Die site neem ik niet serieus... Vicky Garrison was ooit een fanatieke Quiverfull vrouw en van de een op de andere dag werd zij atheïst. Dus niet echt objectieve informatie. Dan kan je net zo goed je 'informatie' halen van het FreeJinger forum ofzo...
Oh dat zou ik niet weten van die Vicky. Ik kom op meerdere sites tegen over dat de Duggars de Pearls opvoedmethode gebruiken, en Bill Gothard aanhangen enzo. Juist iemand die eruit is gestapt kan toch goed uitleggen hoe het er allemaal aan toe gaat lijkt mij.
Vicky Garisson was van de Quiverfull beweging en dat zijn de Duggars niet. Iemand die ergens uit is gestapt vind ik sowieso niet gelijk betrouwbaar, net zoals dat Breaking Amish, daarvan schijnt ook een heleboel verzonnen te zijn.
Ik vind het gewoon bizar dat er geen enkele andere emotie zichtbaar is dan die happyfaces. En ik denk dat de kinderen wel weinig worden gestimuleerd een ander leven te kiezen dan dat van hun ouders. Ik weet niet hoe heftig de indoctrinatie is, maar ik geloof zeker dat dat plaatsvindt in deze familie. De kinderen hebben veel taken en verantwoordelijkheden, vrouwen mogen niet werken. Tenminste ik zie jessa en jill niet meer iets anders doen dan koken en de bijbel lezen. En als je niet beter weet, weet je ook niet wat je mogelijkheden zijn. Ze kennen de wereld denk ik niet echt. Van zendingswerk leer je een land niet kennen. Ze mogen nooit ergens alleen heen en geen onderwijs op een reguliere school. Het doet me allemaal erg denken aan die amish sekten, maar dan aandachtsgeil. Ik geloof wel dat delen van die blogpost waar zijn.
Juist ZIJ weet hoe het er met zulke geloven, familie's en tradities aan toe gaat. Ik vind dat veel geloofwaardiger dan een lid bindende familie die wat zegt. Denk je dat er in 19 kids and counting niet veel bij elkaar wordt verzonnen en gelogen? Haha.
Ja, maar een ex-... (vul maar in) praat toch nooit goed over zijn/haar voormalige geloof? Ik ken genoeg ex-atheïsten die ook heel erg aandikken hoe ze leefden toen ze dat nog waren. Er zal vast een kern van waarheid in zitten maar als ik haar dan bijvoorbeeld hoor zeggen (heb wel eens YouTube filmpjes van haar gezien) dat ze echt een verschrikkkkelijke man had, verschrikkkelijke bevallingen en dat ze ondanks allemaal keizersnedes toch nog voor meer kinderen zijn gegaan, ja, dan vind ik dat behoorlijk aangedikt (en ze had er in die periode toch zelf voor gekozen). Waarom dan ineens zó negatief zijn over hoe je voorheen zelf was? Gewoon even zielig doen en de aandacht op zichzelf willen vestigen. Dit soort mensen zijn vaak erg onzeker en willen gewoon een soort bevestiging krijgen en dat iedereen naar ze luistert. En ja hoor ik denk dat er door de Duggars ook heel veel wordt aangedikt, ik geloof nl. niet dat die kinderen nooit ruzie hebben bijvoorbeeld (maar dat wil niet zeggen dat ik "informatie" afkomstige van Vicky Garisson betrouwbaar vind). Die oudere meiden gaven toch ook gewoon toe dat ze periodes hadden dat ze elkaar écht hadden gepest. Daarom vind ik de families Brown en Darger ook veel leuker, daar zie je meer emoties.
Ik dacht toch dat Jill voor verloskundige had geleerd? Waarom zou ze dan een studie doen om vervolgens thuis te zitten. Dat had ik van Jill niet verwacht. Zijn Jessa en Jinger nu een tweeling? Volgens mij wel he. Tja en dat de meiden alleen rokken mogen dragen en dat er zo conservatief gedacht wordt over een relatie hebben....poeh hey. Alleen maar zijknuffels geven.....als je al een gewone knuffel geeft dan is dat al teveel. Want dat zeggen papa en mama wel en die haalt hen uit elkaar. Er moet ook altijd een chaperone bij zijn. Wanneer mogen ze dan kussen? Op hun trouwdag voor het eerst?
Nee, Jessa en Jinger zijn geen tweeling. Jana en John David zijn een tweeling en Jedediah en Jeremiah geloof ik. Hun eerste kus is als ze getrouwd zijn. Vandaag kwam Derick terug uit Nepal en Jill gaf hem 'per ongeluk' een knuffel van voren. Pa en Ma snapten dat dat enthousiasme was, maar gingen er toch vanuit dat het niet meer zou gebeuren.
Ik zie het soms (verlof ) en ik vind het ook behoorlijk old fashion! Ik vraag me echt af of die kinderen allemaal zo gaan blijven of dat er een paar toch tegendraads gaan worden. En dan die namen! allemaal met de J ! Vandaag zag ik ook dat er een chaperonne mee moest. Nou werkelijk! Ze accepteren alles maar! Wat ook wel weet heel mooi is want ik ben soms echt verbaasd over wat 'kinderen' hier allemaal doen... Maar dat is de keerzijde. Ik geloof wel dat ze allemaal heel lief zijn. Zo komen ze wel over iig
Het verschil blijft voor mij dat je als streng gelovig opgevoede jongvolwassenen moeilijk zonder een schuldgevoel een andere keuze kan maken. Wanneer je vanaf een zeer jonge leeftijd wordt opgevoed met het idee van een hel wanneer je je op een bepaalde manier gedraagt of voelt wordt het erg moeilijk om in vrijheid, zonder schuld en angstgevoelens, een andere keuze te maken. Hier is geen sprake van wanneer je zonder geloof of op een vrijere manier gelovig wordt opgevoed. Kies je dan voor een andere levensstijl kan dit met minder intern conflict en zonder het idee dat je je volledig afkeert van je familie. Van keuzevrijheid is m.i. dus amper sprake wanneer je in zo'n conservatief gelovige omgeving in isolatie (met alleen gelijkgestemden) opgroeit.
Ik denk dat je wel degelijk een intern conflict krijgt als je als niet gelovige kiest voor een zeer conservatieve vorm. Daar is je familie echt niet blij mee. Let maar eens op het onbegrip en het commentaar wat zulk soort groepen doorgaans krijgen. En dan is het vaak door mensen die er niet veel mee te maken hebben. Als het ze persoonlijk gaat raken doordat er een familielid voor kiest lijkt me niet dat ze er dan opeens positief tegenover staan. Qua schuldgevoel denk ik dat dat weinig een rol speelt. Ik heb meerdere mensen in mijn familie die een andere keuze gemaakt hebben. Ik hoor ze daar nooit over. Ik denk dat ze dat niet hebben, want anders hadden ze die keuze niet gemaakt. In onze kring maken vooral mensen die heel erg zeker zijn van hun eigen zaak zo'n keuze. Daar komt weinig onzekerheid of schuldgevoel aan te pas.
Zeker weten. Ik maak dat helaas nog regelmatig mee. In het begin (11 jaar geleden) was dat overigens nog erger. Ik zou juist eerder zeggen dat je het moeilijker hebt als je uit een niet-gelovige/'minder' gelovige familie komt en je een geloof gaat praktiseren op een 'conservatieve' manier. Had het er toevallig gisteren nog over met mijn moeder, want er is dus een tante die mij vanaf toen niet meer heeft gezien, omdat zij als christen geen contact meer wil met mij als moslima. Moet ze helemaal zelf weten natuurlijk, maar in omgekeerde gevallen geldt het dus vaak net zo of misschien nog wel erger. En ik denk trouwens dat mensen die voor een ander geloof kiezen met net zoveel onbegrip te maken zullen hebben.
Ik kan me voorstellen dat bij een stap naar een (ander) geloof of een conservatiever geloof ook sprake is van conflict met omgeving. Maar ik doel op wat anders; veel conservatief gelovige zoals de Duggars, groeien op met angst. Angst voor de hel, angst voor de buitenwereld/andersdenkenden, angst voor ziektes die voortkomen uit bepaald gedrag en het lijstje gaat nog even verder. Als je interviews leest met de oudste meiden en bijvoorbeeld over Michelle haar inzet tegen gelijke rechten voor bepaalde groeperingen, komt die angst telkens terug. Vaak angst voor dingen die nergens op slaan, niet gefundeerd zijn op enig wetenschappelijk bewijs ... Wanneer je opgroeit van jongs af aan met deze angst en dit wordt herhaald en herhaald en door je hele omgeving bevestigd, want je bent geïsoleerd, dan internaliseer je deze regels en angst. Je kunt niet zomaar even wat anders doen, want die angst is er. Ik neem aan dat de meeste hier toch wel een voorbeeld kennen op een kleiner niveau. Van mijn moeder moest ik altijd op dezelfde wijze afwassen als zij (ze had een systeem ). Zij gaf ook altijd aan "Nee joh, doe het toch zo!". ALs ik het nu 20 later op mijn eigen manier doe, voelt het nog alsof ik het eigenlijk niet helemaal goed doe. Dan moet ik vaak lachen, want ik weet dat het niet belangrijk is. Maar dit werkt natuurlijk anders wanneer het om dit soort grote onderwerpen gaat waar zoveel angst aan gekoppeld is. Kies dan maar even voor iets anders?! Dit is geen onbekend iets trouwens. Is ook vaker onderzocht en je kunt dan dus in twijfel trekken hoeveel keuzevrijheid iemand heeft in een conservatief (geïsoleerd) religieus gezin. En de isolatie is hierin natuurlijk wel erg van belang.
+1 Of mensen nu gelovig zijn of niet, zijknuffels geven of constant aan elkaar lopen te friemelen en kleffen(get a room...) Zodra het anders is als gewend of hoe men zelf doet hebben mensen er altijd een mening over. Als je goed hebt opgelet in de serie dan heb je gezien dat de kinderen zelf de keuze wordt gelaten. De ouders vragen hoe ze het gaan doen als ze verkering hebben of verloofd zijn. De kinderen overleggen met hun "partners" hoe ze er mee omgaan. Of ze wel of niet hand vast houden, hoe knuffelen etc. Ze vragen hun ouders hun te helpen om zich hieraan te houden omdat ze zo rein mogelijk in het huwelijk willen stappen. Persoonlijk vindt ik dit ook wel een beetje ver gaan, maar het is hun eigen keuze en het zijn hun normen en waarden. Ik vindt het een leuke serie om te kijken en vindt het erg knap hoe ze rond kunnen komen met zoveel kinderen en dat alle kinderen stuk voor stuk zo goed gemanierd zijn en netjes overkomen. Ik vindt het goed hoe Michelle ze zo rustig kan toespreken als ze bijvoorbeeld onderling ruzie maken. En de kinderen hebben onderling ook een goede band met elkaar.
Ik ken ook genoeg mensen die totaal niet gelovig zijn of geïsoleerd leven en ook angsten hebben om iets anders te doen. Niet omdat men denkt dat je er ziek van wordt, maar omdat ze bang zijn ermee gepest te worden. En dan heb je uiteraard altijd altijd nog een hele horde mensen met autistische ticjes; 3 keer aan de klink voelen of je de deur wel echt op slot hebt gedaan, alles in huis op een vaste plek hebben staan, etc, etc... want stel je voor wat er wel niet allemaal zou kunnen gebeuren als je dat niet doet.