Beide keren ingescheurd, bij de tweede op een haar na totaalruptuur. (Achteraf snap ik pas waarom de VK zo hard riep: 'zuchten, zuchten!' En dat terwijl ik niet eens perste, ze gleed er zelf uit.. ) Ben er soms nog naar van..
ik ben bij de eerste gescheurd, ik heb toen van te voren echt duidelijk aangegeven dat ik geen knip wilde. Brrr de gedachte alleen al. Ik had bijna totaal reptuur, inwendig en uitwendig hechtingen. Helaas werkte de verdoving niet voor alle gebieden en vond ik het dus ook maar een pijnlijk gebeuren. Ik heb daarna bijna geen last gehad van mn hechtingen gelukkig. Maaaarrrr ik ben nov uitgerekend van ons 2e wondertje en ben dus ook best wel uhhhh angstig voor dat gedeelte. Dus ik lees mee
Bij de eerste bevalling een knip gehad, dochter is er met de vaccuumpomp uitgehaald. Weinig last gehad van de hechtingen, herstelde vrij vlot. Boel was bij mij enorm gezwollen, voelde net al had ik een ballon tussen mn benen en volgens een verpleegkundige op de kraamafdeling was dat ook eigenlijk zo.. Naderhand ook geen last gehad van het litteken ofzo. Kan nog voelen waar het zit met mn vinger, maar verder niet. Een knip kan dus ook gewoon goed gaan. Tweede bevalling komt in zicht, hopelijk gaat dat net zo of beter. Liever weer een knipje dan een totaalruptuur, dat lijkt me echt een hel..
Hier wel 2 keer zonder verdoving gehecht, maar vond t best meevallen. Was teveel met m'n kind bezig denk ik. Daarentegen moet de tandarts dat dus niet doen bij een gaatje in mijn tanden, terwijl andere mensen dat rustig zonder verdoving doen, iedereen is anders. Ik kan me voorstellen dat als ze de boel onder controle willen krijgen, dat ze dan niet wachten tot de verdoving ingewerkt raakt. Maar kan me ook voorstellen dat je dat vies is tegengevallen. Ik zou het van te voren bespreken met de vk/gyn. Succes!
Tijdens de zwangerschap van de jongste heb ik tot in den treuren tegen mijn verloskundigen gezegd dat ik hoe dan ook een verdoving wilde bij het hechten. Ook al zou het maar een hechting zijn. Het antwoord was.. 'natuurlijk, wat denk je zelf. We leven niet meer in de Middeleeuwen'. Ik heb dus een verdoving gehad. Stuk of drie geloof ik.
Bij de eerste had ik een tweede graads ruptuur en bij de tweede helemaal niks! De verloskundige zei nog dat zij altijd erg van het hechten is, maar bij mij viel er echt niks te hechten.
Bij de eerste licht ingescheurd, maar alleen boven, bij mijn schaamlip. Volgens de gyn een zeer vervelende plek. Had maar 2 hechtingen nodig maar hij spoot er wel koude vloeistof op. Heb er nagenoeg niets van gevoeld.
Helaas bij de bevalling van mijn zoon een flinke totaalruptuur opgelopen (9 pond..groot hoofdje en zn arm naast zn hoofd...pure pech dus) onder narcose gehecht en zker wel een drang voor een tweede kindje.. maar die gedachte dat het nu anders kan lopen (lees: misschien blijvende schade) maakt me zo bang.. heel irritant.. dus positieve ervaringen van anderen kunnen me redelijk geruststellen..
Bij de eerste tweede graads ruptuur. Deze bevalling op een haar totaal ruptuur. Is ook in 1 perswee geboren vanwege volledig wegvallen hartslag
1e keer geknipt.. Echt paar weken last van gehad en litteken nog lang (maanden) gevoeld, stug en gevoelig.. 2e keer alle kanten uitgescheurd (net langs mijn plasbuis dus ik had geluk) en na twee weken praktisch nergens last meer van...
wat een onzin... ik ben zelfs verdoofd VOOR ze gingen knippen. ik hoop ook dat als het deze keer weer nodig is, ze dat weer doen want ik heb het niet gevoeld en het is weer netjes geheeld.
Ik heb ook bijna helemaal doorgescheurd (ze zouden knippen maar moeten ze nog doen) gehecht met verdoving maar ze kon niet alles goed verdoven dus heb het nog flink gevoeld (nog steeds wel last van de littekens) ben benieuwd hoe dat bij de volgende gaat. . Vind van de hele bevalling het hechten nog het ergste! las dat iemand hier iets zei over dingen aangeven in je bevalplan.. bij mij hebben ze er niet eens naar gekeken.