hevige last van bekkeninsabiliteit

ik heb er ook last van

 

Ik heb vanaf week 14 last gehad van mijn bekken. 't Werdt natuurlijk alleen maar erger. Gelukkig kon ik nog wel een paar uurtjes werken (3 dagen van 3 uur), hoewel dat ook met moeite ging.
De laatste 4 weken van mijn zwangerschap waren een ramp en vanaf week 37 kon ik nog amper lopen. De dag van mijn bevalling (37+3) ging het echt niet meer.

Je zou zeggen dat je na de bevalling geen last meer hebt van je bekken (als je het tenminste rustig aan hebt gedaan na de bevalling = 5 dagen plat). Bij mij is dat niet het geval. Ik loop weer bij mijn therapeute en doe weer braaf mijn oefeningen. Volgens haar komt dit door de bevalling (was nogal zwaar voor mijn bekken). Ik hoop er nog wel af te komen want 't is geen leuke pijn!

Sterkte!

 

Ik heb er ook last van. Maar het is erger geweest. Met 17 weken kon ik bijna niets meer en nu kan ik alles weer. Alleen 's nachts in een ruststand voel ik het nog (dus het kan ook nog beter worden i.p.v. slechter).

Ik volgde ook therapie, maar sinds ik minder werk en ik geen therapie meer volg is het een heel stuk minder vaag he?

Oja mijn tante had het vroeger ook en de zuster adviseerde haar vitamine b-complex erbij te slikken.. (heb ik aan vk gevraagd en dokter, maar niemand was er bekend mee)
Ik dacht, nou ja baat het niet dan schaad het niet en werkelijk toeval of niet is het een heeeel stuk minder!
Dus ik blijf het trouw slikken!

Sorry voor het vage verhaal..

 

sinds week 30 heb ik er meer last van gekregen,werkt eerst 5 dagen in de week,ik heb een staand/lopend beroep dus het werd erger...
ik ben toen 3 dagen gaan werken om de dag ma/wo en vrijdags
maar dat hielp ook niets toen met overleg van de vk ben ik sinds 8 juni helemaal gestopt met werken.
ik merk het vooral als ik in bed ligt en met omdraaien doet het ontzettend pijn.en ls ik lang heb gezeten op de bank en ik wil opstaan doet het ook erg pijn. en met lopen op een gegeven moment straal het helemaal uit naar de achterkant van mijn benen.

 

Ik heb het bij alle 3 de zws gehad steeds in ergere mate. De laatste keer was zo erg dat ik haast nix meer kon, ook niet lopen enz enz. Dat is de rede dat we besloten hebben niet nog voor een 4e te gaan.. Dan beland ik waarschijnlijk in een rolstoel

 

Bij de eerste niet. Bij de tweede sinds 15 weken, maar kon het redelijk stabiel houden. Nu weer sinds 15 weken maar wel in ergere mate. Ik moest stoppen met werken met 18 weken en kan nu nog maar weinig. Alles met heel veel rust en nadenken doen. Te lang lopen is extra pijn, kamertje verven kost pijn(lekker eigenwijs en toch doen). De pijn is er altijd al ben ik nu al een week stabiel qua pijn. Leuk is het zeker niet maar het is nu eenmaal zo. Ik moet het er nog zo'n 15 weken mee uithouden. Gelukkig heb ik een goede therapeut en een lieve man die veel in huis doet. En krijg ik er iets moois voor terug.

Meiden heel veel sterkte.

 

Mijn BI begint ook steeds erger te worden... Dinsdag weer fysio!
In het begin had ik alleen pijn bij langer dan 5 minuten lopen en op bed liggen dan voelde het alsof mijn been uit de kom wou springen
Maar nu krijg ik echt constante pijn ook gewoon tijdens het stilzitten!

 

Yep, coun't me in! Vanaf week 17 B.I.
Iedere stap die ik zet voel ik en niet zo'n beetje ook! Kan mijn eerste kindje niet meer dragen en werk ook niet meer.
Helaas moet ik nog zeker 20 weken...

 

Ik had ook heel erg veel pijn van mijn BI.Ik heb tijdens de bevalling een epidurale moeten nemen omdat ik niet meer kon liggen/zitten/staan van de pijn.Ik heb geen enkele wee gevoeld door mijn BI pijn.

Nu 3,5 maand na de bevalling heb ik er nog altijd last van.

Ik heb ook fysio gedaan maar het hielp niet echt bij mij

Doe echt maar rustig aan hoor!

 

Hoi Bieke,

Ik heb er helaas ook erg veel last van.
Begon met enorme lage rugpijn en pijn in mijn stuitje in week 7. Dit hield aan en werd steeds erger. Steeds meer moeite met lopen.
Tot ik 2 weken geleden ineens bij elke beweging die ik maakte enorm heftige pijn had en dat terwijl ik bijvoorbeeld alles al veel trager deed, mijn looptempo was bv. nog maar 1/3 van wat het normaal is.
In behandeling gegaan bij de fysiotherapeut/ostheopaat en zij vertelde me dat mijn bekken instabiel is en dat het kindje op een zenuw drukt.
Vorige week vrijdag kon ik op een gegeven moment alleen nog maar janken van ellende, of ik nu zat, stond, liep of lag....het maakte allemaal geen verschil meer. Ik had helse pijn. Het weekend kon ik zelfs mijn linkerbeen niet eens meer optillen van de pijn. Kon niet meer zelfstandig naar de wc, want kon niet meer zo ver bukken tot op de wcbril en kon ook niet zelf mijn broek aan en uit doen.
Deze hele week al thuis, want kon amper bewegen en enorm veel pijn en als reactie ook nog eens veel harde buiken.
Het gaat nu, door de behandeling en de rust, gelukkig weer stukje beter, maar nog steeds enorm beperkt in mijn functioneren en veel pijn. Mag geen trappenlopen, maar woon 4 hoog in een flat zonder lift. Voel me min of meer opgesloten in mijn eigen huis.
Ik kan alleen maar hopen dat het met de tijd beter wordt, al hebben de fysio en vk me al voorzichtig laten weten dat ik me beter op het tegendeel kan voorbereiden, dat het erger wordt naarmate het kindje verder groeit

Ik wens jou, en alle anderen met deze klachten, heel veel sterkte.
Ik dacht voorheen altijd, BI, dat zal wel zo'n modegril zijn of zo, nooit geweten wat het inhield. Maar manman, wat een ellende....
Hoop voor ons allemaal op betere tijden, en SNEL

 

Vanaf de eerste weken al last van mijn BI maar dat komt omdat ik een aantal jaren terug een dubbel bekkenbreuk heb gehad, ik begon dus al met een krakemikkig bekken voor ik zwanger raakte. Ik ben dus redelijk gewend aan de pijn en ga er als het moet ook doorheen.

Het beste advies dat ik kan geven is een bekkenband zo min mogelijk te dragen en die echt bij zware taken te gebruiken bv het huishouden : stofzuigen enzo is een erg foute houding bv en daarvoor gebruik je hem dan.

Maar gebruik dat ding echt zo min mogelijk, je word er nog zwakker van en op het einde heb je dat ding echt nodig en als je hem dan teveel om hebt gehad.... dan doet het je niets meer.

 

ik heb er ook last van, pas vanaf de 26e week, maar het word wel snel erger.
Ik kan soms ook niet meer lopen, s'avonds of s'middags al.
Dus shoppen en boodschappen doen is er niet meer bij.
Ook ik werk staand en lopend de hele dag, maar vandaag is mijn laatste dag.
Ben helemaal op na het werk, kan trouwens niks doen daar,zit de hele dag een beetje te wachten...
alleen als het druk is val ik erbij in,verder doe ik niks.
En zelfs dat is al te veel.
Moet nu ook nog werken, alleen maar omdat ze vandaag met het rooster in de knoei zaten.
Dinsdag was ik er voor het laatst geweest, na 3 dagen rusten kan ik nu nog niet veel.
Bij mij is het het ergst om te staan,ik loop nog liever.
en zitten op een houten stoel,au!
nee, op de bank gaat het het beste, die is zacht.
Ik zie het alleen niet zitten,nu het zo erg is geworden in zo'n 6 weken tijd, hoe erg is het dan als ik nog 8 weken verder ben?

 

Hierr nog een...
Vorige zwangerschap vanaf 17 weken nu vanaf 15. Ik weet niet of het heel veel erger is dan de vorige keer, dat zal ik nog moeten afwachten. Vind het wel heel moeilijk om naast ,'n dochtertje alle andere dingen in huis bij te houden! M'n vriend doet weleens wat en dan issie ook erg trots, maar hij is erg weinig thuis dus het komt toch echt allemaal op mij neer. werken doe ik niet meer sinds week 18, dat vind ik ongelofelijk saai!
Moet me nu dus gaan richten op de nieuwe babykamer en ik krijg het al benauwd bij het idee...
Ik ben sinds kort overgestapt van fysio. Nu eentje die me ook oefeningen geeft, i.p.v. losmasseren. volgens mij heb ik er echt baat bij! Ze leert me wat minder lopen als moeder gans en ik voel spieren waarvan ik niet wist dat ik ze heb.
Maar een stuk achter de wagen van m'n dochtertje lopen en boodschappen doen vind ik errug pijnlijk. Wordt er soms zo chagarijnig en verdrietig van!

kortom ik begrijp je wel!

 

Ook ik heb last van BI (niet bij vorige zwangerschap). Kan je vertellen dat een zittend beroep ook helemaal niet goed is bij BI. Sinds 13 juni ben ik helemaal gestopt met werken omdat zelfs 3 uurtjes zitten op een bureaustoel niet meer gaat.

Inmiddels heb ik een toiletemmer bij de slaapkamerdeur staan. Kom 's nachts gewoon niet meer bij de wc. Verder erg veel last met liggen. Als ik me in bed omdraai dan kraakt het verschrikkelijk en krijg ik van die hele vervelende pijnscheuten. Eigenlijk kan ik alleen nog een beetje op mijn linker zij liggen, maar dat hou ik niet een hele nacht vol.

Lopen gaat steeds slechter. Ik probeer zo goed mogelijk rechtop te lopen en te lopen zoals de fysiotherapeute me heeft uitgelegd, maar ik hou het hooguit nog een 30 minuten vol voordat ik door de pijn door mijn heupen dreig te zakken .

 

Hier ook b.i.

Ik heb er nogsteeds erg veel last van.
Schijnt een jaar te gaan duren.

1 tip, stop gelijk met werken. Je gaat op je werk sneller over je grenzen heen dan thuis en daardoor zit je zometeen op de blaren.

Ik kan niet langer dan 10 minuten lopen, dan verrek ik van de pijn en dat is echt geen lolletje!

 

ik vind autorijden nu ook gevaarlijker worden, probeer maar eens snel je voet van je gaspedaal naar je rem te krijgen.
Maar ja, alles beter dan lopen of staan.

Vervelend Bieke, dat ze je niet snappen!
Dat had ik dus op mijn werk.
Maar luister naar je lichaam, desnoods klaag je de hele dag, anders blijft het maar erger worden!

 

Ik geloof dat ik hier ook last van begin te krijgen.. Heb vaak last van de onderrug en net om het stuitje heen.
Soms als ik opsta kan ik gewoon niet lopen dan moet ik even blijven staan en heel voorzichtig bewegen, dan gaat het wel weer.. net of dan alles weer op zn plek zit en dan kan ik weer nogmaal lopen.

Laatst had ik zo'n last van mijn rug ik kon Eliza niet eens meer tillen, maar ik moest wel er was hier voor de rest niemand die het kon doen..

 

@Bieke: mss kan je je man eens mee nemen naar de vk en haar laten vertellen wat Bekkenklachten zijn. Onderschat het niet en luister heel goed naar je lichaam.

@Kalush: probeer eens, al je gaat staan, je bekkenbodem aan te spannen, je handen op je knieen te leggen en dat te gaan staan. Eerst rechtop staan en dan pas te gaan lopen.