Lieve allemaal! Vandaag 7 weken en 5 dagen zwanger! We zijn er heel blij en gelukkig mee! Maar ohh ik voel me al anderhalve week zò beroerd.. 24/7 misselijk.. ik word er s'nachts zelfs wakker van en slaap dus heel slecht. Veel spugen, m'n eten smaakt me helemaal niet, voel me slap en wil eigenlijk alleen maar liggen.. Ik heb al zetpillen vd dokter gehad tegen de misselijkheid. Dit helpt wel iets zolang ik me rustig hou, mja ik zal morgen toch echt weer naar m'n werk moeten en zie er mega tegenop.. Iemand nog tips of opbeurende verhalen? Want hoe superblij ik ook ben, ik voel me echt ziek Liefs van mij!
Als je je zo rot blijft voelen, kun je proberen een verwijzing te krijgen voor de gynaecoloog, zij kunnen meer voorschrijven dan je huisarts. Sterkte.
Heb je misschien Hyperemensis Gravidarum? Zou me inderdaad door laten verwijzen naar een gynaecoloog. Die kunnen in dat geval meer voor je betekenen dan een huisarts. Ik had tijdens de zwangerschap van Finley ook HG. Kon alleen maar liggen en kotsen. Heb toen ook niet gewerkt van week 6 tot en met week 22. Zat toen in de ziektewet. Voelde me zo miserabel dat ik zelfs heb geroepen dat een zwangerschap op deze manier van mij niet hoefde....... Heel veel sterkte en luister naar je lichaam. Je werkt om te leven. Je leeft niet om te werken!
HG is toch als je echt 30x ofzo op een dag kotst? Tip: ookal heb je geen zin in eten, eet! Dit was echt het beste bij mij toen ik in het begin super misselijk was. Heeft me zoveel geholpen dat ik van hele dagen misselijk naar totaal niet meer misselijk ben gegaan. Maar zelfs nu als ik te lang wacht met eten of te weinig eet hang ik ook weer boven de pot
Ach meid, ik heb het met je te doen. Geen tips, maar wel een cyber knuffel. Sterkte!! En gefeliciteerd met je zwangerschap
Rijstewafels, biscuits, pepermuntjes, en cola daar leefde ik op vanaf 7e week tot 16e week was ik heel erg ziek tot ziekenhuis opname toe. Sterkte!!
Nee dat hoeft helemaal niet. Wij hebben op onze website (van Stichting ZEHG, die zich inzet voor vrouwen met HG) dit gezet: Waar normale zwangerschapsmisselijkheid ophoudt en extreme zwangerschapsmisselijkheid begint is moeilijk te zeggen. Je zou je kunnen voorstellen dat er sprake is van een lijn die start bij helemaal niet misselijk en eindigt bij de meest extreme vorm van HG. Ergens in het midden komt een punt waarop de zwangerschapsmisselijkheid je leven zodanig gaat beïnvloeden dat je niet meer in staat bent om veel te kunnen eten en drinken en bijvoorbeeld niet meer kunt werken of niet goed in staat bent het huishouden te doen. Als zwangerschapsmisselijkheid dergelijke extreme vormen aanneemt, noemen we het hyperemesis gravidarum (dit betekent extreme misselijkheid en overgeven in de zwangerschap). De misselijkheid blijft dan vaak onophoudelijk aanwezig en zorgt voor veel en vaak overgeven. Vrouwen met HG houden vaak bijna niets binnen en kunnen soms zelfs van een slokje water gaan overgeven. Bij deze klachten is medisch ingrijpen noodzakelijk. @TS: ik zou idd ook teruggaan naar de arts en andere medicatie vragen en laten controleren of je aan het uitdrogen bent. Als dat ook niets doet dan een verwijzing naar de gyn. Het lijkt me met deze klachten ook volkomen gerechtvaardigd om je ziek te melden. Neem aan dat je ook niet zou gaan werken als je je zo zou voelen en je niet zwanger bent. Hier Behandeling en hulp - Stichting ZEHG staan trouwens nog tips over hoe je met ernstige zwangerschapsmisselijkheid kan omgaan. Onderaan de pagina kun je doorklikken naar tips etc.
Trek aan de bel idd! Ik heb er nog altijd spijt van dat ik dat niet verder gedaan heb. Ik kreeg emasefene en daar moest ik het maar mee doen, wat dus niets hielp. Heb tot 22 weken alleen maar op bed gelegen en me zo beroerd gevoeld dat ik zelfs wou dat ik nooitnooitnooit zwanger was geraakt. En dat na een heel mmm traject, dat zegt genoeg. Ik kon exht niets, mn man moest mn haren wassen, zo zwak was ik. Volgens mijn vk hoorde het er allemaal bij en moest ik het er maar voor over hebben... overigens zei de gynaecoloog ook soortgelijke dingen helaas.
misschien geen opbeurend verhaal Ik ben van week 6 tot week 14 ontzettend misselijk geweest. Tussen de 10 en 30 keer per dag overgeven. Niets hielp, alle tips niet, emestafane niet, en daarna primperan ook niet. Verder zijn er niet heel veel opties. Ik wilde ook niets nemen wat schadelijk kan zijn. Rond week 9 kon ik echt niet meer, en ben ik daarna 3 weken thuisgebleven van het werk. Helaas, het kon gewoon niet anders. En mijn huisarts drukte me ook op het hart om goed voor jezelf te zorgen. En rust te nemen. Er zijn overigens regelingen voor op het werk. Ik kon gelukkig een paar uur per dag thuiswerken. Maar mijn werkgever had me ook aangemeld bij het UVW. Voor ziekte tijdens zwangerschap, zoals misselijkheid zijn speciale regelingen. Je werkgever krijgt hier vanaf de eerste dag een uitkering voor. Dat zorgde ervoor dat ik me in ieder geval iets minder schuldig voelde. rond week 12 ben ik weer aan het werk gegaan. En rond week 14 was het bijna helemaal over. Ik kan alleen maar zeggen dat het uiteindelijk over gaat Dat bleef ik ook maar als een soort mantra tegen mezelf zeggen
Hoi meiden, Bedankt voor jullie reacties allemaal! Dat doet me al goed Gisteravond en vanochtend wel weer goed misselijk geweest, maar tussen de middag toch maar weer eens 'gewoon' 2 boterhammen gegeten, en dat lijkt wel goed te vallen! Nu is de misselijkheid op een draagzaam niveau. Ik kijk het deze week nog even aan met de emestafene en nu maar gewoon weer brood eten en n colaatje elke dag, anders weer naar de dokter. Én volgende week de eerste echo! Spannend! ♡
Ik zou naar de HA gaan. Verder is drinken het alles belangrijkste wat je moet doen. Desnoods eet je 1 dag niet als je maar drinkt. Ik ben tot 18 weken super misselijk geweest en overgegeven. Enige wat ik at was yoghurt en fruit. Heel veel succes!
Ook last van gehad. Dooddoener die ik toen hoorde maar waar: Het gaat over. Wees geduldig en aanvaard het als iets wat er nou eenmaal is. Toen ik dat eenmaal door had, kon ik er beter mee omgaan.
Ik zit ook weer in hetzelfde schuitje. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik op een gegeven moment echt gehoopt op een miskraam.... Nu zit ik alweer een paar weken thuis van werk en ben ik vandaag sinds vier dagen weer even naar buiten geweest. Het is echt vreselijik. Emesafene helpt bij mij ook niet. Gelukkig hield het bij mijn eerste zwangerschap na 16 weken op, dus ik weet dat er een eind aan komt. Maar dat maakt het niet minder zwaar nu ik er weer middenin zit. Het enige wat een beetje helpt is ieder uur wat lichts eten zoals een biscuitje of een beschuit. Mijn bazin heeft een half jaar geleden hetzelfde meegemaakt, dus zij is gelukkig super begripvol. Heel veel sterkte voor jou!
Oooo bah!! Ben zo ontzettend blij dat die fase nu voorbij is bij mij. Tot 17 weken heb ik me echt ellendig gevoeld en veel moeten spugen. Ik genoot ook echt niet van de zwangerschap en dacht elke keer maar weer; NOOIT MEER!!! Toen de vkundige zei dat het met 20 weken wel weer beter zou gaan voelde ik me nog ellendiger en heb thuis ook echt gehuild. Maar ze hadden wel gelijk... met 21 weken ging er een nieuwe wereld voor me open.
Ja dat had ik ook. Daarom vind ik het deze keer ook wat dragelijker, omdat ik nu weet dat ik straks wel kan genieten.
Bij mij juist andersom. Bij de twee vorige zwangerschappen ging alles zo goed en was tot het einde echt dagelijks bezig met van alles en nog wat. Had energie voor 10. Bij deze was het een ander verhaal, werd ook echt wanhopig op een gegeven moment.
Als emesafene niet helpt dan mag de huisarts ook primperan voorschrijven volgens het NHG protocol. En vaak helpt het ook als er naast een anti-misselijkheidsmedicijn ook een maagbeschermer (omeprazol) wordt voorgeschreven. Als de misselijkheid blijft, dan moet hij/zij in principe doorverwijzen! Een bepaalde mate van misselijkheid hoort wel een beetje bij de zwangerschap, maar als je je echt heel ziek voelt en de misselijkheid beïnvloedt je leven zodanig dat je niet veel meer kunt, dan is het echt wel zaak om goede medische begeleiding te krijgen. Als je langdurig te weinig vocht en voeding binnenkrijgt is dat gewoon niet goed voor je. Daarnaast kun je tijdens je zwangerschap supersnel uitdrogen (al binnen 1 of 2 dagen!) als je veel spuugt (zeg meer dan een keer of 6) en weinig kunt drinken.
ik heb toen pillen gekregen voor de misselijkheid. Dat hielp goed en sochtends als je wakker word. Liggen een kaakje eten en nog even blijven liggen Ik ben toen ook 14 weken kotsziek geweest
Mijn eerste zwangerschap was ook een HG zwangerschap met 4 keer ziekenhuisopnames vanwege uitdroging. Daar moet je goed op letten, dus als je urine donker word en gaat stinken dan moet je echt naar de dokter. verder kan ik ook alleen maar zeggen dat het inderdaad over gaat, jammer genoeg kan ik niet zeggen wanneer. Bij mijn werd het met 16 weken minder. Ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen en hopelijk word het snel beter.