*zucht* Mijn dochter van 19 maanden vertikt het om te eten. Tenminste, ze vertikt het om "gevoerd" te worden. Het begint al bij het ontbijt. Ze krijgt 's ochtend bambix (of brinta) pap omdat het rond die tijd nogal hectisch is. Ik geef het haar met 2 lepeltjes, eentje die ze zelf vast kan houden om te oefenen en eentje voor mij waarmee ik haar hapjes geef. Voorheen ging dat prima maar ze accepteerd het niet meer dat ik haar help lijkt het. Maar als ik het haar alleen laat doen dan zijn we een uur verder en dan heeft ze nog niet eens de helft op omdat ze de motoriek nog niet onder de knie heeft. Tijdens de lunch is het ook drama! Ze krijgt belegde boterhammen waarvan ze twee echte hapjes neemt en daarna het beleg eraf likt en dan gooit ze het brood op de grond. Als ik haar vervolgens help met eten gaat ze gillen, huilen en draait ze haar hoofd weg. Avondeten gaat hetzelfde, ze wilt alles zelf doen! Als we bijvoorbeeld macaroni eten dan plukt ze de blokjes ham ertussen uit, die eet ze op en de rest wilt ze niet meer. Soms krijg ik een hapje in haar mond maar meestal niet. Wie heeft tips om haar beter te laten eten? Ik probeer al erg variërend te eten maar dat maakt dus niks uit.
Mijn zoontje at toen allang alleen. Ik zou echt niet meer voeren, ik snap best dat ze dat niet wil! Mijn zoontje wilde dat vanaf 12 maanden al niet meer. Veel kinderen van deze leeftijd eten moeilijk maar ik heb er nooit aandacht aan besteed, eet je niet? Prima, dan maar niet, maar je krijgt ook niks anders. Het gebeurd nu nog steeds regelmatig maar volgens mij is de kunst juist hier geen 'gevecht' van te maken
Ik denk dat je er even doorheen moet. Mijn dochter is iets jonger maar wil al langere tijd zelf eten. In het begin duurt het lang en wordt alles smerig. Maar op den duur gaat het steeds beter. Hier hoeft ze nu ineens ook geen avondeten meer. Ze eet vijf happen en zegt dan klaar. Dan zal ze wel genoeg hebben, denk ik dan. Ik geef haar dan wel wat extra yoghurt, maar dat is meer voor mijn eigen gevoel. Het is het mij niet waard om er een hele strijd van te maken.
Ze zullen wel moeten 'leren' eten. Als je blijf voeren dan heb je over een jaar nog steeds dit probleem. Eerder opstaan en geduld hebben.
Mijn dochtertje eet al vanaf 6 maanden zo veel mogelijk zelf (Rapley) maar de laatste tijd wil ze net als papa en mama met bestek eten. Heel goed! Ik laat haar lekker knoeien en probeer eten te geven wat ook geschikt is. Wat gebeurt er als je een hapje voor haar op een vork prikt (stukje pasta of groente ofzo) en dan zo neerlegt dat ze t zelf kan pakken? Hier ook een meisje die het echt zelf wil doen, maar het ook nog lastig vindt om goed te prikken of scheppen. Verder eet ze hier dikke kwark en aardappelpuree helemaal zelf, kost wat tijd maar gaat prima. Als het maar dik is en goed kleeft aan de lepel. Boterhammen in stukjes, etc. Geen kleine maar juist grote pastaschelpjes (zoals penne). Rijst is nog erg lastig maar risotto gaat heel goed! Zo passen we ons een beetje aan. Ook zorg ik er vaak voor dat ze enkele onderdelen van de maaltijd zeker zelf kan eten, dan mag ik vaak wel tussendoor ook hapjes geven van datgene van de maaltijd wat lastiger is, zoals rijst (hoewel een flinke klodder pindasaus ook wonderen doet voor het "plakken" op de lepel !)
Gaat vanzelf beter, geef haar de kans het zelf te leren ipv haar te blijven voeren. Ze zal het ooit moeten leren, geeft aan niet gevoerd te willen worden, dus lekker een lepel/vork geven en toekijken Mijn dochter eet nu al een tijd met vork of lepel, gaat prima! Daarvoor at ze met d'r handen zelf, ik heb eigenlijk nooit gevoerd.
Brood en fruit at ie al heel snel zelf maar qua avondeten zijn we begonnen met 'voeren, toen ging ie zelf met z'n handjes eten, toen moest ik de lepel/vork aangeven, toen wilde hij weer 'gevoerd' worden en hij eet nu over het algemeen zelf maar als ie vraagt of mama/papa wil helpen dan helpen we 'm maar als ze echt aangeeft niet meer "gevoerd" te willen worden tja, dan zit er weinig anders op dan daarin mee te gaan en vindingrijker te worden (zie @Zweden) Hier gaat ie trouwens ook wel eens zonder avondeten naar bed, geef dan ook niks anders. Gooit ie met eten dan haal ik z'n bordje even weg, die krijgt ie dan wel weer terug natuurlijk en verder van het eten geen strijd maken
Inderdaad gewoon zelf laten eten, dan leert ze het ook het snelst. Het zal vaak een knoeiboel zijn en het gaat langzaam ja. Maar dat zal op een gegeven moment ook beter en sneller gaan. Dat ertussen uit plukken heeft mijn zoontje ook gedaan, maar op een gegeven moment is hij ook weer alles gaan eten. En de ene keer eet hij goed, de andere keer eet hij 3 stukjes vlees en dan is het klaar. Heb je al eens geprobeerd om 's morgens brood te geven? Mijn zoontje heeft ook lang pap als ontbijt gehad, maar op een gegeven moment wilde hij dat dus echt niet meer en sindsdien krijgt hij dus ook brood als ontbijt. In elk geval geen strijd maken van het eten, eten moet leuk blijven.
Ja, jullie hebben gelijk ook. Ik heb haar vanavond helemaal zelf laten eten, spinazie a la creme, blijft goed plakken aan het lepeltje. Eerst probeerde ze te eten met lepel, ze is geëindigd met haar handjes. Het zat tot op haar voorhoofd 's Ochtends brood weet ik nog niet hoor, ben bang dat ze dan per dag te weinig binnen krijgt omdat ze het beleg er af eet/likt en dan gooit ze het brood weg.
Inderdaad lekker zelf laten eten.. Mijn dochter is van dezelfde leeftijd en kan het inmiddels prima.. Inderdaad begonnen met de dikke substanties, maar inmiddels gaat ook yoghurt en pap enzo prima.. Ook ontbijtringetjes met melk gaat zonder knoeien.. Dat brood weggooien is vrees ik een fase.. Hier hebben we die ook regelmatig gehad, maar gewoon laten gaan en volhouden En te weinig binnen krijgen gebeurt geloof ik niet zo snel. Ze kunnen best wat hebben die kleintjes.. Wat moeten al die moeders dan wel niet waarvan kindjes soms echt dagen/weken/maandenlang van alles weigeren te eten
Ik herken wat hier geschreven wordt. Onze zoon van 20 maanden eet ook weinig de laatste tijd. Hij is nogal klein en soms maak ik me toch zorgen of hij wel genoeg binnen krijgt. Hij eet zelf, en goed ook, maar wát maken jullie? Hij eet bij pasta en rijst een paar hapjes en vist verder alleen het vlees eruit. In een goede bui ook een paar champignonnetjes. Yoghurt, tosti, fruit, brood, alles mondjesmaat. Al gaat brood de laatste tijd echt beter. Nutella en pindakaas wel te verstaan, beleg haalt hij er ook af en gooit dan het brood met een heul eigenwijs gezichtje op de grond. Hij is meestal wel bereid iets nieuws te proberen, maar houdt het gewoon na 5 of als hij echt op dreef is 10 hapjes voor gezien. Vreemd genoeg gaan lange vingers en de appeltaart van oma wel altijd helemaal op... Ik hoop op gouden tips!!
Wat de rest al zegt: zelf laten eten! En niet teveel tegelijk voor haar neerleggen, maar steeds bijv 2 stukjes (zowel bij brood als bij avondeten)... Als het te veel is kunnen ze het vaak niet overzien en gaan ze spelen/rommelen/smeren/gooien etc. Dit laatste was trouwens hier reden om het bordje even weg te pakken zonder veel aandacht eraan te besteden en zelf dooreten! Soms werkt het ook om hapjes van je eigen bord te geven, door bijv aan een klein (gebaks)vorkje te prikken en zelf eraf laten eten... Verder maakte ik bijv bij de pasta (fusili of penne = goed vast te pakken en blijft veel saus in zitten) een groentensaus van bijv broccoli of courgette of bloemkool of spinazie of aubergine of een combi van vanalles. Alles even wokken met kruiden en knoflook om het vervolgens tot saus te blenderen... Door het te mengen met de pasta krijgen ze altijd de saus ook binnen en dus de groenten! Of lekker stamppotten maken??? Hier is ze inmiddels 3 jaar en kunnen we weer veel afwisselen en eten zonder gekke fratsen bereiden! Aan het boek Opperdepop van de Albert Heijn hebben we ook veel gehad (en nog)... Leuke en lekkere recepten! Maak er vooral geen strijd van, dan duurt die fase nog veel langer! Lekker laten rommelen en dan eten ze maar 2 hapjes, jammer dan... wordt vanzelf weer meer! Bij brood kun je bijv ook eens een wentelteefje of tosti proberen?