dag meiden, ik ben een kraamverzorgster in opleiding ben bijna klaar en loop zo goed als alleen en ben ook nog eens een jong ding 27 jaar. sommige praten wel heel neerbuigend over ons,dat is wel jammer. zo n intake is bedoelt zodat je kan aangeven wat jou wensen zijn, zodat wij daar rekening mee kunnen houden. hoeveel uur je zorg zou willen en nodig hebt. de meeste vrouwen zijn nog erg onzeker, heb ik wel alles in huis? is alles wel goed. daarom kijkt er iemand mee. iedereen wil andere zorg, iedereen heeft andere wensen. klinkt wel heel erg bella luna als je zo de kraamhulp weg stuurt als ze jou niet bevalt. misschien er positiever in gaan? en eerst even aftasten? wij komen ook zomaar binnen bij mensen en moeten ook afwachten. het is dan lullig als je zo weggestuurd wordt. wij doen ook onsbest. kijk als er geen klik is na een paar dagen oke, maar jij staat er wel heel negatief in. groetjes de kraamhulp
Mijn man is er wel bij. Omdat we een tweeling krijgen komt ook veel van de zorg op hem aan. Dus we willen graag allebei goed weten waar we aan toe zijn en wat er geregeld moet worden. Ook omdat ik niet meer veel kan, en op dit moment ook veel vergeet Ik denk dat Bientjuhhh ook wel gelijk heeft. Soms gaan we er al met een negatief oordeel in. Dat komt natuurlijk ook door de verhalen die je rondom hoort. Wij geven heel duidelijk aan wat we wel en niet willen, vandaar ook dat we met zijn 2-en zijn. En we proberen er dan een gezellige tijd van te maken waarin we (hopelijk) veel van de kraamhulp kunnen leren.
Nou.... ik wil het wel even voor BellaLuna opnemen in dit geval. Ik ben het met je eens Bientjuh dat sommigen hier wel een beetje negatief zijn als ze nog geen ervaring hebben met kraamzorg (en sommigen wèl al ervaring hebben die niet goed is, vind ik weer een ander verhaal). De kraamzorg is er om je te helpen en het is hartstikke fijn dat dat kan. Maar ik begrijp heel goed dat als je eerste contact zo vervelend is zoals bij BellaLuna en je hebt ook nog eens best even wat extra dingen aan je hoofd, dat je niet zo makkelijk het geduld op kan brengen om alles maar leuk en aardig te vinden. Bovendien vind ik het eigenlijk nog wel meevallen, ze zegt nergens dat ze direct de kraamhulp weg wil sturen, ze stelt zich er alvast op in dat het voor haar misschien te veel energie gaat kosten om heel hard te proberen iemand te "pleasen" die ze niet kent, mocht het niet klikken. En daar lijkt me helemaal niks mis mee in dit geval...
Met alle respect.. ik begrijp uit het verhaal van Bellaluna niet helemaal waarom het gesprek niet plezierig verliep en waarom ze haar niet aardig vond? Is dat vanwege de vraag omtrent haar buik? Tja, hoe vervelend de situatie ook is, mensen kunnen dat helaas niet vanaf de buitenkant zien. Ik vond het dus ook niet zo'n hele rare vraag van de kraamhulp...
Ik weet uit ervaring dat er niet iets aanwijsbaar fout hoeft te gaan om het gevoel te hebben dat je geen klik hebt. Dat kent iedereen toch wel? Dat iemand iets zegt en dat dat nèt verkeerd valt, dat je nèt de toon niet kan hebben op dat moment of dat misschien al wel 10 mensen daarvoor dezelfde opmerking hebben gemaakt en je er wel klaar mee bent. En sorry hoor, maar ik kan me echt heel goed voorstellen dat je van een tumor in je buik samen met je kindje gewoon niet overal de lol van in kan zien. Mijn telefoongesprek om een afspraak te maken met de dame die de intake deed, was echt heel vervelend. Waarom? Ik weet het niet, maar ergens in het gesprek sloeg de sfeer om, bij ons beiden hoor. Zij zal ook wel haar gedachten over mij gehad hebben. Gelukkig ging het echte gesprek wel heel goed en bleek ze een stuk aardiger in het echt dan aan de telefoon, maar die dingen gebeuren nu eenmaal zonder dat je er soms echt de vinger op kan leggen...
Mijn eerste gesprek heb ik nog steeds niet gehad In maart had ik me netjes aangemeld bij Menzis, zij zouden de kraamzorg regelen. Maar goed, ik hoorde maar niks, dus heb ik uiteindelijk gisteren gebeld naar Menzis. Zij gaven mij het telefoonnummer van de kraamzorg waarbij ik aangemeld moest staan. Daar kreeg ik dus doodleuk te horen dat er geen gegevens van mij bekend zijn en dat Menzis dus een fout heeft gemaakt! Moest ik daar maar weer naartoe bellen. Leuk, als de muur je weer terugstuurt naar het kastje. Nou, Menzis gebeld, wil die telefoonmiep daar me weer naar de kraamzorg doorsturen!! Ja daaaaag! Ik ben gekke henkie niet! Nou uiteindelijk zeiden ze bij Menzis het te gaan regelen. 's Middags werd ik nog een keer gebeld door iemand anders van Menzis, dat ze het nogmaals bij de kraamzorg hadden doorgegeven en dat zij vandaag of morgen (dus gisteren of vandaag) contact zouden opnemen voor een intakegesprek. Een vertrouwen dat ik erin heb joh!! Het is Zin, of iets dergelijks, de kraamzorg waarbij ik aangemeld ben/zou moeten zijn. Heeft iemand ervaring met hen?
Ik heb net mijn intake gesprek gehad. Ik ken haar al een klein beetje van zien omdat ze in hetzelfde dorp woont. Maar ze was echt onwijs aardig, ze heeft op haar gemak de papieren door genomen we hebben nog gezellig wat gekletst ik heb haar het kamertje laten zien. Ze zei wel meteen het is voor mij lang geleden dat ik zo met open armen ontvangen wordt door mensen. Aan de meeste mensen kon ze al zien dat ze liever hadden dat ze wegbleef dan dat ze kwam. Nou ik vondt haar helemaal geweldig, en we hebben een leuk intake gesprek gehad. Zij doet ook de kraamzorg, ik mocht iemand noemen wie ik liever wel of niet had. Maar ik heb meteen gezegt dat ik haar wel als kraamzorg wilde. Nou ze ging er alles aan doen want het leek haar super leuk om hier te werken. Ik hoop echt dat zij mijn kraamhulp wordt.
Ik zag er ook tegenop, maar achteraf is het heel erg meegevallen. We hadden een geweldige kraamverzorgster en vond het zelfs erg dat ze wegging na 8 dagen!! Tips voor het eerste gesprek heb ik niet, ging hier gewoon vanzelf.
Hier was het precies hetzelfde (ik ben dan ook iemand die er niet veel om geeft als er onbekende in huis rondlopen zoals een kraamverzorgster). De kraamverzorgster die wij hadden, wilde zelfs voor je naar de winkel en ook wilde ze 1 van onze honden uitlaten (we hebben er 2 maar 1 hond is net zo groot als een mini pony , en was ze bang dat ze meegesleurt werd.), maar dat hoefde van ons niet. Ik heb voor het intake gesprek verder geen tips, alleen dat als je je wat onzeker voelt, heb het er dan gewoon over.
Ik heb ook ZIN, ik hoop je snel mijn ervaringen te kunnen vertellen . De ervaringen tot nu toe waren nietg echt geweldig. Het duurde vrij lang voordat ik de intake had (pas toen mijn verlof in ging). En de intake was ook nog eens telefonisch, omdat degene die langs moest komen ziek was en een collega uit een andere regio het overnam. Tja, had liever een bezoekje gehad. Maar goed, het gaat natuurlijk om de kraamtijd zelf, ik hoop dat dat goed zal bevallen .
Het is niet mijn bedoeling geweest om heel negatief te zijn over een kraamhulp hoor. Maar het is bij mij gewoon anders. Loop heel mijn zwangerschap uit te kijken naar een 20 weken echo; ik hoor dat alles PERFECT is aan ons kindje... De week erop krijg ik een oefen-echo van een verlos in opleiding en ze vinden een tumor.. Ik word van hot naar her gestuurd en iedereen in mijn omgeving kan alleen maar opmerkingen maken over mijn gigantische buik.. En als er dan een intake-mevrouw komt, die uiteindelijk een vervanger is, die binnen 2 minuten al een opmerking maakt.... Ja dan valt het voor mij verkeerd. Ben verder heel aardig geweest en heb haar uitgelegd wat ik mankeer, maar binnen 10 minuten was ze ook weg. Ik had verwacht dat ze boven zou komen kijken naar de kinderkamer, naar de trapleuning, naar alles wat we in huis hadden... Maar daar was totaal geen sprake van. Het enige wat ze heeft gedaan is gepraat over mijn verzekering en over de hoeveelheid qua uren. Ik zie heel erg op tegen de kraamhulp, héél héél erg. Maar dat komt ook door de stress eromheen. Ik kan namelijk moeilijk touwtjes uit handen geven en ik weet nú al dat ik langer in het z.huis moet blijven dan normaal. Waarschijnlijk wordt ik geopereerd en lig ik daarna ziek thuis in bed. En het idee dat dan iemand rondhuppelt in mijn huis staat me gewoon niet aan, daar kan ik heel moeilijk mee leven... En iemand die me gaat zeggen wat ik moet gaan doen enzo... Ik weet niet, misschien moet ik het loslaten en gewoon laten gebeuren......... Maar dat vind ik heel erg moeilijk.
Wow, dat zijn ook inderdaad een paar tikken die je dan krijgt he Ik kan me dan ook wel indenken dat je die opmerkingen even zat bent. Ik probeerde het alleen vanuit de ander te benaderen. Die weten niet want er aan de hand is Ik kan me best indenken dat je, door alles wat er gebeurt is, een keer de controle over je lijf en alles wat er gebeurt terug wilt hebben en dat zo'n vreemde in huis daar niet echt bij helpt. Mar mischien kan de kraamhulp ook wel een enorme steun zijn, zodat jij je kan richten op je eigen herstel en je kindje! Succes en sterkte!
Ja, met dát dilemma zit ik dus ook. Niemand weet, behalve familie en 2 hele goede vrienden, wat er aan de hand is. Alle collega's van mijn man (horeca) vragen continu hoe het gaat. Ik ken ze niet zo goed dus ik antwoord altijd dat het perfect gaat... Tja, je gaat ze niet aan hun neus hangen dat je zo'n ding bij je draagt... Maar dan kan ik ze in feite ook niet kwalijk nemen dat ze én opmerkingen maken dat ik dik ben (want dat doen ze), en dat ze vragen of ik wel zeker weet dat ik geen tweeling krijg. Dan kan ik uiteraard wel gaan vertellen dat ik een groeiende tumor heb; Maar dan krijg je dáár alleen maar vragen over, of mensen durven je niet eens meer aan te spreken. Achja, de kraamhulp heeft het in ieder geval genoteerd. We zien het allemaal wel over een paar weken.
Ik hoop voor je (en ik verwacht dat wel eerlijk gezegd) dat de kraamhulp juist een grote hulp zal zijn voor je in je herstelperiode thuis. Ze hebben er immers een aantekening van gemaakt en dan kun je ervan uitgaan dat ze hun best doen om iemand te sturen die ofwel ervaring heeft met een dergelijke situatie of die ze met jou vertrouwen, als het ware. Alvast veel sterkte, het komt vast helemaal goed!
bellaluna, als het goed is, krijg je een kraamverzorgster, die daar ook met je over praat. waarmee je je gevoelens kan uiten. die je kan steunen en advies geeft. dat ze het zo probeert, dat je toch kan genieten van je kraamtijd. teminste zo zou ik het aanpakken dan. je moet ook van je kindje kunnen genieten. ook al maak je in die periode dingen mee die niet leuk zijn. je kraamtijd is maar 8 dagen. en komt niet meer terug(bij dat kindje) en dat moet een tijd worden die je niet vergeet. misschien was je intake gesprek niet zo lekker. maar praat er vooral over met je kraamverzorgster. neem haar in vertrouwen. zij zal hier echt goed en vertrouwelijk mee omgaan. en dan kan je best veel aan haar hebben. liefs
Ieder heeft andere ervaringen, negatief of positief, ik vind niet dat iemand zich hoeft te verantwoorden voor de ervaringen die worden opgedaan, of mening. Daar is dit forum toch voor? Tuurlijk is de ene zijn of haar mening niet de andere maar respect voor een ieder peace!!!!
precies. en daarom moeten we degenen die op jou reageren of met een mening die anders is dan die van jou ook respecteren .
Nou heb ik even een losse vraag he zonder iemand te beschuldigen of wat dan ook. Je bent zwanger en heb kraamzorg aangevraagt. Als je er zo tegenop ziet om een vreemde in huis te hebben rondlopen, waarom vraag je dan kraamzorg aan? Gewoon in het algemeen gesteld en niet vanwege ziekte van een persoon of wat ook.
Wilde ik ook net vragen.. Ook niet 'aanvallend' bedoelt hoor! Maar meer idd, als je zoveel moeite hebt met iemand in huis, waarom dan wel kraamhulp? Of anders minder, zodat ze alleen de noodzakelijke controles enzo doen? Of misschien iemand uit je omgeving die je kan bijstaan? Ik roep ook maar wat. Wat supervervelend trouwens, een tumor. Is er al meer bekend over wat voor soort, de gevolgen nadien etc etc? Ik heb zelf alleen ervaring met een cyste, en dat heeft me al stress bezorgd. Ik kan me dus voorstellen wat dit met je moet doen.... (En als deze vragen te persoonlijk zijn, gewoon geen antwoord geven. En sorry dan alvast!)
Ik heb kraamzorg aangevraagt omdat ik persoonlijk niet weet hoe ik met een pasgeboren baby moet omgaan. Hoe ik het aan moet pakken, hoe ik borstvoeding moet geven etcetera. Dus eigenlijk voor de tips en vooral de eerste dagen met zo'n kindje. Mijn moeder leeft helaas niet meer, anders had ik haar gevraagt. Mijn schoonmoeder leeft wel; maar da's toch anders. Daarom heb ik kraamzorg aangevraagt. (En toen was er overigens nog geen sprake van ziekte.)