Nog even dit, ik ben ontzettend blij dat ik die banner kan zetten! Zelf probeer ik alles positief te bekijken nu. Met de nodige medicatie en ondersteuning moet dit toch gewoon lukken. Mijn man staat er echter heel sceptisch tegenover, die zit met grote angst dat het weer fout loopt. Moet ik hem zitten oppeppen hier, best moeilijk. Ik zei gisteren tegen hem "gedachten maakt krachten, denk positief". Ik versta de angst wel hoor. Maar er is een oorzaak gevonden en er kan aangepaste medicatie voor gegeven worden. Nog 5 weken en misschien is hij dan al iets geruster. De 9 weken is nl ons eerste kritiekpunt. Het gaat gewoon goed komen! Sorry voor dat bericht maar het moest er even uit en ben wat emo deze ochtend
bdotsie, dit had mijn man ook in het begin. Toen ik hem de eerste positieve zwangerschapstest liet zien, reageerde hij nauwelijks. Hij zei: 'Oh, oké' en liep weer weg. Hij was in het begin erg bang dat het weer mis zou gaan. Eerst zien, dan geloven, was zijn motto. De eerste paar weken was hij niet blij, hij was ook helemaal niet bezig met de zwangerschap. Pas na een paar goede echo's trok dat bij en nu is hij in de wolken. Het komt wel goed. Je man is gewoon bang voor nog een miskraam en dat gevoel mag er ook zijn. Het vertrouwen groeit vanzelf wel.
Mijn man had dat ook hoor, en tuurlijk wil je dat hij net zo enthousiast, maar mannen doen echt veel vaker aan zelfbescherming, komt vanzelf wel goed. Maar in ieder geval van mijn kant van harte gefeliciteerd!
Was jij al eerder bij Noens geweest? (sorry weet het ff niet meer) of heb je direct gevraagd om de baxter?
Oh Lindra, wat verdrietig... Heb je de arts uit Gent nog gesproken ?? Het enige wat uit mijn bloedonderzoek kwam was is de MTHFR 677c heterozygoot. En mamavh vond de factor VIII ook wat verhoogd (toch ??)
Goedemorgen Ik heb net een groot deel van jullie forum gelezen. Ik schrijf zelf op een ander forum maar krijg daar niet veel informatie. Momenteel ben ik heel nerveus: morgen de eerste punctie in Gent. Helaas zijn we al ervaringsdeskundigen met 3 ICSI's in Voorburg. Ik ben 2 zwanger geweest maar dit ging na 5 weken fout. We hebben nooit cryo's gehad want bijna alle embryootjes gingen na 2-3 dagen wat achter lopen in de ontwikkeling. Die we teruggeplaatst hebben gehad (5 in totaal) waren wel goed ontwikkelt. We weten niet waarom de anderen achterbleven. Bij mij is alles goed, mijn man heeft lage aantallen zwemmers. Afgelopen zondag is er lichte overstimulatie geconstateerd (terwijl ik de laagste hoeveelheid menopur uit al onze pogingen gebruik) en we zijn 4 dagen achter elkaar naar Gent op en neer gereden voor controles. Gisteren was alles goed dus pregnyl gezet. Door de overstimulatie ga ik geen TP krijgen maar worden de hopelijk ontstane embryootjes 5 dagen in het laboratorium in de gaten gehouden en hopelijk kan er wat ingevroren worden voor een latere terugplaatsing. Ik ben ZO bang dat er niets zal zijn om in te vriezen... Maarja voor nu is het enige wat ik kan doen positief en rustig blijven. Hopelijk willen jullie voor me duimen dat Gent ons andere resultaten gaat geven dan Voorburg Liefs NCM
Lindra, wat een tegenslag is dat. ik hoop dat ze toch nog wel wat gaan doen daar? Genoeg dames met een laag AMH die ze daar toch helpen? En welkom NCM, ik hoop het zeker dat Gent mooiere resultaten gaat boeken. Wij hebben pas half april de afspraak met de arts en hoop juni weer poging 2 te krijgen. Helaas is EMC in Rotterdam drama geworden waardoor ik bang ben voor de resultaten. Wij hebben besloten dat als het na 2 pogingen nog geen resultaat heeft, wij naar DD willen gaan. Maar hopen eerst op een Belgisch wondertje! Succes met de punctie. Na hoe lang heb je de tp? Is dat na 2 of na 5 dagen???
Hai Poppetje We hebben dus geen terugplaatsing ivm de overstimulatie De embryootjes moeten dag 5 redden en dan wordt gekeken of ze ingevroren kunnen worden. De TP is dan in een natuurlijke cyclus. Door de overstimulaite is mijn baarmoederslijmvlies niet in optimale conditie dus willen ze nu geen terugplaatsing doen Wij zaten dus in Voorburg waar we eerst heel tevreden waren maar nu na de ervaringen met Gent ook veel vragen hebben. Ik gebruikte daar 2x zoveel menopur, heb ik daar ook geen overstimulatie gehad? Er is daar nooit bloedgeprikt tijdens de stimulatie maar het beeld wat ik nu zie is niet heel anders dan dat we in Voorburg zagen. Hoe stond het daar met het baarmoederslijmvlies? Was dat ook al aan het afbreken en is het daarom 2x mis gegaan na 5 weken? Het maakt ons erg onzeker Wij hebben in het EMC mijn man laten onderzoeken. Na 3 maanden hormoonslikken was hij van 400.000 naar 8 miljoen zaadcellen gegaan! We waren ZO blij!! We hebben daarom 2x IUI gedaan maar tijdens de IUI's waren de waarden weer 400.000.... heel vreemd maar niemand kon ons uiteraard uitleg geven (ik denk dat er een fout is gemaakt...) maarja intussen wel weer een half jaar verder zonder resultaat....
Hè bah, dat is wel erg vervelend! Normaal doen ze toch na de punctie wel gewoon een tp op dag 2 of inmiddels op dag 5 in Gent? Rotterdam hadden ze het op dag 3 gedaan. Helaas dat nog nooit mee gemaakt. Ik heb het gevoel dat Gent veel meer onderzoekt voor dat zij verder gaan. Puur omdat ze het echt willen laten slagen ipv geld binnen te halen. Is toch ook gek dat het slagingspercentage van zowel Gent als DD zoveel hoger is als hier in NL.
Het is normaal dat mannen wat terughoudender zijn, mijn man begint nu pas iets of wat ermee bezig te zijn en ook hij blijft enorm veel schrik hebben om dit kindje alsnog te verliezen Hier trouwens om 14 u bij gyn zijn voor 16-w echo, mss geeft beebje zelfs geslachtje prijs (hoewel dat echt het minst van mijn zorgen is)
Spannend straks!! En idd gezondheid is veel belangrijker maar snap wel dat je toch stiekem ook hoopt te zien of er of een broertje of een zusje bij komt.. Ik zou veel te nieuwsgierig zijn.. Ken mensen die het niet vooraf wilde weten, echt superknap want snap niet hoe ze dat vol houden.
Hai Dat is ook ons gevoel bij Gent: bij twijfel -> onderzoeken Mijn progresteronwaarde was gaan stijgen. Deze zorgt ervoor dat het baarmoederslijmvlies brozer wordt waardoor het geen ideale bodem meer is voor een embryootje en dus de slagingskans lager is. Ook omdat ik overstimulatie had/er tegen aan zat, willen ze geen risico lopen dat ik OHSS krijg als ik een terugplaatsing krijg en zwanger raak (de kans daarop is veel groter). Dus het was wel even schrikken maar heb er nu vertrouwen in dat deze maatregelen de kans op een succesvolle poging vergroten. Natuurlijk wil ik liever deze maand zwanger worden dan 1 of 2 maanden later maarja, soms moet je geduld hebben voor de beste kansen denk ik dan maar
Hier alles super met beebje ze heeft ook een meting gedaan van hoofdje, buikje en bovenbeentje alles liep minstens 3 dagen voor op groei bij Niene was vooral het buikje een probleem buikje is nu geschat op 16 w 4 d, hoofdje op 16 w 6 d en bovenbeentje op 16 w 3 d Geschat gewicht is 155 gr (evenveel als Niene op 20 weken) en ruim voldoende vruchtwater. Beebje was ook superbewegelijk! En we weten met 90 % zekerheid dat we terug een dochtertje verwachten! Zijn al heel wat traantjes gevloeid maar wel heel gelukkig!
Mireillee, die mthfr factor en verhoogde 8 daar is echt wat aan te doen. Ik heb zelf mthfr hetrozygoot en ook verhoogde 8. Nu als de wiedega aan de clexane en aspirine en de vitamines. Kijk maar eens bij het topic mthfr in de miskramen hoek. Poppetje77, ik dacht dat jij al onder behandeling was in gent, heb het gedeelte rotterdam gemist, waarom ga jij naar dusseldorf ipv gent als ik vragen mag. Ncm welkom, wat balen dat er een overstimulatie is...sterkte Elpie wat een prachtig nieuws geweldig een meisje!!! Ik heb nog niet durven bellen met gent, ik had de prof een mailtje gestuurt maar ze heeft nog niet geantwoord. Iedereen dank voor de lieve woorden. Liefs L
Lindra, poging 1 was in Rotterdam. Poging twee gaan we in Gent doen. Daar hebben we 15 april eindelijk het gesprek met de arts (intake half februari gehad) en daar gaan ze hoop ik een wonder verrichten voor ons.. DD doen we pas als we in Gent nog 2 pogingen hebben gehad zonder effect. Maar uiteraard hopen we dat dit niet nodig is.. En Elpie, wat een mooi nieuws!!!! Ik denk dat ik ook heel veel traantjes zou laten hoor!
Hoi dames, Ik ken een aantal van jullie van de miskramen topics, maar aangezien we nu ook, net als jullie allemaal, door herhaalde miskramen naar Gent zijn gegaan, hoop ik dat ik met jullie mee hier mag schrijven... Mireille, jij ook alleen heterozygoot MTHFR? Ik ook... Jeetje, de meeste artsen geloven niet dat het verband heeft met miskramen, maar als je naar jou, mij, Lindra, Brix, MamavanH kijkt, daar geloof je toch helemaal niet in?! Voor jou dus ook actieve B's en bloedverdunners... Ik hoop zo dat het helpt! Lindra, ik had al op je bericht gereageerd in miskramentopic, maar nog een tip hier over DD... Bel ze gewoon, ze hebben het zo ontzettend druk daar dat de mails weleens blijven liggen. En maak meteen een intakegesprek, de wachtlijsten zijn enorm (4 maanden nu!) Mocht je eerder zwanger raken, kun je het gewoon afzeggen, maar je zult het in ieder geval al hebben staan... We gaan waarschijnlijk ook naar DD voor IVF/ICSI, hopelijk is dat een ontbrekend puzzelstukje in ons geval...
Elpie, wat een prachtig nieuws ! Lindra, al iets gehoord, wat duurt wachten dan lang hè.... Kishka, hoe gaat ie nu ? En met jullie Bengeltje en Poppetje ? Tja, de heterozygoot is voor de sutter niet van betekenis. Ik heb alleen op amerikaanse sites gelezen dat de man eigenlijk ook getest moet worden want mocht hij ook een afwijking hebben, dan wordt het weer een heel ander verhaal... Ook kun je compound hetero zijn, dus 1 afwijking op ons gen en 1 afwijking op een andere (weet zo snel de naam niet). En compound hetero is net zo als homozygoot, wordt vaak hetzelfde behandeld. Volgens Mamavh was de factor VIII wat verhoogd volgens de norm van het ziekenhuis in Enschede maar lag volgens mij wel binnen de waarden van Gent, hij was 131. Maar goed..... Mijn grootste zorg nu is :wat gaat dr de Sutter mij wel/niet voorschrijven. In principe is er niets uit de onderzoeken gekomen wat van invloed is geweest, althans binnen hetgeen wat de Sutter denkt. Mijn angst is dat ze mij helemaal niets wil geven omdat ze denkt dat het niet nodig zal zijn..... Verder zit ik echt niet goed in mijn vel.... Op een of andere manier kan ik niet door met mijn leven, de toekomst, wat er is gebeurd, de onderzoeken alles gewoon. De angst voor de toekomst, wat als ik me zo blijf voelen.... En de buitenwereld, mijn omgeving leeft gewoon verder, zijn gelukkig en ik voel me zo enorm k.t ! Ik voel me in mijn omgeving zo'n outsider nu.... Als ik maar begin over bloedverdunners dan wordt er al naar me gekeken of ik niet helemaal wijs ben, laat staan prednison, stuiteren ze helemaal. Ook een nieuwe zwangerschap brengt veel onbegrip met zich mee, waar begin je toch aan, zeggen ze dan. En wat dan als het weer fout gaat ? De wereld hier op dit forum en op de amerikaanse fora is een hele andere wereld dan mijn omgeving. Herkennen jullie dat ? Kunnen jullie wel functioneren en doorgaan met leven naast de onderzoeken, de toekomst, je zorgen ? Ik zou het zo graag willen maar weet niet hoe..... Sorry voor het lange misschien warrige verhaal, moest er even uit....