Onze zoon is 8,5 maand en begint steeds meer een eigen wil te krijgen. Misschien hoort het bij de leeftijd maar soms heb ik het gevoel dat ik de hele dag een strijd aan het voeren ben met hem. Hij heeft een hekel aan aan en uit kleden, hij gaat dan niet alleen huilen maar blijft draaien en werkt tegen. Hij kan staan dus zit steeds aan de radio en andere spullen waar hij niet aan mag zitten. Ik heb veel dingen weg gezet maar met sommige gaat dat niet. Als ik hem erbij vandaan haal is het brullen. Zijn eigen speelgoed kijkt hij meestal niet naar om. Hij wil ook niet in de box, dan huilt hij alles bij elkaar. Ik kan hem niet alleen laten sinds hij staat dus als ik even wat moet doen moet hij wel in de box. Meestal laat ik hem dan toch huilen maar vind dit ook zielig. Als ik hem even geen aandacht geef begint hij al te huilen Wat zouden jullie doen? Mijn gevoel zegt dat ik hem moet leren dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen, of is hij hier te jong voor? Het lijkt wel of hij steeds meer gaat huilen
Voor hij ergens aan gaat zitten waar hij niet aan mag komen kijkt hij mij aan dus hij weet het wel al heel goed. Hij daagt me gewoon uit. Ook in de kinderstoel is het drama, daar wil hij niet inzitten dus tijdens het eten huilt hij alleen maar. Zodra hij er uit mag stopt hij met huilen
8,5/9 maanden is echt een moeilijke leeftijd. meestal krijgen ze dan ook verlatingsangst. Ik denk zelf niet dat hij je kan uitdagen. Daar is wat te jong voor denk ik. Wat ik zou doen: Hem steeds toch weghalen bij waar hij niet aan mag komen. Zo leert hij het stapje voor stapje. En verder de gulden middenweg kiezen, soms moet hij even in de box, ook i.v.m. zijn veiligheid. Maar hem steeds laten huilen vind ik ook weer zo wat..misschien op de grond leggen met speelgoed? Of gaat hij er dan als een haas vandoor?
Ja dan gaat hij er inderdaad vandoor, en hij is zo snel! Anders zou hij van mij ook niet in de box hoeven, maar wat jij zegt het is ook voor zijn eigen veiligheid. Hij kan niet even alleen zijn als ik wat moet doen.
Oei, hier was 8/9 maanden ook een lastige fase. Veel willen, maar nog niet alles kunnen. En heel goed weten wat van mama niet mag, maar het hier enorm moeilijk mee hebben Volgens mij ging ik in die periode veel van huis, lekker afleiding zoeken.
Hij daagt je nog niet uit, hij zoekt hooguit contact denk ik. Lastig hè.. Het werd hierboven al gezegd.. Ze willen veel maar kunnen nog niet zoveel om zichzelf te vermaken. Met verschonen zing ik kinderliedjes, werkt als een trein. En ik geef hem een speelbal of interessant freubeltje in zijn handen, dan ligt hij veel beter stil. En spiegel boven of naast de commode wil ook nog wel eens helpen. Verder is dit de leeftijd van verlatingsangst, dus als je op kan brengen.. Sjouw hem gewoon zoveel mogelijk overal mee naar toe. Dit blijft niet zo hoor en ik denk dat je niet bang hoeft te zijn dat hij dan nu al "zijn zin krijgt". Je voorziet in de behoeften van je baby en bouwt zijn basisveiligheid op. En daarmee zal hij je over een aantal maanden met vertrouwen los kunnen laten en alleen gaan ondernemen (ideaal gezien Het is niet voor niks dat het niet fijn voor je voelt om hem te laten huilen in de box. Dat is je moederinstinct wat je roept. Klinkt wat zeperig maar ik geloof dat wel