1e echo niet goed

Wat naar nieuws, ik heb het gelukkig nooit meegemaakt.
Persoonlijk zou ik denk ik toch nog even wachten en zien wat er gebeurd.
Je weet maar nooit, heb al vaker verhalen gehoord waarbij de gyn. zeiden dat het vruchtje ernstig ziek zou zijn of het zelfs niet zou halen en toch goed is afgelopen.

Veel succes met jullie beslissing.

 

Ik heb in november j.l. met 12 weken te horen gekregen dat het hartje niet meer klopte. Heb niet gewacht maar om pillen gevraagd. Na wat "mini-weeën" ben ik het vruchtje vervolgens in de nacht verloren. (Mini-weeën als in; Héle erge buikkrampen maar niet te vergelijken met échte echte weeën)
Heb het vruchtje op de wc verloren en de vruchtzak s ochtends in de douche.

Weet niet of ik dit (mocht het ooit nog eens zo zijn) weer zou doen. Ik heb het gezien en gevoeld en heeft toch wel wat impact op me achtergelaten.

Veel sterkte met je keuze.

 

Destijds heb ik moeten wachten (het hartje klopte en we hadden ergens nog hoop tegen beter weten in). Toen het hartje niet meer klopte heb ik vaginaal pillen gekregen. Er gebeurde eerst helemaal niets en begon het al op te geven. Ineens 's avonds ging ik naar het toilet en daar verloor ik het vruchtje. Ik heb het wel opgevangen en we hebben het allebei gezien (man en ik). Daarna hebben we het op een voor ons goede manier afgesloten door het vruchtje te begraven.

Het is niet niks om mee te maken, ik denk er nog vaak aan. Maar ik troost me met de gedachte dat er vast iets niet goed mee is geweest en dat dit dan beter was, dat de natuur zo heeft besloten.

Veel sterkte en doe wat goed voelt voor jou.

 

Beste milanfleur,
Het is heel erg om zulk nieuws te krijgen!
De eerste keer voor mij heb ik afgewacht (ik zat aan de pil dus konden ze niet precies weten hoe ver ik was) en 2 weken later ging het mis. Heel onverwachts.
De tweede keer wilde ik niet afwachten. De eerste keer kwam toch onverwachts en je schrikt heel erg. Plus ik vons het geen fijn idee iets 'doods' in mn lichaam te hebben. Ik koos voor pillen omdat ik liever geen risico's wilde nemen met een operatie, maar doordat ze iets raars zagen bij de echo kon het niet (pariele mola zwangerschap) dus ben uiteindelijk gecurriteerd.

Mijn avies; doe vooral waar jij je 'goed' bij voelt. het is fijn om meningen van anderen te krijgen maar uiteindelijk is het jouw lichaam en moet je vooral doen wat jou het beste lijkt!

Heel veel sterkte!

 

Lieve MilanFleur,

Wat naar dat je dit moet meemaken.

Zelf zit ik er nu ook middenin. Op 17 mei kregen wij hetzelfde bericht. Ik was toen 8w1d. het vruchtje was te klein (7w3d) en er was geen hartactiviteit. We hebben een week gewacht, nog een echo gehad. Het leek toen zelfs kleiner geworden.
Ik ben toen een week op vakantie gegaan en afgewacht. Er gebeurde niets, het voelde wel raar. We waren natuurlijk enorm verdrietig ook.

Na de vakantie de vk gebeld en de dag erna had ik een afspraak bij de gynaecoloog voor overleg hoe nu verder. Zij adviseerde een curettage, omdat zo de kans op slagen het grootst is en omdat het vruchtzakje niet meer helemaal rond was, wat kon duiden op afwijkend materiaal.

Afgelopen 10-06 heb ik een curettage gehad. De ingreep viel me mee, op behoorlijk wat nakrampen na. Ik ga na een week thuis blijven (die had ik hard nodig om te herstellen en alles enigszins een plek te geven), morgen weer werken.

Ik zou je willen zeggen: volg je gevoel en laat je goed informeren. Kies wat er het beste bij je past. Ik zag erg op tegen de narcose e.d., maar dit is me alles meegevallen. Ik zou nu opnieuw dezelfde keuze maken.

Heel veel sterkte.
Suzanne

 

heel veel sterkte!

 

milan fleur,

kom anders mee kletsen in het bij het miskramen toppic juni missed abortion. Daar zitten helaas aardig wat meiden in hetzelfde schuitje en kan je je ervaringen delen en lezen hoe andere hier mee omgaan enz

Ik heb het helaas hetzelfde megemaakt.
Ook met 8 weken echo, 2 wkeen groei achterstaan.
op advies van verloskundige 1 week afgewacht maar na een week niet geroeid en geen hartje.
met 10 weken ben ik gecuriteerd dat is nu as maandag 2 weken geleden.

meid sterkte de komende tijd. Het valt niet mee he.
zou zeggen kijk eff op het toppic wat ik net al noemde. Ik en veel meiden met mij, die in hetzlefde schuitje zitten, hebben daar veel baat bij om met elkaar te kletsen.

 

beste MilanFleur, Bij mijn tweede mk klopte bij de eerste echo (8 weken) het hartje niet. Ik heb toen circa twee weken moeten wachten totdat het uit zichzelf wegging. Ik heb ook hevige buikpijn gehad. Pas daarna werd het voor mij echt. Ik vond het wel lang duren, maar ben wel blij dat het op die manier is gegaan.

Ik had al eerder een mk gehad bij 8 weken en ik wist wat ik kon verwachten.

Veel sterkte!!

 

Wat verschrikkelijk! Heel erg veel sterkte.

 

Beetje laat maar sterkte nog.

Heeft echt wel tijd nodig om dit een plaatsje te geven

 

naar een langetijd toch maar weer eens online bij zwangerschappagina.


23 October had ik waarschijnelijk me eisprong en op ook op die dag gedaan. 9 november had ik een vaag bloedverlies, Ik dacht ik word eerder ongesteld. Ik gin naar de wc en zag bloed en toen ik klaar was en veegd het bij me onder kant af had ik geen bloed meer. Ik vond dit zo raar en ik dacht bij me eigen van misschien een doorbraak bloeding. 2weken later (24 november) Kwam thuis en voelde me totaal niet lekker, was misselijk had last van me buik en zeurde gevoel bij me onderrug. Ik gin maar op de bank liggen en was in slaap gevallen. Maar toen ik naar 2 uur wakker werd. Had ik zo onzetende pijn die niet te verdragen was, Ik gin maar de wc bezoeken want dit klopt niet. Toen ik op de wc zat zag ik een hele dikke slijm. Met een enrome dikke kleine rondekopje met. Ik had maar 5 dagen bloedverlies, IK ben ook naar de dokter gegaan maar die nam mijn flink in de maling want hij zei van je heb geen miskraam gehad maar hij vroeg wel of ik het jammer vond dat ik niet meer zwanger bent. Uhmmm ik dacht dat ik hem wel achter het behang kon plakken. Hij vroeg ook hoeveel dagen ik bloedverlies had. Paarmaanden normale ongesteldheid. Maar in febr werd ik maar niet ongesteld. Ik dacht toen dat ik veel had gestrest want dat kan ook je ongesteldheid weg blijven. Maart nog steeds niks. Echo laten maken. en de andere dokter belde me en die zei dat ik niks had en dat ik een normale baarmoeder en normale eistokken en eileider had. in juni was ik er een beetje klaar mee en maakte een afspraak bij me eigen dokter want je gaat toch twijfelen van heb ik nou iets of heb ik niks en ligt het aan me zelf. Eenmaal bij de dokter. Dokter vroeg wat ik kwam doen. Ik zei ik ben al 5 maanden niet ongesteld en word er moe van dat ik niet ongesteld word en heb een enrome harde buik van hier tot daar. Hij vroeg van ben je zwanger. Ummm ik zwanger. Heb toch een echo laten maken en daar bleek dat ik niet zwanger was. Hij wist van niks want die andere dokter had niks tegen me eigen dokter verteld, me dokter zei van ik ga even naar je echo kijken want vind het wel gek dat je niet ongesteld bent. Bleek dat ik pcos eiblaasjes heb. Ik zei wat is dat. Dokter zei dat heeft alle vrouwen en die gaan er elke maand met je ongesteldheid weg. Ik vroeg ook van is het mogelijk om natuur zwanger te kunne raken. Hij zei van als ik je medicatie geeft. En je word deze maand van juni niet ongesteld dan word je helemaal niet meer ongesteld en als je zwanger wil worden moet dat via de ifv gedaan worden want het word heel moeilijk om op een natuurlijke manier te kunnen doen. Ik zei ow okay dat is minder goed nieuws. eenmaal de medicatie gekregen en na 11 dagen word ik gelukkig ongesteld en wel 9 dagen lang. Alles is weer op gang en kan op een natuurlijke manier zwanger worden. Want al die eiblaasjes zijn nu gelukkig weg. nou dit was mijn verhaal misschien op een verkeerde blog maar kon het nergens anders plaatsen. Groet supernany