Ik hoor regelmatig verhalen dat vrouwen iets zeggen in de trant van: "ik hou zoveel van je". Ik moest echt even een 10 minuten bijkomen en heb wel 1000 keer gezegt: "dit is echt niet normaal" Ben erg benieuwd of andere gelijk dolverliefd waren op de kleine
Bij mijn oudste dochter was mijn eerste reactie: "Verrek, het is een meid?!" Ik was er heilig van overtuigd geweest dat het een jochie was, maar ik lanceerde haar zodanig dat ik haar recht in d'r prutje keek haha! Bij mijn tweede en derde kon ik gewoon geen woord uitbrengen.. Liefs Esther
Volgens mij heb ik niets gezegd. Had echt even geen woorden hoor. Wel tranen Was echt een wauw-moment
We wisten al dat het een meisje zou worden maar zei meteen: 'Wat is het? Wat is het? En mijn man heel droog: 'Ja, een meisje. Dat wist je toch al' Dacht vraag het toch maar ff, voor je het weet was het toch een jongetje.
Kan het me werkelijk niet meer herinneren! Was beide keren zo van de wereld door de hele toestand. Bij mijn zoontje kwamen er niet eens direct tranen omdat ik zo overdonderd was doordat ik met 34 weken ineens een spoedks kreeg. Bij mijn dochter moest ik wel direct huilen. En wat ik gezegd heb? Waarschijnlijk zoiets als: hoe gaat het met hem/haar?
bij mij was het allemaal zo snel gegaan ( binnen ruim een uur van 3 cm na 10 en de geboorte) dat ik helemaal beduust was en niet bessefte dat hij al geboren was haha. heb hem alleen ma aan liggen kijken en niets gezegt. ook niet gehuild omdat het nog niet tot me doordrong. eerste wat ik daarna zei was "hij plast en poept op me buik"haha
Geen idee! Kan het me van alle 4 de keren niet herinneren. Wel dat er een soort bewustzijnsvernauwing is, ik zag alleen nog maar mijn kind, zijdelings mijn man en verder niks. De wereld had om me heen in kunnen storten en ik zou het niet gemerkt hebben. Van de 2e bevalling weet ik helemaal niks, dat was een keizersnede onder algehele narcose. Maar ik herinner me wel dat ik eindelijk na uren op de verkoever naar mijn baby mocht en alleen nog maar kon stamelen: "Och wat is-ie mooi..."
Ik zei: pff, ben blij dat 'ie eruit is. (Ik heb bijna 1,5 uur moeten persen) En mijn vriend: Huh? Pasgeboren baby's zijn toch altijd heel lelijk en verrimpeld enzo, maar hij is supermooi! Hij was echt heel verbaasd, ik moest toen wel echt lachen!
Owh poepie (zo noemde ik mn man op dat moment ) moet je eens kijken! En toen werd er gevraagd of we al wisten wat het was haha. Ehhh nee, dat kwam niet eens als eerste in mij op.
Eerste wat ik zei toen mijn zoontje eruit was: zo was het dat? Het stelde helemaal niets voor haha daarna meteen hele tijd oh wat ben jij mooi! zelfs mijn vriend zei ik zie bijna altijd lelijke baby's maar jij bent echt mooi!
ik zei wel 5x; oh God..... en toen. Hey, wat is het? M'n vriend; een meisje. Ik; een MEISJE? wij dachten echt dat het een jongetje zou worden.
Hihihi, wij moesten op het laatst toch naar het ziekenhuis omdat Wesley er thuis niet uit kwam en in het ziekenhuis was het gelijk erg spannend allemaal met allerlei onderzoeken en een hoop witte jassen dus toen Wesley na 19 min. met de vacuumpomp er eindelijk was, was het eerste wat ik zei "ohhhhhhhhhhhhhh, dit doe ik morgen weer" beetje vol van de adrenaline en spanning nog hahaha... Toen kwam er een kort moment van alleen maar snikken zuchten samen met mijn man en toen zei ik "Rik, zou je niet eens gaan kijken wat het is" Achteraf vond ik dat wel lullig voor m'n man omdat hij helemaal emotioneel ons stond te knuffelen maar daar dacht ik op het moment niet aan. En hij dacht er niet aan om te kijken of het een jongetje of een meisje was en niemand had het gezegd toen ze 'm op m'n buik legde.
Mijn eerste reactie was: Hij huilt niet! Dacht altijd dat pasgeboren baby's gingen huilen maar dat deed Thijmen niet... Iets later zei ik: Hey, hij heeft blauwe ogen (mijn partner en in hebben beide bruine ogen) Die blauwe ogen zijn er trouwens nog steeds met wat grijs erin...
hier ging het van: kom maar met je handen, dan kun je dr aanpakken. ik:"echt niet". (dus dat was letterlijk gezien het eerste) Daarna: ze doet het toch wel he? ze doet het toch wel. *naam eigen vlos*: kijk eens, ze doet het toch wel he? ze doet het goed he? gaat het goed? *naam eigen vlos* Ik beviel nl onverwacht in het zkh, en mn eigen vlos was even komen kijken en liep tijdens t feestje (persen) binnen. Maja, best een beetje dommig om steeds te vragen;'ze doet het toch wel he?'. Ik had een mooie, roze en huilende baby van 4320 op mn borst, ja die deed het wel... Oja, en toen ze gingen controleren; tis toch wel een meisje he? haha