Ik was ook 19 , bijna 20. Maar heb nooit aan abortus gedacht en als ik nu naar mijn dochter kijk denk ik wauw wat een prachtig en heerlijk meisje , ik zou haar nooit hebben willen missen. Praat er over idd met bijvoorbeeld je moeder je familie kan je steunen en overal is een oplossing voor zeg ik altijd maar... Succes met je keuze en gefeliciteerd !
Oh en nog iets , misschien denk je dat je het niet kan , dat je geen goede moeder zult zijn of ben je bang voor de reacties van andere... Nonsens , er gaat een soort knop om in je hoofd als je moeder bent geworden alsof je het al.jaren doet , zo heb ik dat ervaren. Ik ben dan misschien wel jong , maar ik doe het net zo goed als iemand van 30 snap je wat ik bedoel? En wat betreft wat andere er van zullen zeggen of denken , lekker laten gaan 90 procent daarvan is pure jaloezie. Als je 19 bent ,, ben je te jong en als je 30 bent ben je weer te oud , er zijn altijd wel mensen die weer wat te zeuren hebben. Ze zeggen dan : 19 jeetje wat jong. Maar ik zeg toch ook niet : pff 30 wat oud zeg ... Wij kregen trouwens een heleboel fijne reacties
Ik heb deze dinsdag mijn eerste echo gehad ze zei dat ik niet heel lang ben ongeveer 5,5 week. Heb die dinsdag ook met mijn moeder gepraat en die vatte het heel positief op en vond het zelfs wel leuk. Zondag nog een keer met mijn moeder praten, week erna afspraak maken met fiom als we er echt nog steeds niet uitkomen voor een gesprek. En dan keuze maken. Hebben wel alvast afspraak gemaakt bij verloskundige voor het geval we het toch houden. We weten het nog steeds niet, weghalen is het makkelijkste om te doen maar het moeilijkste om te accepteren.
Meis, jullie willen allebij eigenlijk voor dit kindje zorgen. Je gaat dan spijt krijgen van abortus. Mogelijk zijn er redenen daarvoor te vinden, maar de emotie zegt bij jullie wat anders: houden. En dat vind ik veel belangrijker dan al die verstandelijke redenen die er misschien te vinden zijn. Ik zou keuze maken ervoor te gaan en me richten op wat je daarvoor nodig hebt. Ik denk dat er een enorme spijt komt anders. Abortus kun je niet meer ongedaan maken en ik weet 100% zeker dat als je kindje er eenmaal is je echt niet denkt; was het er maar niet...
Als ik je verhaal lees heb jij je keuze al gemaakt: Er voor gaan dus! Kindje weghalen is geen optie zoals ik het lees. Je moeder pakt het positief op, dus dat komt wel goed. Daarnaast zijn er ontzettend veel mogelijkheden om dingen te bereiken in je leven en die hoeven niet via een 'standaard' weg te gaan. Denk aan 'er leiden meer wegen naar Rome'. Wat betreft onzekerheid. Ik was/ben ook een vrij jonge moeder (bewust,net 23..wordt ook nog gezien als jong tegenwoordig) en had ook af en toe het idee van helllpp..kunnen we dit wel, gaat dat nog wel goed. Ik denk dat iedere aanstaande moeder wel eens last heeft van deze onzekerheidsgevoelens.