Hoi ladies, De vraag is vrij duidelijk: hoe voelde jij je op de dag van (of voor, als de bevalling 's nachts begon) de bevalling? Voelde jij je anders dan 'normaal'? Had je een voorgevoel? Lichamelijke ongemakjes? Of iets anders dat je opviel? Ik ben benieuwd.. Groetjes!
Nope .. ik voelde mij heel normaal! (nou ja, wel met de nodige zw.klachten natuurlijk ) Ik voelde niks aankomen .. terwijl ik al met gebroken vliezen liep een dag voor de bevalling! (had niet door dat 't vruchtwater was)
Nee ik ook niet was pas 34 weken en 5 dagen zwanger. Ik had heel erg last van mijn rug en belde de verloskundige om te vragen wat ik er voor in kon nemen. S'nachts had mijn man mijn rug nog ingesmeerd met spierbalsum Had de dag er voor wel wat bloed verloren maar verder niet bij stil gestaan.. De verloskundige zei ik kom wel even bij je langs om te kijken of het geen weeen zijn en jawel het waren weeen en ik had al 3 cm ontsluiting en s'nachts om 01:00 uur is onze dochter geboren
tjsha.. ik ben gestript dus ik voelde het al aankomen. de dag van de bevalling zelf was ik uitgeput!!!!!! had 1,5 dag niet kunnen slapen. maar ik voelde me ondanks de pijntjes wel als een kind in een snoepjesparadijs. zo gelukkig, verheugd en nieuwsgierig was ik
Hey, Snachts wat voorweeen gehad zoals ik al weken had Voelde me goed, ontspannen en rustig die dag. Voorweeen bleven aanhouden en werden echte weeen. Ik was zo aan de bevalling toe dat ik me heerlijk voelde. (op de pijn na dan) haha
achteraf gezien voelde ik me anders, maar ik dacht dat het door de warmte kwam. na 3weken voorweeen had ik weer eens veel last van mn buik. ik kon alleen die dag niks aan mn buik hebben. alyssa wilde erg graag bij me hangen maar dat kon ik echt niet hebben, als ze er naar keek werd ie al hard bij wijze van. verder voelde ik me niet anders. liefs doris
ik voelde me ontzettend moe toen de bevalling begon. Had de nacht en de dag ervoor al voorween gehad en dus niet meer kunnen bijslapen! xxxx
Nergens last van gehad. Kon alleen niet slapen, normaal ging ik om 11 uur naar bed, nu was ik wel naar bed gegaan maar er na een uur weer uit gegaan. Om 2 uur was ik pas moe en ben ik in slaap gevallen.
Ik beviel met 37+5 weken, en heb helemaal niks aan voelen komen. Om 12 uur 's nachts dacht ik nog dat de pizza die ik op had verkeerd gevallen was. Tot ik een dik uur later bedacht dat een pizza die om de 5 minuten verkeerd zit toch wel erg gek is... Toen begon er dus pas een lampje te branden bij me.
Ik had niet al een voorgevoel dat het ging komen maar had al wel heel de middag flinke voorweeen die om zes uur spontaan weer verdwenen. Om 00.45 uur begonnen opeens weer de weeen en gelijk om de 3 min. Finn is om 7.45 uur geboren!
Ik ging de dag voor de bevalling door het lint om een klein akkefietje met een vriend via msn. Schaam me nog steeds haha. En verder moest ik de hele dag naar de wc en ik had het heel koud!
ik lag in het ziekenhuis met zwangerschaps vergiftiging (37 wkn) en kreeg `s avonds te horen dat mijn bloedruk veeeel te hoog was (180/110) en dat ze me de volgende ochtend of in zouden leiden of als ik al ontsluiting had mijn vliezenbreken, dus ik had zenuwen verschrikkelijk, had bijna de hele nacht wakker gelegen met een zere buik. Tot ik `s ochtends aan het CTG werd gelegd en de vk vroeg of ik niet al last van mijn buik had, ja joh ik heb zenuwen, nee hoor zegt de VK je hebt hartstikke weeen Dus jah je kan weeen ook goed verwarren met zenuwen, haha scheelde wel want ik heb evengoed geprobeerd te slapen met mijn "zenuwen" en als ik had geweten dat het weeen waren was ik waarschijnlijk nog zenuwachtiger geweest en had helemaal niet meer kunnen slapen
Thanx voor jullie reacties..geen pijl op te trekken dus!! Tot nu toe blijven de oefenweeen hier af en aan komen..Ik word daar af en toe echt een beetje tureluurs van..En eerlijk gezegd ben ik ook wel ongeduldig aan het worden hoor..Het is ons eerste kleintje en ik ben gewoon super benieuwd naar 'het gevoel'.. Groetjes!
ik voelde mij niet anders normaal. maar achter af gezien was er toch wel wat anders. ik at bijvb die avond veel meer dan ik normaal op kon. ik was smorgens al een slijm prop verloren en had voor de gein gezegd wie weet worden we wel binnen 24 uur vader en moeder dit was ook nog zo! liefs
Zo fit als een hoentje Ik voelde mijn bevalling totaal niet aankomen. Mijn bevalling begon met het breken van mijn vliezen.
Ik wilde de avond van te voren persee mn voortuin netjes hebben, dus heb nog rond gewaggeld in een tuincentrum. Voelde wel een soort lichte krampjes, maar ach, was pas ruim 37 weken. Nog boodschappen gedaan, eten gekookt en toen begonnen ze toch wel wat gevoelig te worden. De eerste echte wee was achteraf die steek bij de kassa haha. Die nacht wel onrustig, wat krampen, maar konden ook voorweeën zijn. Om 7:00 vk gebeld, om 9:00 ging ze even kijken of ik ontsluiting had, maar ik was nog grapjes aan het maken en er zat nog 5 minuten steeds tussen dus mocht niet te veel verwachten... Ik had toen al 9cm!! Even voor 11:00 ben ik bevallen.
Bij mij was er niks aparts voelde me het zelfde als de dagen ervoor... Alleen bleven me harde buiken de hele tijd en gingen niet meer weg... En me vocht werd erger in me voeten en me liezen begonnen pijn te doen verders niks anders.... de kleine is met 40 weken en 5 dagen geboren.... bevalling heeft veel pijn en moeite gekost maar gelukkig wel natuurlijk...
De eerste bevalling was ik echt zo actief had bijna geen last van mijn bi en heb ipv in de rolstoel lekker over de kermis gelopen had al weken een rolstoel om het huis uit te komen maar de dag voor de bevalling rolstoel lekker thuis gelaten voelde me super, mijn vriend vroeg die avond of ik dacht dat het ging gebeuren vandaag dus ik zeg heel stoer `Nee het komt niet vandaag want dan had ik me waarschijnlijk veel slechter moeten voelen ipv beter....´ Dus hij nam ipv 1 biertje 3 biertjes en toen ben ik na het vuurwerk naar bed gegaan en voelde wat prikkeltjes in mijn buik maar nooit bij na gedacht dat dat iets zou kunnen zijn. Lekker geslapen van half 11 tot 2uur en toen ineens werd ik wakker van een plopje en moest ik heel nodig plassen dacht ik dus ik sta op is me bed nat... Haha mijn vriend lag net 2uurtjes te slapen dus die schrok zich een ongeluk maar goed ik was bij de eerste dus echt heel actief en had nergens last van zelf niet van mijn bi. Bij de 2de had ik de dag voor de bevalling minder leven gevoeld dus naar het ziekenhuis en daar had ik elk kwartier een lichte wee zoals te zien op de ctg dus niets om je zorgen over te maken baby bewoog wat minder omdat er heel constant een harde buik was en dus een lichte bijna niet te voelen wee. De dag erna een 4uurtjes voor de bevalling kreeg ik zo´n pijn in mijn rug dat ik niet meer kon staan dacht dat ik door mijn rug was gegaan en heb mijn vriend gebeld dat ie maar naar huis moest komen omdat ik niet van de stoel af kwam de vk gebeld die was dichterbij als hij dus die heeft me op bed geholpen en voor de zekerheid even gekeken of ik misschien ontsluiting had toevallig was toch al 41weken en ze zou als de bbm was verstreken wel strippen meteen nou dat was niet nodig had al 4cm ontsluiting en moest maar lekker blijven liggen. Mijn vriend kwam thuis een uur nadat ik had gebeld en toen is de vk weer weg gegaan om een uur later met spoed weer te komen en was net op tijd. Dus ja voelde me bij allebij anders de dag voor de geboorte.
Nergens last van! zat op een verjaardag. Ging naar de wc, vliezen braken, naar huis en daar begonnen de weeen pas goed en 5 uur later was luc er. Stonden we dan om half 4 in de nacht thuis met een baby in de maxi cosi. "ja, en nu?"