Misschien een beetje te voorbarig nog, maar ik zit nu wel te dubben. STEL dat ik zwanger mag raken van een 4e wondertje en alles gaat goed, waar ga ik dan bevallen? Bij de 3e riep ik heel hard ik moet en zou thuis bevallen. En dat is ook gelukt! Heerlijke en rustige bevalling thuis gehad alles ging goed met mij en de kleine. 3 uurtjes en mevrouw was er! Na de bevalling kwamen we erachter dat we enorm mazzel hebben gehad (maar goed dat is een ander verhaal)....De kans dat het weer zou gebeuren is inmens klein zei de vk..... Maar goed nu denk ik, thuis bevallen was toch het relaxt. Als alles goed gaat is het een perfecte bevallingsplaats....Ziekenhuis mocht er wat mis gaan dan heb je snel alles bij de hand, kunnen ze sneller ingrijpen enz....Maar daar ben je wel een nummertje. Ben 2x in het ziekenhuis bevallen en vond het vreselijk. Steeds maar aan de apparatuur, mocht zelf niet bepalen of ik wou liggen of zitten of lopen....steeds maar kijken hoever je bent....totaal niet luistern naar wat JIJ wil.....enz enz...... Ik heb nog alle tijd van de wereld om er over na te denken maar toch vind ik het een moeilijk keuze nu al..... Zijn jullie na een keer thuis bevallen, weer thuis bevallen? Of toch maar naar het ziekenhuis..... Of zijn jullie in het ziekenhuis bevallen en daarna wel thuis bevallen?
vorige keer heb ik besloten in het ziekenhuis te bevallen en dit keer wou ik echt thuisbevallen maar door bloedingen moet ik in het ziekenhuis bevallen waar van ik erg baal
dat is idd wel erg balen als het niet kan. Ik wou bij de 1e al thuis bevallen, 24uur ook gedaan daarna alsnog naar het ziekenhuis. De 2e moest ingeleid worden dus weer ziekenhuis.....de 3e mocht thuis was ik enorm blij mee maar ik weet niet of ik het wel weer thuis zou aandurven.....
Ik zit daar ook een beetje mee. Ik moest in het ziekenhuis bevallen door mijn bloeddruk. Maar ik voelde me daar wel erg op mijn gemak en ik vond het extra fijn dat ik nog een nachtje bij kon komen op de zaal Het liefst ga ik wel gelijk naar het ziekenhuis denk ik maar twijfel toch. Ik heb dus nog geen ervaring met thuis bevallen maar dat lijkt me juist eng.
De eerste keer ben ik in het ziekenhuis bevallen (poliklinisch, dus wel onder begeleiding van mijn eigen VK). De reden was voorzorgen i.v.m. ernstige BI. Na 1 nachtje mocht ik geluikkig weer naar huis. De tweede keer ben ik thuis bevallen. Helemaal top. Zou het zo weer doen. (wij wonen nog geen 10 min. van het ZH af, dat is ook wel erg prettig). Nu zou ik heel graag van de derde thuis bevallen, maar dat is helaas niet mogelijk. Na een heel goed gesprek met de gyn. mag ik toch onder begeleiding van mijn eigen VK in het ziekenhuis bevallen.
Ik ben bij de eerste in 't ziekenhuis bevallen, omdat ik precies 42 weken zwanger was. Ik heb me ook dood geërgerd aan 't feit dat je aan allerhande draden en banden vastzat. Die banden zijn trouwens op een gegeven moment van me af gehaald, omdat mijn moeder als 'n soort leeuwin aangaf dat ze dan maar vaker moesten komen kijken en 't niet mijn probleem was dat zij liever in de koffiekamer wilden monitoren hoe 't met mijn weeën gesteld was... Bij de tweede ben ik thuisbevallen, maar moest ik na m'n bevalling toch nog naar het ziekenhuis ivm een fluxus. En dat is dus gelijk de reden dat ik niet meer thuis mág bevallen als er ooit een derde zou komen (vooralsnog maar even niet... ). Ik vind dat jammer, maar ach.. Ik kan me er dan ook wel bij neerleggen denk ik zo. Ik denk zelfs dat ik -gezien 't feit dat 't nogal een toestand was hoe ik uit huis gehaald ben na m'n bevalling- er zelf voor zou kiezen in 't ziekenhuis te bevallen bij 'n eventuele derde...
Wij wonen wel wat verder van de ziekenhuizen af....de ene kant op is 14 km maar dan moet je nog door de hele stad heen om in het ziekenhuis te komen, stel dat het spitsuur is dan heb je een groot probleem......de andere kant op is wel 20 km maar daar kan je wel binnendoor maar dan moet het niet glad wezen..... ik ben zo bang voor de placenta die niet los wil laten. Zo stom want ik heb er nog nooit last van gehad maar door dat vele lezen ben ik daar ineens bang voor....dus dan vind ik thuis bevallen eng.....aan de andere kant in het ziekenhuis ben je te plak, maar ja ik moet er ook nog heen he, dus met 4 of 5cm nog even onderweg lijkt me ook niet fijn.....
Wij wonen ook tever van het ziekenhuis (20min rijden) dus zijn we bij Timo naar het ziekenhuis gegaan. Het is een spoedkeizersnee geworden dus nu mag ik niet meer thuis bevallen, dus ik hoef er niet over na te denken, ene kant wel jammer. Maar het is niet anders.
Eerste bevalling was een thuisbevalling, is supergoed gegaan. Daar ga ik bij de tweede dus weer voor. Mocht het tegenzitten, er liggen hier 3 verschillende ziekenhuizen op zo'n 15-20 minuten rijden vandaan, dus ik voel me veilig genoeg om het thuis te proberen - als het niet gaat, zijn er voldoende mogelijkheden om alsnog naar het zkh te gaan.
Eerste bevalling was in het ziekenhuis, omdat ik 15 dagen te laat was, toen ik daar kwam voor controle, bleek ik al 7 cm ontsluiting te hebben en mocht toen niet terug. Eigenlijk had ik dus best thuis kunnen bevallen, maar ja... Het ging vlot, en de verpleging en artsen waren lief en aardig, maar vastzitten aan die draad vond ik vreselijk! De tweede is gewoon thuis geboren, nog vlotter en makkelijker dan de eerste. Was echt een geweldige ervaring! Toen moesten we een poosje wachten op de derde. Inmiddels was ik 43 en had diabetes, dus móést ik wel naar het ziekenhuis voor de bevalling. Vond ik niet leuk, maar medisch gezien moest het. Toen ik nog maar wat flauwe voorweeën had, bleek het hartje van onze zoon veel te ver weg te zakken. Een spoedkeizersnede volgde, en alles ging gelukkig goed! Wat was ik blij dat ik in het ziekenhuis was, want anders was onze Jesse in mijn buik overleden!
hallo, ik wou bij de 1e thuis bevallen maar toen de vliezen braken en de verloskundige zag meconiumhoudend vruchtwater moest ik wel naar het ziekenhuis bij de 2e heb ik in de thuismonitoring gezeten omdat hij teklein was en moest ik in ziekenhuis bevallen en nu de 3e op komst is sta ik onder de gynaecoloog omdat dus mijn 2e zoon teklein was onze kleine meid doet het harstikke goed met de groei gelukkig maar toch willen ze liever dat ik in het ziekenhuis beval
Ik wilde bij onze zoon ook thuis bevallen, maar doordat hij 4 weekjes te vroeg was, moest ik naar het ziekenhuis. Ik heb na de bevalling een fluxus gehad en mag nu niet meer in het thuis bevallen. Dit wil ik trouwens ook niet meer, want ik heb heel veel geluk gehad dat ik al in het ziekenhuis was!
wou de eerste keer thuis bevallen maar kon de weeen niet meer opvangen zou eigenlijk een ruggenprik krijgen bij aankomst in het ziekenhuis maar tijdens deze handeling kreeg ik al persweeen. Al vond ik het wel fijn om daar te bevallen en eigenlijk helemaal niet onpersoonlijk of iets wil ik het deze keer toch weer thuis proberen.
Ik heb een spoedkeizersnee gehad en mag niet meer thuis. Maar moet eerlijk zeggen dat ik dat na deze ervaring ook niet meer wil. Het was me allemaal iets te spannend en ik denk niet dat ik het nog zou durven. Heb niet echt hele warme herinneringen aan het ziekenhuis, maar ja, ik heb geen keus. (ik hoop nu op een geplande keizersnee bij de volgende)