mumtobe, over de pijn kan ik niet veel zeggen. Ik heb een keizersnede gehad en ja ik heb 5 dagen erg veel pijn gehad. Maar die 5 dagen ben ik echt volledig verzorgt in het ziekenhuis. En ik had een hele fijne morfine spuit boven me hangen hahahaha. Maar zelfs die pijn heb je er voor over als je je kindje in je armen hebt.
Na de bevalling: Ik heb een flinke knip gehad...zelfs de kraamverzorgster schrok ervan...maar ook hier:Geen last van gehad,beetje trekkerig gevoel maar verder niets. Het enige wat ik heb gehad is door de snelheid van de bevalling is dat mijn stuitbeen gekneust is...en dat was wel minder! Trouwens van de knip zelf ook niets gevoeld,het wordt verdoofd en dat gebeurt ook in een wee! Bij iedereen is het natuurlijk anders...maar als je zo een bevalling krijgt als mij...wil je er nog wel 10 haha
Hier ook iemand die erg bang is voor de bevalling hoor! en net als jij ben ik 2 weken terug ontslagen op mijn werk en stond ik in een kwartier op straat. (helaas konden ze dit doen door uitzendovereenkomst) dus ik zit ook thuis al, 6 weken voor mijn verlof en heb dus ook alle tijd om te "piekeren" mijn situatie is ook niet echt heel erg makkelijk, ik kan niet een kinderkamertje in orde maken, omdat we bij mijn schoonouders inwonen en de kleine straks op onze kamer komt. het staat helemaal vol al, en het zoontje van mijn vriend slaapt op het kamertje ernaast tussen alle dozen. ik heb het ook bij de VK aangegeven en ik doe verder geen cursus oid. het enige, maandag ga ik naar een nfo avond zodat ik via een een film iets meer duidelijkheid krijg over wat er gaat gebeuren. iedereen zegt dat het allemaal wel meevalt, maar ik hoor ook een hoop horror verhalen dat ik echt zoiets heb van: oh, oh... Ik laat het ook gewoon maar over me heen komen en als iedereen het kan: kan ik het ook. het is toch iets wat moet gebeuren, het moet eruit... dus dan gewoon flink van genieten! dat is naar mijn idee het beste wat je kan doen... het is voor een vrouw een hoop werk, maar je krijgt er dan ook weer een wonder voor terug! en daar hou ik me aan vast!!! liefs!!!
@ Jamelia: Nee woon niet in omgeving Den Haag, en ben ook heel eerlijk gezegd niet van plan om zo'n spoedcursus te doen, volgens mij kost dat onwijs veel geld en je hebt geen garantie dat je er wat aan hebt... maar toch bedankt voor het meedenken Fijn dat ik ook over de knip hoor dat het allemaal best meevalt... volgens mij ga ik gewoon van het grootste horrorscenario uit en dan kan het alleen maar meevallen toch? @ Hummeltje: Wij liggen niet zover uit elkaar qua zwangerschapsduur en jij ook al thuis dus? Balen zeg... jammer dat je ook je zinnen niet kunt verzetten door met de babykamer bezig te zijn... gelukkig heb je een positieve instelling, en wat je zegt we krijgen er een mooi wonder voor terug jij ook succes meid...
Nu ik met verlof ben kijk ik ook best tegen de bevalling op. Aan de andere kant probeer ik de gedachte maar voor me te houden dat ze er toch echt uit moet. Pijn zal het doen, maar iedereen heeft toch weer een andere bevalling. Ik hoop alleen niet in paniek te raken.
in paniek raken is denk ik bij de meeste de grootste angst.. maar ik denk dat je het daar te druk voor hebt en dat je lichaam zich toch ook zelf voorbereid op wat er komen gaat. we kunnen het gewoon toch? (al blijven die angstaanvallen bij mij ook hoor) idd mumtobe, we liggen qua duur niet erg ver uit elkaar ik ben op 2 september uitgerekend. mijn lieftallige vriend zegt dat ik op 25 augustus ga bevallen. dan heeft hij een mooi verjaardagscadeau zegt hij. (scheelt wel weer zoeken naar een cadeautje ) ik ben idd dus ook al thuis. echt werk zoeken gaat ook niet helemaal, want wie neemt er nu zo'n bolle buik aan die met 4 weken toch weer met verlof gaat? ik probeer nu werk te zoeken via vakantiekrachten enzo, maar ook dat wil niks uithalen helaas. wel mooi dat de meiden die al beavllen zijn hun ervaringen hier meedelen, krijgen we ook een beetje inzicht van! en die meiden: gefeliciteerd bij deze nog!!!
@ Hummeltje: Nee idd, ik steek mijn energie er nu ook niet in om werk te zoeken... de procedure van een uitkering aanvragen loopt nu net dus als ze die eenmaal rond hebben zit ik al rond de 35-36 weken denk ik zo... ik vind het idd ook heel fijn om ervaringen van andere mama's te horen... zo krijg je toch een reeel beeld van wat er komen gaat ipv plaatjes in een boekje oid...
dat dacht ik dus ook al. het is idd in aanvraag mijn uitkering, het is alleen helaas zo bij mij dat ik zonder salaris op straat ben gezet, dus dat duurde bij mij langer dan ik verwacht had en de kosten gaan natuurlijk wel door. maar ja, ook dat zal helemaal goed komen. pff.. waarom zijn die huisartsen altijd in gesprek?!? probeer al ruim een uur te bellen :S
ja dat is helemaal lastig... ik heb van de maand juni nog een bijna volledig salaris gehad, tegen de tijd dat mijn salaris van juli had moeten komen hoop ik wel dat de uitkering rond is... gelukkig maak ik me daar niet zo'n zorgen over als over de bevalling
Ik ben nu nog niet zo heel erg bezig met de bevalling. ik probeer me wel steeds voor te houden dat het gewoon pijn gaat doen. Daar kunnen we het wel over eens zijn Maar voor de rest..ik heb geen idee hoe het gaat, kan me er ook helemaal niets van voorstellen, dus ik ga me ook geen dingen "aanpraten" zoals; "wat als er dit gebeurt, of dat..." Dan praat ik mezelf alleen maar paniek aan. Ik heb er vertrouwen in dat de mensen om me heen me goed begeleiden en dat mijn lichaam het eigenlijk wel overneemt.. Dan nog concentreren op de pijn en dan ga ik ervan uit dat alles goed komt uiteindelijk
Ik wilde nooit kindjes omdat ik dan moest bevallen maar ja, dan kom je iemand tegen met wie jet het wel wilt en tja nu is het dan (gelukkig) zover. In het begin had ik nog zoiets van, ach pijn gaat het toch wel doen en ik laat het lekker op me afkomen. Maar nu begint het toch wel een beetje te dagen dat het straks toch écht moet gaan gebeuren...ojee... Toevallig heb ik het er gister nog met hub over gehad. Bang vind ik (nu) nog een groot woord maar het begint toch wel spannend te worden nu alles zo werkelijk word. Hoe zal het gaan? Wat moet ik verwachten etc etc... Ik ga een cursus zwangerschaps-yoga doen en volgend mijn vk zal ik daar wel baat bij moeten hebben...nou ben benieuwd of ik daar straks ook zo over denk
Hallo Ik was ook heeeel erg bang voor mijn bevalling door dat die van mijn zus waar ik bij was vorig jaar heel heftig was! Maar toen het eenmaal zo ver was vond ik het helemaal niet eng meer! Net voor we naar het zh gingen zei ik nog tegen mn vriend vind het wel eng dat ik straks moet persen en dat we straks met zn 3en zijn. Mijn bevalling heeft na het breken van mijn vliezen een uurtje geduurd waarvan 21 min persen (ook mijn eerste kindje dit!) en ik had ook geen cursus ofzo gedaan. Verpleegkundige deed 1x voor hoe ik moest zuchten/puffen en ik had het meteen door. Alleen werkte niet echt voor mij had buik en rug weeen en ging van 4,5 cm naar 9 cm in een half uur. Maar al met al wel te doen en zou het zo weer doen als ik weer zo'n snelle bevalling heb. Dus meiden zet hem op en wees niet bang zoals eerder gezegd en heel cliche alles gaat dan echt vanzelf!! Suc6
Even iets anders hoor: @ mumtobe21 let er bij je uitkerings aanvraag goed op dat je ruim op tijd je wazo ( zwangerschapsuitkering) aanvraagd dit vervangt dan je ww uitkering voor 16 weken en na die 16 weken moet je je ww weer actief maken. Je moet dit allemaal zelf regelen omda je anders ook tijdens je verlof nog moet solliciteren en dat is nou net ff niet de bedoeling plus je hebt altijd netjes afgedragen aan de ziekte wet en dus heb je recht op een wazo uitkering. succes
Ben juist helemaal niet bang, eerder blij dat ik ga bevallen. Zit al wekenlang in de ziektewet vanwege BI en heb zoveel pijn dat ik nu begrijp waarom de verloskamer in het ziekenhuis een 'verlos' kamer heet. Trucje van moeder natuur denk ik om uiteindelijk naar de bevalling uit te kijken omdat je het zo zat bent. Morgen moet ik naar de gynaecoloog en misschien moet ik blijven om ingeleid te worden. Nou kom maar op dan ben ik er vanaf. Heb besloten om de eerste weeen met de geboorteTENS op te vangen en zodra mogelijk een ruggeprik te nemen. Doordat dit allemaal al besproken is en vastgelegd in mijn geboorteplan is dit een hele geruststelling. Als je erg bang bent voor de pijn zou ik als ik jou was juist in het ziekenhuis gaan bevallen en dan voor een ruggeprik kiezen. Succes ermee.
@ Kim0503: Hartelijk bedankt voor je tip, ik was er namelijk gewoon vanuit gegaan dat dit vanzelf zou gaan als je je aanmeld en erbij verteld dat je zoveel weken in verwachting bent... morgen maar even bellen hoe ver van tevoren ik dit moet doen...
@ Arja: bedankt voor je reactie... een ruggeprik ben ik ook niet echt op gesteld heel eerlijk gezegd, want daarbij ben ik ook bang voor de pijn, van die prik, TENS heb ik nagevraagd maar wordt niet vergoed door de verzekering, en moet nog even informeren wat het kost om zo'n ding te huren... ik hoop dat ik tegen die tijd ook uit ga kijken naar de bevalling omdat ik het zat ben... succes morgen en hoop dat je idd ingeleid wordt zodat je je kindje in je armen kunt sluiten...
Tsja, spannend is het natuurlijk wel, maar ik kijk er eigenlijk ook juist naar uit. Ik vind het fijn dat de bevalling straks begint en ik dan binnen een dag mijn kindje in mijn handen heb. Het lijkt me heerlijk, eindelijk iets wat een beetje sneller gaat. Die weken, maanden, duren uiteindelijk zo lang en dan is het nog maar uren!! Nee hoor, voor mij kan het echt niet snel genoeg beginnen. Ik hoop ook een beetje dat ik met 38 weken al ga bevallen, dan hoef ik ook niet zo te gaan zitten wachten. Misschien helpt het om aan je kindje te denken wat je straks hebt? Voor mij is dat echt dé reden om aan die hele pijn nog niet eens te denken.
hihihi ik zit juist vol ongeduld te wachten op de bevalling! ik wil het zo ontzettend graag meemaken! gisteravond toen ik lag te slapen had ik ontzettende darmkrampen (geen idee hoe ik daaraan kwam) maar er wordt wel eens gezegd dat je baarmoeder die krampen kan overnemen en zo de bevalling opgang word gebracht. nou ik heb snachts toch echt liggen rollen en zweten van de krampen hopende dat de bevalling volgde maja..nada noppes helemaaal niks behalve diaree(sorry hoor) nou vanmiddag extra veel wezen lopen want ook dat zou helpen..en soms kreeg ik wel pijnlijke krampen dat ik stil moest blijven staan en op dat moment werd ik dan wel ff bang maar ja nog geen baby te bekennen hoor.