Hallo, Ik heb een dochtertje, ze is afgelopen week 1 jaar geworden. Ze is geboren met 36 weken en 2 dagen. Nu tijgert of kruipt ze nog niet en begin ik mij een beetje zorgen te maken. Ze heeft reflux en krijgt hier medicijnen voor sinds ze 2 maanden oud was. Dit helpt goed en ik merk er nu nog maar weinig van. Nu heeft ze dus tot 3 maanden niet heel veel op de buik gelegen hierdoor. Ze ligt nu erg graag op haar buik te spelen maar zodra haar speelgoed buiten bereik komt gaat ze helemaal over haar toeren. Heb geprobeerd haar even te laten huilen om te kijken wat ze doet maar dat helpt niks. Uitdagen helpt ook niet, probeert ze even een paar pogingen om te reiken maar stopt dan uit geen interesse of juist hard huilen. Ze probeert het eigenlijk ook gewoon niet.. Heb al verschillende oefeningen geprobeerd om haar op haar knietjes te krijgen maar de knop gaat maar niet om dat ze haar knietjes onder zich moet trekken. Ze kan wel heel goed zitten en dan speelt ze zo een uurtje alleen, ze probeert nu dus ook billen te schuiven. Heeft iemand tips om haar te stimuleren of ander advies wat misschien kan helpen? Ze raakt zo gefrustreerd dat het voor mij en mijn man ook niet fijn is. Bedankt alvast!
Die frustratie zou ervoor moeten zorgen dat ze zelf toch echt gaat proberen. Zolang ze niet zelf overeind komt, moet je haar ook echt niet op haar billen zetten. Ze moet het echt zelf gaan doen. Als je je zorgen maakt, zou ik het op het cb eens bespreken en kijken of ondersteuning vanuit fysio bijvoorbeeld handig is.
Ik heb zelf nooit gekropen ik was een billenschuiver. Ik liep wel sneller dsn de rest. Misschien toch even tips vragen op het cb. Hebben ze hier eerder nooit naar gevraagd en of advies gegeven?
Hier heeft de jongste ook nooit getijgerd of gekropen en ook amper gerold. Ik ben met haar wel naar de fysio gegaan omdat ik een duidelijk verschil zag mbt haar oudere broer en zus. Zij is hypermobiel en daarom wilde ze niet uit haar comfortzone komen. Ze heeft wel op een zeer bijzondere manier billen geschoven en met 18 maanden is ze gaan lopen. Als je twijfelt kun je contact opnemen met een kinderfysio. Ik vond het destijds wel prettig dat er iemand mee keek die er verstand van heeft.
Onze oudste twee hadden dit ook. We hebben er fysiotherapie voor gehad, maar in alle eerlijkheid heb ik nooit het gevoel gehad dat het ook maar iets hielp. Alles wat ze zou moeten stimuleren of uitdagen...het enige wat ze deden was heel hard gillen waarna ik de rest van de ochtend of middag bezig was om ze weer een beetje in hun hum te krijgen. De oudste is laat begonnen met kropen en heeft dat héél lang gedaan, was toen ook (heel) laat met lopen en heeft nu (9 jr) nog steeds een wat houterige motoriek. Haar zusje ging uiteindelijk een soort kikkerhops doen, liep relatief laat (net voor haar 2e verjaardag) en is nu juist megasportief (wedstrijdzwemmen, hardlopen, enz.). Mijn ervaring is dus dat het echt niets zegt over de latere ontwikkeling (en dat je het ook niet op kunt haasten, maar dat kan ook aan mijn eigenwijze kinderen liggen). Onze jongste is overigens 18 mnd en loopt al heel lang overal langs maar nog steeds niet los. Dat trage (en supereigenwijze) zit blijkbaar in de genen of zo...
In ieder geval niet meer op haar billen neerzetten! Alleen op haar buik laten liggen zoveel mogelijk Dat ze al gaat billenschuiven is niet de bedoeling, ze hoort te gaan voortbewegen vanaf haar buik. Het is niet erg dat ze dan huilt en zich frustreert, op die manier gaan ze t leren. Zou wel eens een fysio naar laten kijken Wat zegt t CB?
Volgens mijn moeder heb ik ook nooit gekropen, maar alleen op mijn billen geschoven. Vervolgens gewoon op 'normale' leeftijd gaan lopen en nooit motorische problemen ofzo gehad. Sommige kinderen slaan blijkbaar gewoon stappen over.
Billenschuivers gaan meestal helemaal niet kruipen, waarom zouden ze ook. Ze komen zo ook overal. Over een poosje gaat ze zich optrekken en dan vanuit daar lopen. Als je je zorgen maakt laat dan eens een fysiotherapeut kijken.
Hier tot een jaar ook niks. Ook geboren met 36 weken en toen ging ze toch kruipen Naar haar verjaardag. Ze heeft dus nooit getijgerd. En voila met 15 maanden liep ze los. Ik lees dat ze probeert te billenschuiven, maar wel graag op haar buik ligt. Mijn advies is niet meer op de billen zetten alleen maar op de buik. Anders gaat ze zeer waarschijnlijk billenschuiven en niet kruipen. Juist als ze graag op de buik ligt, gebruik van maken.
Hier ook een dreumes van bijna 14 maanden die niet kruipt. Hij schuift ook op z'n billen maar alleen kleine stukjes. Sinds kort trekt hij zich op aan de bank en loopt dan langs de bank en de tafel. De oudste heeft ook nooit gekropen maar liep met 14 maanden al los. Ik maak me er niet zo druk om, met de oudste is het ook goed gekomen dus met de jongste zal het ook wel komen!
Hier hebben beide kindjes pas iets gedaan met 12,5 maand. daarvoor nooit gekropen of getijgert. Zou me dus ook vooral geen zorgen maken. Het cb kwam bij de oudste ook met fysio aan maar dat vond ik zelf onnodig. paar weken later dan de afspraak kroop hij eindelijk, begon trouwens ook met billenschuiven en nu netjes op handen en knieen
Wij hebben lange tijd fysio gehad, omdat ons zoontje dysmatuur geboren is en een lichte motorische achterstand had. Hij wilde de eerste maanden ook niet op zijn buik liggen, dan was het flink mopperen. We hebben eerst vooral geoefend met op de buik liggen, spelen, rollen en inmiddels tijgert en kruipt hij ook. De kunst is om het zo aantrekkelijk mogelijk te maken op de buik en ook om vooruit te komen (eerst is het draaien om de as). Ieder stapje uiteraard uitbundig prijzen. Het zitten zijn we pas later gaan oefenen, dit vanwege het billenschuiven. Deze kindjes gaan over het algemeen later lopen, zo vertelde de fysio. Maar een ramp is dat natuurlijk niet! Misschien heb je wat aan de tips en anders is fysiotherapie misschien een idee. Wij hebben dat als heen fijn ervaren, omdat het thuis was en spelenderwijs werd gedaan.
Dankjewel voor jullie reacties. Ik laat haar ook eigenlijk alleen maar op de buik liggen, maar zodra het speelgoed buiten bereik komt gaat ze zo overstuur dat ik bijna een half uur nodig heb om haar te kalmeren en dan wil ze niks meer. Vandaar dat ik haar dan op haar billen neerzet. Ik vind het niet fijn dat ze dan zo erg gefrustreerd is. Ik weet dat dat nodig is maar dan gebeurd er nog niks alleen boos. Gisteren bij de huisarts geweest voor andere zaken en gevraagd voor fysio. Zij vond het niet nodig maar heb wel een verwijzing voor mijn eigen gerustheid. Weet nu gewoon niet zo goed wat ik moet doen. Ik wacht nog heel even af denk ik en kijk daarna verder.
Dat herken ik wel, ons zoontje werd ontzettend boos en wilde daarna niets meer. In het begin was het vaak ook echt maar een paar minuutjes oefenen en meteen stoppen als kleine man overstuur raakte. Speeltjes zo dichtbij leggen dat in het begin alleen reiken nodig was en zo steeds een beetje verder. Maar misschien heb je dat al allemaal geprobeerd. Wij hadden fysio ook niet perse 'nodig', maar het is ontzettend fijn als iemand met je meekijkt en tips geeft. Neemt een hoop onzekerheid weg (ook als je 'lastige' vragen van CB krijgt).
dat ze nog niet kruipt of tijgert is nog niet zo erg hoor...tis niet vlot, maar ook niet zorgwekkend. Dat ze gefrustreerd is is heel vervelend, maar zet haar echt niet meer op haar billen neer!
Ik ben verbaasd over de hoeveelheid mensen die voorstellen haar 'absoluut niet meer opende billen neer te zetten' . Dat kun je prima à en toe doen. Als ze er dan zelf voor kiest om te gaan schuiven, zie ik niet wat daar mis mee is. Hier had ik precies hetzelfde. Sterker nog, die van mij wilde niet eens op haar buik liggen, dan begon ze te krijsen tot spugen toe soms. Dus lekker op de billen gezet. En viola, mevrouw ging (en gaat) als een speer, als billenschuiver. De fysiotherapeut begeleid osn met oefeningen om het optrekken en lopen te stimuleren wat ze sinds een paar weekjes goed oppakt. Bij ons zei het CB en fysio dat je kinderen die zelf hun manier van voortbewegen zoeken niet af moet remmen, ook niet als dat betekend dat ze fases overslaan. ' ideaal' is het niet, alles duurt wat langer bij een bilschuiver, maar is dat een ramp? Nee.. Laat dat kind lekker haar eigen weggetje lopen...
Onze zoon is bijna 10 maanden en tijgert alleen achteruit. Ook hebben we hem de eerste maanden/half jaar minder op z'n buik gelegd dan zou moeten door het vele spugen. Hij vindt het prima om op z'n buik te spelen maar zit ook graag op z'n billen. Dit doen we zo veel mogelijk alleen aan tafel, op de fiets, in de auto enz. Alles bij elkaar brengt ie toch aardig wat tijd op z'n billen door zo.. Volgens het cb is het niet goed om ze op hun billen te laten spelen als ze zelf niet kunnen gaan zitten, volgens haar houdt het de samenwerking tussen de linker en rechter hersenhelften tegen, waardoor hij minder goed dingen tegelijk zou kunnen doen, autorijden bijvoorbeeld. Ik laat hem zoveel mogelijk op z'n buik spelen, maar dat hele verhaal van dat autorijden neem ik wel met een korreltje zout
Het is volgens mij niet goed omdat zolang een kind zelf niet in staat is om te gaan zitten, de spieren dus niet sterk genoeg zijn om langdurig in zithouding te blijven zitten. Door ze neer te zetten forceer je dit Billen schuiven is geen normale ontwikkeling, maar een gevolg van teveel zitten en te weinig op de buik liggen. Tuurlijk komen ze er uiteindelijk ook wel, maar een kind hoort in principe te kruipen.
Helemaal mee eens! Dit zei onze fysio dus ook, maar we hebben wel bewust het buikliggen eerst gestimuleerd (scheelt ook dat de kleine man lang niet heeft willen zitten, tot moeder eigenlijk en hij is nu bijna 14 maanden).