Ben even benieuwd of iedereen dat ook zo heeft ervaren! Ik heb de laatste week onwijs veel last van veel pijnlijke en regelmatige voorweeën, en omdat het al wat spannend is vanwege een verstreken baarmoedermond/dreigende vroeggeboorte sinds 28 w, ben ik er doodzenuwachtig van. Elke avond als het weer begint te rommelen denk ik... Zou dit het echte werk zijn? Om vervolgens gelukkig elke morgen weer wakker te worden met de baby nog in mn buik Mijn moeder, schoonmoeder, verloskundige, ze zeggen allemaal dat je échte weeën direct herkend en dat je zolang je nog twijfelt, het geen echte (ontsluitings)weeën zijn. Was dit bij jullie ook zo?
Ik had al weken voorweeen. Ik begon het echte werk pas opvallend te vinden bij 7cm ontsluiting... dus tja.. herken je ze direct. Ik niet.
Vreselijk hé die voorweeen Had jij dat dan niet dat je vaak dacht dat het begonnen was? Waren ze bij jou ook zo pijnlijk en urenlang regelmatig?
Ja, vanaf week 25..... ellende was het haha. Vooral die onzekerheid. Maar niet regelmatig, dus dat zou ik zeker wel in de gaten houden. Ze hadden zelfs niet door dat ik weeen had. Het bloedverlies was gestopt en ze wilde me eigenlijk naar huis sturen omdat ik gewoon stond te praten en ze zeiden letterlijk: " Je kunt geen weeen hebben, anders sta je niet zo". Toch maar even voelen, bleek ik al 4cm te hebben! Oeps. Vlak daarna braken mijn vliezen, maar ook nog niet veel pijn. Had wel pijn, maar niet meer dan ik al die weken had gehad, dus was "normaal"
Ik had ook al een paar nachten voorweeen gehad dus toen het echt begon was ik ervan overtuigd dat het gewoon weer zou gaan als elke keer. Toen het 5 uur later nog steeds aan het rommelen was dacht ik pas dit zou het wel eens kunnen zijn.
Ja, ik herkende ze meteen. Ik had al weken voorweeen, maar deze waren echt anders. Ik herkende alleen niet het aantal cm, dacht dat ik veel minder had. Toen de VK kwam bleek ik al op 7/8 te zitten. Ik dacht dat ik me aanstelde en dat ik nog maar 3 had of zo
Ik vind van niet. Eerste in het ziekenhuis halve nacht wakker. Puur omdat ik moest poepen en het lukte niet. Had er gewoon buikpijn van. Niets op en neer van pijn. S morgens toch controle op ontsluiting had ik al 4 a 5 centimeter. Bij de tweede herkende ik de eerste wee wel direct! Weet nog precies om half 8 s morgens ik zat aan ontbijt tafel. Kwam duidelijk op en man weer af
Brrrr Hopen maar dat dit gewoon het voorwerk is dan! Ik hoop nog wel wat tijd erbij te doen, het liefst minimaal 36 weken!
Bij de tweede had ik het niet meteen door. De eerste weeën waren heel licht, onregelmatig en ik kon er doorheen slapen. Ondanks dat ik overtijd liep (maar nog niet zover als bij de oudste) dacht ik dat het voorweeën waren. Pas toen ik in de ochtend ging douchen en de weeën niet minder werden maar ietsjes erger, had ik het door. Drie uur later was mijn dochter er
Nee! Ben pas bevallen van onze derde. De eerste was een inleiding, bij de 2e werd ik wakker met pijnlijke harde buiken en zat er regelmaat in. Toen was het dus wel duidelijk dat het het echte werk was toen het opbouwde. Bij de derde ging het snel (binnen 2 uur bevallen), maar bij 37 weken toen ik het nog niet had verwacht. Het begon met pijn op mijn schaambeen/bekken en ik dacht dat het indalen was. Toen gaan douchen om het af te laten zakken, tot ik merkte dat de pijn elke paar min terug kwam en ik het weg aan het zuchten was... Ik had een medische indicatie en we waren 5 min op de verloskamers toen onze zoon geboren werd. Bij een eerste zou het niet zo snel zijn gegaan en had je dus wel tijd gehad om het te herkennen, maar het is niet altijd zo duidelijk...
Nee, ik heb amper pijnlijke weeën. Met 8 cm ontsluiting kon ik nog heel vrolijk een gesprek voeren met af en toe even stil worden. De verloskundige was verbaasd dat ik al zover was. Alleen braken bij mij beide keren eerst de vliezen dus dan ben je heel alert op het feit dat je buik gaat samentrekken. Zo wist ik dat het wel weeën moesten zijn.
Bij de eerste herkende ik het niet. Bij de tweede direct. Toen ook veel voorween gehad maar dat herkende ik dus.
Nee, ik herkende ze zeker de laatste keer niet. Ik dacht echt dat het nog steeds voorweeën waren. Pas 25 minuten voor haar geboorte had ik door dat het echt weeën waren.
Nee. Ik had weeėn, maar dacht dat dat het harde buiken waren ofzo. In het ziekenhuis bleek uit een CTG dat het echt weeėn waren,terwijl ik nog steeds twijfelde. Een weeėnstorm daarentegen....dat herken je wel! Geen twijfel over mogelijk. Dat kreeg ik dus toen het infuus hoger gezet werd.....
Eerste keer niet, pas bij 8 cm moest ik me concentreren daarvoor was ik aan het kletsen. Bij de tweede helse rug en beenweeen, geen buikwee te bekennen. Dat herkende ik meteen als serieus werk. Pijnlijk! Geef mij maar buikweeen.
Ja hier wel echt herkenbaar maar eerste stuk terug in slaap/ hypnose gevallen en niets meegekregen. Toen mn man naar boven kwam en ik wakker schrok zat ik al in een weeenstorm met 7,5 cm bij de eerste controle van de Vk. Uiteindelijk binnen 6 uur bevallen. ( met persweeen in t zkh aangekomen)