19 maanden en niet zelfstandig lopen

ik lees even mee.
mijn zoontje doet precies hetzelfde is nu 15 mnd.
Kan kruipen als de beste en lopen overal langs en achter de loopwagen, maar alleen nog niet hoor.

 

Misschien dat je het lopen een beetje kan stimuleren?
Kan ze wel al los staan?
Bv tegenover elkaar gaan zitten en je dochtertje tussen jullie in en haar aanmoedigen om naar een van jullie toe te lopen?

Mijn dochtertje is nu ruim 15 maanden en loopt ook nog niet, wel loopt ze heel goed aan 1 handje dus dit doen we dan ook vaak. Het komt idd vanzelf alleen kan ik me voorstellen dat je het lang vind duren.

 

Mijn zoontje kon al heel vroeg staan (7 mnd) en langs meubels lopen (8 mnd), dus wij dachten dat hij snel zou lopen, maar hij durfde de stap ook niet te maken, met 14 maanden liep hij ineens. Dat is natuurlijk niet laat, maar het heeft wel lang geduurd voordat hij van lopen met steun naar loslopen ging. En mijn ervaring is dat je het echt niet kunt stimuleren, zeker als ze goed kunnen kruipen, wat mijn zoontje ook als de beste kon - zien ze geen noodzaak.
Maar het komt vanzelf als ze aan toe zijn.

 

Ja dit ben ik idd ook wel met je eens. Oefen wel eens met mn dochtertje door haar bv neer te zetten maar dit wil ze vaak gewoon niet dus ja dan kan je natuurlijk niets doen verder.
En idd het komt wanneer ze er klaar voor zijn, vaak kunnen ze het ineens. Zo ging mij dochtertje vandaag zomaar ineens de trap op!

 

Mijn jochie deed dat ook. Tot zo'n 19 maand liep hij goed achter de blokkenkar/langs de tafel/aan 1 hand, maar helemaal los echt niet. niet eens een stap van de bank naar de salontafel. Zoals je zegt, het is eerder het niet durven, dan het niet kunnen.

met 19 maand had hij het opeens door, en liep letterlijk op dag 1 de straat uit. Zo 50+ meter.
Inmiddels zijn we een dik jaar verder, en is er geen verschil meer met andere leeftijdsgenootjes.

Ze hebben ons jochie met 18 maand wel naar de groep voor 1,5-2,5 jarige kinderen gedaan. Dan maar daar kruipen, maar de hoop was dat hij het daar sneller door zou krijgen, omdat er meer op hoogte werd gespeeld. En ook een echt voorbeeld had. Ze hadden wel zo'n babywalker voor hem meegegeven vanaf de babygroep. En bij het buitenspelen werd hij op een fietsje gezet, en reed hij vrolijk rond. Of hij werd even bij de baby's gebracht..
Na een maandje was dat dus ook al over..

 

Ik liep zelf ook pas met anderhalf jaar....en dat kwam omdat we gingen verhuizen naar een huis met tuin en grindpad... Die kiezelsteentjes voelden toch niet zo lekker aan mijn knieën dus toen ben ik maar gaan lopen (zo vertelde mijn moeder).

Maar bij mooi weer kan ze toch ook buiten spelen? Dan maar kruipend door het gras! Toch?

 

Mijn zoon - nu ruim 3 jaar - loopt pas los vanaf 21 maanden. Hij is ten eerste wat gemakzuchtig en ten tweede erg perfectionistisch. Dus als hij wat doet, moet het ook gelijk perfect (van wie zou hij dat hebben ). Dus ja het is laat, maar nog lang niet zorgwekkend.
En mijn dochter loopt al los vanaf 13 maanden, we wisten niet wat we meemaakten. Daarentegen is zij weer veel later met praten. Ieder kind zijn eigen ontwikkelingspad, zullen we maar zeggen

Groetjes, Wendy

 

Waarom mag ze niet buitenspelen? Mijn zoontje loopt ook nog niet (die is net zover als die van jou; wel aan de hand, achter de kar etc.), maar hij speelt met mooi weer bijna de hele dag buiten op het KDV! Dat vindt ie heerlijk (als ie zijn middagslaapje heeft gedaan, staat ie alweer aan de deur omdat ie perse naar buiten wil). Het is alleen niet zo goed voor zijn kleren en slofjes want die beginnen aardig te slijten

 

Ik snap je frustratie goed. Het is niet altijd leuk om een veel jonger kind wel goed los te zien lopen, terwijl jij alleen maar kunt wachten. Maar het is het wachten zeker waard.

Ons zoontje zette half maart de eerste losse stapjes en sinds ongeveer een week na nog veel meer goed 'oefenen' echt goed. Hij heeft er meer dan een half jaar over gedaan tussen langs lopen en los lopen. Stimuleren was zinloos, hij was gemotiveerd genoeg maar heeft heel veel oefening nodig voor zijn grove motoriek. Hij kan uitstekend en snel kruipen. Gelukkig geen fysieke redenen; gewoon heel veel geoefend en karakter. Wat wel een goede stimulans was, was dat het inveegzand op onze tegels niet lekker kroop. En tja, hij moest wel precies weten wat mama allemaal deed . Hij kan nu wel gelijk voor, achter en zijwaards lopen. Het is zo heerlijk als ze eenmaal gaan lopen, wat een rust .

 

Hoi hier ook zo'n mannetje, hij is nu 18 maanden, hij was vlot met alles, zitten met 6 maanden, langslopen met 10 maanden, maar los lopen ho maar. Maar met kruipen komt hij overal, als hij iets in zijn hand heeft komt hij op zijn knieen "aangelopen" erg grappig gezicht. Maar bij hem heeft oefenen echt geen zin, hij weigert gewoon, ik hoop ook dat hij voor zijn 18e verjaardag loopt
hij kan wel de trap op en af.
Maar het frustreert mij ook wel hoor (zijn broeken zien er niet uit8))

 

Hier ook 1 die ''pas'' met 17 maanden liep. En dat terwijl ze al met 10 maanden rond de tafel liep. Zegt dus echt helemaal niks. Ze kon wel los staan en stapjes zetten, maar ze durfde het niet.
Ik ben er een keer echt goed voor gaan zitten op een zondagmiddag om dr te helpen om over die angst heen te komen. Ze moeten er echt lol in krijgen, dan gaat het opeens zo snel. Ik en mijn man zijn tegenover elkaar gaan zitten en lieten haar van de 1 naar de ander lopen, en dit elke keer een stukje verder. Onder luid applaus natuurlijk. Na die middag loopt ze, als een speer.
Ik zou me niet teveel zorgen maken, ze gaat echt wel lopen, maar kan me voorstellen dat het af en toe vervelend is.

 

Is dat zo? Ik hoor hier juist van iedereen: als hij eenmaal gaat lopen is het gedaan met je rust hoor! Dus ik wacht met angst en beven dat moment af
Mijn knul is bijna 16 maanden en loopt ook nog niet. Sterker nog, hij is pas sinds een paar weken bezig met staan. En dat doet hij dan ook nog alleen op een zachte ondergrond (bank, bed of in de box). Kruipen kan hij wel razendsnel. Omdat ik dus wel zie dat hij vooruit gaat, al gaat het heel langzaam, maak ik me totaal geen zorgen. Ik geniet juist nog even van de 'rust' die ik nu volgens anderen nog schijn te hebben

 

Ik denk dat er met 'rust' vooral bedoeld wordt dat het kindje dan wat beter zichzelf kan vermaken en niet meet gefrustreerd is over het feit dat niet vooruit komt.

Ik kan bijv niet wachten totdat mijn zoontje eindelijk doorkrijgt hoe het echt kruipen werkt. Hij zit er net tegenaan en wordt helemaal gefrustreerd van zichzelf en wij van hem. Daarnaast heeft ie enorm veel energie die hij nu nog niet goed kwijt kan. Ik zal echt blij zijn als ie straks kan kruipen en lopen, dan wordt ie tenminste een beetje moe tegen de bedtijd
En ja, je moet je huis heel kindvriendelijk maken of constant achteraan rennen.

 

Je hebt hem goed begrepen . Ons zoontje vermaakt zich nu weer een stuk beter. Hij kan nu heerlijk rondlopen met zijn speelgoed in zijn handen. Dat is een hele verbetering ten opzichte van een jongetje dat boos wordt omdat hij kruipend hard moet werken om zijn hele doos met speelgoed te verplaatsen. Of op wie ik moet letten wat hij nu weer als een hondje in zijn mond meeneemt (sommig speelgoed kan gevaar opleveren als hij zou vallen). En nu kan hij heerlijk zelf even lopen buiten, wat een feest, wordt hij blij en moe van en het scheelt ook een hoop tilwerk. Bovendien is lopen zo leuk, dat hij minder ondeugende dingen doet.
Tuurlijk het heeft een keerzijde, ik kan binnenkort de dwingende woorden boekje en bal misschien wel niet meer aanhoren van ons lopende jongetje die trots zijn bal of boek komt brengen . Hij is trouwens kruipend nog steeds sneller dan lopend. Als hij leert rennen, zal dat misschien wel even wennen zijn.

In tegenstelling tot de meeste ouders heb ik dus het gevoel dat ik meer rust heb nu hij loopt, dan hiervoor. Misschien dat het ook met de leeftijd van leren lopen te maken heeft omdat hij natuurlijk met de rest van zijn ontwikkeling verder is dan een kind van bijvoorbeeld 11 maanden? Of gewoon toeval?

 

Rust? Nou hier niet hoor... Mevrouw wil niet meer in de buggy, alleen nog maar lopen. En dan niet aan de hand, maar los. En dus ren ik de hele dag achter dr aan hahaha. Opgetild worden is er ook niet meer bij, ze wilt loooooooopen!
Aan de andere kant is het heerlijk dat ze nu lekker zelf door het huis kan struinen en een stuk mobieler is. Maar af en toe verlang ik terug naar de tijd dat ze nog heerlijk in de maxi cosi lag.