1e 3 maanden of laatste 3 maanden het ergst?

Ik was de eerste drie maanden enorm moe. Niet voor te stellen gewoon.
Daarna heb ik me tot aan het einde toe kiplekker gevoeld.

Het is voor iedereen anders, dus je kunt alleen maar afwachten.

Pim

 

Ik moet eerlijk zeggen dat beide me meevalt

 

Ik was de eerste 3 maanden ook misselijk. De laatste 3 maanden zijn veel en veel beter. Een paar dagen terug was ik plots weer een beetje misselijk, maar zo erg als in het begin niet. Hopelijk heb jij er ook geen last meer van.

 

Bij de eerste 3 maanden van Sam was het een ramp, en van de laatste 3 maanden heb ik er ruim 2 overgeslagen, dus daar kan ik niet over meepraten.
Nu vond ik wederom de eerste drie maanden niet leuk... en ik hoop toch de laatste 3mnd vol te maken. Dan maar met ellende (oke, weet niet wat ik over een tijdje zeg hoor)

 

Ja de eerste periode flink misselijk, de laate maanden niet, wel weinig eetlust en gewoon niet weten wat je wilt eten, Heel vervelend.
Maar had eigelijk toch nog wel wat energie moet ik zeggen het was dat me buik flink in de weg zat

 

Ben de eerste 15 weken s'morgens met vlagen misselijk gweest. Nu ben ik wel meer moe en af en toe s'morgens weer misselijk. Maar eigenlijk voel ik me verder goed, ik mag dus niet klagen.

 

hier juist andersom de eerste 3 maanden kip lekker nergens last van! maar nu de laatste maanden ppppfffffff

 

ik vind de laatste maanden echt het zwaarst, misschien niet qua misselijkheid maar zou het er graag voor in willen ruilen.

 

Hoi hoi,

De laatste 3 maanden vind ik het zwaarst, een buik die in de weg zit, slecht slapen, benauwd enz enz.

 

Ik denk dat dit ervan afhangt. In mijn geval is het het eerste trimester zo erg geweest (misselijk, duizelig, benauwd, continu slapen, neerslachtig, geïrriteerd,...) dat ik me niet kan inbeelden dat het nog erger wordt haha.
Nu voel ik me kiplekker.
Ik denk dat het laatste trimester meestal gepaard gaat met slecht slapen en dan komen ook de rug en bekken problemen op en ook die grote buik die in de weg zit.

 

Nou, wat mij betreft zijn de laatste vier (!) maanden echt het zwaarste. De eerste twee maanden was ik moe en misselijk, maar daar viel goed mee te leven. Veel slapen en biscuitjes eten was voor mij de oplossing. Nu valt het zwangerzijn me echt zwaar. Vooral de combinatie met werk maakt het verschrikkelijk moeilijk. De hormonen gieren door mijn lijf, dat maakt het ook niet gemakkelijker om ermee om te gaan.

Ik hoop dat het voor anderen minder rot is, die laatste drie maanden.

Liefs,
Sonja

 

Ik vond bij mijn eerste zwangerschap de laatste 3 maanden het zwaarst. De eerste 3 maanden had ik nergens last van. De laatste 3 eigenlijk ook niet alleen was ik toen zo ontzettend moe! Heb heel veel geslapen en was al bekaf van een boodschap die ik om de hoek moest doen.

 

Bij mijn dochter vond ik mijn hele zwangerschap super makkelijk gaan.
Op het laatste werd het wat zwaar maar niet extreem ofzo.
Maar nu ben ik onwijs misselijk de hele dag, over het algemeen zijn de laatste maanden wat makkelijker maar dat durf ik nu niet echt te zeggen omdat ik een 2de heb rond lopen die me ook bezig houdt natuurlijk.

 

De eerste 3 vond ik best zwaar, maar toen had ik tenminste nog geen zere buik en bekkeninstabiliteit. Was toen nog mobiel, nu echt niet meer. De volle laatste 3 maanden vind ik niet super zwaar, maar de laatste 2 toch zeker wel!

tussen 4 en 6 maanden voelde ik me het lekkerst!

 

Ik heb echt mzzl hoor maar ik ben de 1e 3 maanden niet misselijk geweest alleen moe. En ik slaap nu nog prima! Buik tja zit soms in de weg maar je kan er nog heel veel mee. Net nog op mijn knieen de badkamervloer gesopt...
Maar dat zeg ik heb erg veel mzzl!

 

De laatste 3 maanden zijn op een hele andere manier zwaar.
De eerste drie vond ik die onzekerheid of alles wel goed zou gaan vervelend, en het feit dat nog bijna niemand het wist, dus niemand begreep het als je je niet lekker voelde. Daarbij inderdaad de misselijkheid en vermoeidheid maakt het niet echt een pretje.
Maar nu op het laatst krijg ik er wel een heleboel pijntjes en dingetjes bij. Slecht slapen, maagzuur, pijn in mijn rug, dat soort dingen. Het voordeel is nu dat het overduidelijk is dat ik zwanger ben. Er staat dus soms zomaar iemand voor me op in de tram! Dat is wel heel fijn.
Ik heb ook al een zoontje van 2. Daardoor kan ik ook niet altijd even gaan liggen als ik dat wil, en loop ik toch nog wel vaak met hem te sjouwen. Dat maakt een 2e (of volgende) zwangerschap sowieso zwaarder.
Ach uiteindelijk is het allemaal voor een heel goed doel en heb ik het er allemaal graag voor over hoor. Maar de kwaaltjes, zowel uit 1e 3 als laatste 3 maanden, zijn niet altijd even fijn...

 

sorry heb me heel de zwangerschap goed gevoeld.niet misselijk niks .mag totaal niet klagen (op wat pijn van mn bekken na)sliep wat minder maar nu slaap ik weer als n roosje....heel vaag.heb snachts ook geen pijn meer.gun t iedereen zo'n zwangerschap.
zelfs mn vriend,die was bang dat ik ook veel zou mankeren,en dat ik heel vervelend zou worden (saggo en kortaf enzo) en hij zegt nu ook van dat ie niks te klagen heeft met me.

 

een paar weken geleden lukte me dat nog net. nu kan ik wel janken als ik op mn knieen zitten moet, maar denk dat dat meer met de hoeveelheid vocht te maken heeft die nu in mn benen zit.

eigenlijk vind ik de laatste maand echt het zwaarst. ik ben zo ontzettend afhankelijk van anderen.