hartje zien kloppen. Groetjes
Ik voelde het deze zwangerschap ook bijna niet, de eerste wel, ik denk dat je baarmoeder doordat ie al is opgerekt eerder gewoon niet meer zo gevoelig is. En mijn borsten gingen pas na 8 weken pijn doen, bij de eerste meteen. Echt meid maak je niet druk!
He Meiden, Gisteren heb ik weer buikpijn gehad. Niet echt krampen maar een heel vervelend zeurend gevoel. Vanochtend mijn borsten gevoelt en jawel hoor, ze zijn minder zwaar en groot. De paniek slaat meteen toe. Ik ben vanochtend naar het ziekenhuis gereden maar kreeg geen echo want op vrijdag is er niemand die een echo doet.(Een vrijdag is hier hetzelfde als een zondag in Nederland) Ik heb nu een spoedbrief gekregen dat ik morgenochtend om 9.30 meteen een echo krijg. Het kan echt alle kanten op. Ik lees goede berichten en slecht berichten over het afnamen van de zere borsten bij 8 weken. De meeste zijn gelukkig positief dus daar probeer ik dan maar vanuit te gaan. Super spannend.
Hoi Sojo, Heel herkenbaar allemaal. Ik heb tot nu toe alleen maar positieve reactie gekregen op mijn zwangerschap maar mijn familie in Nederland weet het nog niet. Ik weet zeker dat die het totaal niet meer verwachten. 1 zus weet het inmiddels wel en die was heel enthousiast. Ik heb nog 2 zussen en heb geen idee hoe die reageren. Wij hebben er heel bewust voor gekozen en hebben het geluk dat het nog mocht lukken ook. Het lijkt me heerlijk weer zo'n kleintje en we hebben al 2 grote kanjers. Ik weet zeker dat die hele trotse broers zullen zijn. Weten jou kinderen het al? Mijn oudste begon te huilen zo blij was hij. Natuurlijk zullen we de vraag krijgen of het "geplant" was. Lekker met volle overtuiging zeggen dat het geplant en super gewenst is.. We gaan ons best doen om er lekker van te genieten.