19 maanden en nog nooit doorgeslapen. We zijn op!

Het is vreselijk lastig en frustrerend. Mijn zoontje heeft tot 15 maanden vreselijk geslapen 's nachts. Wij hebben hem op een gegeven moment ook laten huilen. De eerste nacht 1.5 uur de 2e duurde het 20 minuten en de 3e sliep hij door. Hij heeft laatst weer een periode gehad dat hij heel slecht sliep, 4 keer per nacht eruit. Toen zei iemand je kan lavendelwater op zn kussen of op het hoofdeinde matras sprayen en wat op zijn slapen. Nou of het toeval is of niet hij slaapt weer door sindsdien.

 

Ja voor kinderen is er ook melatonine, die is lichter gedoseerd. 0.299 mg geloof ik. Zou t niet tot in de eeuwigheid in gaan zetten. Maar als dat t probleem oplost kan je wel in die hoek naar verbeteringen gaan zoeken.

Yoghurt met banaan schijnt trouwens een flinke slaapverwekker te zijn.

T heeft overigens weinig nut als je een uur voor t slapen nog tv/tablet voor de neus van je kleine hebt en de volle lichten aan hebt staan maar ik ga er even van uit dat dat niet het geval is, gezien de duur van t slaapprobleem zal je dat ook wel zijn tegengekomen in de zoektocht naar een oplossing.

Valdispert reageren mijn broer en ik sinds kind al op alsof je redbull geeft werkt hopeloos averechts en destijds bestond redbull nog niet . Paar jaar geleden nervovit gehad zat te stressen en dus slapen ho maar, precies hetzelfde effect. Die hoek slaan we maar over.

 

Ons meisje is nog veel jonger en drinkt al heel langs snachts niet meer, maar de nachten waren tot voor kort ook een drama! Ieder uur eruit voor de speen, vreselijk!

Totdat ik een keer een avond niet thuis was, en mij man zoiets had van: ik laat haar huilen. Duurde 8 minuten. Die nacht ging ze weer huilen, ik ben er niet naartoe gegaan en dat gehuild hield vanzelf op na 1 minuut.

Jouw kindje houdt het huilen veel langer vol, maar ik denk echt dat gecontroleerd laten huilen het beste werkt. Zo leren ze zelf in slaap te vallen...

 

Wij zijn gelukkig gezegend met goed slapende kinderen. Iemand in mijn omgeving wiens kind er elke nacht meerdere keren uitkomt (net 2), hebben ze nu een paar dagen een nachtlampje op de kamer aan gehad en sindsdien heeft het kindje doorgeslapen... wellicht helpt het

 

Oh wat vervelend zeg!
Wat hier perfect hielp is een lamp aan. Niet zo'n stopcontactding maar een echte schemerlamp. De oudste is het nu aan het afleren, die slaapt het liefst met zijn grote licht aan naar we zijn bezig om hem eerder in te laten slapen met een arts en een lamp schijnt op die leeftijd (8) echt niet handig te zijn. Dochter van 6 slaapt ook met een felle lamp aan. Als wij die uit doen als ze slaapt wordt ze zeker weten in paniek wakker midden in de nacht. Zij slaapt wel goed in dus we laten het bij haar maar.

Sterkte!

 

Super fijn en goed zeg!
En het laten huilen is echt niet leuk en is voor elke moeder super moeilijk, maar als je echt weet dat er lichamelijk niks aan de hand is dan kan het geen kwaad om het eens uit te proberen. Hoe je dat dan doet is aan jezelf, daarin kiest elke moeder/ouder weer zijn eigen manier.

 

Ik gok dat er er nog steeds gehuild zal worden hoor. Want jij ligt op de matras, maar hij mag er dan niet bij en hij krijgt ook geen fles meer... Dus wees voorbereid.

 

Oh wat vervelend he!

Hier precies hetzelfde met ons meisje van 20 maanden.. zij wordt standaard 1 x per nacht wakker en wil dan echt niet meer in eigen bed doorslapen. Wij nemen haar dan altijd mee tussen ons in want ivm drukke banen willen we zelf wel goed slapen en dit gaat redelijk.

Maar we zijn het ook zo zat.. waarschijnlijk gaan we haar binnenkort ook laten huilen, als mijn partner vrij is.. hopelijk helpt dat. We hebben verder ook alles geprobeerd. Matras ernaast werkte ook niet echt want dan was ze nog kwaad dat ze niet uit bedje mocht.. campingbedje naast ons bed werkt soms, maar ook dan wordt ze wakker en wil ze bij ons..

We hebben het er zelf naar gemaakt dus nu is het aan ons om het op wat voor manier ook weer af te leren.. ben benieuwd hoe het bij jullie gaat, succes in ieder geval en hou me/ ons op de hoogte..

 

Ik heb niet alle reacties gelezen....
We hebben meerdere kinderen en de een sliep sneller door dan de ander, maar een van de kinderen was ook een drama met slapen. Avond aan avond tobben om hem in bed te krijgen en te laten slapen. En vaak 's nachts wakker worden en niet meer willen slapen enz enz. Dat werd steeds erger en wij werden steeds vermoeider. Tot hij bijna 16 maanden was en hij uiteindelijk meer in ons bed sliep als in zijn eigen bed. Zodra we hem tussen in legden sliep hij en wij lagen wakker. Deden maar korte slaapjes. Kortom we waren gesloopt.
Tot ik het dus echt niet meer trok. Hij was tien 16 maanden en lag heerlijk te ronken in ons bed. Ik heb hem opgepakt. Een dikke knuffel gegeven en hem lekker in zijn eigen bedje gestopt en tegen hem gezegd dat hij nu daar moest slapen. Ik ben weggegaan hij hem. Hij krijste alles bij elkaar. Ik ben mijn bed ingerold en als een blok in slaap gevallen 's morgens om 7 uur wordt ik wakker en vlieg mijn bed uit. Ik schrok dat ik gewoon in slaap gevallen was terwijl hij lag te huilen. Ik ga bij hem kijken en hij ligt heerlijk te slapen.
Vanaf dat moment geb ik ook gezegd dat naar bed is naar bed. Dus niet er weer uithalen omdat hij huilt.
De eerste avond bracht ik hem naar bed. Hij ging huilen, heel erg hard. Ik liet hem een paar minuten doen en ging naar boven om hem te troosten. Ik stond al voor zijn deur en van het een op het andere moment is hij stil. Dus echt van krijsen volledig stil. Daar sta je dan.....ga ik naar binnen of niet.? Ik ben niet naar binnen gegaan! Hij sliep de hele nacht door.
Vanaf dat moment is het eigenlijk heel goed gegaan.
Voor onze zoon hielp cold-turkey alles stoppen wel.
Inmiddels is hij bijna 6 en heeft nooit meer slaapprobleem gehad.
Bij ons waren het dus puur ingeslopen verkeerde gewoontes.

Dat laten huilen moet je kunnen. Ik ben er ook niet goed in, maar op dat moment ging er bij mij echt een knop om: zo kan het niet langer!
En bij ons pakte het heel goed uit.

Ik wil je veel sterkte wensen, want niet elk kind zal zo snel 'opgeven' dus moet je soms een lange adem hebben om het vol te houden.
En dat je er helemaal doorheen zit snap ik heel erg goed.

 

Had al gereageerd maar dit herken ik zo. Ik ben ook niet van laten huilen maar op een gegeven moment zit je er zelf zo doorheen, dat het lukt. Hier pakte het ook supergoed uit. Ze huilt nu soms smachts nog maar is meestal na een minuut weer stil, uit zichzelf. Zooooo fijn.

 

Wij hadden t in de 6e week (voor beeldvorming, ik had voor de bevalling al bijna 21 weken +- 2.5 uur slaap gehad, totaal opgeteld per dag, pokke bevalling en tadaaa veel huilende baby erbij) dus wij liepen toen inmiddels ook op tandvlees. Huisarts toen aangegeven, het is kiezen: of allemaal niet slapen en tig keer heen en weer lopen voor een speentje, of doorbijten en na 3x geen speen meer teruggeven (wetende dat de luier schoon is, fles is gegeven, knuffels van papa en mama en de kleine is niet ziek of heeft een vervelend labeltje in de weg zitten oid.) dan is t wellicht een uur huilen maar daarna ongeveer wel klaar en slaapt IEDEREEN. (ze hield t jammeren wel wat langer dan dat vol) Eigenlijk hadden we geen keuze omdat anders de baby echt uit logeren moest of zh opname zodat er alsnog geslapen werd. Zo ver waren wij ook inmiddels wel, we trokken t hooguit nog een week of twee maar dat was t matje. Maar een baby die 21 uur per dag huilt/krijst breng je niet graag bij iemand te logeren al stonden beiden oma's al gepakt met de koffers om t over te nemen zodat wij om beurten uit logeren konden.

T was doorbijten, ik heb echt zitten brullen maaaaaaar ze sliep (wel nog nachtvoeding maar toen sliep ze al drinkende verder) en ik wist tot die ochtend erna niet hoe onwijs vrolijk ze kon zijn, madame had lekker geslapen! Dat gaf mij de moed die ik toen keihard nodig had. Het was 1 echte pokkenacht, maar sindsdien kwam er rust in de tent en haar vrolijke koppie in de ochtend was voor ons t teken dat zij er ook beter van werd.

Ze is nu 9 maanden en gooit de speen nog wel eens uit bed per ongeluk (de wat minder per ongeluk versies kennen we ook). Als ze m echt kwijt raakt en ze slaat aan (soms zo ver weg in slaap dat ze t niet merkt) dan geven we m weer terug, maar dat is hooguit 3-4 keer op een avond tegenwoordig en lang njiet elke avond.

Destijds was t bijna elke 3-4 minuten dat we liepen op t hoogtepunt, gemiddeld 7-8 minuten en was t 19-20 minuten mocht je in je handen knijpen. En dat ging zo letterlijk de hele nacht door...man werkte toen weer, ik was nog thuis dus ik had de nachten en de dagen, hij alleen de avond.

 

ik ben mama van vier kinderen, en ik ben echt geen voor stander van laten huilen, in mijn ogen huilt kind ergens om, en al is omdat hij mama nodig heeft, dan geef ik ze mama,

onze oudste sliep door bij 18 maanden, onze tweede bij 3 jaar en onze derde zo af en toe vanaf 3,5 jaar, onze vierde slaapt zo goed als door vanaf 18 maand.

de derde heeft tot 2,5 jaar bij ons in bed gelegen, ja wij lagen wakker, maar wanneer we haar niet bij ons namen lag de hele familie wakker en kon niemand meer verder slapen terwijl de oudste twee kinderen wel naar school moesten, en hun slaap vond ik belangrijker, dat hun zich goed kunnen concentreren en uitgerust op school komen.

per toeval had mijn moeder bezoek zitten bij haar thuis toen ik met mijn derde even gauw wat ging afgeven, die meneer zei "dat arme meisje zit niet lekker in haar vel, ze zit vol met blokkades....ehhh en jij bent ??? dacht ik bij mezelf.... hij zei "je geloofd er in of niet.... maar jou dochter heeft entiteiten om zich heen, die voorkomen dat zij zich geestelijk verder kan ontwikkelen en houden haar snachts wakker, ik dacht echt yeah right, hij vroeg me of hij de blokkades mocht opheffen,... nou ze is 3,5 en nooit een nacht door geslapen als jij denkt te helpen dan be my guest dus hij deed zijn ding, vertelde me dat hij me aanraadde het hele huis met witte salie te reinigen met de woorden dat we ze vragen om weg te gaan dat wij en speciaal mijn dochter ze niets te bieden heeft, nouja baad het niet dan schaad het niet dus daar ging ik met de witte salie door het huis, en sindsdien slaapt ze de nachten door ! zo af en toe periodes dat het weer minder gaat en dan doen we weer een huis reiniging en dan slaapt ze weer als een engel. ik weet niet of ik er nu in geloof of niet, misschien geeft het haar gewoon een veilig gevoel en zit het in haar hoofd dat ze wel kan slapen als het huis gereinigd is
maar wij zijn er blij mee

weet niet of je het al gedaan hebt, maar ik zou ook alles uitsluiten bij de kno, mijn oudste dochter bleek keel neus en oor ontstekingen te hebben en is vanaf 2,5 jaar tot 3 jaar binnen 6 maand 3 keer geopereerd

mijn andere dochter had ook kno problemen en zij had ook poliepen in haar oor die verwijdert moesten worden,

bij beiden zei de huisarts alles is apk goed gekeurd er is niets aan de hand met keel neus en oren... terwijl bij de kno wel degelijk wat was.

 

Zal vast heel wat mama's over me heen krijgen, maar goed: Ik ben op dat gebied vrij streng in. Niet oppakken, geen flesjes (of alleen water)

Ik legde mijn kinderen in bed met een nachtlampje aan en liet ze er ook in, als ze gingen huilen ging ik ernaast zitten, in het halfdonker, aaien over hun bolletje, niet of fluisterend praten en dan ging ik weer weg,liet de deur open op de gang met lamp aan en dan ging ik bijv de was boven wegvouwen, zodat ze me hoorden. Begonnen ze weer te huilen, even laten huilen, desnoods niet al te hard zeggen dat je in de buurt bent, en als het echt niet ging bovenstaande herhalen.

Meestal binnen 4 dagen was het over en dan ging het weer een periode goed (mnd of 2).

Maar heb mijn kinderen ook wel eens gewoon laten brullen en gillen hoor, ook een uur achter elkaar. Dag erna was het dan ook steevast over. gingen ze gewoon slapen.

 

Hier 16 maanden nooit doorgeslapen
Ik doe wel met een fles in bed leggen een van 260cc snachts geef ik het restant bij wakker worden
Ik zou daar niet zon probleem van maken

 

Tandbederf is geen probleem?